Mogelijkheden tot vermindering van emissie van lachgas uit landbouwgronden bij toepassing van verschillende mestsoorten en nitrificatieremmers; laboratoriumproeven en aanbevelingen voor veldexperimenten

Landbouwgronden zijn een belangrijke bron van het broeikasgas lachgas (N2O). In het kader van het Reductieplan Overige Broeikasgassen (ROB) worden via onderzoek maatregelen verkend die kunnen leiden tot een vermindering van emissie van de overige broeikasgassen methaan en lachgas. Het gebruik van nieuwe (kunst)meststoffen is een van die maatregelen. Ze zijn ontwikkeld om de verliezen van stikstof via nitraatuitspoeling en denitrificatie ter beperken, en hun eventuele gebruik komt dus tegemoet aan het streven naar een meer duurzame landbouw. Bij het begrip nieuwe meststoffen moet gedacht worden aan meststoffen waaraan nitrificatieremmers zijn toegevoegd, of die gecoat zijn om de nutriëntenafgifte te vertragen. Het valt te verwachten dat deze eigenschappen ook de emissie van lachgas beïnvloeden. In het voorliggende onderzoek is door Alterra in een reeks laboratoriumexperimenten nagegaan wat de effecten zijn van het gebruik van aantal van dergelijke nieuwe mestsoorten op de emissie van lachgas uit een zand- en een kleigrond. De nieuwe mestsoorten zoals zijn niet beter dan de traditionele mestsoorten als ze worden beoordeeld op de het verminderen van de emissie van lachgas. De toevoeging van denitrificatieremmers resulteert in zand vaker in minder lachgas dan in klei. In klei leidt de toevoeging van denitrificatieremmers ook tot verhoging van de emissie van lachgas. Op grond van de resultaten van dit laboratorium-onderzoek worden aanbevelingen gedaan en keuzes gemaakt voor een nog uit te voeren veld-onderzoek

Impacts of nitrogen application rates on the activity and diversity of denitrifying bacteria in the Broadbalk Wheat Experiment

Bacterial denitrification results in the loss of fertilizer nitrogen and greenhouse gas emissions as nitrous oxides, but ecological factors in soil influencing denitrifier communities are not well understood, impeding the potential for mitigation by land management. Communities vary in the relative abundance of the alternative dissimilatory nitrite reductase genes nirK and nirS, and the nitrous oxide reductase gene nosZ; however, the significance for nitrous oxide emissions is unclear. We assessed the influence of different long-term fertilization and cultivation treatments in a 160-year-old field experiment, comparing the potential for denitrification by soil samples with the size and diversity of their denitrifier communities. Denitrification potential was much higher in soil from an area left to develop from arable into woodland than from a farmyard manure-fertilized arable treatment, which in turn was significantly higher than inorganic nitrogen-fertilized and unfertilized arable plots. This correlated with abundance of nirK but not nirS, the least abundant of the genes tested in all soils, showing an inverse relationship with nirK. Most genetic variation was seen in nirK, where sequences resolved into separate groups according to soil treatment. We conclude that bacteria containing nirK are most probably responsible for the increased denitrification potential associated with nitrogen and organic carbon in this soil

Mogelijkheden tot vermindering van emissie van lachgas uit landbouwgronden bij toepassing van verschillende mestsoorten en nitrificatieremmers; laboratoriumproeven en aanbevelingen voor veldexperimenten

Landbouwgronden zijn een belangrijke bron van het broeikasgas lachgas (N2O). In het kader van het Reductieplan Overige Broeikasgassen (ROB) worden via onderzoek maatregelen verkend die kunnen leiden tot een vermindering van emissie van de overige broeikasgassen methaan en lachgas. Het gebruik van nieuwe (kunst)meststoffen is een van die maatregelen. Ze zijn ontwikkeld om de verliezen van stikstof via nitraatuitspoeling en denitrificatie ter beperken, en hun eventuele gebruik komt dus tegemoet aan het streven naar een meer duurzame landbouw. Bij het begrip nieuwe meststoffen moet gedacht worden aan meststoffen waaraan nitrificatieremmers zijn toegevoegd, of die gecoat zijn om de nutriëntenafgifte te vertragen. Het valt te verwachten dat deze eigenschappen ook de emissie van lachgas beïnvloeden. In het voorliggende onderzoek is door Alterra in een reeks laboratoriumexperimenten nagegaan wat de effecten zijn van het gebruik van aantal van dergelijke nieuwe mestsoorten op de emissie van lachgas uit een zand- en een kleigrond. De nieuwe mestsoorten zoals zijn niet beter dan de traditionele mestsoorten als ze worden beoordeeld op de het verminderen van de emissie van lachgas. De toevoeging van denitrificatieremmers resulteert in zand vaker in minder lachgas dan in klei. In klei leidt de toevoeging van denitrificatieremmers ook tot verhoging van de emissie van lachgas. Op grond van de resultaten van dit laboratorium-onderzoek worden aanbevelingen gedaan en keuzes gemaakt voor een nog uit te voeren veld-onderzoek

Field validation of DNDC and SWAP models for temperature and water content of loamy and sandy loam Spodosols

The objectives of the research were to: fulfil the preliminary assessment of the sensitivity of the soil, water, atmosphere, and plant and denitrification and decomposition models to variations of climate variables based on the existing soil database; validate the soil, water, atmosphere, and plant and denitrification and decomposition modelled outcomes against measured records for soil temperature and water content. The statistical analyses were conducted by the sensitivity analysis, Nash-Sutcliffe efficiency coefficients and root mean square error using measured and modelled variables during three growing seasons. Results of sensitivity analysis demonstrated that: soil temperatures predicted by the soil, water, atmosphere, and plant model showed a more reliable sensitivity to the variations of input air temperatures; soil water content predicted by the denitrification and decomposition model had a better reliability in the sensitivity to daily precipitation changes. The root mean square errors and Nash-Sutcliffe efficiency coefficients demonstrated that: the soil, water, atmosphere, and plant model had a better efficiency in predicting seasonal dynamics of soil temperatures than the denitrification and decomposition model; and among two studied models, the denitrification and decomposition model showed a better capability in predicting the seasonal dynamics of soil water content

Social profile of tuberculosis in urban area

Background. Tuberculosis is an infectious socially significant disease. Apart from individual traits of the disease pathology, drug sensitivity and the availability of effective medicine and prevention, an important factor of its control is the patient’s social status. Social patient profiling in various locations across the country is vital for developing and deploying a high-quality and feasible tuberculosis care programme.Objectives. Social profiling of tuberculosis in St. Petersburg as an example of large urban area. Methods. We developed a questionnaire to assess 40 social parameters of a patient with tuberculosis. The study sample was representative and surveyed 666 (63.4%) and 704 (65.7%) patients with primary diagnosis in 2017 and 2018, respectively.Results. The survey showed almost no impact of external migration on tuberculosis epidemiology in St. Petersburg. Internal migrants counted 76 (11.4%) in 2017 and 96 (13.4%) in 2018, thus suggesting the majority of primary tuberculosis patients being permanent residents of St. Petersburg. The contribution of individuals with no fixed abode to the incidence rate was also insignificant, 2.4% and 1.9%. Most patients were unemployed people of working age, 236 (35.4%) in 2017, 261 (37.1%) in 2018. Incidence among students as a younger population was lowest, 2.1% and 2.8%. Smokers accounted for half of total patients, 370 (55.6%) and 368 (52.3%). One in five patients carried HIV infection, with half of them not receiving antiretroviral therapy. Patients with unfinished secondary education and residing in collective dwellings were significantly more frequent, whilst the proportion of persons with high income decreased. Over half of the patients had no family at primary diagnosis, and over a third had never been married.Conclusion. The social profile of primary tuberculosis in an urban area is as follows: single man, near 40 years old, permanent resident, unemployed, working-age, smoker, resides in private abode, has secondary or secondary vocational education, low to average income