Rapportage Archeologische Begeleiding Retentiebassin "Craaienhof". Nedereindsestraat te Kesteren

In januari 2002 heeft een archeologische begeleiding plaatsgevonden bij de aanleg van een retentievijver voor de nieuwbouwwijk Craaienhof aan de Nedereindsestraat in Kesteren. De archeologische begeleiding is in nauw overleg met de ROB uitgevoerd. De onderzoeksstrategie is bepaald aan de hand van een Programma van Eisen van W.J.H. Venders (22/10/01). De voornaamste vraagstelling van het onderzoek was het traceren van de begrenzing van een groter nederzettingsareaal, dat al vanaf de jaren 70 van de vorige eeuw door de ROB aan onderzoek onderworpen is geweest. Tijdens het onderzoek is een verlandde riviergeul, ookwel crevasse genaamd, aangetroffen. In de vulling en ten weerszijden van de geul zijn bewoningssporen aangetroffen uit de Late Ijzertijd en de Romeinse Tijd. Ten westen van de geul is bewoning aangetroffen met een ruraal karakter, waarschijnlijk onderdeel van de vicus die bij het castellum Carvo heeft gelegen. Ten oosten van de crevasse is een beschoeiing aangetroffen met een bedding die volgestort was met afval met een militair karakter (uitsluitend importmateriaal en veel militaria zoals wapentuig en uitrustingsstukken). Na het verlanden van de crevasse is er in de 12e eeuw een woerd aangelegd op een deel van het vicusterrein. In de 14e of 15e eeuw is daarop een stenen huis, waarschijnlijk een boerderij, gebouwd. De boerderij moet in de 17e eeuw zijn afgebroken. Het puin van dit gebouw is als opvulling gebruikt voor de 'terpsloot'. Het geheel maakt deel uit van de latere boerderij 'de Craaienhof', dat een veel groter areaal beslaat. Op dit areaal is in 2001 een woonwijk aangelegd. Het retentiebassin was de afronding van bouw. Op grond van het archeologisch onderzoek kan geconcludeerd worden, dat het zowel het vicusterrein en het castellum zich uitstrekken onder de nieuwbouwwijk. Het verdient aanbeveling om bij toekomstig grondverzet ter plaatse van 'de Craaienhof' archeologisch onderzoek te verrichten om de vraagstelling uit het Programma van Eisen te kunnen beantwoorden