Knowledge about arterial hypertension in the Polish population: the WOBASZ study

Background: Insufficient knowledge on cardiovascular disease (CVD) risk factors and unawareness of CVD and their complications limit effectiveness of CVD prevention. Thus, monitoring knowledge regarding health issues is necessary in order to prepare prevention projects. Aim: To evaluate knowledge on hypertension (HT) in relation to gender, age, education level, personal HT status, and a family history of death due to CVD. Methods: A representative sample of the Polish population including 6977 men and 7792 women aged 20&#8211;74 years was studied in the WOBASZ study in 2003&#8211;2005. Data were collected using a questionnaire. We analysed how many respondents knew their blood pressure (BP) and classified it correctly, knew the upper limit of normal BP values (BPlim), and complications of untreated HT. Statistical analysis was performed using the &chi;2 test. Results: Overall, 51% of men and 56% of women reported they knew BPlim (p < 0.0001), but about 50% of them identified it within the normotensive range, 40% reported it at the level corresponding to stage I HT, and 8% of men and 6% of women even reported it as > 160/100 mm Hg. Fifty-nine percent of men and 69% women (p < 0.0001) reported being aware of their own BP, but only 72% of these men and 80% of these women classified it correctly. The most often mentioned HT complications were stroke (58% men and 69% women, p < 0.01) and myocardial infarction (60% and 65%, respectively, p < 0.01), and 32% of men and 23% of women did not know any complications of HT (p < 0.01). Older, more educated persons and those with HT or family history of death to CVD had greater knowledge on HT. Conclusions: Knowledge concerning HT is still insufficient in the Polish population, with women being more knowledgeable than men. Age, education level, HT status, and a family history of death due to CVD were significant independent predictors of knowledge level.Background: Insufficient knowledge on cardiovascular disease (CVD) risk factors and unawareness of CVD and their complications limit effectiveness of CVD prevention. Thus, monitoring knowledge regarding health issues is necessary in order to prepare prevention projects. Aim: To evaluate knowledge on hypertension (HT) in relation to gender, age, education level, personal HT status, and a family history of death due to CVD. Methods: A representative sample of the Polish population including 6977 men and 7792 women aged 20&#8211;74 years was studied in the WOBASZ study in 2003&#8211;2005. Data were collected using a questionnaire. We analysed how many respondents knew their blood pressure (BP) and classified it correctly, knew the upper limit of normal BP values (BPlim), and complications of untreated HT. Statistical analysis was performed using the &#967; 2 test. Results: Overall, 51% of men and 56% of women reported they knew BPlim (p < 0.0001), but about 50% of them identified it within the normotensive range, 40% reported it at the level corresponding to stage I HT, and 8% of men and 6% of women even reported it as > 160/100 mm Hg. Fifty-nine percent of men and 69% women (p < 0.0001) reported being aware of their own BP, but only 72% of these men and 80% of these women classified it correctly. The most often mentioned HT complications were stroke (58% men and 69% women, p < 0.01) and myocardial infarction (60% and 65%, respectively, p < 0.01), and 32% of men and 23% of women did not know any complications of HT (p < 0.01). Older, more educated persons and those with HT or family history of death to CVD had greater knowledge on HT. Conclusions: Knowledge concerning HT is still insufficient in the Polish population, with women being more knowledgeable than men. Age, education level, HT status, and a family history of death due to CVD were significant independent predictors of knowledge level

The epidemiological study estimating the prevalence of arterial hypertension among patients of outpatient clinics in Poland - PENT study. Part II. The influence of number of outpatient visits on the incidence of arterial hypertension

Wstęp Granice nadciśnienia tętniczego są ustalane arbitralnie. Wzrost ciśnienia tętniczego o kilka mm Hg w granicach uznawanych przez klinicystów za prawidłowe wiąże się ze wzrostem ryzyka globalnego. Prowadząc chorego, należy uwzględnić osobniczą zmienność ciśnienia tętniczego, ewentualną obecność nadciśnienia białego fartucha i ocenić globalne ryzyko, aby działanie nie przyniosło więcej szkody niż korzyści. W pracy oceniono zmienność ciśnienia tętniczego w pomiarach ambulatoryjnych. Materiał i metody Badanie przeprowadzono w przychodniach na terenie całego kraju. W losowo wybranych przychodniach 339 lekarzy włączyło do badania 100 kolejnych pacjentów, bez względu na przyczynę ich zgłoszenia się na wizytę. W sumie przebadano 31 131 osób. Osoby z nowo wykrytym podwyższonym ciśnieniem (SBP &#8805; 140 i/lub DBP &#8805; 90) zapraszano na dwie kolejne wizyty w odstępach 6&#8211;15 dni. Nadciśnienie tętnicze zostało rozpoznane u osób, u których średnia z 2 pomiarów podczas wszystkich 3 wizyt spełniała kryteria nadciśnienia. Wyniki Spośród 13 762 osób z podwyższonym ciśnieniem tętniczym zbadanych podczas pierwszej wizyty, u 3318 (24%) podwyższone wartości ciśnienia stwierdzono po raz pierwszy w życiu. Zwraca uwagę wysoki procent młodych osób z nowo wykrytym nadciśnieniem. Grupa osób z potwierdzonym nowo wykrytym nadciśnieniem różniła się istotnie od grupy osób, u których nadciśnienie wykryto wcześniej, pod względem występowania czynników ryzyka i chorób współistniejących. Wyniki pomiarów ciśnienia tętniczego wykonywanych podczas poszczególnych wizyt różniły się istotnie między sobą, a każdy następny był niższy. Na wszystkie 3 wizyty zgłosiło się 1136 osób (34%). Rozpoznanie nadciśnienia po 3 wizytach potwierdzono u 65% pacjentów. Średnia wieku w grupie osób z potwierdzonym nowo wykrytym nadciśnieniem tętniczym w ciągu 3 wizyt była istotnie wyższa, osoby te charakteryzowały się wyższymi wartościami SBP i DBP niż pacjenci z niepotwierdzonym nadciśnieniem. Wnioski Tylko co trzeci pacjent z nowo wykrytym podwyższonym ciśnieniem tętniczym zgłaszał się na powtórne wizyty w celu diagnostyki nadciśnienia. Nowo wykryte podwyższone ciśnienie tętnicze utrzymywało się podczas 3 wizyt w granicach nadciśnienia u około 65% osób.Background The limits of level of hypertension are being established arbitrarily. The increase in arterial blood pressure by a few mm Hg within values recognized by clinicians as normal is associated with the increase of the global risk. One should take into account in treatment procedure a personal variability of blood pressure, white coat phenomenon, and asses global risk to bring more benefits to patients. In this study the variability of arterial blood pressure in ambulatory measurements was assessed. Material and methods A multicenter screening study took place in outpatient clinics all over the country. Three hundred and fourty general practitioners included 100 consecutive patients each. A total of 31 131 patients were examined. Patients in whom the hypertension was not detected earlier and whose blood pressure was &#8805; 140/90 mm Hg at the first visit were invited to the next two visits within 6&#8211;15 days. The patients whose mean value of 2 measurements of blood pressure at all 3 visits was within the range of hypertensive values were classified to the group with hypertension. Results From 13 762 patients with elevated blood pressure 3318 (24%) were diagnosed for the first time. In this group of patients there was high percentage of young persons with newly diagnosed hypertension. The group of patients with newly diagnosed elevated blood pressure differed in terms of risk factors and commorbid disorders from the group of patients with known hypertension. Blood pressure measurements at 3 consecutive visits differed significantly. Each of consecutive measurements was lower than the preceding one. Blood pressure measurement was considered valid at all the 3 visits in 1136 patients. The hypertension was confirmed in 65% patients after 3 visits. The group of patients with confirmed hypertension at all the 3 visits was significantly older and had higher diastolic and systolic pressure than the group with non-confirmed hypertension. Conclusions Only one third of patients with newly diagnosed elevated blood pressure came for the second and the third visit. Newly diagnosed elevated blood pressure values were within the hypertensive limits during 3 visits in 65% of persons

The Epidemiologic Study Estimating the Prevalence of Arterial Hypertension in Adult Population in Poland - PENT Study. Part I. The Characteristics of the Prevalence and Control of the Arterial Hypertension

Wstęp Nadciśnienie tętnicze jest jedną z najczęstszych chorób przewlekłych występujących w Polsce. Niekontrolowane nadciśnienie tętnicze niesie ze sobą poważne konsekwencje bezpośrednie i odległe. Rzadko występuje ono jako choroba izolowana, dlatego ważna jest ocena ryzyka ogólnego i odpowiednie postępowanie w celu jego obniżenia, a nie tylko sama redukcja wartości ciśnienia tętniczego. Celem pracy jest ocena częstości nadciśnienia i kontroli ciśnienia tętniczego w Polsce. Materiał i metody Jest to wieloośrodkowe badanie przesiewowe, przeprowadzone w przychodniach na terenie całego kraju. Wylosowano 430 lekarzy pierwszego kontaktu - każdy z nich miał włączyć do badania 100 kolejnych dorosłych pacjentów, którzy odwiedzili jego gabinet, niezależnie od powodu wizyty. Badanie obejmowało trzy wizyty. Podczas pierwszej lekarz wypełniał kwestionariusz dotyczący czynników ryzyka sercowo-naczyniowego i chorób układu krążenia oraz dokonywał 5 pomiarów ciśnienia tętniczego (4 w pozycji siedzącej i 1 w pozycji stojącej). Pacjenci, u których średnia z pomiarów trzeciego i czwartego w pozycji siedzącej pozostawała w granicach nadciśnienia tętniczego (ciśnienie skurczowe - SBP ł 140 mm Hg i/lub ciśnienie rozkurczowe - DBP ł 90 mm Hg), otrzymywali wskazówki dotyczące zmiany trybu życia i leczenia. U pacjentów, u których po raz pierwszy stwierdzono podwyższone wartości ciśnienia tętniczego, nie wdrażano leczenia aż do czasu potwierdzenia rozpoznania nadciśnienia w czasie 2 kolejnych wizyt. Wizyta druga i trzecia dotyczyła osób, u których do tej pory nie rozpoznano nadciśnienia tętniczego, a odnotowane wartości ciśnienia wynosiły: SBP ł 140 mm Hg i/lub DBP ł 90 mm Hg. Aby potwierdzić rozpoznanie nadciśnienia tętniczego, w czasie tych wizyt wykonywano 3 pomiary ciśnienia - 2 w pozycji siedzącej i 1 w pozycji stojącej. Pacjenci, u których podczas 3 wizyt rozpoznano nadciśnienie tętnicze, pozostawali pod opieką lekarza prowadzącego. Wyniki W badaniu wzięło udział 339 lekarzy z całej Polski, z których każdy zbadał przynajmniej 25 pacjentów. Ogółem zbadano 31 131 pacjentów w wieku powyżej 18 lat. Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 44,2% badanych. Częstość nadciśnienia wzrastała z wiekiem. Wśród chorych u 24% nie rozpoznano uprzednio nadciśnienia, u 6% rozpoznano je, ale nie podjęto leczenia, u 51% rozpoznano i leczono, ale bez należytego efektu, definiowanego jako SBP < 140 mm Hg i DBP < 90 mm Hg. Zaledwie u 19% chorych na nadciśnienie odnotowano prawidłowe wartości ciśnienia tętniczego. U osób z nadciśnieniem stwierdzono istotnie wyższy odsetek nadwagi, hipercholesterolemii, cukrzycy typu 2 i współistniejących chorób układu krążenia. Stwierdzono u nich także wyższą średnią wieku oraz wyższą średnią wartość ciśnienia tętna. Ponad 60% z nich otrzymywało od swych lekarzy zalecenia dotyczące postępowania niefarmakologicznego. Wnioski Nadciśnienie tętnicze jest częstą chorobą w Polsce. Występuje u prawie 50% pacjentów zgłaszających się do lekarza podstawowej opieki medycznej. Połowa z nich jest leczona, ale tylko u co piątego chorego uzyskuje się normalizację ciśnienia tętniczego.Background Hypertension is one of the most often chronic diseases in Poland. When uncontrolled, it causes serious direct and distant consequences. Hypertension rarely occurs as isolated disease; therefore important are: estimation of global risk and correct activity to reduce the blood pressure and global risk. The object of this study is to estimate the prevalence and control of hypertension in Poland. Material and methods It was a multicenter screening study, which took place in out-patient clinics all-over country. 430 general practitioners were randomly selected. Each of them had to include 100 consecutive patients into study. The study consisted of three visits. During the first visit each doctor filled in a questionnaire dealing with coronary risk factors, coexisting cardiovascular diseases and took 5 blood pressure measurements (4 in sitting posture and 1 in standing posture). The patients, whose mean of the third and fourth measurement in sitting position was within the range of hypertension received the hypotensive nonpharmacological treatment and suggestions to change his/her lifestyle. The patients with hypertension detected for the first time were not treated until hypertension was confirmed during the next two visits. The second and the third visit concerned patients in whom the hypertension was not detected earlier and who had a blood pressure ł 140/90 mm Hg at the first visit. During the visits 3 blood pressure measurements were taken - two in sitting position and one in standing position. The patients in whom hypertension was confirmed stayed under physician control. Results 339 general practitioners from all over Poland took part in the study. Each of them examined at least 25 persons. 31 131 patients aged above 18 were examined. Hypertension was found in 44,2% persons. The prevalence of hypertension increased with age. Among hypertensives - 24% were not diagnosed earlier, 6% were diagnosed, but not treated and 51% were diagnosed, but the treatment was not effective. Only in 19% hypertensives the control of blood pressure was effective. Patients with hypertension had significantly higher prevalence of overweight, hypercholesterolemia, diabetes mellitus and cardiovascular diseases. Also the mean age and mean pulse pressure was higher in those patients. In more than 60% of hypertensives nonfarmacologic treatment was recommended. Conclusions Hypertension is a frequent disease in Polish population. Almost half of patients coming to the general practitioners have hypertension. At the same time a half of them was treated, but only one of fifth was effectively treated

Psychospołeczne uwarunkowania nałogu palenia w populacji polskiej. Wyniki Ogólnopolskiego Badania Stanu Zdrowia Ludności Polski – WOBASZ

Psycho-social factors related with smoking in the Polish populationAim of the study is to examine the relationship between smoking and psychosocial factors – in the Polish population aged 20–74 years. Methodology: Results are based on data from WOBASZ. Survey covered a representative sample of men and women aged 20–74 years. Data was collected from the response to the questions from the questionnaire. Smoker was defined as the person who regularly smokes at least 1 cigarette per day.Results: From the drawn sample 13,285 people were examined – 6291 men and 6994 women. Smokers were 42% of men and 25% of women. Most smokers were pointed out in the groups aged 35–44 (44% M, 32% W) and 45–54 years (46% M and 31% W). The least smokers were in the oldest group aged 65–74 22% M and 5% W. The average age of initiation is low – 18 ± 3.6 years for men and 20 ± 4.9 years for women. Most smokers have primary education (69% M and 53% W), several times more in compare to those with higher education (6% M and 10% W). Most often smoker is a person doing physical work (43% M and 29% W). Single men smoked more often (43% M). Most smokers were in the lowest income group (44% M and 27% W) compared to those with the highest income (25% M, 18% W). People with low social support have a higher frequency of smoking (35% M, 41% W), and persons with depressive symptoms (23% M, 30% W). Most of the smokers declared intention to quit smoking (85% M and 83% W). The most common reasons for quitting were self-motivation (more than 40% of smokers), and fear of disease (17% W, 18% M)

Leczenie chorych w podeszłym wieku, z niewydolnością serca przez lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej

Wstęp: Niewydolność serca (HF) stanowi główny problem zdrowotny dzisiejszych społeczeństw. Obecnie dysponujemy jedynie niepełnymi danymi populacyjnymi dotyczącymi chorobowości na HF, farmakoterapii oraz rokowania tej grupy chorych. Celem prezentowanej pracy była ocena sposobu leczenia chorych z HF przez lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej. Materiał i metody: Badanie zaplanowano jako przekrojowe badanie epidemiologiczne (rejestracja kolejnych 50 chorych w wieku > 65 lat zgłaszających się do lecznictwa ambulatoryjnego). Rejestrowano dane z wywiadu (m.in. diagnostyka i leczenie HF), badania przedmiotowego i wyniki badań laboratoryjnych. Wyniki: Spośród włączonych 19 877 osób u 10 579 chorych (3901 mężczyzn i 6678 kobiet; 53% populacji wyjściowej) rozpoznano HF. U 68% zalecano stosowanie inhibitorów ACE, u 62% długodziałających preparatów nitrogliceryny, u 55% diuretyków, u 31% glikozydów naparstnicy, u 29% preparatów blokerów kanałów wapniowych, a u 22% &#946;-blokerów. Częstość podawania poszczególnych klas leków była zbliżona u obu płci, z wyjątkiem blokerów kanałów wapniowych, które otrzymywały częściej kobiety (p < 0,001), oraz długodziałających preparatów nitrogliceryny podawanych częściej mężczyznom (p < 0,001). Częstość stosowania inhibitorów ACE, długodziałających preparatów nitrogliceryny oraz glikozydów naparstnicy zwiększała się z wiekiem, odwrotnie niż blokerów kanałów wapniowych i &#946;-blokerów. Chorzy z HF zaliczeni do najbardziej zaawansowanej klasy według klasyfikacji NYHA częściej otrzymywali inhibitor ACE, glikozydy naparstnicy, długodziałające nitraty oraz diuretyki, natomiast blokery kanałów wapniowych i &#946;-blokery zalecano im znacznie rzadziej. Terapię skojarzoną inhibitorami ACE i &#946;-blokerami stosowano niezmiernie rzadko, zwłaszcza w przypadku chorych będących w IV klasie według NYHA. Wnioski: W porównaniu z populacjami z innych państw zarówno inhibitory ACE, jak i &#946;-blokery stosowano nieco częściej, przy czym te ostatnie zaleca się nadal zdecydowanie zbyt rzadko. Wysoki odsetek chorych z HF otrzymujących blokery kanałów wapniowych jest niepokojący, dlatego należy zwrócić szczególną uwagę na popularyzację leczenia &#946;-blokerami oraz ich połączenia z inhibitorami ACE. (Folia Cardiol. 2004; 11: 707-718

Leczenie chorych w podeszłym wieku, z niewydolnością serca przez lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej

Wstęp: Niewydolność serca (HF) stanowi główny problem zdrowotny dzisiejszych społeczeństw. Obecnie dysponujemy jedynie niepełnymi danymi populacyjnymi dotyczącymi chorobowości na HF, farmakoterapii oraz rokowania tej grupy chorych. Celem prezentowanej pracy była ocena sposobu leczenia chorych z HF przez lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej. Materiał i metody: Badanie zaplanowano jako przekrojowe badanie epidemiologiczne (rejestracja kolejnych 50 chorych w wieku > 65 lat zgłaszających się do lecznictwa ambulatoryjnego). Rejestrowano dane z wywiadu (m.in. diagnostyka i leczenie HF), badania przedmiotowego i wyniki badań laboratoryjnych. Wyniki: Spośród włączonych 19 877 osób u 10 579 chorych (3901 mężczyzn i 6678 kobiet; 53% populacji wyjściowej) rozpoznano HF. U 68% zalecano stosowanie inhibitorów ACE, u 62% długodziałających preparatów nitrogliceryny, u 55% diuretyków, u 31% glikozydów naparstnicy, u 29% preparatów blokerów kanałów wapniowych, a u 22% &#946;-blokerów. Częstość podawania poszczególnych klas leków była zbliżona u obu płci, z wyjątkiem blokerów kanałów wapniowych, które otrzymywały częściej kobiety (p < 0,001), oraz długodziałających preparatów nitrogliceryny podawanych częściej mężczyznom (p < 0,001). Częstość stosowania inhibitorów ACE, długodziałających preparatów nitrogliceryny oraz glikozydów naparstnicy zwiększała się z wiekiem, odwrotnie niż blokerów kanałów wapniowych i &#946;-blokerów. Chorzy z HF zaliczeni do najbardziej zaawansowanej klasy według klasyfikacji NYHA częściej otrzymywali inhibitor ACE, glikozydy naparstnicy, długodziałające nitraty oraz diuretyki, natomiast blokery kanałów wapniowych i &#946;-blokery zalecano im znacznie rzadziej. Terapię skojarzoną inhibitorami ACE i &#946;-blokerami stosowano niezmiernie rzadko, zwłaszcza w przypadku chorych będących w IV klasie według NYHA. Wnioski: W porównaniu z populacjami z innych państw zarówno inhibitory ACE, jak i &#946;-blokery stosowano nieco częściej, przy czym te ostatnie zaleca się nadal zdecydowanie zbyt rzadko. Wysoki odsetek chorych z HF otrzymujących blokery kanałów wapniowych jest niepokojący, dlatego należy zwrócić szczególną uwagę na popularyzację leczenia &#946;-blokerami oraz ich połączenia z inhibitorami ACE. (Folia Cardiol. 2004; 11: 707-718

Ocena postępowania w zespole uzależnienia od tytoniu (ZUT) w podstawowej opiece zdrowotnej (POZ). Wyniki ogólnopolskiego badania zrealizowanego w ramach Programu Ministerstwa Zdrowia POLKARD

Evaluation the effectiveness of primary care in professional assistance for smoking patientsAbout 40% of men and 25% of women in Poland are smokers and smoking causes approximately 50 000 premature deaths annually. According to the WHO experts, a tobacco cessation short intervention program provided by primary care physicians is one of the most important prevention measures. In 2004 National  Cardiovascular Disease Prevention Program was launched as a procedure funded by National Health Funds (NFZ), which included the identification of smokers, assessment and treatment of smoking habit. In 2007, the Polish Forum of Prevention issued guidelines that can serve as an effective framework for tobacco cessation intervention in primary care clinics. The aim of this paper is: 1) evaluation the effectiveness of primary care in professional assistance for smoking patients, 2) evaluation of the impact of the NFZ program on frequency of professional consultations on smoking cessation and evaluation of the impact of the NFZ program on smoking prevalence. There were 66 primary care clinics which were recruited to participate the project; 33 clinics participated in NFZ program, the remaining 33 constituted a control group.Random sample of persons at age 35–55 years was selected from all persons registered in each clinic. Eligible for the study were patients free of cvd for whom medical records were available from January 1st 2005 at least. Finally 3940 patients in NFZ clinics, 3162 patients in control clinics were included. For each eligible patient medical records were reviewed and information was collected using a standard questionnaire.All patients were invited for a visit in the clinic. Finally, 2314 persons from the NFZ clinics and 2107 persons from the control clinics participated were examined.That effectiveness of the routine management of smoking cessation in primary care practices was very low. Equally in the NFZ clinics and the control group about 45% of participants were current smokers. Only 15% of patients had recorded information on smoking status in medical documentation and no significant difference between the NFZ clinics and the control group was observed. The NFZ program increased identification of smoking patients (up to about 80%). Physicians and nurses provided advising to 80% and 30% patients, respectively and the other measures to facilitate smoking cessation were used in small proportion of patients. For instance nicotine replacement therapy, including bupropion, was advised to less than 10% of smokers.With the exception to distribution of leaflets which were distributed more frequently in patients of clinics which participated in the NFZ program (22.5%) as compared to control clinics (12.8%), there were no statistical differences in proportion of patients getting professional assistance or other intervention measures between the studied groups. The NFZ program appeared to play important role in identification of smokers. However, the program was not effective enough in treatment of patients addicted to smoking. There is a need to supply the NFZ program by more effective procedure, a kind of structured intervention, which would allow to lower smoking prevalence in primary care patients