‘We vormen een soort Duits bezettingsleger’: het dagboek van een pelotonscommandant in Indonesië, 1946-1949

Dit artikel analyseert de verschillende aspecten van het militair optreden van een Nederlandse pelotonscommandant op Java tijdens de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd aan de hand van zijn persoonlijke dagboek. Het onderzoek wordt aangevuld en vergeleken met gegevens en inzichten uit zijn latere memoires en een interview, dat de auteur met de inmiddels overleden voormalig officier voerde. Colonial and Global Histor

The civil and military dimensions of Dutch counter-insurgency on Java, 1947-1949

Despite its seemingly overwhelming military superiority, theNetherlands never came close to defeating the increasingly effectivenationalist insurgency on Java in the late 1940s. This article argues that thedesperate state of the Dutch counter-insurgency campaign—which tends to beoverlooked for the crucial years 1947-1948—is best demonstrated by focussing onthe failure of the colonial power to integrate the civilian and militaryefforts and on its inability to govern reoccupied territory during the ‘pacificationphase’.FGW – Publications without University Leiden contrac

De koloniale schuldclassificatie voorbij: Nederlands, Brits en Frans extreem geweld in vergelijkend perspectief, 1945-1962

Historische vergelijkingen kunnen ons helpen koloniale oorlogen beter te begrijpen. Ze stellen ons ook in staat vormen van extreem geweld die Nederlandse, Britse, Franse en andere troepen tijdens de naoorlogse dekolonisatiegolf toepasten beter te verklaren. Grondig comparatief onderzoek naar buitensporig geweld in oorlogen als die in Vietnam, Algerije, Maleisië en Kenia is echter zelden verricht, en de casus Indonesië is daarbij, tot nu toe, al helemaal nauwelijks betrokken. Om die reden is in het voorjaar van 2019 een team van internationale en Nederlandse onderzoekers bijeengebracht op het Netherlands Institute for Advanced Study (NIAS), met het doel in deze lacune te voorzien. De onderzoekers werkten aan gerichte vergelijkingen op thema’s als de politieke omgang met schandalen rondom extreem geweld, de inzet van zware wapens, seksueel geweld en de microdynamiek van geweld. De bredere vergelijkende context namen wij als projectleiders voor onze rekening. In dit hoofdstuk bespreken wij de belangrijkste bevindingen van het onderzoek.Colonial and Global Histor

Empire's violent end: comparing Dutch, British, and French wars of decolonization, 1945–1962

In Empire's Violent End, Thijs Brocades Zaalberg and Bart Luttikhuis, along with expert contributors, present comparative research focused specifically on excessive violence in Indonesia, Algeria, Vietnam, Malaysia, Kenya, and other areas during the wars of decolonization. In the last two decades, there have been heated public and scholarly debates in France, the United Kingdom, and the Netherlands on the violent end of empire. Nevertheless, the broader comparative investigations into colonial counterinsurgency tend to leave atrocities such as torture, execution, and rape in the margins. The editors describe how such comparisons mostly focus on the differences by engaging in "guilt ranking." Moreover, the dramas that have unfolded in Algeria and Kenya tend to overshadow similar violent events in Indonesia, the very first nation to declare independence directly after World War II.Empire's Violent End is the first book to place the Dutch-Indonesian case at the heart of a comparison with focused, thematic analysis on a diverse range of topics to demonstrate that despite variation in scale, combat intensity, and international dynamics, there were more similarities than differences in the ways colonial powers used extreme forms of violence. By delving into the causes and nature of the abuse, Brocades Zaalberg and Luttikhuis conclude that all cases involved some form of institutionalized impunity, which enabled the type of situation in which the forces in the service of the colonial rulers were able to use extreme violence.bookColonial and Global Histor

Over de grens: Nederlands extreem geweld in de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog, 1945-1949

Op 17 augustus 1945, twee dagen na de Japanse capitulatie, verklaarde Indonesië zich onafhankelijk. Nederland erkende dit niet en trachtte met geweld zelf de regie te voeren over het onvermijdelijke proces van dekolonisatie. Dit leidde tot vier jaren van moeizame onderhandelingen en bittere oorlogvoering. In 2005 verklaarde de Nederlandse regering dat Nederland die oorlog niet had moeten voeren. Over het geweld dat de Nederlandse militairen tijdens deze oorlog hadden toegepast, staat echter nog altijd het regeringsstandpunt uit 1969 overeind: er waren wel ‘excessen’, maar de krijgsmacht had zich in de regel ‘correct’ gedragen.Naarmate de aanwijzingen van extreem Nederlands geweld zich opstapelden, bleek dit officiële standpunt steeds moeilijker vol te houden. De Nederlandse regering besloot daarom in 2016 tot financiering van een groot onderzoeksprogramma. De belangrijkste conclusies daarvan zijn in dit boek te vinden. De auteurs maken aannemelijk dat de Nederlandse krijgsmacht op structurele basis extreem geweld toepaste en dat dit toen en ook lang daarna op allerlei manieren werd toegedekt. Dit alles past slecht bij een rooskleurig nationaal zelfbeeld – zoals eigenlijk de hele koloniale geschiedenis met dat zelfbeeld schuurt.Colonial and Global Histor

The civil and military dimensions of Dutch counter-insurgency on Java, 1947-1949

Despite its seemingly overwhelming military superiority, theNetherlands never came close to defeating the increasingly effectivenationalist insurgency on Java in the late 1940s. This article argues that thedesperate state of the Dutch counter-insurgency campaign—which tends to beoverlooked for the crucial years 1947-1948—is best demonstrated by focussing onthe failure of the colonial power to integrate the civilian and militaryefforts and on its inability to govern reoccupied territory during the ‘pacificationphase’.</p

The Snake Oil of Stabilisation? Explaining the Rise and Demise of the Comprehensive Approach

Only a decade ago, the idea of a comprehensive approach that combines military, political and socio-economic instruments of power in stabilization operations, counter-insurgency and state-building held great promise. The approach also became intricately linked to the ideal liberal state-building. However, following the withdrawal of large scale military contingents from Afghanistan and Iraq and the meagre results of these massive combined civil-military efforts, enthusiasm in the Western world for what critics have also called ‘armed state-building’ seems to have sunk to an all-time low. Treating the comprehensive approach in a broader historical context, this paper analyses the roots, the rise and early signs of its demise. It will argue that while it is justified to question many of the assumptions underlying the recent idealistic interpretations of the comprehensive approach, run the risk of throwing out the baby with the bathwater if we do not continue to build on past mistakes, thereby shaking of the naivety of the post-9/11 era.Colonial and Global Histor

Extreem geweld tijdens dekolonisatieoorlogen in vergelijkend perspectief, 1945-1962

In the last decade, a heated public debate broke out in the Netherlands about the extreme violence that Dutch security forces perpetrated in Indonesia between 1945 and 1949. Similar discussions cropped up in France and the United Kingdom. Exhaustive comparative research into excessive violence in Indonesia, Algeria, Indochina, Malaysia, Kenya and other places during the decolonisation wars has nevertheless only been sporadic. This forum is based on the initial findings of a recent research project and a conference that explored the options for more targeted comparative research. The provisional results that we share here demonstrate that although the armed conflicts strongly differed from each other, there were more similarities than differences in the ways in which extreme violence was used in them and the explanation for it. We conclude that all cases involved some form of institutionalised impunity, which enabled the type of situation in which the forces in the service of the colonial rulers were able to use extreme violence.Colonial and Global Histor