Safety and efficacy of Botulinum toxin type A preparations in cerebral palsy — an evidence-based review

The introduction of botulinum toxin more than 25 years ago for the management of paediatric lower and upper limb hypertonia has been a major advance. BoNT-A as a part of multimodal treatment supports motor development and improves function disturbed by spasticity or hypertonia. The aim of this paper was to compare the efficacy and safety of three major BoNT-A preparations present on the market: abo-, inco-, and onaobotulinumtoxinA in the treatment of children with cerebral palsy. Based on an analysis of the available literature, all three preparations have been established to reduce hypertonia in the upper and lower extremities, with some conflicting evidence regarding function. There were no differences in treatment safety, with a low incidence of adverse events which were mostly temporary and mild. Any form of universal conversion ratio between all preparations is not recommended

Functional improvement of young children with cerebral palsy treated with integrated/intensive rehabilitation and botulinum toxin injections

Introduction. Patients with cerebral palsy (CP) present mobility limitations altering their activity and participation in social life. The aim of this study was to assess changes in Gross Motor Function Classification System (GMFCS) and Functional Mobility Scale (FMS) in children with CP who received repeated BoNT-A injections within a rehabilitation treatment over a five-year follow-up period. Material and methods. This retrospective, observational study included 200 consecutive children with bilateral CP (GMFCS I–IV). Annual assessments of the five-year follow-up period were analysed. Results. The mean age of the patients at the beginning was 32.23 months (± 6.96). The GMFCS level improved in 67 (33.5%) (p < 0.001) and worsened in four (2%) children. In children with GMFCS III and IV levels, improvement was observed in 50% and 40%, respectively. FMS 5 and 50 metres improved in 54% and 52.5% of children respectively. Conclusions. Our study showed a significant, positive effect of integrated treatment on functional mobility in patients with CP

Selektywna rizotomia grzbietowa w leczeniu spastyczności u pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym

W artykule przedstawiono możliwości wykorzystania selektywnej rizotomii grzbietowej (SDR, selective dorsal rhizotomy) w leczeniu spastyczności u pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym (MPD). W tym celu dokonano przeglądu literatury, wykorzystując bazy danych Medline, Embase, PEDro, Cochrane. Użyto słów kluczowych „selektywna rizotomia grzbietowa” (selective dorsal rizhotomy) w połączeniu z „mózgowe porażenie dziecięce” (cerebral palsy). Wyniki wybranych przez autorów badań przedstawiono zgodnie z Międzynarodową Klasyfikacją Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia (ICF, International Classification of Functioning, Disability and Health), w domenie struktury i funkcji, aktywności oraz uczestnictwa w życiu codziennym. Podsumowano również wskazania do wykonania zabiegu oraz jego najczęstsze efekty uboczne. Metoda SDR jest interwencją operacyjną, której poziom skuteczności pozwala na jej rekomendację w leczeniu spastyczności. Zabieg SDR pozytywnie wpływa na wszystkie domeny życia pacjentów z MPD opisane w klasyfikacji ICF

Czy wszystkie preparaty toksyny botulinowej typu A są takie same? Porównanie trzech preparatów toksyny botulinowej typu A w zarejestrowanych wskazaniach w neurologii

W ostatnim czasie lista klinicznych zastosowań toksyny botulinowej typu A (BTX-A) znacznie się wydłużyła. Substancja ta stała się narzędziem w rękach neurologów, lekarzy rehabilitacji, urologów, proktologów, migrenologów czy kosmetologów. Zwiększyła się także liczba produkowanych preparatów BTX-A. Obecnie na rynku dostępne są preparaty: Botox, Dysport i Xeomin. Mają one podobny mechanizm działania, aczkolwiek różnią się istotnie budową chemiczną, siłą działania, migracją poza miejsce podania, skutecznością i profilem działań niepożądanych. Te odrębności mogą sprawiać trudności w ich zamiennym stosowaniu przez niedoświadczonego lekarza. Rodzą także pytania o ich równowartość ekonomiczną. Autorzy dokonali przeglądu prac i porównali dostępne preparaty w zarejestrowanych w Polsce wskazaniach neurologicznych. Preparaty te powinny być traktowane jako odrębne leki, a ich zastosowanie kliniczne oparte o dane z badań klinicznych dotyczących poszczególnych preparatów

Botulinum toxin type-A preparations are not the same medications — basic science (Part 1)

Botulinum neurotoxin type A (BoNT/A) formulations are widely used in clinical practice. Although they share a common mechanism of action resulting in presynaptic block in acetylocholine release, their structure and pharmacological properties demonstrate some similarities and many differences. Bioequivalence has been discussed since the onset of the clinical use of BoNT/A. In this review, we provide an update on the studies and compare the molecular structure, mechanisms of action, diffusion and spread, as well as immunogenicity and dose equivalence of onabotulinumtoxinA, abobotulinumtoxinA and incobotulinumtoxinA

Botulinum toxin type-A preparations are not the same medications — clinical studies (Part 2)

The growing number of Botulinum neurotoxin type A (BoNT/A) preparations on the market has resulted in a search for pharmacological, clinical and pharmacoeconomic differences. Patients are occasionally switched from one botulinum toxin formulation to another.The aim of this paper was to review studies that have made direct comparisons of the three major BoNT/A preparations presently on the market: ona-, abo- and incobotulinumtoxinA. We also review the single medication Class I pivotal and occasionally Class II-IV studies, as well as recommendations and guidelines to show how effective doses have been adopted in well-established indications such as blepharospasm, hemifacial spasm, cervical dystonia and adult spasticity.Neither direct head-to-head studies nor single medication studies between all preparations allow the formation of universal conversion ratios. All preparations should be treated as distinct medications with respect to their summary of product characteristics when used in everyday practice

Strength training as a form of rehabilitation in adults with cerebral palsy

This article is a review of the literature concerning the use of lower limb strength training in adults with cerebral palsy. Medical databases were searched using the following keyword sequences: “cerebral palsy,” “adults,” “young adults,” “strength training,” “progressive strength training” and “resistance training.” Nine publications were identified, and seven met our inclusion criteria. The level of evidence of the accepted studies was rated using the criteria propose by Oxford Centre for Evidence-Based Medicine. The results were presented in a table according to the International Classification of Functioning, Disability and Health at three levels: structure, activity and participation. Based on the results of non-randomised studies, it can be stated that strength training in adults with cerebral palsy leads to increased muscle strength in the lower limbs and improves patient’s activity and participation without adverse effects such as increased spasticity or a passive range of motion decline. However, these results have not been clearly confirmed in randomised clinical trials. To achieve the maximum benefits of strength training in adults with cerebral palsy, a number of issues must still be addressed, e.g. the detailed characteristics of patients with cerebral palsy, a training protocol and potential contextual factors that may influence the effectiveness of this kind of therapy.W artykule zaprezentowano przegląd piśmiennictwa dotyczącego zastosowania treningu siłowego kończyn dolnych w rehabilitacji dorosłych pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym. W tym celu przeszukano medyczne bazy danych przy użyciu słowa kluczowego „mózgowe porażenie dziecięce” w połączeniu ze słowami „dorośli”/„osoby dorosłe”, „młodzi dorośli”, „trening siłowy”, „progresywny trening siłowy” i „trening oporowy”. Zidentyfikowano dziewięć publikacji, do analizy wybrano zaś siedem badań spełniających kryteria włączenia. Poziom dowodu naukowego zaakceptowanych badań oceniono z wykorzystaniem kryteriów zaproponowanych przez Oxford Centre for Evidence-Based Medicine. Wyniki przedstawiono zgodnie z Międzynarodową Klasyfikacją Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia na trzech poziomach – struktury, aktywności i partycypacji – w formie tabelarycznej. Biorąc pod uwagę wyniki badań innych niż randomizowane, można stwierdzić, że trening siłowy u dorosłych z mózgowym porażeniem dziecięcym prowadzi do wzrostu siły mięśniowej oraz wpływa na poprawę aktywności, mobilności i uczestnictwa w życiu społecznym. Powyższe rezultaty nie zostały jednak do tej pory wystarczająco potwierdzone w pracach randomizowanych. Należy podkreślić, że zastosowane protokoły treningu siłowego nie wywołały negatywnych efektów na poziomie spastyczności i biernego zakresu ruchu. Maksymalizacja korzyści płynących z treningu siłowego w grupie osób dorosłych z mózgowym porażeniem dziecięcym wymaga rozstrzygnięcia szeregu kwestii, dotyczących m.in. szczegółowej charakterystyki pacjentów, protokołu treningowego i potencjalnych czynników kontekstowych mogących wpływać na efektywność terapii tego rodzaju

Toksyna botulinowa w spastyczności o różnej etiologii — rekomendacje interdyscyplinarnej grupy ekspertów

Toksyna botulinowa typu A (BoNT-A, botulinum neurotoxin type A) jest zarejestrowana i refundowana w Polsce w spastyczności po udarze mózgu oraz u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym (MPDz*). Jednakże zjawisko spastyczności spowodowane innymi schorzeniami, takimi jak na przykład pourazowe uszkodzenia mózgu i rdzenia kręgowego, stwardnienie rozsiane, MPDz u dorosłych czy wrodzone paraplegie spastyczne (HSP, hereditary spastic paraplegias), ma taki sam charakter, choć może mieć inne wzorce zależnie od miejsca i charakteru uszkodzenia układu nerwowego. Chorzy z tymi schorzeniami są pozbawieni skutecznego leczenia tylko z powodu zapisów rejestracyjnych czy refundacyjnych. Jednakże w charakterystykach niektórych preparatów toksyny botulinowej nie jest sprecyzowana etiologia, a większość rekomendacji dotyczących stosowania BoNT-A odnosi się do spastyczności w ogóle, bez wskazywania specyficznej etiologii. Celem pracy jest przedstawienie aktualnego stanu wiedzy, popartej badaniami klinicznymi, ale także doświadczeniem własnym grupy ekspertów na temat spastyczności o innych etiologiach niż udar mózgu i MPDz w okresie dziecięcym. Autorzy rekomendują stosowanie BoNT-A w leczeniu spastyczności umiarkowanej i ciężkiej niezależnie od jej etiologii

Placebo-controlled clinical trial of incobotulinumtoxinA for sialorrhea in children : sIPEXI

BACKGROUND AND OBJECTIVES: To investigate the efficacy and safety of repeated injections of incobotulinumtoxinA (incoBoNT/A) for treatment of chronic sialorrhea (drooling) associated with neurologic disorders (e.g., cerebral palsy, traumatic brain injury) or intellectual disability in children and adolescents in a prospective phase III study (SIPEXI [Sialorrhea Pediatric Xeomin Investigation]). METHODS: The study enrolled 2- to 17-year-old patients with sialorrhea due to neurologic disorders or intellectual disability. Patients received body weight–dependent doses of incoBoNT/A (20–75 U). A main period with 1 injection cycle (placebo-controlled, double-blind, 6- to 17-year-olds) was followed by an open-label extension with up to 3 further cycles. An additional cohort of 2- to 5-year-olds received active treatment throughout the study. Coprimary endpoints were the change in unstimulated salivary flow rate (uSFR) from baseline to week 4 and the carers' Global Impression of Change Scale (GICS) rating at week 4. Adverse events were recorded. RESULTS: In the main period, 220 patients aged 6–17 years were randomized and treated (148 patients in incoBoNT/A group, 72 patients in placebo group). A total of 35 patients aged 2–5 years received incoBoNT/A (no placebo). A total of 214 patients aged 6–17 years and 33 patients aged 2–5 years continued treatment in the open-label extension period. For the 6- to 17-year-olds, a significant difference between incoBoNT/A and placebo was seen in mean uSFR decrease (difference −0.06 g/min; p = 0.0012) and the carers' GICS rating (difference 0.28 points; p = 0.032) at week 4, in favor of active treatment. The secondary endpoints consistently supported these results. A sustained benefit was observed during the extension. Incidences of adverse events were comparable between incoBoNT/A and placebo and did not increase notably with repeated injections. The most common adverse events were respiratory infections. Efficacy and safety were also favorable in the uncontrolled cohort of 2- to 5-year-olds. DISCUSSION: Both co–primary efficacy endpoints were reached and superiority of incoBoNT/A over placebo was confirmed. IncoBoNT/A (up to 75 U, up to 4 cycles) is an effective and well-tolerated treatment for sialorrhea associated with neurologic disorders in children. TRIAL REGISTRATION INFORMATION: Clinicaltrials.gov: NCT02270736 (clinicaltrials.gov/ct2/show/results/NCT02270736); EU Clinical Trials Register: 2013-004532-30 (clinicaltrialsregister.eu/ctr-search/search?query=2013-004532-30). CLASSIFICATION OF EVIDENCE: This study provides Class I evidence that injection of incobotulinumtoxinA decreases drooling in children aged 6 to 17 years with neurologic disorders

Assessment of relation between gait and static balance in children with cerebral palsy

Introduction. Cancer, after cardiovascular disease, is the second most common cause of death both in Poland anIntroduction. In children with cerebral palsy, gait and balance assessment allows for an objective gait pattern evaluation as well as for therapy planning and assessment. It was hypothesised that asymmetry of the lower limbs load in a standing position causes asymmetry of spatiotemporal gait parameters. Material and methods. 19 children with spastic diplegia and 20 healthy children participated in this study. 3D gait analysis was performed using the BTS Smart optoelectronic system. Stabilometric evaluation was performed using the Zebris Force Plate. Additionally, the Symmetry Index for selected gait and balance parameters was calculated. Results and conclusion. It was shown that symmetry of gait parameters and lower limb load in standing position differs significantly between the study and control groups. There was no correlation confirmed between lower limbs symmetry in standing position and symmetry of gait parameters. It was shown that 80% of children with cerebral palsy had asymmetrical gait patterns. It has also been shown that asymmetry of lower limbs load in a standing position correlates with an asymmetry of spatiotemporal gait parameters. The majority of children with spastic diplegia present asymmetrical gait patterns and asymmetrical balance parameters, but it has no influence on gait symmetry