Biblioteka Tomci Paluszkowej

I am interested in two books – Piotr Matywiecki’s Stary gmach and petite poucette by Michel Serres. In that context, I ask about the identity of the library, the ethos of the librarian and the place of libraries in the world of mobile people, separated from the stationaryPrzedmiotem mojego zainteresowania czynię zasadniczo dwie książki – Stary gmach Piotra Matywieckiego i petite poucette Michela Serres’a. Na ich kanwie chciałbym postawić pytania o tożsamość biblioteki, etos bibliotekarza oraz o miejsce bibliotek w świecie ludzi mobilnych, oderwanych od stacjonarnośc

Introduction: Polish philosophical revisionists in marxism

Publikacja została sfinansowana ze środków Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach programu Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki przyznanych na podstawie decyzji 0014/NPRH4/H3b/83/2016 - projekt „Przygotowanie i publikacja dwóch anglojęzycznych numerów monograficznych Internetowego Magazynu Filozoficznego HYBRIS” (3bH 15 0014 83)

The (In)Visible Environment? On Whether We Need Shinrin-yoku, and for What?

The subject of our study is shinrin-yoku practiced by students of the Department of Educational Studies, University of Łódź, as part of a course in art therapy. Our didactic activities and analyses of empirical material (walking journals) are part of art-based research.We understand a park as a consciously shaped landscape, and we consider it as an empirical example of how Radlińska understood the concept of environment. Through their atmosphere parks convey multiple meanings and values, including those shaped by past generations, and the subjects who participate in the park space also form relations with it. Referring to the walking journals and related artwork, we distinguish four idealized types of participation in the park (landscape, environment): closed anthropocentric, open anthropocentric, parallel, and non-anthropocentric/autotelic. We also differentiate three distinct stages of education that shape the competences to participate in the environment: utilitarian, indirect, and non-anthropocentric/dialogical.Przedmiotem naszego namysłu jest shinrin-yoku, praktykowane w ramach zaliczenia przedmiotu z arteterapii przez studentów Wydziału Nauk o Wychowaniu UŁ. Przeprowadzane przez nas działania dydaktyczne i analizy materiału empirycznego (dzienniki spacerów) wpisują się w nurt badań opartych na sztuce.Park rozumiemy jako świadomie kształtowany krajobraz, a ten uznajemy za empiryczny przykład środowiska w rozumieniu Radlińskiej. Poprzez swoje atmosfery parki przenoszą znaczenia i wartości kształtowane także przez minione pokolenia, a w relacje z nimi wchodzą sprawcze podmioty, które w przestrzeni parków uczestniczą. Odnosząc się do dzienników spacerów przygotowanych przez studentów i powiązanych z nimi prac plastycznych, wyróżniamy cztery wyidealizowane typy uczestniczenia w parku (krajobrazie, środowisku): antropocentryczny zamknięty, antropocentryczny otwarty, równoległy, nieantropocentryczny/autoteliczny. Wyróżniamy także trzy etapy edukacji związanej z nabywaniem kompetencji do uczestniczenia w środowisku: utylitarny, pośredni, nieantropocentryczny/dialogiczny

Posthumanism as Ideology and Research Perspective

Celem mojego artykułu jest próba pokazania, że posthumanizm jest ideologią, która znajduje swoje przedłużenie w perspektywie badawczej nazywanej posthumanistyką. Stosowane przeze mnie pojęcie ideologii nie jest nacechowane negatywnie. Ideologia jest nieodłącznym elementem towarzyszącym życiu społecznemu, a jej iluzoryczny charakter oznacza w gruncie rzeczy tyle, że służy ona człowiekowi jako narzędzie orientowania się w świecie. Ideologia zdaje również sprawę z aktualnych wyzwań, przed którymi stoi społeczeństwo oraz ze sprzeczności, które związane są z tymi problemami. Sprzeczność obecna w posthumanizmie polega w mojej ocenie na tym, że pryncypialnie wyklucza on wszelkie formy humanizmu/antropocentryzmu, ale w praktyce nie może uciec od jakiejś postaci humanizmu i antropocentryzmu. Są one niezbędne, by oddać sprawiedliwość światom innych gatunków zwierząt, uzasadnić porządek etyczny bliski posthumanistom czy móc posługiwać się pojęciem sprawczości.My article aims at showing that posthumanism is an ideology that finds its extension in research perspective called posthumanities. The notion of ideology I apply is not a negative one. Ideology is an intrinsic element of social life, and its illusive character essentially means that it serves as a tool for man to orientate in the world. It also gives an account of the current challenges faced by society and of the contradictions related to them. In my opinion, the contradiction embedded in posthumanism is that it excludes in a principled way all kinds of humanism/anthropocentrism, but is virtually unable to escape some form of humanism and anthropocentrism. They are necessary to do justice to the worlds of other animal species, to substantiate the ethical order that posthumanists feel close to, or to be able to use the notion of agency

Homo sacer w świecie chaosu. Szkic o związkach Agambena z Nancym i Serres’em (Homo Sacer in the World of Chaos. Essay about Agamben’s Associations with Nancy and Serres)

This paper concerns political philosophy of Agamben, which I consider as variety of philosophy of relations.The important point of reference for Agamben are concepts of Jean-Luc Nancy and Michel Serres. According to this, as I show in my sketch, this associations are only superficial. In my opinion consequent philosophy of relations undermines main theses of Agamben’s philosophical project

Why do Gay People Need Norms?*

The text critiques the approach to the norms characteristic of queer theory, developed in Poland by Jacek Kochanowski. In my view, the language of queer too strongly emphasizes the negative aspect of the norms, also unwittingly brings identity to human sexuality. Referring to the work of Michel Foucault's claim that gay people need norms in order to build both its own identity and the space of community life

Why do gay people need norms?

The text critiques the approach to the norms characteristic of queer theory, developed in Poland by Jacek Kochanowski. In my view, the language of queer too strongly emphasizes the negative aspect of the norms, also unwittingly brings identity to human sexuality. Referring to the work of Michel Foucault's claim that gay people need norms in order to build both its own identity and the space of community life.