Investigating Patient Privacy in the Emergency Department: a Systematic Review Study

مقدمه: مراقبت از بیمار هدف اصلی بخش اورژانس و کارکنان آن است که احترام به حریم خصوصی بیمار بخشی اساسی از روند این مراقبت است. با وجود اینکه مطالعات زیادی درک بیماران از حریم خصوصی خود را بررسی کرده اند، با این حال مطالعات کمتری به صورت اختصاصی این موضوع را در بخش اورژانس که غالبا بخشی شلوغ است و ممکن است کمتر به حریم خصوصی توجه شود بررسی کرده اند. هدف از مطالعه حاضر نیز بررسی سیستماتیک مطالعاتی است که حریم خصوصی بیمار را در بخش اورژانس مطالعه کرده اند. روش کار: این مطالعه یک مرور سیستماتیک از مطالعات منتشر شده در مورد حریم خصوصی بیمار در بخش اورژانس است که طبق آموزه های PRISMA انجام شده است. برای پاسخ دهی به سوالات مطالعه، منابع پایگاه های داده الکترونیکی انگلیسی زبان MEDLINE ، Embase ، ScienceDirect و PsycINFO  با کلید واژه های Privacy, Patient, Emergency Department و پایگاه های داده الکترونیکی فارسی زبان؛ Sid  و Magiran با کلمات کلیدی حریم خصوصی، بیمار و بخش اورژانس جستجو شدند. معیارهای واجد شرایط بودن مطالعات برای بررسی در این مطالعه زبان انگلیسی یا فارسی و انجام مطالعه در بخش اورژانس بود. نتایج:  14 مطالعه وارد این مرور نظام مند شدند. مطالعات بررسی شده بین سالهای 2003 تا 2020 منتشر شده بودند. 2 مطالعه مداخله سازمانی  و سایر مطالعات به صورت مقطعی انجام شد.  اکثر مطالعات در ایران (هفت مورد) و پس از آن دو مطالعه در استرالیا انجام شده بود. تعداد تجمعی شرکت کنندگان در تمام مطالعات بالغ بر 1406 بیمار بود. مفاهیم ارائه شده اصلی که به نظر می آمد بر سطح حفظ حریم خصوصی بیمار تاثیر داشته باشند در سه دسته کلی تقسیم شد: فاکتور های وابسته به محیط اورژانس، وابسته به بیمار و وابسته به کادر درمان. نتیجه گیری: از نظر فاکتور های مربوط به کادر درمان، نیاز به افزایش آگاهی ایشان نسبت به تعاریف حفظ حریم خصوصی بیماران می باشد؛ در مورد محیط بخش اورژانس، به نظر می رسد که ساختار و طراحی بخشهای اورژانس  (از جمله نوع جداسازی تخت ها از هم بهه وسیله اتاقک یا پرده) به منظور حفاظت از حریم خصوصی بیماران باید تجدید نظر شود. فاکتور های وابسته به بیمار (از جمله جنسیت، فرهنگ)  قابل تغییر نیستند و تنها از جهت تعیین اهمیت برای توجه بیشتر کادر درمان تقسیم بندی می شود.Introduction: Patient care is the main goal of the emergency department and its staff and respect for patient privacy is an essential part of the care process. Although many studies have examined patients' perceptions of their privacy, fewer studies have specifically addressed this issue in the emergency department, which is often a busy area and may pay less attention to privacy. The purpose of this study is to systematically review studies that have studied patient privacy in the emergency department. Methods: This study is a systematic review of published studies on patient privacy in the emergency department conducted according to PRISMA teachings. To answer the study questions, the sources of electronic databases MEDLINE, Embase, ScienceDirect and PsycINFO, and SID and Persian sources were searched with appropriate keywords. Criteria for eligibility of studies for review in this study were English or Persian language and study in the emergency department. No temporal or geographical restrictions were imposed. Results: 14 studies were included in this systematic review. The studies were published between 2003 and 2020. 2 studies of organizational intervention, and other studies were performed cross-sectionally. Most studies were performed in Iran (seven cases) and then two studies in Australia. The cumulative number of participants in all studies was 1406 patients. The main concepts presented that seemed to affect the level of patient privacy were divided into three general categories: factors related to the emergency environment, patient-dependent, and staff-dependent. Conclusion: In terms of factors related to the medical staff, there is a need to increase their awareness of the definitions of patients' privacy; Regarding the environment of the emergency department, it seems that the structure and design of the emergency department (including the type of separation of beds from each other by a room or curtain) should be revised in order to protect patient's privacy. Patient-related factors (including gender, culture) are not subject to change and are categorized only to determine the importance for further attention of the treatment staff