Plasmodesmata - elements of communication network in plants

Plazmodesmy, cytoplazmatyczne kanały transportowe występujące w ścianie komórkowej, tworzą sieć komunikacyjną w organizmie roślinnym. Przez plazmodesmy przemieszczają się głównie produkty fotosyntezy, stąd zmiany w drożności tych kanałów są istotne dla optymalnego wzrostu i rozwoju roślin. W pracy przedstawiono generalną budowę plazmodesmy wraz z różnymi modyfikacjami w strukturze. Omówione zostały również zmiany w przepuszczalności plazmodesm pod wpływem stresów abiotycznych w relacji do wydajności transportu symplastycznego. Dodatkowo opisane zostały techniki obrazowania plazmodesm - wczoraj i dziś.Plasmodesmata, cytoplasmic transport channels present in the cell wall form a communication network in the plant body. The nutrients mainly move by plasmodesmata thus changes in the permeability of these channels are important for optimal growth and development of plants. The paper presents a general construction of plasmodesmata with various modifications in the structure. Changes in the permeability of plasmodesmata under the influence of abiotic stresses in the relation to the symplasmic transport efficiency are also discussed. In addition, imaging techniques of plasmodesmata — past and present have been described

Cell Wall Properties Determine Genotype-Specific Response to Cold in Miscanthus × giganteus Plants

The cell wall plays a crucial role in plant growth and development, including in response to environmental factors, mainly through significant biochemical and biomechanical plasticity. The involvement of the cell wall in C4 plants’ response to cold is, however, still poorly understood. Miscanthus × giganteus, a perennial grass, is generally considered cold tolerant and, in contrast to other thermophilic species such as maize or sorgo, can maintain a relatively high level of photosynthesis efficiency at low ambient temperatures. This unusual response to chilling among C4 plants makes Miscanthus an interesting study object in cold acclimation mechanism research. Using the results obtained from employing a diverse range of techniques, including analysis of plasmodesmata ultrastructure by means of transmission electron microscopy (TEM), infrared spectroscopy (FTIR), and biomechanical tests coupled with photosynthetic parameters measurements, we present evidence for the implication of the cell wall in genotype-specific responses to cold in this species. The observed reduction in the assimilation rate and disturbance of chlorophyll fluorescence parameters in the susceptible M3 genotype under cold conditions were associated with changes in the ultrastructure of the plasmodesmata, i.e., a constriction of the cytoplasmic sleeve in the central region of the microchannel at the mesophyll–bundle sheath interface. Moreover, this cold susceptible genotype was characterized by enhanced tensile stiffness, strength of leaf wall material, and a less altered biochemical profile of the cell wall, revealed by FTIR spectroscopy, compared to cold tolerant genotypes. These changes indicate that a decline in photosynthetic activity may result from a decrease in leaf CO2 conductance due to the formation of more compact and thicker cell walls and that an enhanced tolerance to cold requires biochemical wall remodelling. Thus, the well-established trade-off between photosynthetic capacity and leaf biomechanics found across multiple species in ecological research may also be a relevant factor in Miscanthus’ tolerance to cold. In this paper, we demonstrate that M. giganteus genotypes showing a high degree of genetic similarity may respond differently to cold stress if exposed at earlier growing seasons to various temperature regimes, which has implications for the cell wall modifications patterns

Edible Mushroom Poisonings

Publikacja recenzowana / Peer-reviewed publicationOd wieków zbieranie i spożywanie grzybów mieści się w tradycji kulinarnej krajów Europy, Azji i obu Ameryk. Dziko rosnące gatunki były i są chętnie zbierane i spożywane także w Polsce. W ostatnich latach porzucono pogląd, iż grzyby to bezwartościowy pokarm. Przybywa jednocześnie coraz więcej doniesień wskazujących na ich pozytywny wpływ na organizm człowieka. Jednak dane epidemiologiczne ostatnich lat pokazują, że grzyby jadalne są odpowiedzialne aż za 25–87% wszystkich zatruć grzybami. Biorąc to pod uwagę, należy zastanowić się, jak skutecznie zapobiegać tym zatruciom. W pracy przedstawiono czynniki, które usposabiają do zatruć gatunkami jadalnymi. Dodatkowo uwzględniono gatunki, które jedynie w pewnych sytuacjach (warunkowo) ujawniają swój szkodliwy wpływ na organizm konsumenta.Collecting and consuming mushrooms has been a culinary tradition in Europe, Asia and both Americas for centuries. As such, wild mushrooms are eagerly collected and consumed in Poland. The idea that mushrooms are worthless food has been revised. Recently, there has been more discussion about their positive influence on humans. Recent epidemiological data indicate that probably edible species are responsible for 25–87% of mushroom poisonings. In view of these facts, we need to consider how to prevent these poisonings effectively. The paper presents the factors that contribute to poisoning by edible species. Moreover, species that only conditionally have a harmful effect on consumers are included

Państwo i Społeczeństwo 2018, nr 3 (XVIII) : Medycyna i zdrowie publiczne

ZE WSTĘPU: Prezentowany Czytelnikom numer „Państwa i Społeczeństwa”, zajmujący się zagadnieniami medycyny i zdrowia publicznego, zawiera trzy prace oryginalne, sześć poglądowych i jeden opis przypadku. Dodatkowo zamieszczono sprawozdania, w tym – w pierwszej kolejności – z konferencji „Państwo, Gospodarka, Społeczeństwo”, która odbyła się w Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego w dniach 11–12 czerwca 2018 r. W ramach swej aktywności naukowej Wydział Lekarski i Nauk o Zdrowiu zaopiekował się sesją pt. „Postępowanie w chorobach rzadkich”, tj. tematyką o bardzo istotnych walorach rozwojowych w świetle popularnych haseł o indywidualizacji terapii w wielu dziedzinach klinicznych. Wszystkie trzy prace badawcze, zgodnie z klasyfikacją, zawierają oryginalne i potencjalnie ważne wyniki. Zespół Cierniak i wsp. wykazał możliwość zmniejszenia toksyczności standardowej terapii cytostatykami w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej w drodze suplementacji pospolitym polifenolem zawartym w herbacie (galusanem epigalloketechiny). Wędrowska i wsp. zaprezentowali profil immunocytologiczny płynu stawowego w reumatoidalnym zapaleniu stawów i podali wstępne dane o modyfikacji tego profilu przez standardowe leczenie. Z kolei z pracy Słapińskiej i wsp. wynikły ciekawe wnioski dotyczące standaryzacji ambulatoryjnych pomiarów ciśnienia tętniczego krwi w populacji chorych z pierwotnym nadciśnieniem tętniczym, przy czym – jak wykazali autorzy – na zmienność obserwowanych wyników wpływa współwystępowanie innych przewlekłych chorób w przebadanej populacji. Prace poglądowe rozpoczyna niezwykle nowoczesna publikacja podsumowująca najnowsze techniki leczenia stożka rogówki, a więc czerpiąca z pogranicza kliniki okulistycznej i zdrowia publicznego. Kolejna zespołowa praca podsumowuje aktualną i ważną dla klinicystów wiedzę o działaniach ubocznych w stosowaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych (temat ten ma być przez zespół autorski kontynuowany). Stanowiący przedmiot sporów problem podawania megadawek witaminy C w złośliwych chorobach nowotworowych i niektórych stanach zakaźnych przedyskutowano w odrębnej pracy poglądowej, z przytoczeniem ciekawych danych, właściwie podsumowanych umotywowanymi wnioskami. Odlegle z pracą tą łączy się kolejna publikacja, tym razem z pogranicza genetyki i gerontologii: tytułowa „fontanna młodości” jest tu pretekstem do omówienia genetycznych uwarunkowań procesu starzenia. Tę grupę prac zamyka cenna pozycja o zatruciach grzybami jadalnymi. Otóż należy podkreślić, że jest to zjawisko dotąd w medycynie nazbyt niedokładnie przebadane, zaś ze względu na lekceważenie problemu pozycji literaturowych w tym zakresie praktycznie brak. Wspomniana praca dobrze wypełnia tę lukę. Opis przypadku dotyczy odzyskiwania funkcji neurologicznych (kończyn dolnych) przez chorego z uszkodzeniem poprzecznym rdzenia kręgowego, możliwego dzięki zastosowaniu komórek macierzystych. Jest to już typowa medycyna XXI wieku i życzylibyśmy sobie, by korzystny efekt terapeutyczny w tym dotychczas nieuleczalnym stanie udało się powtórzyć autorom w większej grupie pacjentów