Yetişkin mizaç ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışmaları

Alan yazına bakıldığında yetişkin mizacını klinik örneklemin yanı sıra toplum örnekleminde de değerlendiren bir ölçeğin Türkçe adaptasyonunun bulunmadığı görülmüştür. Bu çalışmanın amacı, birçok farklı dile çevrilen Yetişkin Mizaç Ölçeği-Kısa Formunun (Adult Temperament Questionnaire-Short Form) Türkçe’ye uyarlamasını yaparak, güvenirliğini ve geçerliğini incelemektir. Ölçek Ankara’da yaşayan öğrenciler ve farklı sosyoekonomik düzey ve meslek gruplarından oluşan kişiler olmak üzere 462 kişiye uygulanmıştır. Örneklemi oluşturanların yaşları 18 ile 65 arasında değişmektedir (Ort= 22.97). Örneklemin 274’ü kadın (%59.3), 188’i erkektir (%40.7). Ölçeğin yapı geçerliğini ölçmek için açımlayıcı faktör analizi, güvenirliğini incelemek için iç tutarlığına bakılmıştır. Faktör analizi sonunda dürtüsel negatif duygulanım (α = .77), duyusal duyarlı negatif duygulanım (α = .80), dışadönüklük (α = .75), çaba gerektiren kontrol (α = .75) ve duyarlılık (α = .83) olmak üzere 5 faktör bulunmuştur. Dürtüsel negatif duygulanım boyutu, tepkisellik ve ketleyici kontrol alt boyutlarından; duyusal duyarlı negatif duygulanım boyutu, rahatsız olma ve keyif alma alt boyutlarından; dışadönüklük boyutu pozitif duygulanım ve sosyallik alt boyutlarından; çaba gerektiren kontrol boyutu, dikkat kontrolü ve aktivasyon kontrolü alt boyutlarından ve duyarlılık boyutu, genel algısal hassasiyet, çağrışımlı hassasiyet, duygusal algısal hassasiyet, ve üzüntüye duyarlılık alt boyutlarından oluşmaktadır. Alt boyutların iç tutarlılık katsayıları ise .60 ile .79 arasında değişmektedir. Mizacın alt boyutları ile kavramsal olarak eşdeğer olan kişilik alt boyutları arasındaki korelasyonlar anlamlıdır. Bulgular, Türkçeye uyarlanan Yetişkin Mizaç Ölçeği’nin psikometrik olarak kabul edilebilir düzeylerde güvenilir ve geçerli olduğunu göstermiştir.To the best of our knowledge, there is not any questionnaire in Turkish measuring adult temperament that could be used both with the community and clinical samples. Thus, the purpose of the study was to translate The Adult Temperament Questionnaire-Short Form, which has already been translated into several languages, to Turkish and to examine the reliability and validity of the Turkish version. The questionnaire was distributed to 462 university students and adults from different socioeconomic statuses and professions in Ankara. The age of participants ranged from 18 to 65 years (M=22.97). 274 (%59.3) of them were females, 188 (%40.7) of them were males. Exploratory factor analysis was performed to examine construct validity, and also internal consistency reliabilities were calculated. Five factors, namely impulsive negative affect (α = .77), sensory sensitive negative affect (α = .80), extraversion (α =.75), effortful control (α =.75), and sensitivity (α =.83) were extracted after exploratory factor analysis. Impulsive negative affect includes frustration and inhibitory control; sensory sensitive negative affect includes discomfort and high-intensity pleasure; extraversion includes positive affect and sociability; effortful control includes attentional control and activation control; and sensitivity includes general perceptual sensitivity, associative perceptual sensitivity, affective perceptual sensitivity, and sadness. Internal consistency coefficients ranged from .60 to .79. The correlations between the factors of temperament scale and personality traits were significant. The current findings suggested that The Adult Temperament Questionnaire-Turkish version had acceptable levels of reliability and validity. Thus, this scale can be used with Turkish samples.No sponso

How do the predictors of conduct problems / hyperactivity and callous - unemotional (CU) traits in children differ according to mothers' and teachers' ratings?

WCPCG-2010This study investigated the predictors of conduct problems/hyperactivity and callous-unemotional (CU) traits in children. It was hypothesized that conduct problems/hyperactivity and CU traits are associated with different risk factors. The participants of the study composed of 513 teacher-nominated elementary school children with a mean of 9.62 years of age. Regression analyses revealed some significant differences between risk factors of conduct problems/hyperactivity and CU traits. In addition, predictors according to mothers' and teachers' ratings were not the same, except for some overlapping variables. The results were discussed in terms of using of multiple informants for assessing different problem areas in children

A qualitative investigation of the adult development in terms of parental roles

Bu araştırmada, anne baba rollerinin kişilerin kendi gelişimlerini nasıl etkilediğine yönelik algıları, Erikson’nın yaşam boyu gelişim teorisinde ortaya attığı orta yaş dönemindeki üretkenliğe (bir sonraki kuşağı kurma ve yönlendirme ilgisi) karşı durağanlık evresi temel alınarak incelenmiştir. Erikson bu dönemin yetişkin yaşamında önemli bir role sahip olduğunu ve kişinin kendi çocuğuyla ilgilenmesinin bu gelişimsel işi başarmasında önemli bir role sahip olduğunu önermektedir. Bu doğrultuda, anababalık üretkenliği çerçevesinde; anababaların çocuk yetiştirme davranışları, anne babalığın kişilerin yaşantılarında meydana getirdiği değişimler ve gelişimlerin ne olduğu, anne babalığa yönelik rol algıları, anababalığın evlilik, iş, sosyal ilişkilerine ve kendi gelişimelerine olan etkisi, yaşamdan alınan doyum ve diğer alanlardaki doyumların (evlilik, iş, sağlık vb.) anababalık rolleriyle olan ilişkisi niteliksel olarak incelenmiştir. Bu çalışma için yaşları 37 ile 61 arasında değişen, en az 17 yaşında bir çocuğu olan, 13 anne ve 10 baba ile geriye dönük yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır. Sonuçta, araştırmaya katılan yetişkinlerin hemen hepsi, hayatlarındaki en önemli rolün anne baba olmaları olduğunu belirtmişlerdir. Ancak, anneler, babalara kıyasla annelik rollerini çok daha güçlü algılamaktadırlar. Anababalar çocuk yetiştirmenin olgunlaşmalarına dramatik bir şekilde olmasa da büyük bir katkısının olduğunu ve yaşamlarına bir disiplin ve sorumluluk getirdiğini, anababalığın kendi gelişimlerinde önemli katkılarının olduğunu belirtmişlerdir. Dolayısıyla, anne babalar bir sonraki kuşağı oluşturacak çocukları yetiştirip, gelişmelerine rehberlik ederken, aynı zamanda kendi kişilikleri ve gelişimleri de bu çocuk yetiştirme sürecinden etkilenmektedir. Bu çalışma algılanan anababalık rolleri, çocuk yetiştirme ile aktif olarak ilgilenme ve yetişkin gelişimi arasındaki bağlantıyı daha derinlemesine anlamaya çalışmıştır

Psychometric properties of the antisocial process screening device in a non - clinical sample of Turkish children

The aim of this study was to evaluate the psychometric properties of the Antisocial Process Screening Device (APSD; Frick & Hare, 2002) to be used with non-clinical Turkish samples. APSD is a 20-item scale that evaluates antisocial behaviors and the presence of psychopathic traits in children between 6-13 years of age. Study 1 was designed to check the internal consistency and test-retest and inter-rater reliabilities. Despite satisfactory test-retest and inter-rater reliability coefficients, the Cronbach alpha coefficients of the Callous Unemotional (CU) dimension were very low in all the three forms (parent, teacher, and combined). Study 2 was designed to check the internal consistency after conducting the revisions and also validity analyses, mainly by using the Strengths and Difficulties Questionnaire (SDQ; Goodman, 1997). Consequently, the Turkish version of APSD showed reliable and valid results to evaluate the psychopathic traits and antisocial behaviors of the children between 8-11 years of age in the non-clinical Turkish sample

Factors influencing children's appraisals of interparental conflict: the role of parent-child relationship quality

The cognitive contextual model proposes that children’s appraisals of interparental conflict (IPC) can influence their adjustment. In addition, previous research revealed that interparental disputes may reflect on parent-child relationship that is linked with children’s self-blame and threat appraisals concerning IPC. However, there is a scarcity of research directly addressing the intervening role of the parent-child relationship on children’s appraisals of IPC. Thus, we investigated the mediating role of different aspects of the parent-child relationship (i.e., psychological control, warmth, and attachment security) in the link between IPC and self-blame and threat appraisals. Participants were 1,309 children, their mothers, and their fathers. SEM analyses indicated that higher IPC was related to higher parental psychological control and lower child attachment security, which in turn was associated with higher self-blame or threat appraisals. The pattern of relationships was similar across child and parent gender

Pre-Linguistic Autism Diagnostic Observation Schedule Adapted for Older Individuals with Severe to Profound Mental Retardation: A Pilot Study

The Autism Diagnostic Observational Schedule (ADOS) is a semi-structured observational scale developed to assess social interaction, communication and play in individuals who are suspected to have autism. Since the ADOS is not suitable to be used with severely or profoundly mentally retarded adolescents and adults with very limited language skills, materials and some of the tasks of the PL-ADOS and the original ADOS (the former versions of the current ADOS) were adapted. Results indicated that almost all of the overall ratings showed good reliability and discriminative diagnostic validity. Furthermore, the combination of codings into an overall algorithm score on social/communicative behavior resulted in a sensitivity of .82 and a specificity of .85 when using a cut-off score of 15.Peer Reviewedhttp://deepblue.lib.umich.edu/bitstream/2027.42/44627/1/10803_2005_Article_27.pd

Çocuğun gelişiminde bağlanma, ilgi-bakım ve aile dinamiklerinin etkisi

TÜBİTAK SBB01.02.200

ENVIRONMENTAL ENRICHMENT AND CAREGIVER TRAINING TO SUPPORT THE DEVELOPMENT OF BIRTH TO 6-YEAR-OLDS IN TURKISH ORPHANAGES

The aim of the present study was to develop an intervention program involving environmental enrichment and caregiver training to improve the language and cognitive development of infants and young children residing in institutional settings in Turkey. Results indicated that institutional care quality was significantly improved in the intervention institutions, but remained unchanged in the control institutions. Furthermore, while the cognitive and language developmental gap of the infant and toddlers in the control group increased, this gap declined slightly for the infants and children in the intervention group. For the preschool-age group, it seemed that the general development t scores of the children in the intervention group increased, but those of the control group children decreased. It can be concluded that the intervention program was effective in increasing the care quality in orphanages and had a positive effect on the language and cognitive development of infants and preschoolers