O potrzebie kompleksowego uregulowania kwestii wynagrodzenia mediatora w mediacjach sądowych, prowadzonych na podstawie przepisów k.p.c. i aktualizacji jego wysokości

Due to the development of court mediation conducted on the basis of the provisions of the Code of Civil Procedure and the lack of significant amendment to the provisions relating to the mediator’s remuneration for the services provided, the authors of the study ask whether the remuneration in question is adequate to the mediator’s experience, competences (knowledge, skills, responsibility), quality and workload (including the amount of working time devoted to a given case being subject of mediation proceedings) and the current economic situation? And if not, how should the mediator’s remuneration be regulated to including the above-mentioned elements? Therefore, authors analyze the issue, formulating a hypothesis that the mediator’s remuneration in disputes in which the basis for conducting mediation are the provisions of the Code of Civil Procedure is not regulated comprehensively, and its amount is not adequate to the mediator’s experience, competences, quality of the services she/he provides, workload and the current economic situation. Based on the adopted hypothesis, considering the volume of the study, the authors indicate that the purpose of this argument is, firstly, to present the evolution of the regulations regarding mediator’s remuneration, analysis of the currently applicable regulations and presentation of de lege lata comments. Secondly, the formulation of de lege ferenda demands regarding changes to the regulations governing the mediator’s remuneration, so that the study in question, apart from its scientific and research nature, also has practical and cognitive value for both science and practice. They leave outside the scope of considerations the issues of the mediator’s competences and the system/method of confirming them, as well as the issue of the expenses incurred by him related to acquiring and improving his qualifications or conducting mediation proceedings (referring to them only in a fragmentary way where they consider it necessary). This proposed approach to the topic (for which the following methods were used: dogmatic-legal - to analyze specific provisions of law, theoretical-legal - used to analyze the above-mentioned issues based on the views of the doctrine, including their own, and sociological - used to examine the functioning of the analyzed issue in practice)assumes that the presented issues will allow not only to conduct extended research (due to the Republic of Poland’s membership in the European Union, including a legal and comparative analysis of the issue of mediator’s remuneration in other EU Member States), but also to return to the nationwide discussion (which in mediator circles has been conducted for years), and above all, it will have a real impact on changing the regulations regarding the mediator’s remuneration in connection with the services he provides.W związku z rozwojem mediacji sądowej prowadzonej na podstawie przepisów k.p.c. i brakiem znaczącej nowelizacji przepisów odnoszących się do wynagrodzenia mediatora za świadczone usługi autorki opracowania stawiają pytanie: czy przedmiotowe wynagrodzenie jest adekwatne do posiadanych przez mediatora doświadczeń, kompetencji (wiedzy, umiejętności, odpowiedzialności), jakości, nakładu pracy (w tym wymiaru czasu pracy poświęcanego danej sprawie będącej przedmiotem postępowania mediacyjnego) oraz aktualnej sytuacji gospodarczej? A jeżeli nie to, w jaki sposób należy uregulować wynagrodzenie mediatora, tak aby uwzględniało w/w elementy? Autorki dokonują analizy w/w zagadnienia, formułując hipotezę, że wynagrodzenie mediatora w sporach, w których podstawą do prowadzenia mediacji są przepisy k.p.c., nie jest uregulowane kompleksowo, a jego wysokość nie jest adekwatna do posiadanych przez mediatora doświadczenia, kompetencji, jakości świadczonych przez niego usług, nakładu pracy oraz aktualnej sytuacji gospodarczej. Na podstawie przyjętej hipotezy, uwzględniając ramy objętościowe opracowania, autorki wskazują, że celem przedmiotowego wywodu jest po pierwsze przedstawienie ewolucji przepisów w zakresie wynagrodzenia mediatora, analiza obecnie obowiązujących wraz z przedstawieniem uwag de lege lata; po drugie sformułowanie postulatów de lege ferenda w zakresie zmiany przepisów regulujących wynagrodzenie mediatora, tak aby przedmiotowe opracowanie miało poza charakterem naukowo-badawczym także walor praktyczny (niosąc wartość poznawczą dla praktyki). Poza zakresem rozważań pozostawiają zaś problematykę kompetencji mediatora i systemu/sposobu ich potwierdzenia oraz kwestię ponoszonych przez niego wydatków związanych z nabywaniem i podnoszeniem swoich kwalifikacji, jak również z prowadzeniem postępowań mediacyjnych (odnosząc się do nich wyłącznie w sposób fragmentaryczny tam, gdzie uznają to za niezbędne). Tak zaproponowane ujęcie tematu (do którego opracowania wykorzystały metody: dogmatyczno-prawną – w celu analizy określonych przepisów prawa, teoretyczno-prawną – służącą do analizy w/w problematyki według poglądów doktryny, w tym własnych i socjologicznych – użytą do zbadania funkcjonowania analizowanego zagadnienia w praktyce) zakłada, że przedstawiona problematyka pozwoli nie tylko na prowadzenie poszerzonych badań (ze względu na przynależność Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej m.in. o analizę prawno-porównawczą problematyki wynagrodzenia mediatora w innych państwach członkowskich UE), ale także powrót do ogólnopolskiej dyskusji (która w środowiskach mediatorów prowadzona jest od lat), przede wszystkim zaś realnie wpłynie na zmianę przepisów w zakresie wynagrodzenia mediatora w związku ze świadczonymi przez niego usługami

Slow breathing improves cardiovascular reactivity to mental stress and health-related quality of life in heart failure patients with reduced ejection fraction

Background: Previous studies have demonstrated therapeutic benefits of slow breathing (SLOWB) in chronic heart failure (HF) but its impact on cardiovascular reactivity in response to laboratory stressors remains unknown.Methods: Using device-guided breathing this study explored the acute and long-term effects of SLOWB on hemodynamic responses to handgrip, mental and cold pressor tests, and health-related quality of life (QoL) in stable HF patients with reduced ejection fraction (HFrEF) who had received all available optimal drug and device therapies. Blood pressure (BP) and heart rate (HR) were measured in 21 patients with HFrEF (23.9 ± 5.9%) at rest, during laboratory stressors, before and after acute SLOWB, and 12 weeks after SLOWB home training (30 min daily). Health-related QoL (MacNew questionaries) was assessed before and 12 weeks after SLOWB home training.Results: Resting BP significantly increased in response to three laboratory stressors. Pressor and cardiac changes during mental stress were greater than responses to the handgrip test (p < 0.05). Mental stress also produced a greater HR change than cold pressor test (p < 0.05). Both acute and long-term SLOWB significantly reduced BP and HR responses to mental stress (p < 0.05), but not to isometric and cold pressor tests. SLOWB improved scores of all domains of QoL (p < 0.05) at 12 weeks follow-up.Conclusions: These findings demonstrate that SLOWB reduces acute and chronic effects of cardiovascular reactivity to mental stress and improves various aspects of health-related QoL in patients with severe HFrEF. Whether stress reduction and psychological changes achieved with SLOWB may translate to improved outcomes in HFrEF warrants further exploration

Exercise stress test and comparison of ST change with cardiac nucleotide catabolite production in patients with coronary artery disease

Background: Uridine (Ur) and hypoxanthine (Hx) are the major end products of ischemic nucleotide breakdown in the human heart. Hypoxanthine is further metabolized to uric acid (UA). The aim of the study was the evaluation of whether changes in nucleotide concentrations during exercise correlate with electrocardiography (ECG) changes, and the severity of coronary artery disease (CAD). Methods: Twenty-nine males with CAD and 11 controls without CAD (mean age 56.1 vs. 51.45) were subjected to treadmill exercise. The test was considered positive if ECG showed more then 1 mm ST segment depression. Venous blood samples taken before and 10 minut after the exercise were analysed by high performance liquid chromatography. Results: Twenty-two out of 29 patients with CAD and 6 of 11 in the control group had abnormal exercise stress tests according to ECG criteria only. Mean &#8710;Ur was positive in the CAD group and negative in the control group (0.45 SEM &#177; 0.09 &#181;M/L vs. -0.43 SEM &#177; 0.21 &#181;M/L, p < 0.0001). &#8710;UA was positive in the CAD group (15.31 SEM &#177; 5.52 &#181;M/L) and negative in the control group (15.31 SEM &#177; 5.52 &#181;M/L vs. -48.18 SEM &#177; 13,8 &#181;M/L, p < 0.00001); Hx increased in both groups, and the change was not significantly different. Correlations of CAD-index with ST depression, &#8710;Ur and &#8710;UA, were: r = 0.43 (p < 0.005), r = 0.62 (p < 0.001), and r = 0.39 (p < 0.01), respectively. Sensitivity of any increase of uridine was superior to 1.5 mm ST depression during exercise. Conclusions: Blood Ur and UA concentration changes during exercise correlate with severity of CAD. We observed slightly greater accuracy of uridine change in comparison to ST changes, thus being a possible new tool in diagnosis of CAD. (Cardiol J 2007; 14: 573-579)

Prevalence of electrocardiographic left ventricular hypertrophy among patients with coronary artery disease and diabetes mellitus

Introduction. Electrocardiography (ECG) is a widely used non-invasive diagnostic method for assessment of patients with cardiovascular diseases. Numerous different electrocardiographic criteria exist for detection of left ventricular hypertrophy (LVH). LVH is an important risk factor in patients with coronary artery disease (CAD) or diabetes mellitus and its presence is associated with increased cardiovascular morbidity and mortality. The aim of this study was to evaluate the prevalence of the most frequently used electrocardiographic left ventricular hypertrophy (ECG-LVH) criteria among patients with CAD and diabetes. Methods. A cross-sectional, multicenter study was conducted in outpatient clinics across Poland. Family physicians performed physical examinations and collected relevant information about: onset of CAD and diabetes, presence and onset of hypertension, dyslipidemia, heart failure, diabetic complications, history of acute coronary syndrome and pharmacotherapy. In order to detect LVH, we used seven ECG criteria: 1) the Sokolow-Lyon voltage, 2) the Gubner voltage, 3) the criterion of the R wave amplitude on the leads V5–V6 and 4) aVL, 5) the gender specific Cornell voltage and 6) product, and 7) the Romhilt-Estes point score. Centralized manual assessment of the obtained ECG tracings were performed. Results. We enrolled 1001 patients (48.5% women, 51.5% men, mean age 65 ± 11 years) into the study. At least one ECG-LVH criterion was met in 20.0% (n = 200) of the study participants. The ECG-LVH diagnosis was the most common when using the Romhilt-Estes point score (n = 138; 13.8%). The corresponding prevalence rates for the Cornell voltage, the Cornell product, the R wave amplitude on the lead aVL, the Sokolow-Lyon voltage, the Gubner voltage and the R wave amplitude on the leads V5-V6 criteria were 5.5% (n = 55), 5.2% (n = 52), 3.2% (n = 32), 2.2% (n = 22), 1.9% (n = 19) and 1.3% (n = 13) respectively. Subsequently, the prevalence of the three most frequently used in clinical practice electrocardiographic criteria for LVH (the Sokolow-Lyon voltage, the Cornell voltage and the Romhilt-Estes point score) was analyzed. At least one of them was fulfilled in 185 ECGs. All three criteria at the same time were met only in 5 ECGs (2.7% of 185). Two and only one out of three criteria were fulfilled in 20 (10.8%) and 160 (86.5%) ECGs respectively. Conclusions. The co-occurrence of all assessed ECG-LVH criteria, including the three most frequently applied in clinical practice, is very low in diabetic CAD patients. The Romhilt-Estes point score identifies the highest number of ECG-LVH cases in this setting. However, it seems reasonable to use routinely several ECG criteria for detection of LVH. Further studies are needed to compare diagnostic values of ECG-LVH criteria with imaging methods and to assess prognostic values of various ECG-LVH criteria

Prospective observation of arterial hypertension prevalence and treatment effectiveness in a cohort of Gdańsk Port workers

Wstęp Niekontrolowane nadciśnienie tętnicze prowadzi do licznych powikłań naczyniowo-mózgowych, sercowych i nerkowych. Zapobieganie, wczesne rozpoznanie oraz leczenie nadciśnienia tętniczego mogą w istotny sposób ograniczyć wystąpienie tych powikłań. Celem niniejszej analizy była ocena zmian rozkładu ciśnienia tętniczego oraz częstości występowania i skuteczności leczenia nadciśnienia tętniczego w prospektywnej 7-letniej obserwacji kohorty pracowników Portu Gdańskiego. Materiał i metody Badaniem objęto 511 osób z badań okresowych pracowników Portu Gdańskiego, u których w wywiadzie nie stwierdzono objawów chorób sercowo-naczyniowych o podłożu miażdżycy. Grupa badanych składała się z 403 mężczyzn w wieku 23-73 lat (średnio 44,9 &plusmn; 9 lat, mediana 45 lat) oraz 108 kobiet w wieku 25-62 lat (średnio 44,1 &plusmn; 7 lat, mediana 43 lat). Badanie obejmowało wywiad, wykonanie pomiarów ciśnienia tętniczego po 10-minutowym odpoczynku oraz standardowego spoczynkowego EKG. Badanie przeprowadzono dwukrotnie w odstępie 7 lat. Wyniki W badaniu wyjściowym średnie wartości SBP wyniosły 132,3 &plusmn; 20 mm Hg (133,8 &plusmn; 20 mm Hg u mężczyzn i 126,9 &plusmn; 20 mm Hg u kobiet, p < 0,005), a DBP 84,1 &plusmn; 12 mm Hg (84,5 &plusmn; 12 mm Hg u mężczyzn i 82,7 &plusmn; 12 mm Hg u kobiet, NS). Po 7 latach średnie wartości SBP wynosiły 135,4 &plusmn; 19 mm Hg (136,3 &plusmn; 18 mm Hg u mężczyzn i 132,4 &plusmn; 20 mm Hg u kobiet, NS), a DBP 85,8 &plusmn; 11 mm Hg (86,5 &plusmn; 11 mm Hg u mężczyzn i 83,2 &plusmn; 11 mm Hg u kobiet, p < 0,01). Nie stwierdzono istotnych zmian w rozkładzie wartości ciśnienia tętniczego na poszczególne kategorie. W okresie obserwacji nadciśnienie tętnicze rozpoznano i leczono u 122 osób (99 mężczyzn i 22 kobiet). Prawidłowe wartości ciśnień uzyskano u zaledwie 28,7% osób leczonych (32,3% mężczyzn i 13,0% kobiet, NS). W badaniu wyjściowym wartości ciśnień tętniczych odpowiadające izolowanemu nadciśnieniu skurczowemu obserwowano u 37 (7,2%) osób, 31 (7,7%) mężczyzn i 6 (5,6%) kobiet, NS. Po 7 latach odpowiednie wartości obserwowano u 45 (8,8%) osób, 32 (7,9%) mężczyzn i 13 (12,0%) kobiet (NS). W badaniu kontrolnym cechy przerostu mięśnia lewej komory w EKG stwierdzono u 31 (7,6%) mężczyzn, 20 (7,9%) w grupie starszych i 11 (4,7%) w grupie młodszych mężczyzn (NS). U kobiet w badaniu wyjściowym, jak i kontrolnym nie obserwowano elektrokardiograficznych cech przerostu mięśnia lewej komory. Wnioski Częstość nierozpoznanego nadciśnienia tętniczego jest nadal wysoka. Natomiast wydaje się, że stopień kontroli rozpoznanego i leczonego nadciśnienia w Polsce powoli wzrasta.Background Uncontrolled arterial hypertension leads to numerous cardiovascular and renal complications. Prevention and early detection of arterial hypertension as well as proper blood pressure control may significantly limit that problem. Material and methods We have examined 511 consecutive Gdansk Port workers during their routine medical check up who did not have any symptoms of cardiovascular diseases. The group consisted of 403 men aged 44.9 &plusmn; 9 years, range 23-73 years, median 45 years and 108 women aged 44.1 &plusmn; 7 years, range 25-62 years, median 43 years. We obtained history, measured blood pressure twice in the sitting position after 10 minutes rest and registered EKG. The examination was repeated after 7 years. Results Initially the mean SBP was 132.3 &plusmn; 20 mm Hg (133.8 &plusmn; 20 mm Hg in men and 126.9 &plusmn; 20 in women, p < 0.005), DBP 84.1 &plusmn; 12 mm Hg (84.5 &plusmn; 12 mm Hg in men and 82.7 &plusmn; 12 in women, NS). After 7 years in the control examination the mean SBP was 135.4 &plusmn; 19 mm Hg (136.3 &plusmn; 18 mm Hg in men and 132.4 &plusmn; 20 in women, NS), DBP 85.8 &plusmn; 11 mm Hg (86.5 &plusmn; 11 mm Hg in men and 83.2 &plusmn; 11 in women, p < 0.01). There was no significant difference in the distribution of blood pressure values into categories of normal blood pressure and hypertension. During the follow up period arterial hypertension was diagnosed and treated in 122 subjects (99 men and 22 women). The proper blood pressure control was achieved only in 28.7% treated patients (32.3% men and 13.0% women, NS). In the first examination blood pressure values allowing diagnosis of isolated systolic hypertension were observed in 37 (7.2%) subjects, 31 (7.7%) men and 6 (5.6%) women (NS). After 7 years in the follow up examination similar values were observed in 45 (8.8%) subjects, 32 (7.9%) men and 13 (12.0%) women (NS). In the initial examination in men and in both examinations in women there were no ECG signs of left ventricular hypertrophy. In the follow up examination in men the ECG signs of left ventricular hypertrophy were observed in 31 (7.6%) men, 20 (7.9%) in the younger group and 11 (4.7%) in the older group (NS). Conclusion The prevalence of undiagnosed arterial hypertension is still high. The control of blood pressure during hypotensive treatment seems to improve in Poland

Pathological Q waves as an indicator of prior myocardial infarction in patients with coronary artery disease and diabetes mellitus: a comparison of the prevalence and diagnostic accuracy according to present and former criteria

Introduction. Electrocardiography (ECG) is a widely used diagnostic method for identification of patients with previous myocardial infarction (MI). The ECG manifestation of prior MI is the presence of the pathological Q waves. Patients with coronary artery disease (CAD) and diabetes are at high risk of MI. The aim of this study was to compare the prevalence and diagnostic accuracy of the pathological Q waves as an indicator of prior MI in patients with CAD and diabetes according to the present and former criteria. Methods. A cross-sectional, multi-centre study was conducted in outpatient clinics across Poland. Family physicians performed physical examinations, registered ECGs, and collected relevant information about onset of CAD and diabetes, presence and onset of hypertension, dyslipidaemia, heart failure, diabetic complications, history of MI, and pharmacotherapy. Centralised manual assessment of the obtained ECG tracings was performed. Two definitions of the pathological Q-waves were used — a present one according to the Universal Definition of MI and a former one based on the definition of MI developed by the World Health Organization. Results. We enrolled 796 patients (48.1% women, mean age 67.5 ± 10.2 years, and 51.9% men, mean age 64.3 ± 10.3 years) into the study. There were 158 patients (19.8%) — 102 men (24.7%) and 56 women (14.6%), who met the present definition of the pathological Q waves and 106 patients (13.3%) — 74 men (17.9%) and 32 women (8.4%), who met the former definition of the pathological Q waves. The prevalence of the pathological Q waves varied due to the certain group of leads. It was highest in the inferior leads — 104 and 75 according to the present and former definitions, respectively. Of note, the rate of the pathological Q waves increased up to 2.6 times in the lateral leads after the introduction of the less restrictive present definition. Sensitivity of prior MI detection by means of the present and former criteria was 26.8% and 19.8%, and specificity was 87.0% and 92.8%, respectively. The application of the present and former definitions detected prior MI with 65.6% and 71.6% positive predictive value, and with 56.3% and 55.6% negative predictive value, respectively. Conclusions. In the era of reperfusion therapy, ECG appears to be a poor diagnostic tool for detection of previous MI due to its low sensitivity. However, it may identify individuals without previous MI with rather high specificity. In diabetics with CAD, the present definition of the pathological Q waves increases sensitivity of prior MI detection by 7%, with a decrease in specificity by 6% as compared with the former definition

Wielonienasycone kwasy tłuszczowe i ich wpływ na czynniki ryzyka miażdżycy ze szczególnym uwzględnieniem ciśnienia tętniczego

Tłuszcze zawarte w diecie mogą w istotny sposób wpływać na wysokość ciśnienia tętniczego w warunkach eksperymentalnych i klinicznych. Zmiana metabolizmu kwasów tłuszczowych dotycząca zwiększonej aktywności desaturaz może być związana z patogenezą nadciśnienia. Systematyczne spożywanie ryb i kwasów n-3 pochodzenia morskiego obniża ciśnienie tętnicze. Wiele randomizowanych prób klinicznych wykazało efekt hipotensyjny olejów rybich, jakkolwiek największy spadek ciśnienia obserwowano wśród osób z nadciśnieniem tętniczym spożywa bserwowano wśród osób z nadciśnieniem tętniczym spożywających względnie duże dawki kwasów n-3. Dieta rybna i obniżenie masy ciała wykazuje niezależny i addytywny efekt hipotensyjny w 24-godzinnym monitorowaniu ciśnienia tętniczego. Najsilniejszy efekt hipotensyjny ujawnia się u otyłych chorych z nadciśnieniem oraz pacjentów z chorobami miażdżycopochodnymi lub hipercholesterolemią. Wyniki badań populacyjnych sugerują, że spożywanie nawet niewielkich ilości ryb może zmniejszyć ryzyko choroby wieńcowej z powodu modyfikacji przez kwasy n-3 wielu mechanizmów prowadzących do miażdżycy. Systematyczna konsumpcja posiłków rybnych i kwasów n-3 pochodzenia morskiego może być przydatna w leczeniu i prewencji nadciśnienia tętniczego oraz zmniejszyć ryzyko chorób układu sercowo-naczyniowego, a szczególnie nagłego zgonu

A level of anxiety in patients before elective percutaneous coronary intervention

Wstęp. Objawy lękowe mają silny i niekorzystny wpływ na rokowanie i przebieg chorób układu sercowo-naczyniowego. Jednocześnie objawy lękowe obserwuje się u większości pacjentów oddziałów kardiologicznych. Materiał i metody. Badaniu poziomu lęku poddano 136 pacjentów I Kliniki Kardiologii Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego w Gdańsku oczekujących na zabieg przezskórnej angioplastyki naczyń wieńcowej. W badanej grupie było 86 mężczyzn (63,2%; średnia wieku 54,59 ± 7,03 roku) oraz 50 kobiet (36,8%; średni wiek 54,98 ± 4,13 roku). Wyniki. Wśród osób oczekujących na pierwsze PCI średni poziom lęku w grupie kobiet wynosił 7,0 ± 1,5 stenów, natomiast w grupie mężczyzn 6,3 ± 2,4 stenów. Przed drugim PCI średni poziom lęku u kobiet wynosił 7,3 ± 2,6 stenów, natomiast u mężczyzn 6,5 ± 2,4 stenów. Przed trzecim PCI średni poziom lęku w grupie kobiet wynosił 7,5 ± 1,0 stenów, w grupie mężczyzn 5,7 ± 2,3 stenów. Wśród osób oczekujących na co najmniej czwarte PCI średni poziom lęku wynosił 6,5 ± 1,9 stenów u kobiet i 6,0 ± 2,3 stenów u mężczyzn. Wnioski. Nie ma zależności pomiędzy liczbą interwencji wieńcowych a nasileniem lęku jako stanu, natomiast poziom lęku obniża się u kobiet później niż u mężczyzn.Introduction. Anxiety symptoms have severe and negative impact on the prognosis and course of diseases of the cardiovascular system. At the same time anxiety symptoms observed in the majority of patients of cardiac clinic. Material and methods. The anxiety level were exam in 136 patients of the Department of Cardiology, Medical University of Gdansk in Gdansk. Those patients were just before percutaneous coronary angioplasty. The study group consisted of 86 men (63.2%, mean age 54.59 ± 7.03 years) and 50 women (36.8%, mean age 54.98 ± 4.13 years). Results. In the group of patients waiting for the first PCI average levels of anxiety in women was 7.0 ± 1.5 stents, whereas in males 6.3 ± 2.4 stents. Before the second PCI average level of anxiety in women was 7.3 ± 2.6 stents, while in men 6.5 ± 2.4 stents. Prior to the third PCI average levels of anxiety in women was 7.5 ± 1.0 stents, in males 5.7 ± 2.3 stents. Among those waiting for at least the fourth PCI average level of anxiety was 6.5 ± 1.9 stents in women and 6.0 ± 2.3 stents in men. Conclusions. There is no correlation between a number of PCI and level of anxiety, and anxiety levels decreased in women later than men