Supersymmetric Biorthogonal Quantum Systems

We discuss supersymmetric biorthogonal systems, with emphasis given to the periodic solutions that occur at spectral singularities of PT symmetric models. For these periodic solutions, the dual functions are associated polynomials that obey inhomogeneous equations. We construct in detail some explicit examples for the supersymmetric pairs of potentials V_{+/-}(z) = -U(z)^2 +/- z(d/(dz))U(z) where U(z) = \sum_{k>0}u_{k}z^{k}. In particular, we consider the cases generated by U(z) = z and z/(1-z). We also briefly consider the effects of magnetic vector potentials on the partition functions of these systems.Comment: Changes are made to conform to the published version. In particular, some errors are corrected on pp 12-1

Quantum Complex Scalar Field in the Two-Dimensional Spacetime with Closed Timelike Curves and a Time-Machine Problem

It is considered the quantum complex scalar field which obeys the authomorphic condition in the two-dimensional spacetime with closed timelike curves and the chronology horizon. The renormalized stress-energy tensor is obtained. It is shown that the value of the stress-energy tensor is regular at the chronology horizon for specific authomorphic parameters. Thus the particular example of field configuration is given for which the Hawking's chronology protection conjecture is violated.Comment: 21(Latex)Postscript file of the figure may be received from author, CQG-94-100

Casimir Effect in E3E^3 closed spaces

As it is well known the topology of space is not totally determined by Einstein's equations. It is considered a massless scalar quantum field in a static Euclidean space of dimension 3. The expectation value for the energy density in all compact orientable Euclidean 3-spaces are obtained in this work as a finite summation of Epstein type zeta functions. The Casimir energy density for these particular manifolds is independent of the type of coupling with curvature. A numerical plot of the result inside each Dirichlet region is obtained.Comment: Version accepted for publication. The most general coupling with curvature is chose

Divergences in the Effective Action for Acausal Spacetimes

The 1--loop effective Lagrangian for a massive scalar field on an arbitrary causality violating spacetime is calculated using the methods of Euclidean quantum field theory in curved spacetime. Fields of spin 1/2, spin 1 and twisted field configurations are also considered. In general, we find that the Lagrangian diverges to minus infinity at each of the nth polarised hypersurfaces of the spacetime with a structure governed by a DeWitt-Schwinger type expansion.Comment: 17 pages, Late

Chirurgiczna rewaskularyzacja mięśnia sercowego bez użycia krążenia pozaustrojowego - alternatywna technika bezpośredniej rewaskularyzacji mięśnia sercowego

Operacje pomostowania tętnic wieńcowych (CABG) bez użycia krążenia pozaustrojowego cieszą się coraz większą popularnością i zaczynają zastępować chirurgiczną rewaskularyzację mięśnia sercowego z wykorzystaniem krążenia pozaustrojowego. Idea operacji na bijącym sercu zrodziła się na początku XX wieku. Prekursorzy tej metody leczenia choroby wieńcowej serca — Sabiston i Kolessov — swoje pierwsze udane zabiegi przeprowadzili we wczesnych latach 60. Rozwój technologii medycznych przyczynił się do poprawy stabilizacji i ekspozycji pola operacyjnego, czego skutkiem był wzrost zainteresowania zabiegami bez użycia krążenia pozaustrojowego (OPCAB). W randomizowanych, retrospektywnych badaniach wykazano przewagę operacji na bijącym sercu nad tradycyjnymi zabiegami CABG z powodu: zmniejszenia potrzeby transfuzji, skrócenia czasu intubacji po operacji, spadku częstości występowania okołooperacyjnych zawałów serca i udarów mózgu, redukcji kosztów hospitalizacji i skrócenia okresu pobytu na oddziałach intensywnej terapii. Niestety, niewielka liczba randomizowanych, wieloośrodkowych badań prospektywnych nie daje wystarczających dowodów istnienia innych zalet OPCAB, szczególnie u chorych, których dotyczy małe ryzyko operacyjne. (Folia Cardiol. 2004; 11: 255–264

Chirurgiczna rewaskularyzacja mięśnia sercowego bez użycia krążenia pozaustrojowego - alternatywna technika bezpośredniej rewaskularyzacji mięśnia sercowego

Operacje pomostowania tętnic wieńcowych (CABG) bez użycia krążenia pozaustrojowego cieszą się coraz większą popularnością i zaczynają zastępować chirurgiczną rewaskularyzację mięśnia sercowego z wykorzystaniem krążenia pozaustrojowego. Idea operacji na bijącym sercu zrodziła się na początku XX wieku. Prekursorzy tej metody leczenia choroby wieńcowej serca — Sabiston i Kolessov — swoje pierwsze udane zabiegi przeprowadzili we wczesnych latach 60. Rozwój technologii medycznych przyczynił się do poprawy stabilizacji i ekspozycji pola operacyjnego, czego skutkiem był wzrost zainteresowania zabiegami bez użycia krążenia pozaustrojowego (OPCAB). W randomizowanych, retrospektywnych badaniach wykazano przewagę operacji na bijącym sercu nad tradycyjnymi zabiegami CABG z powodu: zmniejszenia potrzeby transfuzji, skrócenia czasu intubacji po operacji, spadku częstości występowania okołooperacyjnych zawałów serca i udarów mózgu, redukcji kosztów hospitalizacji i skrócenia okresu pobytu na oddziałach intensywnej terapii. Niestety, niewielka liczba randomizowanych, wieloośrodkowych badań prospektywnych nie daje wystarczających dowodów istnienia innych zalet OPCAB, szczególnie u chorych, których dotyczy małe ryzyko operacyjne. (Folia Cardiol. 2004; 11: 255–264

Biorthogonal Quantum Systems

Models of PT symmetric quantum mechanics provide examples of biorthogonal quantum systems. The latter incorporporate all the structure of PT symmetric models, and allow for generalizations, especially in situations where the PT construction of the dual space fails. The formalism is illustrated by a few exact results for models of the form H=(p+\nu)^2+\sum_{k>0}\mu_{k}exp(ikx). In some non-trivial cases, equivalent hermitian theories are obtained and shown to be very simple: They are just free (chiral) particles. Field theory extensions are briefly considered.Comment: 34 pages, 5 eps figures; references added and other changes made to conform to journal versio

Rola stresu oksydacyjnego i reaktywnych postaci tlenu w patogenezie uszkodzenia mięśnia sercowego po reperfuzji. Glutation jako związek zapobiegający uszkodzeniom poreperfuzyjnym

Wstęp: Nadmierne wytwarzanie reaktywnych postaci tlenu (ROS), zwane stresem oksydacyjnym, wiąże się z niewydolnością enzymatycznych układów antyoksydacyjnych (katalaza, peroksydaza glutationowa, dysmutaza ponadtlenkowa), a także z niedoborem nieenzymatycznych antyutleniaczy, do których należy m.in. zredukowany glutation (GSH). Zjawisko stresu oksydacyjnego, w którym fagocyty są stymulowane do syntezy ROS zwiększających uszkodzenie na poziomie tkankowym, odgrywa ważną rolę w niedokrwieniu i reperfuzji. Zespoły poreperfuzyjne (groźne zaburzenia rytmu, włącznie z migotaniem komór, skurczowa niewydolność miokardium) stanowią aktualny problem kardiologii interwencyjnej. Celem pracy jest przedstawienie poglądów na temat patofizjologii procesu uszkodzenia poreperfuzyjnego i ogłuszenia mięśnia sercowego oraz wskazania potencjalnych związków chemicznych i miejsca ich działania, które mogą osłabić toksyczne uszkodzenie mięśnia po reperfuzji lub zapobiegać jego uszkodzeniu i skracać okres ogłuszenia. Materiał i metody: Dokonano przeglądu publikacji polskich i zagranicznych dotyczących ogłuszenia mięśnia sercowego, roli wolnych rodników tlenowych w uszkodzeniu poreperfuzyjnym i funkcjonowania układów antyoksydacyjnych w przebiegu zawału i innych postaci choroby niedokrwiennej serca. Uwzględniono zarówno badania kliniczne, jak i eksperymentalne. Wnioski: Mimo że przeprowadzono wiele badań, nie znaleziono skutecznej metody leczenia urazów poreperfuzyjnych. Istnieje hipoteza (potwierdzona na modelu zwierzęcym), że podanie egzogennego GSH, który ma potencjał neutralizujący wolne rodniki tlenowe, może ograniczyć uraz poreperfuzyjny w mięśniu sercowym i jego uszkodzenie prowadzące do niewydolności serca. Zredukowany glutation wydaje się preparatem bezpiecznym, w piśmiennictwie nie ma danych o jego interakcjach. Wciąż jednak zbyt mało wiadomo na ten temat i potrzebne jest przeprowadzenie dalszych badań dotyczących zastosowania glutationu w prewencji ogłuszenia mięśnia sercowego po reperfuzji

Odległe wyniki pomostowania tętnic wieńcowych u mężczyzn do 45 roku życia

Wstęp: Mężczyźni młodzi i w średnim wieku są w Polsce populacją szczególnie zagrożoną przedwczesną chorobą niedokrwienną serca. Celem pracy była ocena wpływu pomostowania tętnic wieńcowych na przeżycie i jakość życia u młodych mężczyzn. Materiał i metody: Badaniem objęto 60 kolejnych chorych w wieku średnio 41 lat, poddanych w 1993 roku zabiegowi rewaskularyzacji serca (CABG) w Klinice Kardiochirurgii UM w Łodzi. Okres obserwacji wynosił 10 lat. W tym czasie przeprowadzono 4 badania kontrolne: po 2, 5, 8 i 10 latach po operacji, a ich wyniki porównano z rezultatami badań przedoperacyjnych i z analogicznymi doniesieniami z piśmiennictwa. Wyniki: Śmiertelność wewnątrzszpitalna wynosiła 3,3%. Przeżycie po 2, 5, 8 i 10 latach po CABG była równa odpowiednio: 92%, 87%, 75% i 69%. Analogicznie, przeżycie bez występowania objawów dławicy wynosiło: 75%, 44%, 37% i 33%, a przeżycie bez epizodów wieńcowych: 88%, 81%, 48% i 36%. Średnia klasa według CCS wynosiła przed operacją 3,1 ± 0,9; 2 lata po operacji 1,3 ± 0,6; 5 lat po CABG 2,0 ± 1,1; 8 lat po zabiegu 1,8 ± 1,3; 10 lat po CABG 1,7 ± 0,75. W próbach wysiłkowych wykonanych 2 lata po CABG zaobserwowano istotnie większą tolerancję wysiłku w porównaniu z okresem przedoperacyjnym, w zakresie zarówno czasu trwania wysiłku, jak i obciążenia (53 ± 10% vs. 55 ± 12%, NS). Przed operacją aktywnych zawodowo było 67%, a 2, 5, 8 i 10 lat po operacji, odpowiednio, 49%, 58%, 51% i 36%. Wnioski: Odległe wyniki pomostowania tętnic wieńcowych w grupie mężczyzn do 45 rż. w zakresie przeżycia są dobre. Jednak im dłuższy okres obserwacji, tym mniej korzystny stwierdza się wpływ operacji CABG na stan kliniczny chorych. Z kolei, nasilenie nawracających dolegliwości jest zazwyczaj mniejsze niż bezpośrednio przed zabiegiem. (Folia Cardiol. 2004; 11: 825-829