Effect of dental treatment under general anesthesia on oral health related quality of life in children with severe early childhood caries

Giriş ve Amaç: Bu çalışmanın amacı, şiddetli erken çocukluk çağı çürükleri (Ş-EÇÇ) görülen çocuklarda genel anestezi (GA) altında gerçekleştirilen diş tedavilerinin çocukların ağız sağlığı ile ilişkili yaşam kalitesi üzerindeki etkisini (OHRQoL) belirlemektir. Yöntem ve Gereçler: Ş-EÇÇ nedeniyle GA altında diş tedavisi görmüş 72 aydan daha küçük çocuk hastalar ve ebebeynleri bu prospektif çalışmaya dahil edildi. Çocukların ay olarak yaşı, cinsiyeti, Amerikan Anesteziyoloji Derneği (ASA) sınıflamasına göre hasta grubu, dmft indeksi, yapılan tedavi tipleri, işlem süresi, katılımcı ebeveyn bilgileri, ebeveynin eğitim düzeyi gibi demografik bilgiler kaydedildi. Çocukların OHRQoL’sini ölçmek amacıyla Erken Çocukluk Çağı Ağız Sağlığı Etki Ölçeği (ECOHIS), çocukların diş tedavisi öncesinde ve 1 ay sonrasında ebeveynler tarafından yanıtlandı. İstatistiksel analizde bağımsız örneklem t-testi ve Wilcoxon işaretli sıralar testi kullanıldı. Bulgular: Toplam ECOHIS skoru ve alt alanlara ait skorlar, GA tedavisinden sonra istatistiksel olarak anlamlı şekilde azalmıştır (p<0.05). “Çocuk benlik bilinci/sosyal etkileşim’’ ile “aile fonksiyon’’ alt alanlarında orta düzeyde değişim saptanırken diğer alt alanlarda büyük düzeyde değişim saptanmıştır. Tartışma ve Sonuç: Ş-EÇÇ’den yakınan çocuklarda, kapsamlı diş tedavilerinin GA altında gerçekleştirilmesi çocukların OHRQoL’sini ve ebeveynleri olumlu yönde etkilediği tespit edilmiştir.Introduction: This study aims to evaluate oral health related quality of life (OHRQoL) for children requiring dental treatment due to severe early childhood caries (S-ECC) following dental treatment under general anaesthesia (GA). Methods: Child patients under 72 months old who have received dental treatment under GA due to S-ECC, and their parents have been included in this study. Demographic information such as; age of the children in months, gender, The American Society of Anesthesiologists (ASA) physical status, dmft index, treatment types, procedure length, participating parent information, parents’ education level have been recorded. Parents have been asked to fill the Early Childhood Oral Health Impact Scale (ECOHIS) to measure QHRQoL of children on baseline and the following month. Independent samples t-test and Wilcoxon signed rank test have been used for statistical analysis. Results: Total ECOHIS score and scores of subscale domains have reduced following treatment, and this reduction was found statistically significant (p<0.05). A large improvement was observed in all of the domains except the child self-image/social interaction and family function which exhibited a moderate effect size. Discussion and Conclusion: This study concluded that in cases where children suffer from S-ECC, extensive dental treatment under GA effects children’s QHRQoL and their parents positively

Reasons for requesting cone-beam computed tomography in a group of child and adolescent patients: A retrospective study

Amaç: Bu çalışmanın amacı, İstanbul Medipol Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Çocuk Diş Hekimliği ABD’ye başvuran çocuk ve ergen hastalarda teşhis ve tedavi amacıyla istek yapılmış konik ışınlı bilgisayarlı tomografilerin (KIBT) kullanım alanlarının retrospektif ola rak incelenmesidir. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya Temmuz 2011- Ocak 2020 tarihleri arasında muayene edilen, teşhis ve tedavi planlaması için KIBT görüntüleri alınmış olan 6-17 yaş arasındaki sis temik olarak sağlıklı hastalar dâhil edilmiştir. KIBT görüntüleri ağız diş ve çene radyolojisi uzmanı tarafından aksiyel, koronal ve sagittal düzlemde 3 boyutlu olarak incelenmiştir. Hastaların yaş, cinsiyet, sis temik durumları ve KIBT isteme nedenleri kaydedilmiştir. Bulgular: Yaşları 6-17 arasında (ortalama 10,45±2,65) değişen, 106’sı (%56,1) erkek, 83’ü (%43,9) kız olmak üzere toplam 189 çocuğun KIBT gö rüntüleri incelenmiştir. En sık KIBT istenme nedeni süpernümerer diş lerin (%37,2) ve sürme gecikmelerinin (%35,9) değerlendirilmesidir. Çocuk diş hekimliğinde; KIBT’ye kist, süpernümerer diş, sürme ge cikmesi, odontoma, kondense osteit, travma, ankiloz, endodontik cer rahi gibi karmaşık tedavi gerektiren olgularda, doğru teşhis ve tedavi planlaması için başvurulmaktadır. Sonuç: Büyüme ve gelişimi devam eden çocuk hastalarda, yüksek radyoduyarlılıkları nedeniyle teşhis ve tedavi planlamasında yalnızca gerekli olduğu durumlarda KIBT’lere başvurulmalıdır.Objective: The aim of this study is to examine retro spectively the usage of cone beam computed tomography (CBCT) for diagnosis and treatment planning of pediatric patients who referred to İstanbul Medipol University Faculty of Dentistry, Department of Pedi atric Dentistry. Material and Methods: Healthy patients aged between 6 and 17 years, who were examined between July 2011 and January 2020, and whose CBCT images were taken for diagnosis and treatment planning, were included in the study. CBCT images were examined in three dimensions in the axial, coronal and sagittal planes by an oral and maxillofacial radiology specialist. The patients’ age, gender, systemic conditions, and reasons for requesting CBCT were recorded. Results: The CBCT images of 106 (56.1 %) boys and 83 (43.9 %) girls; aged be tween 6-17 (mean age 10.45±2.65); a total of 189 children were scanned. The most common reasons for CBCT are supernumerary teeth evaluations (37.2%) and eruption delays (35.9%). In pediatric dentistry, CBCT’s are used for the accurate diagnosis and treatment planning of complex cases such as cyst, supernumerary tooth, eruption delay, odon toma, condensed osteitis, trauma, ankylosis, endodontic surgery. Con clusion: CBCT should be considered only when it is necessary in diagnosis and treatment planning due to high radio-sensitivities of pe diatric patients with ongoing growth and development

Microinfiltracao de ionomero de vidro de alta viscosidade e carbômero de vidro com e sem revestimento antes e depois de envelhecimento hidrotermal

Objective: The objective of this study was to evaluate the microleakage patterns of GIC and GGC with and without their protective surface coatings on enamel and dentin margins before and after aging. Material and Methods: Two rectangular cavities (height: 2 mm; width: 3 mm; depth: 1.5 mm) were prepared on each tooth at the cemento-enamel junction were prepared on human permanent molars (N=56) and the teeth were randomly assigned to be restored with one of the following: a) high viscosity glass-ionomer cement (GIC) (EQUIA Fil, C Corp., Tokyo, Japan) (n=28), b) glass-carbomer cement (GCC) (Glass Carbomer Products, Leiden, The Netherlands) (n=28). Half of the teeth were further divided into two groups where one group received protective surface coating (SC) (G-Coat Plus, GC Corp) (n=14) and the other group did not (n=14). Half of the teeth were stored for 24 hours (n=7), and the other half was thermocycled (5000 cycles, 5-55°C) (n=7). For microleakage analysis, the teeth were immersed in 5% methylene blue dye for 24 hours, sectioned into two equal halves. Microleakage patterns were evaluated using stereomicroscope and scored on a scale of 0-3 (0: No dye penetration, 1: Dye penetration less than half of the axial wall, 2: Dye penetration more than half the axial wall, 3: Dye penetration spreading along the axial wall). Data were analyzed using Kruskal-Wallis tests at the significance level of 0.05. Results: Compared to 24 h storage, after thermocycling, coating on GIC decreased microleakage significantly compared to GCC (p=0.046) but not for GCC. In the thermocycled groups, coated GIC showed significantly less leakage at the enamel margin but no significant difference was found with both GIC and GCC in the dentin margins. Conclusion: The application of surface coating significantly reduced the microleakage scores of GIC but not GCC, within the enamel margins only.Objetivo: O objetivo deste estudo foi avaliar os padrões de microinfiltração de GIC e GGC com e sem seus revestimentos protetores superficiais nas margens de esmalte e dentina antes e após o envelhecimento. Material e Métodos: duas cavidades retangulares (altura: 2 mm; largura: 3 mm; profundidade: 1,5 mm) foram preparadas em cada dente na junção cemento-esmalte de molares permanentes humanos (N = 56), sendo aleatoriamente designados para serem restaurados com um dos seguintes: a) cimento de ionômero de vidro (GIC) de alta viscosidade (EQUIA Fil, C Corp., Tóquio, Japão) (n = 28), b) cimento de vidrocarbômero (GCC) Carbomer Products, Leiden, Holanda) (n = 28). Metade dos dentes foram divididos em dois grupos, onde um grupo recebeu revestimento protetor de superfície (SC) (G-Coat Plus, GC Corp) (n = 14) e o outro grupo não (n = 14). Metade dos dentes foram armazenados por 24 horas (n = 7), e a outra metade foi termociclada (5000 ciclos, 5-55 ° C) (n = 7). Para análise de microinfiltração, os dentes foram imersos em corante azul de metileno a 5% por 24 horas, seccionados em duas metades iguais. Os padrões de microinfiltração foram avaliados usando estereomicroscópio e pontuados numa escala de 0-3 (0: Sem penetração de corante; 1: penetração de corante inferior à metade da parede axial; 2: penetração de corante mais do que metade da parede axial; 3: penetração de corante ao longo da parede axial). Os dados foram analisados pelo teste de Kruskal-Wallis ao nível de significância de 0,05. Resultados: em comparação com o armazenamento de 24 h, após a termociclagem, o revestimento de superfície no GIC diminuiu significativamente a microinfiltração em comparação com o GCC (p = 0,046), mas não para o GCC. Nos grupos termociclados, o GIC revestido apresentou significativamente menos infiltração na margem do esmalte, mas não houve diferença significativa para o GIC e o GCC nas margens dentinárias. Conclusão: A aplicação do revestimento de superfície reduziu significativamente os escores de microinfiltração do GIC, mas não do GCC, apenas nas margens do esmalte

Rubinstein-taybi syndrome: A case report

Rubinstein-Taybi syndrome or Broad Thumb-Hallux syndrome is a genetic disorder characterized by facial dysmorphism, growth retardation, and mental deficiency. A seven-year-old girl had come to the Department of Pedodontics, Istanbul Medipol University, Faculty of Dentistry, Turkey, with a complaint of caries and bleeding of gingivae. The patient was mentally retarded. Extraoral features revealed distinctive facial appearance with a broad fore head, hypertelorism, broad nasal bridge, and beaked nose. Intraoral features observed were talons cusps in the upper lateral incisors, carious teeth, and plaque accumulation. Since the patient was mentally retarded, the dental treatment was done under GA. The treatment plan and dental management of this patient are discussed in this case report

Influence of COVID-19 pandemic on paediatric dental attendance

Objectives: This retrospective study aimed to evaluate the effect of COVID-19 pandemic on dental attendance and emergency/non-emergency visits of children during the outbreak, compared to the same period of 2019. Materials and methods: Patients who visited the paediatric department clinic during the observed period were included in this study. The patient’s demographic data, purpose of visit, and treatment type were evaluated retrospectively from patient examination records. The Pearson chi-square and t-tests were used for comprehensive statistical analysis. Results: A total of 1454 patient files (1184/270 cases from non-pandemic/pandemic period) were assessed. A significant reduction was found in aggregated emergency/non-emergency visits during the pandemic period (p < 0.01). During the pandemic, average daily visits for emergency dental care were observed to have a decrease to half of the non-pandemic period. Non-emergency routine dental visits have also exhibited a drastic decline. Severe dental pain due to pulpal inflammation and abscess/swelling were the most frequently reported urgent dental complaints that patients applied to the paediatric dental clinic during the pandemic period. Conclusion: COVID-19 pandemic has a significant influence on patients’ attendance to paediatric dental clinic. Therefore, concerning a potential post-pandemic increase in treatment demand, meticulous future planning and proper regulation of dental care should be provided for better oral health and children’s quality of life. Clinical relevance: This study’s importance is the observation of dramatically reduced number of patient visits during the pandemic period which may yield increased number of oral health-related complications in the long run

Bir Diş Hekimliği Fakültesinde Pedodonti Kliniğine Başvuran Hastalarda Gömülü Süpernümerer Dişlerin Konik Işınlı Bilgisayarlı Tomografi ile Retrospektif Olarak İncelenmesi

Amaç: Bu çalışmanın amacı bir grup çocuk ve ergen hastada teşhis edilen gömülü süpernümerer dişlerin karakteristiğini konik ışınlı bilgisayarlı tomografi (KIBT) ile incelenmesidir. Gereç ve Yöntem: Pedodontik muayene sonrası teşhis ya da tedavi nedeniyle KIBT görüntüleri alınmış 6-17 yaş aralığındaki hastalar çalışmaya dahil edilmiştir. Görüntülerde saptanan süpernümerer dişler Ağız Diş ve Çene Radyolojisi Uzmanı tarafından üç boyutlu olarak incelenmiştir. Hastaların demografik özellikleri kaydedilmiştir. Süpernümerer diş pozisyonu, lokalizasyonu, şekli ve süpernümerer dişlerin neden olduğu komplikasyonlar değerlendirilmiştir. Bulgular: 116’sı (%56,9) erkek, 88’i (%43,1) kız toplam 204 çocuğun 338 KIBT sonucu incelenmiştir. Çocukların yaş ortalaması 10.69±2,65’tir. İncelenen 204 çocuğun 91’ inde (%44,6) toplam 123 adet gömülü süpernümerer diş teşhis edilmiştir. 60 (%66) çocukta sadece tek bir gömülü süpernümerer diş gözlenirken 31 (%34) çocukta 2 ya da daha fazla sayıda süpernümerer diş saptanmıştır. Süpernümerer dişlerin çoğu üst ön bölgede (%82,1) görülmüş ve %69,1’i palatinalde yer almıştır. Sonuç: KIBT, süpernümerer dişlerin konumu, komşu anatomik yapıları ve lokal komplikasyonları hakkında 2 boyutlu görüntüleme tekniklerine göre daha detaylı bilgi sağlayarak cerrahi işlem sırasında meydana gelebilecek komplikasyonları önlemeye yardımcı olmaktadır. İlerleyen dönemlerde ortodontik problemlere yol açmaması amacıyla, özellikle çocuk hastalarda süpernümerer dişlerle ilişkili komplikasyonların önlenebilmesi için erken teşhis ve uygun tedavi planlaması yapılması çok önemlidir

Longevity of posterior composite restorations in children suffering from early childhood caries-results from a retrospective study

Objectives This retrospective study aimed to evaluate health status as a new patient risk factor and analyze its influence on the survival of posterior composite restorations in patients with early childhood caries (ECC). Materials and methods Patients who received dental treatment of ECC under general anesthesia (GA) and attended at least one follow-up visit were included in this study. A total of 907 patient records were evaluated retrospectively through patient examination forms and panoramic radiographs. Kaplan-Meier survival probability analysis with log-rank test was used to assess the posterior composite restorations' longevity up to 24 months. Furthermore, risk factors were determined using Cox regression multivariate analysis. Results A total of 5063 posterior composite restorations were assessed. Following the Cox regression analysis to determine the effect of risk factors on longevity of composite restorations, findings revealed that the survival probability of composite fillings was significantly lower in patients with systemic disease (p= 0.00). Filling materials were compared based on the survival probabilities and results were further discussed. There was no significant relationship between age, gender, and the survival of the restoration; however, the child's health status (p= 0.00) and caries risk status (p= 0.05) significantly affected survival. Moreover, the type of arch and pulp intervention influenced the restoration's survival. Conclusion Systemic disease has a detrimental influence over longevity of composite restorations. Therefore, considering the reduced survival rates of the composite restorations for children who have systemic disease, alternative non-invasive treatment options should be considered

Assessment of dehiscence and fenestration in children and adolescents using cone beam computed tomography

Objective: To define the prevalence of dehiscence and fenestration and classify them in terms of the localization of fenestrations in a random sampled group of children and adolescent patients using cone-beam computed tomography (CBCT). Methods: CBCT performed at the Department of Oral and Maxillofacial Radiology of patients referred by the paediatric dentistry clinic were included in this retrospective study. Image evaluations were performed by dentomaxillofacial radiologist (AA, asst. prof.), and these images were examined in three dimensions of the axial, coronal, and sagittal planes. Intraexaminer agreement for the evaluations were found acceptable. The presence/absence of dehiscence and/or fenestration, fenestration's classification type, and localization of defects were recorded. Moreover, the presence/absence of periapical lesion in related root with dehiscence and fenestration was noted. For statistical analysis, The Chi-Square test, Fisher Freeman Halton Test, and Yates' Continuity of Correction were used. Results: 3061 roots in 1801 teeth of 120 cases were analyzed. The mean age was 9.97±2.22 years. Dehiscence was detected in 261(8.5%) roots of 161(8.9%) teeth, and fenestration was detected 63(2%) roots of 36(2%) teeth. The most common fenestration type was Type I, followed by Type II and IV. Dehiscence was observed more frequently in primary teeth than permanent teeth, and the difference was statistically significant (p:0.000). Dehiscence and fenestration incidence in maxillary teeth was significantly higher than in the mandibular teeth (pdehiscence:0.000, pfenestration:0.004). Apical lesions were observed more in primary teeth than permanent teeth for both defects. Conclusion: This study concludes that alveolar dehiscence and fenestrations are more common in primary teeth than permanent teeth. Moreover, these defects were detected more for the teeth in the maxilla. Concerning endodontic and orthodontic therapies in maxilla, use of CBCT is useful in determining the region's anatomical structure accurately in suspected cases of child and adolescent patients

Evaluation of maxillary sinus findings in children using CBCT

WOS: 000469240800005BACKGROUND: Evaluation of the maxillary sinus is usually overlooked in children. The aim of this study was to evaluate incidental findings in the maxillary sinus in a group of children using cone beam computerized tomography (CBCT). METHODS: CBCTs obtained from 74 children (148 sinuses) were retrospectively evaluated by the same dento-maxillo-facial radiologist. Presence of antral septum, pseudocyst, mucosal thickening, and sinusitis were recorded. Involvement of the right and left sinuses, as well as age and gender correlation with the findings was analyzed. RESULTS: Within the age group of 5 to 15, 43 out of 74 subjects revealed different sorts of maxillary sinus findings. Antral septum was the most common (26.9%) finding among all subjects. CONCLUSIONS: Maxillary sinus evaluation is essential for both dentists and pediatricians. CBCT is a novel and advantageous technique to view pathologic lesions and anatomic variations in the maxillary sinus

LED ile ısı uygulamasının geleneksel yapıştırıcı cam iyonomer simanların mekanik özellikleri üzerine etkisi

Amaç: Bu çalışmanın amacı, çocuk diş hekimliğinde yer tutucu apareylerin bantlarını simante etmek için kullanılan geleneksel yapıştırıcı cam iyonomer simanlara sertleşme esnasında LED ile ısı uygulamasının mekanik özellikleri üzerine etkisini in vitro olarak değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Çalışmada Ketac Cem radyoopak, Meron ve Kavitan Cem marka geleneksel yapıştırıcı cam iyonomer simanlar, ısı kaynağı olarak 1200mW/cm2 ışık yoğunluğuna sahip Elipar S10 LED ışık cihazı kullanıldı. Basma dayanımı testi için 6 mm yüksekliğe 4 mm genişliğe sahip teflon kalıp, çapsal çekme dayanım testi için ise 3 mm yüksekliğe 6 mm genişliğe sahip metal kalıp hazırlandı. Materyaller ısı uygulanmayan kontrol grubu, 60 saniye ve 90 saniye LED ile ısı uygulanan çalışma grupları olmak üzere üç alt gruba ayrıldı (n=10; her bir grup için). Isı uygulaması, “yönlendirilmiş sertleşme” gerçekleşmesi için kalıba yerleştirilen simanların sertleşmesi esnasında uygulandı. Mekanik dayanıklılık testleri geleneksel cam iyonomer simanların sertleşme süresi bitiminden 24 saat sonra yapıldı. Elde edilen verilerin değerlendirilmesinde İki-Yönlü ANOVA testi kullanıldı. Devam testleri olarak Tek Yönlü ANOVA testi ve post hoc değerlendirmelerinde Tukey HSD test ve/veya Tamhane’s T2 test kullanıldı. Anlamlılık p&lt;0.05 düzeyinde değerlendirildi. Bulgular: Çalışmada her üç materyalde çapsal çekme dayanıklılığı açısından kontrol grupları ve ısı uygulanan gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık görülmedi. Isı uygulanan Meron (p&lt;0.01) ve Kavitan Cem (p&lt;0.01) siman örneklerinde basma dayanıklılığı artarken, Ketac Cem’de (p&lt;0.05) belirgin bir etkisi olduğu görülmedi. Sonuç: Çalışmamızda ısı uygulamasının geleneksel cam iyonomer simanların mekanik özelliklerini olumlu yönde etkilediği saptandı