Demasque van het christelijk onderwijs?

Rede in verkorte vorm uitgesproken bij de aanvaarding van het ambt van bijzonder hoogleraar aan de universiteit Utrecht vanwege het Utrechts Universiteitsfonds op het terrein van de ‘Levensbeschouwelijke opvoeding en vorming in een multi-religieuze context

Framing democracy as response to neoliberalism in Dutch education

Purpose: This paper aims to understand the debate about what constitutes good education in the Netherlands. The meaning of the concept of democracy in these public debates is divergent and rather diffuse. If teachers, citizens, advisory councils, and the Dutch government agree that democracy ought to be anchored in future education, we first and foremost need to understand its meaning within these current debates.  Approach: In this study we conducted a frame analysis of eleven key documents from three relevant domains. The diagnostic frame shows that on the whole the authors of these documents view ‘neoliberalism’ and a ‘culture of measurement’ as undermining forces in education.  Findings: The prognostic frame shows that all authors frame democracy as a prognosis, but with four different meanings: 1) democracy as organizational structure, 2) democracy as governmental policy, 2) democracy as knowledge and skill, and 4) democracy as a practice. We argue that these can be interpreted as four dimensions of a democratic solution, constructed as a response to neoliberal tendencies in Dutch education

Teacher training for religious education: Engaging academics through the Dialogical Self Theory

Background: In the Netherlands, most of the academic curricula for teacher training in religious education (RE) focus on shortfalls of students, like a lack of knowledge about the plurality of worldviews and the diversity in interpretations of the Christian tradition. In our research project, the focus is not on the students, but on the university professors and lecturers who teach the subject of RE: professors and lecturers who train and educate students to teach RE. Aim: The main aim of the project was to gain a better insight into the inherent complexity of the professionalism of academics, that is, their own positionality in the plurality of the Roman Catholic traditions they adhere to in relation to their capabilities and commitment to the current curriculum – the ‘old’ one – and the new curriculum to be developed, in the context of the Dutch plural society. Setting: Respondents in this research were university professors and lecturers of the Teacher Training Institute of Tilburg University, located at Utrecht, the Netherlands. Methods: For this investigation, we used a research instrument based on the dialogical self theory and its self confrontation method for organisations to gain insight into professionals’ own and their colleagues’ positionality regarding teaching RE. Results: Preliminary results show that the self confrontation method for organisations has shown itself to be a challenging instrument to invite academics involved in the process of data construction and data analysis. Conclusion: Based on these results, we recommend to include the research population in a validation process to increase the sustainability of the results and to maximise engagement in the implementation phase of the new curriculum

Teachers stepping up their game in the face of extreme statements: A qualitative analysis of educational friction when teaching sensitive topics

Friction in the classroom may create useful tension for teachers when they attempt to discuss sensitive topics as part of democratic learning. Due to the openness and indeterminacy of these topics, students can experience what it is like to be (political) subjects in a diverse society and become aware of other people’s subjectness in a charged classroom. To better understand how to handle educational friction in the classroom, we observed and interviewed nine Dutch expert teachers and analyzed the empirical data by using our Educational Friction Modelling Framework as a heuristic lens. This study shows how teachers allowed extreme statements and used the subsequent friction during their lessons, challenged and provoked their students, made room for their pupils in several ways to enhance their participation, and made a distinction between rationality and emotions in the classroom. We argue that our framework sheds light on what charges the classroom and contributes to the further development of contained risk-taking as part of democratic education

Het goede leren; leraarschap als normatieve professie: Openbare les juni 2013

Mijn stelling is dat normatieve professionalisering, in ons geval de professionalisering van leraren, een vorm is van levensbeschouwelijke vorming. Dat geldt zowel voor de professionalisering in de initiële opleidingen als voor de voortgaande ontwikkeling als professional in het onderwijs. Ik ga daarbij uit van een brede opvatting van levensbeschouwelijke vorming, waarbij het bij levensbeschouwing in een variant op de definitie van Brümmer, gaat om: ‘het totale complex van normen, idealen en eschatologische verwachtingen in het licht waarvan iemand zijn levenshouding richt en beoordeelt; een complex dat in zekere mate innerlijke consistentie vertoont en dat in zekere mate wordt geïntegreerd door eengrondovertuiging die eraan ten grondslag ligt’ (variant op Brümmer, 1975, 131-132) Bij een levensbeschouwing hoeft het in deze opvatting niet per se en primair te gaan om een gearticuleerde levensvisie, geworteld in een seculiere of religieuze traditie. Dat kan wel, maar hoeft niet en moet al helemaal niet als vanzelfsprekend worden voorondersteld. In het verlengde daarvan gaat het bij vorming dan ook om meer dan socialisatie en enculturatie. Het is de relatie tussen de begrippen Levensbeschouwelijke vorming, en hun relatie tot normatieve professionalisering, waar het in deze rede over gaat. Het verbinden van Levensbeschouwelijke vorming en Normatieve professionalisering, waarbij de laatste een concretisering van de eerste is, ervaar ik als een spannende onderneming en voor het opleiden van leraren staat er daarmee ook veel op het spel. Ik wil in deze openbare les deze verbinding graag nader verkennen

Complexiteit en normatieve professionaliteit

We leven in een uiterst complexe wereld en er moet dus goed nagedacht worden over hoe we studenten opleiden om te kunnen omgaan met deze complexiteit. Daarnaast moeten we als pedagogen en docenten ook de complexiteit van ons eigen werkveld erkennen. Dit vraagt om een houding die reflectie en afweging benadrukt. In dit hoofdstuk zal ik daarom verkennen hoe complexiteit een rol speelt in de onderwijspraktijk, teneinde mijn visie uiteen te zetten over wat goed onderwijs zou moeten zijn

Religieuze overtuigingen in het onderwijs: Tussen onzinnig redeneren en existentiële betekenissen

Religieuze overtuigingen in het onderwij

Religion, Education and Citizenship Education: The Challenge of Turning Religion Upside Down

Reflecting on the link between religion and religious tradition(s) on the one hand and school and education on the other, and reflecting on the reasoning strategy to make sense of this link, people seem to tend strongly to think, argue and reflect in a deductive mode (this point is elaborated in par. 3). This part of the argument is followed by considering the religious claims people make concerning the impact of religion on the day-to-day educational practice, it is, empirically speaking. It is apparently wrong to take this deductive reasoning serious as a road to undisputable and unambiguous links between claims and practices (this point is elaborated in par. 4). Having identified deductive reasoning as wishful thinking or as a supposed but inadequate religious legitimatization of educational practices, which is demonstrated by the empirical educational praxis itself, the final part of the article deals with the question that arises again and anew, viz. how educational practices could be understood in their connection to religious beliefs (see par. 5). Here a paradigm-shift is needed

Identiteit 'in actu'.Wat je doet is wat je gelooft

Graag wil ik in dit essay betogen dat het een misvatting is om uitsluitend op deze beperkte manier te reflecteren op de christelijke identiteit van de school. Ik vind het een groot punt van zorg dat veel leerkrachten dit in eerste instantie toch lijken te doen. Mijn voorstel is dan ook om de alarmbellen te luiden elke keer als in een gesprek over de identiteit van de school het ‘argument’ klinkt “…. want dit is toch een christelijke school ….” (of variaties op dit argument). We hebben dan namelijk te maken met een onzinuitspraak, een schijnargument. Laat dat dan ook maar worden gezegd, om daardoor vervolgens een heilzame verwarring te laten ontstaa

Durven reflecteren met open einden: Over levensbeschouwing in het onderwijs

Hoofdstuk uit …En denken! Bildung voor lerare