Survival analysis of patients with locally advanced non-small cell lung cancer treated at the Nu-Med Radiotherapy Center in Elbląg

Introduction.  The study aimed to report the efficiency of radical radiotherapy and chemoradiotherapy in patients with non-small cell lung cancer (NSCLC) treated in the Nu-Med Radiotherapy Center in Elbląg. Material and methods.  Ninety-two patients diagnosed with NSCLC treated between 2013 and 2016 were included in the analysis. Overall survival (OS) was estimated by the Kaplan-Meier method. Results.  The 2-year OS for all patients was 36% (median 1.5 years). Two prognostic factors had a significant impact: tre­atment method and performance status (PS). Patients who underwent concurrent radiochemotherapy and were treated sequentially had a better 2-year OS in comparison with those treated with radiotherapy alone (respectively 46% and 37% vs. 25%, p ≤ 0.05). Patients with PS 0–1 had better OS (median 1.6 years) compared with PS 2 (median 0.7 years, p = 0.04). Other prognostic factors analysed had no impact on OS in our study. Conclusions.  The treatment results of our patients are comparable to those in published trials and meta-analyses

ANALYSIS OF THE USABILITY AND ACCESSIBILITY OF WEBSITES IN VIEW OF THEIR UNIVERSAL DESIGN PRINCIPLES

Universal design is a strategic approach for planning and designing both the products and their environment, aimed at making a given product available to the widest number of possible users. It ensures equality for all of them and the opportunity to participate in the society. This concept is also crucial in the process of designing and developing software. The research was conducted with the use of four services, three of them were implemented for the purpose of this study. Two of them took into consideration the principles of universal design, while the others did not. The aim of the study was verification of the level of usability and accessibility of services by means of three independent methods: the LUT (Lublin University of Technology) checklist, an assessment taking into account WCAG 2.0 (Web Content Accessibility Guidelines) standards using the automatic WAVE evaluation tool (Web Accessibility Evaluation Tool) and a device allowing to track the movement of the eye while performing various tasks on websites. The websites were assessed by twenty experts in the field of creating web application interfaces, using the LUT checklist. The time to the first fixation (TTFF) that it took respondents to look at  specific website elements was measured using the eye tracker device and iMotions software. All websites were checked by means of the WAVE tool to detect irregularities and non-compliance with universal design standards. The analysis performed clearly indicated that websites that follow the universal design guidelines were more useful, intuitive and accessible for users. It might be concluded that interfaces allow to find necessary information and perform desired actions in a shorter time when prepared in accordance with the principles of universal design

8 Roczne doświadczenia własne w stosowaniu brachyterapii pulsacyjnej (PDR)

Cel pracyPrzedstawiono roczne doświadczenia własne w stosowaniu brachyterapii (BT) pulsacyjnej (PDR) u chorych na nowotwory złośliwe.Materiał i metodyW okresie od 03.1999 do 06.2000 brachyterapię pulsacyjną zastosowano u 112 chorych z następującymi lokalizacjami zmian nowotworowych: drzewo oskrzelowe (21 chorych), przełyk (34 chorych), pierś (20 chorych), narząd rodny (16 chorych), przewód pokarmowy (6 chorych), rejon głowy i szyi (8 chorych), mózg (5 chorych) oraz cewka moczowa (2 chorych). W 36 przypadkach brachyterapia PDR stanowiła element leczenia radykalnego, u 76 chorych była stosowana jako leczenie paliatywne. U 5 chorych PDR stosowano w obszarze uprzednio napromienianym śródjamowo i/lub wiązką zewnętrzną. Stosowano aparat PDR firmy Nucletron, zawierający żródło Ir192 o aktywności nominalnej 1 Ci. Podczas leczenia stosowano dawki od 6 Gy do 70 Gy, podawane w pulsach powtarzanych co 1 godzinę, jednorazowo lub podczas kolejnych, cotygodniowych aplikacji. Moc dawki wynosia 0.5–1 Gy/ puls/godzinę w przypadkach leczonych radykalnie i napromienianych powtórnie, oraz 1–4 Gy/puls/godzinę lub 6 Gy w jednej aplikacji, u chorych leczonych paliatywnie. Stosowano indywidualne plany leczenia opracowane za pomocą komputerowego systemu planowania leczenia (PLATO). W przypadkach chorych na raka oskrzela i przełyku, leczonych paliatywnie, wykorzystywano własne standardy rozkładu dawki.WynikiTolerancja leczenia BT PDR była bardzo dobra, również u chorych leczonych przez okres kilku dni. U 1 chorego na raka przefyku nie zastosowano kolejnej aplikacji z uwagi na wystąpienie objawów sugerujących popromienne zapalenie przełyku. U większości chorych z objawami choroby nowotworowej leczonych paliatywnie uzyskano poprawę subiektywną.Nie stwierdzono nawrotu nowotworu u chorych napromienianych radykalnie, jakkolwiek względnie krótki okres obserwacji większości chorych nie pozwala na wyciągnięcie ostatecznych wniosków.WnioskiBT PDR pozwala na zastosowanie leczenia śródjamowego i sródtkankowego niemal we wszystkich lokalizacjach zmian nowotwotowych Poprzez zastosowanie różnych metod optymalizacji dawki oraz względnie szerokiego zakresu mocy dawki w pulsie, metoda ta pozwala na optymalny dobór sposobu leczenia u poszczegó1nych chorych

173. Does the correlation between chemotherapy-induced leukopenia with response in locally advanced breast cancer exist?

PurposeThe correlation between chemotherapy-induced toxicity and treatment outcome in cancer patients has not been thoroughly studied. Our aim was to evaluate whether leukopenia following primary chemotherapy may be predictive for response in patients with locally advanced breast cancer.Patients and MethodsThe records of 164 breast cancer patients administered primary chemotherapy between 1985 and 1995 were analysed. Most of the patients presented with locally advanced disease, however included were also patients with large operable tumours. Chemotherapy included one of the three combinations: CMF; modified Cooper regimen (CMFVP); 31 patients (19%), anthracycline-based regimens (FAC and FEC); 16 patients (10%) and 118 patients (71%).ResultsThe objective response rate in the entire group was 58%; 75% in patients who developed grade 2–3 leukopenia during induction chemotherapy, and 52% in those who had no or grade 1 leukopenia (p < 0.01, multivariate analysis). No other patient- or treatment-related factor including age, performance status, T stage, N stage, supraclavicular Iymph node involvement, inflammatory carcinoma or chemotherapy regimen correlated with response to chemotherapy. There was no correlation between treatment-induced leukopenia and overall survival.ConclusionsThese findings suggest a relationship between chemotherapy induced leukopenia and tumour response in patients with locally advanced breast cancer. The prognostic impact of leukopenia is negliglble

12 Brachyterapia pulsacyjna PDR w leczeniu paliatywnym chorych na raka przełyku i raka oskrzela

WstępBrachyterapia pozwala na podanie w krótkim czasie wysokiej dawki na okolicę guza nowotworowego z jednoczesną ochroną zdrowych tkanek otaczających. W paliatywnym leczeniu chorych na nieoperacyjnego raka przełyku metoda ta może być użyteczna w leczeniu dysfagii. U chorych na raka oskrzela jest stosowana w przypadku krwioplucia i duszności spowodowanej obturacją dużych dróg oddechowych.Materiał i metodyW okresie od 16.03.1999 do 31.07.2000 paliatywną brachyterapię pulsacyjną (PDR) zastosowano u 31 chorych na raka przełyku i 20 chorych na raka oskrzela. W grupie chorych na raka przełyku wiek chorych wahał się w granicach od 47 do 88 lat, średnio 69 lat. Chorzy otrzymali dawkę od 10 do 30 Gy w 1–3 aplikacjach Iiczoną w odległości 1 cm od osi aplikatora. Stosowano 1 Gy/puls, pulsy powtarzane co 1 godzinę. U 3 chorych zastosowano ponowne leczenie PDR po upływie 6–11 miesięcy. W grupie chorych na raka oskrzela wiek chorych wahał się od 50 do 72 lat, średnio 62 lata. Chorzy otrzymali dawkę od 6 do 18 Gy w 1–3 aplikacjach liczoną w odległości 1 cm od osi aplikatora. Czas trwania aplikacji wynosił od 15 do 75 minut. W obu grupach chorych kolejne aplikacje powtarzano w odstępach tygodniowych. Stosowano aparat Microselectron PDR firmy Nucletron, zawierający żródiło Ir 192 o aktywności wyjściowej 1–1,5 Ci.WynikiTolerancja leczenia była bardzo dobra. Szczególnie dobry efekt paliatywny uzyskano pod wpływem brachyterapii skojarzonej z leczeniem wiązką zewnętrzną. Średni okres obserwacji chorych po leczeniu wynosił 8 miesięcy. W grupie chorych na raka przełyku ustąpienie lub zmniejszenie dysfagii, utrzymujące się przez kilka miesięcy, uzyskano u 19 chorych (61,3%), natomiast u chorych na raka oskrzela poprawę subiektywną obserwowano u połowy chorych.WnioskiPaliatywna brachyterapia PDR jest dobrze tolerowana i stanowi skuteczną metodę leczenia paliatywnego chorych na zaawansowane nowotwory przełyku i oskrzela

2 Ocena porównawcza dawki w odbytnicy obliczonej dwiema metodami w brachyterapii śródjamowej chorych na raka szyjki i trzonu macicy

WstępW Klinice Onkologii i Radioterapii AMG od 1985 roku stosowana jest brachyterapia cezowa przy użyciu aparatu Selektron LDR. Dawkę maksymalną w odbytnicy do roku 1995 wyznaczano stosując wprowadzony doodbytniczo drucik ołowiany w osłonce plastikowej (R1), a w ostatnich latach zgodnie z zaleceniami Raportu 38 ICRU, dodatkowo oznacza się ją lokalizując tylną ścianę pochwy przez tamponowanie gazikami zawierającymi cieniującą na radiogramach nitkę (R2).Cel pracyPorównanie dawek fizycznych (R1 i R2) i równoważnych im dawek biologicznych (r1 i r2) w odbytnicy, obliczonych powyższymi dwiema metodami.Materiał i metodyAnaliza dotyczyła 124 aplikacji cezu u 102 chorych na raka szyjki lub trzonu macicy, leczonych śródjamowo podczas skojarzonego lub pooperacyjnego napromieniania. Rozkład dawki w miednicy małej obliczano za pomocą komputerowych systemów planowania, wykorzystując 2 prostopadłe radiologiczne zdjęcia lokalizacyjne.Dawki biologiczne obliczono przy pomocy modelu liniowo-kwadratowego, przyjmując α/β=4.WynikiW 83% przypadków wartość bezwzględna dawek R1 była niższa od R2. Wartości średnie dawek R1 i R2 oraz r1 i r2 wynosiły odpowiednio: 13,2 ±4,3 Gy i 16,9 ±4,4 Gy oraz 16,8 ±8,0 Gy i 24,0 ±9,6 Gy. Średnia różnica między R1 i R2 oraz r1 i r2 wynosiła 3,7 Gy (95% CI, 3,03–4,41 Gy) i 7,2 Gy (95% CI, 5,77–8,56 Gy), odpowiednio i jest statystycznie znamienna (

Surgery followed by irradiation in glioblastoma multiforme. A report of 28 cases

Treatment results in glioblastoma multiforme, irrespective of the management, are poor. Median survival in patients managed with surgery alone is 4 months and in those treated with surgery and adjuvant radiotherpy -9 months.Twenty eight patients with glioblastoma multiforme were treated at the Department of Oncology and Radiotherapy, Medical University of Gdańsk between 1991 to 1995. There were females and 20 males and the median age was 58 years (range 18 to 75 years). In 22 cases (78%) diagnosis was confirmed by histology, and in the remaining six cases biopsy was not taken due to the deep localization of the tumour; in all these patients diagnosis was based on CT imaging. All patients were irradiated with cobalt unit and received conventional radiotherapy, 5 days a week, 1.8 Gy per fraction. The first part of treatment included whole brain irradiation (40 Gy) delivered through lateral parallel opposed fields. Thereafter in all instances a brain CT was done and in case of regression or stabilisation (23 pts), a boost dose of 15–22 Gy with reduced portals was delivered. Total dose delivered to the tumor bed was 55–62 Gy. Radiotherapy tolerance was satisfactory and there were no serious complications and interruptions of treatment.Median local recurrence-free survival was 5.3 months, and a median survival – 9.9 months (range, 1.6 to 31.2 months). There was no correlation between survival and radiotherapy dose, sex, pretreatment WHO performance status and tumor localization.Our results confirm poor prognosis in glioblastoma multitorme. New more effective therapeutic approaches are sorely needed in this tumour

PDR brachytherapy: a report on one – year clinical experience at the Medical University of Gdańsk

PurposeOne-year clinical experience with pulse dose rate (PDR) brachytherapy is presented.Material and methodsBetween March 1999 and June 2000 intracavitary, intraluminal, and interstitial PDR brachytherapy was performed in 119 patients with a variety of malignancies. The dose per pulse of 0.5–4 Gy, repeated each hour, or 6 Gy per application was administered, up to the total dose of 6–70 Gy, using a microSelectron-PDR remote afterloading system with a 192Ir source of 1 Ci nominal activity. The planning system PLATO BPS (version 13) was used for dose calculations. Depending on individual applications, the algorithms of the dose point, the geometrical volume, or the geometrical point dose distribution optimization in PDR treatment planning were performed. In 40 patients therapy was given with a curative intent, and 74 cases were treated palliatively. In the remaining five patients PDR was applied as salvage therapy in the previously irradiated area.ResultsWith a median follow-up of 11 months (range 1–18 months) local control was maintained until the last follow-up or death in 39 out of 40 patients treated with radical intent. The subjective improvement was achieved in more than a half of patients with advanced esophageal and lung carcinomas presenting dysphagia and dyspnoe. Significant acute toxicity (severe esophagitis precluding subsequent POR application) occurred in only one patient. Delayed vaginal cuff necrosis was observed in one woman who received prior pelvic irradiation for gynaecological cancer.ConclusionThe PDR brachytherapy is a safe and clinically effective method in a variety of malignancies. The possibility of programme optimization combined with the use of relatively wide range of pulse doses makes it possible to deliver an optimal brachytherapy scheme