Bir beceri öğretiminin mesleklerarası eğitim yaklaşımı ile tasarlanması: Sağlık profesyonelleri birbirlerinden öğrenebilir mi?

02.11.2023 tarihine kadar kullanımı yazar tarafından kısıtlanmıştır.Giriş: Dünya Sağlık Örgütü, sağlık çalışanlarının kaliteli bakım sağlama kapasitesini geliştirmek için işbirliği yapmaları gerektiğini bunuda sağlık profesyonellerinin eğitiminde birlikte öğrenme kavramıyla yapılabileceğini belirtmektedir. Amaç: Bu çalışmada, sağlık profesyonellerini yetiştiren bir yükseköğretim kurumunda öğretim üyeleriyle yapılan yarı yapılandırılmış derinlemesine görüşmeler sonrasında belirlenen bir beceri başlığının mesleklerarası eğitim yaklaşımıyla, ARCS-V Motivasyon ve ADDIE Öğretim Tasarım modellerini kullanılarak tasarlanması, uygulanması ve bu deneyimin örgüt kültürüne yansıtılması amaçlanmaktadır. Yöntem: Eylem araştırması olarak planlanan bu çalışmaya İzmir'de sağlık profesyoneli yetiştiren bir yükseköğretim kurumunun tıp, diş hekimliği, sağlık bilimleri fakültesi (beslenme ve diyeteteik, hemşirelik ve fizik tedavi) öğretim üyeleri ve öğrencileri katılmıştır. Eylem araştırmasının keşif basamağında öğrencilerin sosyodemografik verileri anketle ve MAE başlığı NVIVO program kulanılarak nitel veri analizyle "Kronik Hastalık Yönetimi ve Hasta Güvenliği" olarak belirlenmiştir. Mesleklerarası eğitim (MAE) programı hibrit, üç oturum şeklinde planlanmıştır. İlk oturum çevrimiçi olarak gerçekleştirilmiştir. Oturumda öğrenci oryantasyonunu sağlamak amacıyla teorik bilgiler sunulmuştur. İkinci oturumda senaryo temelli küçük grup tartışmaları yapılmış, sonrasında gruplara verilen görevlerin işbirliği içerisinde hazırlanması istenmiştir. Üçüncü oturum ise grup görevlerinin ve refleksiyon ödevlerinin geribildirimleri verilerek büyük grupta tartışma yürütülmüştür. Eylem araştırmasının değerlendirme basamağında ARCS-V ile tasarlanan programın değerlendirilmesi için Keller tarafından geliştirilen ARCS-V motivasyon ölçekleri kullanılmıştır. Öğrencilerin MAE hazırbulunuşlarını değerlendirmek için Parsel ve ark.'nın geliştirdiği MAE Hazırbulunuşluk Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin normal dağılıma uygunluğunu test etmek için için Shapiro ve Wilk'in testi kullanılmıştır. Hipotez testlerinin analizinde ikili grup karşılaştırmalarında verinin parametrik-nonparametrik olma durumuna göre Ki-Kare, Independent t testi ve Wilcoxon Rank analizi, çoklu karşılaştırmalar için ise Mann Whitne U testi ve One Way ANOVA testleri kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmanın bulguları MAE programının öğrencilerin örgüt kültürü algılarını olumlu etkilediğini göstermiştir. Öncesi sonrası karşılaştırmalarda örgüt kültürü ölçeğinin rol boyutunda olumlu anlamda değişim gözlenmiştir. Mesleklerarası eğitim programının etkinliğinin değerlendirilmesi için Mesleklerarası Eğitime Hazırbulunuşluk Ölçeği (MAEHÖ) ve ARCS-V motivasyon tasarım ölçekleri kullanılmıştır. MAEHÖ'inde özellikle eğitim öncesi ve sonrası toplam ölçek boyutunda, takım çalışması ve işbirliği ve mesleki kimlik boyutlarında anlamlı yükselmeler görülmüştür. Aynı zamanda ARCS-V motivasyonel tasarım modeli kullanılarak tasarlanan MAE programı öğrencilerin algılanan motivasyonları üzerindeki etkilerini de test etmiştir. Öğrenme içeriğine gömülen senaryoların, multimedya öğelerin, mesajların, maillerin, refleksiyon ödevleri ve grup görevlerinin öğrencilerin motivayonunu artırdığı ve ilgisini çektiği gösterilmiştir. Öğrencilerin başarısını değerlendirmek için grup ödevleri, refleksiyon ödevleri ve MAE değerlendirme formu kullanılmış ve öğrencilerin %96.15'i bu eğitimde başarılı olmuştur. Sonuç: Bu tez çalışması, sağlık profesyoneli yetiştiren üniversitelere "Kronik Hastalık Yönetimi ve Hasta Güvenliği" başlıklı MAE programında hastayla iyi ilişkiler kuran, gereksinimlerini tanımlayabilen, MA iletişim, işbirlikli liderlik, ekip çalışması, etik, roller sorumlulular ve yaşam boyu öğrenen yetkinliklere sahip sağlık profesyoneli yetiştirmeleri için MAE yaklaşımıyla hazırlanan bir program tasarımı sunmakta ve bunu örgüt kültürüne yansıtılması konusunda literatüre katkıda bulunmaktadır.Introduction: The World Health Organization emphasized that health professionals should cooperate to provide quality care, and this can be done by learning together in the education of health professionals. Aim: In this thesis, it is aimed to design and implement a skill title determined after semi-structured in-depth interviews with faculty members in a higher education institution that trains health professionals with an interprofessional education approach, using ARCS-V Motivation and ADDIE Instructional Design models, and reflecting this experience to the organizational culture. Method: In this study, which was planned as an action research, faculty members and students of medicine, dentistry, health sciences faculty (nutrition and dietetics, nursing and physical therapy) of a higher education institution training health professional in İzmir participated. In the reconnaissance stage of the action research, the sociodemographic data of the students were determined by a questionnaire and the MAE title was determined as "Chronic Disease Management and Patient Safety" by qualitative data analysis using the NVIVO program. The MAE program is planned as hybrid, three modules. The first module was conducted online. In this module, theoretical information is presented in order to provide student orientation. In the second module, scenario-based small group discussions were made, and then the tasks assigned to the groups were asked to be prepared in cooperation. In the third module, a discussion was carried out in the large group by giving feedback on group tasks and reflection assignments. In the evaluation step of the action research, ARCS-V motivation scales developed by Keller were used to evaluate the program designed with ARCS-V. The MAE Readiness Scale developed by Parsel et al. was used to evaluate students' MAE readiness. Statistical methods in the thesis study; Shapiro and Wilk's test was used to test the suitability of the data for normal distribution. In the analysis of hypothesis tests, Chi-Square, Independent t test and Wilcoxon Rank analysis were used according to the parametric-nonparametric data in paired group comparisons, and Mann Whitne U test and One Way ANOVA tests were used for multiple comparisons. Results: The results of the study showed that the MAE program positively affected students' perceptions of organizational culture. In the before and after comparisons, a positive change was observed in the role dimension of the organizational culture scale. Readiness for Interprofessional Learning Scale (RIPLS) and ARCS-V motivation design scales were used to evaluate the effectiveness of the interprofessional education program. Significant increases were observed in the RIPLS, especially in the pre- and post-training total scale, teamwork and cooperation, and professional identity dimensions. At the same time, the MAE program designed using the ARCS-V motivational design model also tested its effects on students' perceived motivation. It has been shown that scenarios, multimedia items, messages, emails, reflection assignments and group tasks added to the learning process increase students' motivation and interest. Group assignments, reflection assignments and MAE evaluation form were used to evaluate the success of the students and 96.15% of the students were successful in this training. Conclusion: This study is aimed at universities training health professionals in the MAE program titled "Chronic Disease Management and Patient Safety" to train health professionals who can establish good relations with the patient, define their needs, have MA communication, collaborative leadership, teamwork, ethics, role responsibilities and lifelong learning competencies. It presents a program design prepared with an approach and contributes to the literature on reflecting this to the organizational culture

Enhancing interprofessional education readiness in undergraduate dental students: a scenario-based peer learning programme

Abstract Background Interprofessional Education (IPE) is an educational approach that brings together students from different healthcare professions to foster collaborative learning and teamwork. Before integrating IPE into the curriculum of health preprofessional students, it is necessary to increase their readiness for IPE. Dentistry increasingly values interprofessional collaboration and teamwork for enhanced patient care and healthcare team competencies, an emphasis also echoed by recent dental education authorities. The aim of this quasi-experimental research was to assess the influence of Scenario Based Learning Peer Learning (SBPL) programme, which involved scenarios necessitating interprofessional communication, on the readiness for IPE among a cohort of undergraduate dental students studying within the framework of the European Higher Education Area (EHEA). Methods This study investigates undergraduate dental students’ readiness for IPE and the influence of SBPL programme on their readiness. Participants (n = 25) from 18 EHEA countries completed the Readiness for Interprofessional Learning Scale (RIPLS) before and after SBPL programme, held at the 70th European Dental Students’ Association (EDSA) meeting. Data were analyzed using the Wilcoxon Signed Rank Test (p = 0.05). Results After the SBPT programme, there was a statistically significant increase (p < 0.05) in the mean of the total scale, teamwork and collaboration, roles and responsibilities and professional identity subscale. In general, SBPL programme showed a constructive effect on interprofessional readiness. Although there was no statistically significant increase only in items 9,12,18 of the 19 items of the RIPLS, there was an increase in the averages in all except item 12. Conclusion Our research emphasizes the importance of diverse perspectives and IPE in the realm of dental education. Within the limits of this study, it showcases the efficacy of a brief half-day SBPL programme with interprofessional scenarios in enhancing participants’ readiness. The programme notably enhanced dental students’ readiness in grasping crucial aspects of IPE: teamwork and collaboration, professional identity, and roles and responsibilities. However, this study does not delve into the potential impact of a comprehensive, long-term curriculum integrating IPE principles. This gap underscores the need for further exploration into the sustained influence of IPE on the interprofessional skills of dental school graduates

SDÜTF ÖĞRETİM ÜYELERİNİN PROBLEME DAYALI ÖĞRENME KONUSUNDAKİ GÖRÜŞLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Amaç Bu çalışmada Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi (SDÜTF) Öğretim Üyelerinin probleme dayalı öğrenme yaklaşımı ile ilgili görüşlerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem Araştırmanın Evreni olarak Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde 2017-2018 eğitim-öğretim yılında aktif görevli olan öğretim üyelerinden oluşmaktadır. Çalışmada izinli/görevli olma nedeni ile 93 (%74,4) öğretim üyesine ulaşılabilmiştir (n:93). Anket dört ana bölümden oluşmaktadır. Bunlar; birinci bölümde öğretim üyelerinin sosyodemografik özelliklerini sorgulayan 4 soru, ikinci bölümde öğretim üyelerinin Probleme Dayalı Öğrenme (PDÖ) konusundaki görüşlerini etkileyebilecek faktörleri sorgulayan 8 soru, üçüncü bölümde öğretim üyelerinin SDÜTF eğitim programının mevcut hali ile ilgili görüşlerini sorgulayan 12 soru, dördüncü bölümde öğretim üyelerinin PDÖ ile ilgili görüşlerini sorgulayan 12 sorudan oluşmaktadır. Bulgular Bu çalışmada SDÜTF eğitim programının mevcut hali “orta” PDÖ ile ilgili görüşleri “iyi” olarak değerlendirilmiştir. Cevaplar beşli ölçekle değerlendirildiğinde katılımcıların SDÜTF eğitim programı ile ilgili puanların ortalaması 33,34±19,63 (Min: 0, maks: 60), Bununla birlikte PDÖ ile ilgili puanların ortalaması 40,54±11,43(Min:12, Maks:60) olarak bulunmuştur. Çalışmanın analizlerinde öğretim üyelerinin PDÖ konusundaki görüşleri ile eğitim programını geliştirme süreci ile ilgili bir komisyonda görev almayı isteme, eğitim programını değerlendirme süreci ile ilgili bir komisyonda görev almayı isteme, eğitim yönlendiriciliğinin hizmet ve araştırma etkinliklerini aksatacağını düşünme, SDÜ mevcut eğitim programının öğrencilerin kazanımlarına ve ilgi/motivasyon üzerine etkisi arasında anlamlı ilişki bulunmuştur. Tartışma Fakültemiz öğretim üyeleri için PDÖ yaklaşımını bir gelişim alanı olarak değerlendirebiliriz. PDÖ etkinliklerinin öğretim üyelerinin rutin çalışma düzenini etkilemeyecek düzenlenmelerle planlanması bu yaklaşımın kabullenilmesi ve uygulanmasını olumlu etkileyebilir. Çalışmamızda öğretim üyelerinin fakültenin mevcut eğitim programının ilgi ve motivasyon üzerine olumlu görüşlerinin aynı şekilde PDÖ ile ilgili görüşlerini de etkileyeceği bulunmuştur. Bu bağlamda öğretim üyesi sayısı ve öğrenme ortamlarının planlanması, eğitim programı geliştirme konusunda eğitici eğitimlerinin tasarlanması ve mevcut eğitim programının öğrenmeye yönelik ilgi ve motivasyon arttırıcı etkisi ile öğretim üyelerinin PDÖ konusundaki görüşlerini olumlu etkilediği kanaatindeyiz.Objective the aim of this study was to evaluate the views of the faculty members of Süleyman Demirel University Faculty of Medicine on problem based learning approach. Material and Method As the universe of the study, 93 (74.4%) faculty members who were active in the 2017-2018 academic year in the Faculty of Medicine of Süleyman Demirel University were reached (n: 93). the questionnaire consists of four main sections. These; in the first part, 4 questions about the sociodemographic characteristics of the faculty members, 8 questions about the factors that may affect the opinions and experiences of the faculty members about PBL in the second part, in the third section, 12 questions about the thoughts and experiences of the lecturers about the current state of the SDUTF training program, It consists of 12 questions that question their thoughts and experiences. Results in our study, the current state of the SDUTF training program was evaluated as eğitim good hali in terms of Ö middle ”PBL. the mean score of the participants in the SDÜTF training program was 33.34 ± 19.63 (Min: 0.00, max: 60.00). 12.00, Max: 60.00). in the analysis of the study, the opinions and experiences of the lecturers on the PBL and the request to take part in a commission related to the development process of the education program, request to take part in a commission related to the evaluation process of the education program, and to disrupt the service and research activities of the educational guidance, There was a significant relationship between interest and motivation. Discussion We can evaluate PBL approach as a development area for faculty members. Planning of PBL activities with arrangements that will not affect the routine working order of faculty members can positively affect the acceptance and implementation of this approach. in our study, it was found that the positive views of faculty members on the interest and motivation of the current education program will also affect their opinions about PBL. in this context, we believe that the number of faculty members and the planning of the learning environments, the design of the training of trainers in the development of the training program, and the interest and motivation effect of the current training program on learning positively influenced the opinions and experiences of the faculty members about PBL

The Score for Allergic Rhinitis study in Turkey, 2020

International audienceObjective: This study aimed to determine how prevalent allergic rhinitis (AR) is in Turkey and to compare the current prevalence with the figures obtained 10 years earlier.Methods: This study included 9,017 participants. The minimum number of participants required from each center was determined via a stratified sampling technique according to regional demographic characteristics as ascertained from the last census. For each region, both men and women were administered the score for allergic rhinitis (SFAR) questionnaire and a score for each participant was calculated based on the responses supplied.Results: A total of 9,017 individuals (55.3% men and 44.7% women) took part in this study. Of these, 94.4% were urban residents and 5.6% lived in a rural setting. Of the men, 38.5% self-reported as suffering from AR. The corresponding figure in women was 40.5%. The overall prevalence of AR, as deduced on the basis of the SFAR, was found to be 36.7%. Comparing the prevalence in different regions, we found that AR was the least prevalent in the Black Sea region with a frequency of 35.8%. The highest prevalence was in the Mediterranean region, where the prevalence was 37.7%. There was no statistical significance in the apparent differences in prevalence between different geographical regions. Despite this, however, there was a clear increase in the frequency of AR over the preceding decade. This increase was most pronounced in the South-Eastern Anatolian region, where the frequency rose from 21.0% to 36.9%.Conclusion: Our results indicate that there has been a marked increase in the prevalence of AR in every region in Turkey over the last 10 years. This could be related to living conditions in urban environments. Alterations in lifestyle, urban living, air pollution causing impairments in immune defense mechanisms, and other aspects of modern lifestyles may account for the increase in AR in Turkey