Türkiye'de buğday (t. Aestivum l.) ekim alanı, üretim ve veriminin krigging yöntemi ile değerlendirmesi

The purpose of this study was to reveal similarities and dissimilarities of provinces and to determine the potential of provinces on wheat in terms of for acreage, production and yield by using krigging method in Turkey. Wheat is the most important and strategic crop for Turkey and plays important a role in crop production, food industry and animal husbandry whether it is given greater importance in production marketing and valorization. Results revealed that, significant relationships appear between acreage, production and crop yield. Besides, climatic, topographic and soil conditions are very significant factors in determining acreage, yield and production of wheat. The use of cultivars having higher yield, more tolerance to drought cold, and have a shorter growing period allowing rapid development will increase crop, yield therefore acreage and production.Bu çalışmanın amacı Krigging metodu ile Türkiye’de buğday yetiştiriciliği yapılan illerin ekim alanı, üretim ve verimi bakımından benzerlik ve farklılıklarının saptanması ve potansiyellerinin belirlenmesidir. Buğday Türkiye için önemli ve stratejik bir ürün olup bitkisel üretim, gıda sanayi ve hayvan beslenmesinde kullanılmaktadır. Çalışmalar ekim alanı, üretim ve verim arasında önemli ilişki olduğunu ortaya koymuştur. Buğdayın ekim alanı, verim ve üretim miktarında iklim, topografya ve toprak koşulları önemli faktörler olarak karşımıza çıkmaktadır. Bunun yanı sıra verimi yüksek, soğuğa ve kurağa daha dayanıklı, vejetasyon süresi kısa çeşit kullanımı da buğdayda ekim alanı, verim ve üretim miktarında artışlara neden olmaktadır

Ekmeklik Buğdayda (Triticum aestivum L.) Bazı Kalite Parametrelerinin Farklı İstatistiki Metodlarla İncelenmesi

Bu çalışmada ekmeklik buğdayda kalitenin önemli göstergesi olan protein oranına etki eden kalite unsurlarının protein üzerine etki derecelerini belirli istatistiki metotlar kullanılarak ortaya koymak amaçlanmıştır. Ayrıca proteine etki eden kalite unsurlarının bitki ıslahında kullanılabilme olanaklarını araştırmak bu çalışmanın amacını oluşturmuştur. Çalışmada sedimentasyon, 1000 tane ağırlığı, hektolitre ağırlığı, gliyadin indeksi ve gluten bant değerlerinin protein oranı üzerine etkisi korelasyon, path analizi, çoklu regresyon analizi ve ana bileşenler analizi yöntemlerine göre analiz edilerek en uygun kalite unsurları belirlenmiştir. Sonuç olarak sedimentasyon, gliyadin ve gluten protein oranına en etkili kalite unsurları olarak belirlenmiştir

Ekmeklik Buğday Çeşit/hatlarında Tartılı Derecelendirme Yönteminin Kullanılabilirliği

Bu çalışmada otuz adet ekmeklik buğday çeşit/hatlarının verim ve kaliteye etkili olan verim, verim unsurları ve kalite kriterleri açısından tartılı derecelendirme yöntemine göre değerlendirilmesi yapılmıştır. Çalışmada çeşit/hatların verim, hasat indeksi, bin tane ağırlığı, m²de başak sayısı, başakta tane sayısı, başakta tane ağırlığı, hektolitre ağırlığı, protein oranı ve mini sedimantasyon yönünden performansları belirlenmiştir. Verim, verim unsurları ve kalite kriterleri yönünden 3 ile 12 nolu çeşit/hatlar çok iyi ve stabil performans göstermiştir. Tartılı Derecelendirme sistemi doğru, etkin ve hızlı bir seleksiyon ve değerlendirme sistemi olarak belirlenmiştir

Farklı Özellikteki Ekmeklik Çeşitlerinin Duyusal Analizler Yönünden Değerlendirilmesi

Ekmeklerin duyusal değerlendirmesi onların yenile bilirlik kalitesi ile ilgilidir. Ekmekte kalite, ekmeğin renk, tat ve koku bakımından değerlendirilmesi ile ortaya konabilir. Bu çalışmada piyasada satılan Tam Buğday, Normal, Trabzon, Patates, Mısır, Çavdar, Susam, Yulaf, Tost, Lavaş ekmek tiplerinin üniversite öğrencileri arasında beğeni düzeyinin renk, koku ve tat yönünden belirlenmesi ve en beğenilen ekmek tipinin ortaya konmasını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Susamlı ekmek, tam buğday ekmeği ve yulaflı ekmek renk, koku ve tat yönünden en beğenilen ekmekler olarak belirlenmiştir

Farklı Gamma Işını Dozlarının Ekmeklik Buğdayda Fide Gelişimi Üzerine Etkisi

Bu araştırmada iki ekmeklik buğday çeşidinin tohumlarına uygulanan yedi farklı gamma dozlarının M1 bitkilerinde çıkış oranı (%), fide boyu (cm), kök uzunluğu (cm) ve fide kuru ağırlığı (gr) üzerine etkileri araştırılmıştır. Buğdayda çıkış oranı, fide boyu, kök uzunluğu ve fide kuru ağırlığı üzerine etkisine artan gamma ışınlarının bitki gelişimini negatif olarak etkilediği ve bitki gelişimindeki bu düşüşlerin artan doz uygulamasına paralel olarak lineer bir şekilde meydana geldiği belirlenmiştir. Diğer taraftan fide boyu ve kök uzunluğunda 250 Gy ışın uygulaması %50’den fazla bir azalış meydana getirmiştir. Bu sonuçlara göre gama ışını uygulayarak ekmeklik buğday ıslahında iyi bir varyasyon oluşturulabilir

Evaluation Acreage, Production and Yield of Wheat (T. aestivum L.) by Krigging Method in Turkey

The purpose of this study was to reveal similarities and dissimilarities of provinces and to determine the potential of provinces on wheat in terms of for acreage, production and yield by using krigging method in Turkey. Wheat is the most important and strategic crop for Turkey and plays important a role in crop production, food industry and animal husbandry whether it is given greater importance in production marketing and valorization. Results revealed that, significant relationships appear between acreage, production and crop yield. Besides, climatic, topographic and soil conditions are very significant factors in determining acreage, yield and production of wheat. The use of cultivars having higher yield, more tolerance to drought cold, and have a shorter growing period allowing rapid development will increase crop, yield therefore acreage and production

Buğday (Triticum aestivum L.) ve Arpanın (Hordeum vulgare L.) Orta Anadolu Bölgesi’ndeki Üretim Potansiyeli

Bu çalışmada buğday ve arpa yönünden Orta Anadolu Bölgesi’nde bulunan illerin ekim alanı, üretim ve verim bakımından incelenmiş, birbirlerine göre benzerlik ve farklılıkları ortaya konmuş ve verim yönünden bölgenin analizi yapılmıştır. İller bakımından arpa için üç, buğdayda ise iki farklı grup belirlenmiştir. Arpa için Afyon, Uşak, Aksaray, Kütahya, Yozgat ve Kırşehir illeri aynı grubu oluştururken, Ankara, Konya ve Nevşehir illeri diğer grubu oluşturmuştur. Eskişehir ili ise tek başına bir grup meydana getirmiştir. Buğdayda Afyon, Kütahya, Konya Yozgat, Eskişehir, Ankara, Kırşehir ve Nevşehir bir grubu oluştururken; Uşak ve Aksaray ise diğer grubu oluşturmuştur. Bölgenin verim haritalarına göre arpa ve buğdayda da üç farklı verim düzeyi belirlenmiştir. Her iki ürün için bölgede verim düzeyi 200-280 kg/da arasında değişmektedir

Hasat sonrası değerlendirme şekillerine göre şeker mısırın tane kalitesinde meydana gelen değişimlerin belirlenmesi

Abstract: This research was carried out to determine fresh, frozen and canned kernel quality variations of some sweet corn varieties. the experiments were conducted during 2009 and 2010 at the Research Field of Agricultural Faculty, Eskisehir Osmangazi University. Seven sweet corn genotypes (‘Lumina’, ‘Merit’, ‘Sunshine’, ‘Jubile’, ‘Challenger’, ‘Yellow baby’ cultivars and ‘2201’ line) were used as materials. the experiments were designed as a randomized complete block design with four replications. Protein, sugar and starch content of fresh, frozen and canned kernels were determined. Protein, sugar and starch content increases and decreases in frozen and canned sweet corn kernels and correlation coefficient of sugar and starch contents among sweet corn genotypes were determined. Protein content of frozen and canned kernels were unchanged. Sugar content was highest for fresh kernels (5.1%), which was followed by frozen kernels (4.1%) and canned kernels (2.6%), respectively. Starch content was highest for fresh kernels (16.7%), which was followed by frozen kernels (15.1%) and canned kernels (11.8%), respectively. Correlations between starch and sugar changed between r= - 0.84 and r = -0.98, they were found to be statistically significant (P;lt;0.01) for seven genotypes. Firstly, ‘2201’ line, secondly ‘Challenger’ variety which have high kernel quality characteristics were determined as suitable genotypes for both fresh consumption and processing.Özet: Bu araştırma, bazı şeker mısırı çeşitleri ile taze, dondurulmuş ve konserve tanelerin kalite özelliklerinde meydana gelen değişimleri belirlemek amacıyla, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Ziraat Fakültesi Araştırma ve Uygulama arazisinde, 2009 ve 2010 yıllarında yürütülmüştür. Araştırmada materyal olarak, ‘Lumina’, ‘Merit’, ‘Sunshine’, ‘Jubile’, ‘Challenger’ ve ‘Yellow baby’ ticari çeşitleri ile ‘2201’ hattı olmak üzere toplam 7 adet şeker mısır genotipi kullanılmıştır. Deneme tesadüf blokları deneme desenine göre, dört tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Taze, dondurulmuş ve konserve tanelerin protein, şeker ve nişasta içerikleri belirlenmiştir. Çeşitlerin, taze taneye göre, dondurulmuş ve konserve edilmiş tanelerindeki protein, şeker ve nişasta içeriklerindeki % değişimler ve toplam 7 genotipte nişasta ile şeker arasındaki korelasyonlar belirlenmiştir. Tanelerin dondurma ve konserve şeklinde işlenmesi ile protein içerikleri değişmemiştir. Şeker içeriği bakımından taze taneler en yüksek olarak belirlenirken (% 5.1), onu dondurulmuş taneler (% 4.1) ve konserve edilmiş taneler (% 2.6) takip etmiştir. Yine nişasta içerikleri bakımından, taze taneler (% 16.7) en yüksek olarak belirlenirken, onu dondurulmuş taneler (% 15.1) ve konserve edilmiş tanelerin nişasta içerikleri (% 11.8) takip etmiştir. Toplam 7 genotipte nişasta ile şeker arasındaki korelasyonlar r= - 0.84 ile r = - 0.98 arasında değişmiştir ve hepsi %1 düzeyinde istatistiki anlamda önemlilik göstermiştir. Hem taze hem de dondurularak ve konserve edilerek yapılacak tüketimlerde tanelerin kalitesi açısından değerlendirildiğinde, ‘2201’ hattı ve onu takiben ‘Challenger’ çeşidi öncelikle tercih edilebilecek genotipler olduğu sonucuna varılmıştır

Ekmeklik Buğday (Triticum aestivum L.) Çeşitlerinde Protein Oranının Üç Farklı Analiz Yöntemine Göre Karşılaştırılması Üzerine Bir Araştırma

Çalışmamızda ekmeklik buğday çeşitlerinin protein oranları üç farklı yöntemle belirlenmiş, ekmeklik buğday çeşitleri ve analiz yöntemleri arası farkların belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada Harmankaya, Müfitbey, İkizce, Sönmez, Altay, Dağdaş, Bezostaja, Çetinel, Tekirdağ, Tosunbey, Pehlivan, Presto, Mirzabey çeşitlerine ait protein oranları Kjeldahl, NIR ve Dumas yöntemleriyle belirlenmiş ve gerek çeşitler ve gerekse protein analiz yöntemleri arası farklılıklar ortaya konmuştur. Çalışmada protein analiz yöntemleri ve çeşitler arasındaki farklılıklar %1 düzeyinde önemli bulunmuştur. Dumas protein yöntemi en fazla protein oranını vermiştir. En fazla protein oranı her üç yöntemde de Dağdaş ve Tosunbey ekmeklik buğday çeşitlerinden elde edilirken; en az protein oranı yine her üç töntemde de Harmankaya ekmeklik buğday çeşidinden elde edilmiştir. NIR protein analiz yöntemi ile Kjedahl analiz yöntemi benzer yöntemler olarak belirlenmiştir. NIR protein analiz yöntemi analizinde kimyasal madde kullanılmaması, birim analizin hızlı ve analiz maliyetinin düşük olması ve az miktarda örnek miktarı ile sonuç alınabilmesi ve her şeyden önce sonuçlarının güvenilir olması dolayısıyla hem bilimsel çalışmalarda ve hem de un sanayinde güvenle kullanılabilecek bir protein analiz yöntemi olarak belirlenmiştir