Privacy, promotionalism and the proliferation of state-performed criminal record screening in the Netherlands: how a restrictive legal framework can still result in a steep increase of criminal background checks

The Netherlands has endorsed a unique system regarding the management, disclosure and screening of criminal records. Disclosure to third parties is strongly restricted, yet all (potential) employees can request a government agency to provide a risk assessment − known as a Certificate of Conduct (‘VOG’ in Dutch) − for every kind of employment application to determine whether they are fit for a given job. This article explains how and why this Dutch policy approach, deemed respectful of individual privacy rights, can nonetheless go hand in hand with the promotion, proliferation and pervasiveness of criminal record screening. It challenges the often dichotomic approach of the comparative literature on criminal record policies and helps understand that privacy protection alone cannot be fully equated with the rehabilitation and re-entry in society of people with a criminal history. Although the Dutch criminal record system avoids any unnecessary publicity of criminal record data, it nonetheless triggers adverse impairments on reintegration processes through stigmatisation and exclusion resulting from the ubiquitous use of Certificates of Conduct in the labour market. This questions the promotion of the Dutch screening instrument as an exemplary model for criminal record information sharing within Europe.Criminal Justice: Legitimacy, accountability, and effectivit

Bijkomende gevolgen van straf en het principe van proportionele strafoplegging

Naast de vergeldende leedtoevoeging zelf, kan straf bijkomende negatieve effecten hebben die de veroordeelde beperken in zijn mogelijkheden volledig deel te hebben aan de samenleving. Bijkomende consequenties overtreffen qua ervaren zwaarte geregeld de straf. In dit artikel bepleiten de auteurs dat zorgvuldig zou moeten worden afgewogen welke bijkomende gevolgen van straffen deel uit maken van de straf en dus betrokken zouden moeten worden in afwegingen omtrent de proportionaliteit. Consequenties die voorzienbaar zijn en duidelijk als ‘objectief kwaad’ kunnen worden beschouwd, zouden als deel van de straf moeten worden beschouwd

De preventieve werking van het VOG-beleid: Kritische kanttekeningen bij ‘Eens een dief, altijd een dief.’

In een themanummer over de periode na de straf mag een bijdrage over de bijkomende gevolgen van straf niet ontbreken. We concentreren ons in dit artikel op de Verklaring Omtrent het Gedrag (VOG). Specifiek gaan we in op de (vermeende) efectiviteit van het VOG-beleid, waarbij we de uitkomsten van een efectiviteitsmeting die vorig jaar is uitgevoerd door Kruize en Gruter in opdracht van het WODC, met de veelbelovende titel Eens een dief, altijd een dief?, onder de loep nemen

Bijkomende gevolgen van straf en het principe van proportionele strafoplegging

Naast de vergeldende leedtoevoeging zelf, kan straf bijkomende negatieve effecten hebben die de veroordeelde beperken in zijn mogelijkheden volledig deel te hebben aan de samenleving. Bijkomende consequenties overtreffen qua ervaren zwaarte geregeld de straf. In dit artikel bepleiten de auteurs dat zorgvuldig zou moeten worden afgewogen welke bijkomende gevolgen van straffen deel uit maken van de straf en dus betrokken zouden moeten worden in afwegingen omtrent de proportionaliteit. Consequenties die voorzienbaar zijn en duidelijk als ‘objectief kwaad’ kunnen worden beschouwd, zouden als deel van de straf moeten worden beschouwd

De effectiviteit van de VOG: alleen in theorie, of ook in de praktijk?

Wij stellen ter discussie dat een gepleegd delict standaard direct voorspellende waarde zou hebben voor herhaling daarvan in de uitoefening van een geambieerde functie. Het ligt volgens ons juist voor de hand dat personen die een VOG aanvragen gemotiveerd zijn hun leven een positieve wending te geven door een verantwoordelijke functie in de samenleving te vervullen – waarvan de VOG-aanvraag een signaal is. Om die reden zetten wij onze vraagtekens bij de contraproductieve effecten van diskwalificerende preventieve maatregelen zoals de VOG, omdat die het tijdspad waarbinnen een ex-delictpleger erin slaagt om pro-sociale rollen aan te gaan – waarna criminele activiteiten kunnen uitdoven – aanzienlijk kunnen verlengen. Criminal Justice: Legitimacy, accountability, and effectivit

Kritisch zelfonderzoek naar de bestuursrechtspraak inzake de Verklaring Omtrent het Gedrag: op zoek naar de menselijke maat

Een VOG-aanvrager wiens aanvraag is afgewezen, zal alles uit de kast moeten trekken om de hoogste rechter ervan te overtuigen de door het bestuursorgaan genomen beslissing te vernietigen. De menselijke maat komt ook door incidenten en een sterke oriëntering op risicovermijding in de verdrukking, hetgeen des te meer kan wringen nu de hoogste bestuursrechters slechts over het absolute ‘topje van de ijsberg’ rechtspreken.Criminal Justice: Legitimacy, accountability, and effectivit

De preventieve werking van het VOG-beleid: Kritische kanttekeningen bij ‘Eens een dief, altijd een dief.’

In een themanummer over de periode na de straf mag een bijdrage over de bijkomende gevolgen van straf niet ontbreken. We concentreren ons in dit artikel op de Verklaring Omtrent het Gedrag (VOG). Specifiek gaan we in op de (vermeende) efectiviteit van het VOG-beleid, waarbij we de uitkomsten van een efectiviteitsmeting die vorig jaar is uitgevoerd door Kruize en Gruter in opdracht van het WODC, met de veelbelovende titel Eens een dief, altijd een dief?, onder de loep nemen

Bestuurlijke boetes en de Verklaring Omtrent het Gedrag: een onderzoek naar de realiseerbaarheid en wenselijkheid van het betrekken van bestuurlijke boetes bij de VOG-screening aan de hand van een casestudy naar handhaving en integriteit in de financiële sector.

Zowel de Verklaring Omtrent het Gedrag (VOG) als de bestuurlijke boete heeft als bestuursrechtelijk instrument de afgelopen decennia een proliferatie doorgemaakt. De VOG is als vorm van antecedenten screening in onze samenleving ingeburgerd geraakt en wordt voor een toenemend aantal functies aangevraagd. De bestuurlijke boete wordt, anders dan oorspronkelijk beoogd, steeds vaker toegepast bij zware, complexe overtredingen en ook worden hoge boetes gesteld op relatief lichte feiten. Dit stelt ons voor de vraag in hoeverre het wenselijk is dat bestuurlijke boetes, hoe hoog ook, nooit in de VOG-screening kunnen worden betrokken, terwijl strafrechtelijke sancties, hoe licht ook, in beginsel altijd hierin kunnen worden betrokken. Dit onderzoek gaat op basis van juridisch-empirisch onderzoek in op zowel de realiseerbaarheid als de wenselijkheid van het betrekken van bestuurlijke boetes bij de VOG-screening. Aan de hand van een casestudy naar handhaving en integriteit in de financiële sector, waarvoor interviews zijn gehouden bij onder meer toezicht houders en beroepsverenigingen, zijn hiervoor uiteenlopende criteria, gezichtspunten en randvoorwaarden geformuleerd. Deze houden zowel de huidige VOG-regeling en de daarop gebaseerde beoordelingspraktijk als de bestuurlijke boete een spiegel voor.Criminal Justice: Legitimacy, accountability, and effectivit