Advisory report on maximum noise levels for musical activities : Proposal for maximum noise levels for publicly accessible locations with amplified music

Sinds 2014 is het convenant preventie gehoorschade muzieksector van kracht. Dit convenant geldt voor een groot aantal evenementen, poppodia en festivals en dat loopt tot 2018. Hierin is afgesproken maatregelen te nemen over onder andere maximale geluidsniveaus om het gehoor van bezoekers te beschermen. Niet alle openbare locaties met versterkte muziek, waaronder clubs, discotheken, cafés en scholen, vallen onder het convenant. Op verzoek van het ministerie van VWS heeft het RIVM een advies uitgewerkt over maximale geluidsniveaus in deze locaties. Het blijkt onmogelijk om maximale geluidsniveaus te adviseren die voor ieder individu absoluut veilig zijn, en dus geen risico op gehoorschade opleveren. Dat komt omdat de mate waarin mensen gevoelig zijn voor harde muziek per individu verschilt. Ook is de totale hoeveelheid (hard) geluid waaraan mensen blootstaan, ook los van muziek, niet voor iedereen gelijk. Jonge kinderen zijn minder goed in staat zelf maatregelen te nemen om gehoorschade te voorkomen. Het advies maakt daarom onderscheid tussen maximale geluidniveaus voor jonge kinderen tot en met 13 jaar (gemiddeld 91 decibel over een kwartier), kinderen van 14 en 15 jaar (gemiddeld 96 decibel over een kwartier) en mensen vanaf 16 jaar (gemiddeld 102 decibel over een kwartier). De geadviseerde maximale geluidsniveaus zijn niet gegarandeerd veilig voor het gehoor. Daarom is het van belang bezoekers van muziekactiviteiten te informeren hoe zij zelf het risico op gehoorschade kunnen beperken. Dit kan door gehoorbescherming te dragen, afstand te nemen van de geluidsbron (speaker) en door zogenoemde oorpauzes in te lassen. Als muzieklocaties voorzien in geluidsluwe zones en/of gehoorbescherming, kunnen bezoekers zelf invloed uitoefenen op de hoeveelheid geluid waaraan zij worden blootgesteld. Het advies is opgesteld door een werkgroep, bestaande uit Nederlandse deskundigen op het gebied van akoestiek en de oorzaken, gevolgen en preventie van gehoorschade door hard geluid, met een focus op harde muziek. In Nederland is er geen landelijke wet- of regelgeving die bezoekers van uitgaansgelegenheden beschermt tegen gehoorschade door te harde muziek. Since 2014 the covenant for the prevention of hearing loss in the music sector has been in effect. This covenant applies to a large number of events, pop venues and festivals, and will apply until 2018. It stipulates that actions will be taken to, among others, set maximum noise levels to protect the hearing of attendees. Not all public locations with amplified music, including clubs, discotheques, cafés and schools, are subject to the covenant. At the request of the Ministry of Health, Welfare and Sport, RIVM has developed an advisory report on maximum noise levels at these locations. It proved impossible to recommend maximum noise levels that are absolutely safe for every individual and therefore do not pose a risk of hearing loss. This is because the degree to which people are sensitive to loud music varies from individual to individual. Furthermore, the total amount of (loud) noise to which people are exposed, apart from music, is not the same for everyone. Young children are less able to take their own measures to prevent hearing loss. The advisory report therefore distinguishes between maximum noise levels for young children up to and including 13 years (an average of 91 decibels over a quarter of an hour), children aged 14 and 15 (an average of 96 decibels over a quarter of an hour) and people aged 16 and over (an average of 102 decibels over a quarter of an hour). The recommended maximum noise levels are not guaranteed to be safe for hearing. Therefore, it is important to advise visitors of musical activities on what they can do to reduce the risk of hearing loss themselves. This can be achieved by wearing hearing protection, taking distance from the sound source (speaker) and by taking so-called hearing breaks. If music locations provide noise-free zones and/or hearing protection, visitors can have an influence on the amount of noise to which they are exposed. The advisory report was drawn up by a working group comprised of Dutch experts in the field of acoustics and causes, consequences and prevention of hearing loss due to loud noise, with a focus on loud music. The Netherlands has no national legislation or regulations to protect visitors of places of entertainment against hearing loss caused by loud music. VW

Disease burden and costs of violence-related injuries

alleen digitaal verschenenZiektelast is het verlies van gezondheid binnen een bevolking door ziekte en vroegtijdig overlijden. Tot nu toe is de ziektelast van 'letsel door geweld' alleen uitgedrukt als het aantal mensen dat hierdoor vroegtijdig overlijdt. De lichamelijke en psychische gevolgen van letsel door geweld, zonder dat er sprake is van overlijden van het geweldsslachtoffer, zijn nog niet in de ziektelast opgenomen. Door dit wel te doen stijgt de totale ziektelast van letsel door geweld met 73 procent. Vier vijfde van deze stijging is toe te schrijven aan lichamelijk letsel en een vijfde aan de psychische gevolgen (PTSS en depressie) voor de slachtoffers van geweld. Dit blijkt uit een onderzoek over de periode 2009-2013 dat in opdracht van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) en Veiligheid en Justitie (VenJ) is uitgevoerd. De berekeningen geven een beter beeld van de ziektelast van letsel door geweld. De uitkomsten van de nieuwe berekeningen blijven een onderschatting van de werkelijke cijfers doordat informatie ontbreekt, zoals gegevens over slachtoffers die niet op de eerste hulp zijn geregistreerd. De ziektelast van letsel is berekend voor twee typen geweld met het motief van de dader als onderscheid: expressief geweld (uiting gevoelens, 54 procent) en instrumenteel geweld (gericht op (im)materiële voordelen, zoals geld en macht; 12 procent). Van het resterende deel van de ziektelast is niet bekend om welk type geweld het gaat. De ziektelast van letsel door geweld vormt in Nederland 3 procent van de ziektelast van alle letsels, zoals verkeersongevallen, blessures en suïcidepogingen. Dit percentage is vergelijkbaar met dat van andere Europese landen. Deze vergelijking is gebaseerd op cijfers van de Global Burden Disease (GBD), een internationale studie naar ziektelast. Schattingen van de medische- en verzuimkosten als gevolg van lichamelijk letsel door geweld bedragen in de onderzochte periode (2009-2013) jaarlijks gemiddeld respectievelijk 30 miljoen en 66 miljoen. De geschatte kosten voor de psychische gevolgen van letsel door geweld (PTSS en depressie) zijn aanzienlijk lager ( 5,2 miljoen). Hierbij zijn de kosten van leed als gevolg van bedreiging (een veelvoorkomende vorm van geweld) niet meegenomen, noch de maatschappelijke kosten voor de omgeving (familieleden, getuigen). Het onderzoek is onder regie van het RIVM uitgevoerd door het Erasmus Universitair Medisch Centrum Rotterdam (Erasmus MC) en de Stichting VeiligheidNL.Disease burden is defined as the health impact of disease and premature death within a population. Up to now, the disease burden of "violence- related injuries" used to be defined as the number of people dying prematurely as a result of this type of injuries. The physical and psychological impact of (non-fatal) violence-related injuries are not yet included in the disease burden. If it were, the total disease burden of violence-related injuries would rise by 73 percent. Of this increase, 80 percent is attributable to physical violence and 20 percent to the psychological impact (PTSD and depression) on victims of violence. The above sums up the outcomes of a study commissioned by the Ministry of Health, Welfare and Sport and the Ministry of Security and Justice covering the period 2009 2013. The calculations presented in the study report enhance our insight in the disease burden of violence- related injuries. The results of the new calculations still represent an underestimation of the real figures because certain information, including data on victims not registered at emergency departments, is not known. The disease burden of violence-related injuries can be subdivided according to the type of violence depending on the purpose of the perpetrator: expressive violence (expressing emotions, 54 percent) and instrumental violence (aimed at (im)material gain, such as money and power, 12 percent). The types of violence at the root of the remaining portion of the disease burden are not known. In the Netherlands, the disease burden caused by violence represents 3 percent of the total disease burden for all types of injury, including traffic accidents, sports injuries and suicide attempts. This percentage is comparable to that in other European countries. The comparison is based on figures from the WHO's Global Burden of Disease (GBD) study. Estimates of the costs of medical care and absenteeism associated with physical violence-related injuries for the study period (2009-2013) average out at 30 million and 66 million euros per year, respectively. The estimated costs of the psychological impact of violence-related injuries (PTSD and depression) are considerably lower (5.2 million euros). This amount does not cover the costs resulting from intimidation (a very common form of violence), nor the societal costs of the impact on people close to the victims (relatives, witnesses). The study was conducted by the Erasmus University Medical Centre of Rotterdam (Erasmus MC) and the Dutch Consumer Safety Institute (Stichting VeiligheidNL) under the auspices of the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM).Ministerie van VW

Ziektelast en kosten van letsel door geweld

alleen digitaal verschene

Annual report surveillance respiratory infectious diseases

Luchtweginfecties zijn verantwoordelijk voor een aanzienlijke ziektelast onder de algemene bevolking en thuis opgelopen longontsteking is een belangrijke oorzaak van ziekenhuisopname en sterfte. Dit surveillancerapport beschrijft de ontwikkelingen in luchtweginfecties in 2010 en het influenzaseizoen van 2010/2011. Het jaar 2010 verliep voor wat betreft luchtweginfecties een stuk rustiger dan het jaar 2009, toen de influenza pandemie ('Mexicaanse griep') en de piek van de uitzonderlijk grote Q-koorts epidemie samenvielen. De pandemie is officieel voorbij en het eerste griepseizoen (2010/2011) na de pandemie verliep mild. Q-koorts lijkt ook op zijn retour met een veel lager aantal meldingen van acute Q-koorts in 2010 dan in 2009. Wel wordt de komende jaren een toename verwacht van chronische Q-koorts, een relatief zeldzaam maar ernstig ziektebeeld. In 2010 was er een aanzienlijke toename in het aantal meldingen van legionellose in vergelijking met 2009 en 2008. De oorzaken van deze toename zijn nog niet bekend en worden door het CIb nader onderzocht. De stijging van het aantal nieuwe tuberculose patiënten in 2009 was een trendbreuk met de jaren ervoor, toen het aantal nieuwe patiënten juist steeds verder afnam. Echter, de stijging heeft zich in 2010 niet voortgezet.Respiratory infections and community acquired pneumonia are an important reason for general practitioner consultation, hospital and intensive care unit admission, and death. This report gives the results of surveillance of a number of respiratory infectious diseases in the Netherlands for the year 2010. The year 2010 was uneventful with respect to the respiratory infectious diseases compared with 2009 when the world faced an influenza pandemic, which coincided in the Netherlands with an exceptionally large Q-fever outbreak. The end of the influenza pandemic was officially declared in 2010. The first influenza season after the pandemic was relatively mild with a peak in incidence of influenza-like illness in the first weeks of 2011. The number of notifications for acute Q-fever went down sharply in 2010. However, the Q-fever problem is not over as an increasing number of chronic Q-fever cases is expected in the coming years. Chronic Q-fever is a relatively rare but serious long-term effect of acute Q-fever infection. The increase in number of new tuberculosis cases that was observed in 2009 was not sustained in 2010. The number of cases with legionellapneumonia in 2010 was the highest ever notified in the Netherlands. There was an increase of domestic legionellapneumonia in the summer of which the causes are yet unknown but are further investigated.VW

Annual report surveillance respiratory infectious diseases

Na de grieppandemie ('Mexicaanse griep') in 2009 en de omvangrijke Q-koortsepidemie van 2007 tot en met 2010, was 2011 een jaar zonder onverwachte uitbraken op het gebied van luchtweginfecties. Luchtweginfecties zoals griep (influenza) en longontsteking zijn echter elk jaar verantwoordelijk voor een aanzienlijk ziekteverzuim en huisartsenbezoek onder de bevolking. Ook zijn ze een belangrijke oorzaak van ziekenhuisopname en sterfte. Het RIVM voert met partners continue surveillance uit om ontwikkelingen in luchtweginfecties tijdig te signaleren. Griep In het influenzaseizoen 2011/2012 kwamen er minder mensen met griep bij de huisarts dan voorgaande seizoenen. Wel stierven er in Nederland en elders in Europa relatief veel ouderen in die periode, wat mogelijk gedeeltelijk aan de griep kan worden toegeschreven. Nederland heeft goede surveillancesystemen voor griep in de huisartsenzorg. Er bestaat echter nog geen systeem dat inzicht geeft in het aantal mensen dat eraan overlijdt of voor wie een ziekenhuisopname nodig is vanwege een ernstig verloop van de griep. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) onder andere beveelt een dergelijk systeem aan. Q-koorts De epidemie van acute Q-koorts is voorbij. Wel wordt als gevolg van de epidemie, de omvangrijkste ooit ter wereld, een toename verwacht van het aantal patiënten met chronische Q-koorts. Chronische Q-koorts is een ernstig ziektebeeld waaraan nog steeds patiënten overlijden. Longontstekingen In Nederland en in andere Europese landen was er in 2011 een epidemie van infecties met Mycoplasma pneumoniae. Deze bacterie veroorzaakt luchtweginfecties en is de belangrijkste veroorzaker van longontsteking bij kinderen. Een epidemie komt elke vier tot zeven jaar voor. Het aantal meldingen van Psittacose, een soort longontsteking, was stabiel (78), maar net als vorig jaar was het aantal ziekenhuisopnames als gevolg van deze aandoening relatief hoog. Na een aanzienlijke toename in 2010 was het aantal meldingen van longontsteking veroorzaakt door de legionella-bacterie (veteranenziekte) in 2011 weer terug op het gebruikelijke niveau (312). Tuberculose Het aantal meldingen van tuberculose nam iets af, van 1.065 naar 1.007, maar het percentage multiresistente tuberculose steeg licht (van 1,4 naar 2 procent). Bijna driekwart van de tbc-patiënten die in 2011 in Nederland zijn gediagnosticeerd, is in het buitenland geboren; vooral onder Somaliërs komt relatief veel tbc voor. Waarschijnlijk heeft het merendeel de besmetting in het buitenland opgelopen. Bij circa 15 procent van alle tbc-patiënten is het aannemelijk dat de infectie recentelijk binnen Nederland is opgelopen.Respiratory infections and community acquired pneumonia are an important reason for general practitioner consultation, hospital and intensive care unit admission, and death. This report gives the results of surveillance of a number of respiratory infectious diseases in the Netherlands for the year 2011. The years 2010 and 2011 were uneventful with respect to the respiratory infectious diseases compared with 2009 when the world faced an influenza pandemic, which coincided in the Netherlands with the peak of an exceptionally large Qfever outbreak. The 2011/2012 influenza season was relatively mild. However, weekly all-cause mortality monitoring showed increased mortality among the elderly. This was also reported by other European countries and could partly have been related to influenza. Unfortunately, a system for surveillance of severe acute respiratory infections, such as recommended by WHO and ECDC is still not in place in the Netherlands. The Q-fever epidemic is over but chronic Qfever will remain a problem for the years to come. In the Netherlands, as in other European countries an increase in number of infections with Mycoplasma pneumoniae was observed. This pathogen shows a cyclical pattern with an elevation every 4-7 years. There was a small decline in number of new tuberculosis cases compared to 2010 but a slight increase in proportion multidrug resistant tuberculosis. The majority of tuberculosis patients is born outside the Netherlands, with immigrants from Somalia as the largest group. After an increase in 2010, the number of cases with legionella pneumonia in 2011 was back at earlier levels.VW

Emergence and epidemic occurrence of enterovirus 68 respiratory infections in The Netherlands in 2010

Following an increase in detection of enterovirus 68 (EV68) in community surveillance of respiratory infections in The Netherlands in 2010, epidemiological and virological analyses were performed to investigate the possible public health impact of EV68 infections. We retrospectively tested specimens collected from acute respiratory infections surveillance and through three children cohort studies conducted in The Netherlands from 1994 through 2010. A total of 71 of 13,310 (0.5%) specimens were positive for EV68, of which 67 (94%) were from symptomatic persons. Twenty-four (34%) of the EV68 positive specimens were collected during 2010. EV68-positive patients with respiratory symptoms showed significantly more dyspnea, cough and bronchitis than EV68-negative patients with respiratory symptoms. Phylogenetic analysis showed an increased VP1 gene diversity in 2010, suggesting that the increased number of EV68 detections in 2010 reflects a real epidemic. Clinical laboratories should consider enterovirus diagnostics in the differential diagnosis of patients presenting with respiratory symptoms. © 2011 Elsevier Inc.link_to_subscribed_fulltex

The development and validation of Australian indices of child development — part II : validity support

The two outcome indices described in a companion paper (Sanson et al., Child Indicators Research, 2009) were developed using data from the Longitudinal Study of Australian Children (LSAC). These indices, one for infants and the other for 4 year to 5 year old children, were designed to fill the need for parsimonious measures of children&rsquo;s developmental status to be used in analyses by a broad range of data users and to guide government policy and interventions to support young children&rsquo;s optimal development. This paper presents evidence from Wave 1data from LSAC to support the validity of these indices and their three domain scores of Physical, Social/Emotional, and Learning. Relationships between the indices and child, maternal, family, and neighborhood factors which are known to relate concurrently to child outcomes were examined. Meaningful associations were found with the selected variables, thereby demonstrating the usefulness of the outcome indices as tools for understanding children&rsquo;s development in their family and socio-cultural contexts. It is concluded that the outcome indices are valuable tools for increasing understanding of influences on children&rsquo;s development, and for guiding policy and practice to optimize children&rsquo;s life chances. <br /