First isolation and detection of multiple clones of vancomycin-resistant enterococci in the pediatric unit of Van Yuzuncu Yil University, Turkey

Bu çalışmada, Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Tıp Fakültesi Hastanesi pediatri servisinde dokuz aylık bir hastanın idrarından, bu hastane ve bölgedeki ilk vankomisine dirençli enterokok (VRE) susunun izole edilmesi üzerine, bu serviste başka VRE izolatlarının varlığının araştırılması, direnç genotiplerinin tespiti ve izolatlar arasındaki klonal ilişkinin değerlendirilmesi planlanmıştır. Bu amaçla hastalardan 28 rektal sürün-tü, 28 cilt sürüntüsü, hastaların bakımından sorumlu personelden 12 cilt sürüntüsü, hastaların annelerinden 15 cilt sürüntüsü ve servisten 96 çevre örneği alınmıştır. İzole edilen suşlann antibiyotik duyarlılıkları ve direnç genotipleri tespit edilmiş; izolatların moleküler tiplendirmesi "pulsed-field" jel elektroforezi (PFCE) ile yapılmıştır. Birinci olgu dışında; biri başka bir hastanın idrarından, 12'si tarama örneklerinden (8 olgunun rektal sürüntü, bir olgunun cilt örneği ve üç hasta yatağı örneği) olmak üzere 13 izolat daha elde edilmiştir. Bütün izolatlar Enterococcus faecium olarak tanımlanmış ve benzer antibiyotik duyarlılık profillerine sahip oldukları gözlenmiştir, izolatların hepsinde vanA geni tespit edilmiştir. PFGE sonuçları, iki majör klon ve bu klonlarla yakın ilişkili beş klonun varlığını ortaya koymuştur. Sonuç olarak; Van bölgesinden ilk VRE izolasyonunun ve birden fazla klonun yayılımının bildirildiği bu çalışma, ülkemizde çok yaygın gibi görünmese de, giderek artan izolasyon oranları ile VRE'lerin potansiyel önemini vurgulamaktadır.Upon isolation of the first vancomycin resistant enterococcus (VRE) from the urine sample of a nine months old patient in pediatric unit of Van Yuzuncu Yil University Hospital (located in eastern part of Turkey), we aimed to search for the presence of VRE isolates in the unit, to determine the resistance genotypes and to evaluate the clonal relationships among isolates. A total of 28 rectal swabs and 28 skin swabs from the patients, 12 skin swabs from the staff giving care to the patients, 15 skin swabs from the mothers of the patients and 96 environmental samples from the pediatric unit were screened. Antibiotic susceptibilities were tested and the resistance genotypes were determined. Molecular typing of the isolates was performed using pulsed-field gel electrophoresis (PFGE). Apart from the first case, 13 more VRE isolates, one being a clinical isolate from the urine of a patient and 12 isolates from the screening samples (8 rectal swabs, one skin swab and three swabs from patients' beds) were obtained. All of the isolates were identified as Enterococcus faecium with similar antibiotic susceptibility patterns. VanA gene was present in all of the isolates. PFCE demonstrated two major clones and five clones closely related with the major ones. This was the first VRE isolation and colonization reported in our region. The isolates belonged to more than one clone. Currently, VRE did not seem to be a significant pathogen in Turkey, however, there may be an underestimation of the problem and continuous surveillance studies should be undertaken in every region