Comparison between the attitude of nurses, nursing students and patients about nurses, roles in educational hospitals of Shahrekord

زمینه و هدف: با توجه به آن که احساس پرستاران مبنی بر عدم برخورداری از پایگاه اجتماعی مناسب از علل عمده نارضایتی شغلی به شمار می آید؛ لذا بررسی نظر عامه مردم پیرامون نقش و ارزش پرستار و مقایسه آن با برداشت پرستاران مفید به نظر می رسد. این مطالعه با هدف تعیین و مقایسه دیدگاه پرستاران شاغل، دانشجویان پرستاری و بیماران بستری در بیمارستان های شهرستان شهرکرد نسبت به نقش های پرستاران صورت گرفت. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- تحلیلی بود که جامعه مورد مطالعه را بیماران بستری و پرستاران شاغل در بخش های مختلف بیمارستان های آموزشی درمانی و دانشجویان ترم های 7 و 8 پرستاری شبانه و روزانه و ترم های 4 و 5 پرستاری ناپیوسته دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد تشکیل دادند. تعداد 75 نفر در گروه پرستاران، 50 نفر در گروه دانشجویان و 75 نفر در گروه بیماران به صورت تصادفی انتخاب شدند و دیدگاه های آنان نسبت به نقش های پرستاران توسط پرسشنامه و چک لیست طی مدت دو ماه جمع آوری گردید. یافته ها: در حیطه نقش مراقبتی، هماهنگ کننده، آموزش دهنده و مدافع اختلاف معنی داری بین نمره نگرش سه گروه وجود نداشت ولی در زمینه نقش های درمانی و محافظت کننده اختلاف معنی داری بین نمره نگرش سه گروه وجود داشت (05/0>P). گروه بیماران در اکثر حیطه ها نمره نگرش بالاتری نسبت به گروه دانشجویان و پرستاران داشتند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه اخیر دانشجویان و پرستاران نمره نگرش پایین تری نسبت به بیماران داشتند؛ لذا لازم است با توجه به نقش حساس پرستاران، سطح آگاهی آنان از دوران دانشجویی نسبت به نقش های پرستاری بالاتر رود تا کیفیت خدمات پرستاری نیز ارتقاء یابد

The association between academic stress and quality of life in students

زمینه و هدف: استرس و تنش قسمتی از زندگی انسان را به خود اختصاص داده است. این مطالعه با هدف ارتباط استرس تحصیلی با حیطه های مختلف کیفیت زندگی دانشجویان مقیم خوابگاه های دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در سال 1391 انجام شد. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه ی مقطعی است که به صورت نمونه گیری چند مرحله ای بر روی 206 نفر از دانشجویان انجام شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه مشخصات فردی، پرسشنامه استرس تحصیلی دانشجویان و پرسشنامه ی کیفیت زندگی SF36 استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی با نرم افزار SPSS انجام شد. یافته ها: میانگین نمره کل کیفیت زندگی آنان 72/16±76/56 بود؛ همچنین میانگین نمره استرس تحصیلی دانشجویان 68/19±5/55 می باشد. با افزایش استرس، نمره کیفیت زندگی در تمام ابعاد آن کاهش می یابد (05/0>P). نتیجه گیری: استرس تحصیلی دانشجویان می تواند کیفیت زندگی دانشجویان را تحت تأثیر خود قرار دهد؛ لازم است مداخلات لازم در دانشجویان مقیم خوابگاه ها صورت گیرد

Sleep disorders in patients with congestive heart failure hospitalized in Hajar hospital, Shahrekord, 2003

چکیده: زمینه و هدف:خواب یکی از دوره های بیولوژیک مهم انسان بصورت تکرار شونده و منظم است که با بازسازی قوای جسمی و روانی همراه می باشد. یک سوم از زندگی انسان در خواب می گذرد و محرومیت از آن سبب به خطر افتادن سلامت فرد خواهد شد. خواب افراد همواره تحت تأثیر عوامل خارجی و داخلی همچون سن، جنس، داروها، بیماریها و جراحی قرار می گیرد. لذا این مطالعه با هدف تعیین اختلالات خواب در بیماران مبتلا به نارسائی قلب طراحی و انجام شده است. روش بررسی:این مطالعه از نوع توصیفی – تحلیلی می باشد و جامعه مورد مطالعه کلیه بیماران بستری در بخش قلب بیمارستان هاجر شهرکرد بود که دارای اکو کاردیوگرافی با کسر تخلیه ای کمتر از40 (40 E

The comparison of the effectiveness of contingency management and trans-theoretical model on the risk of sexual behaviors in cocaine users: A short report study

BACKGROUND: A transtheoretical model (TTM) can be considered as a cognitive and motivational view, a component which plays a significant role in addiction. Further, the theoretical basis of contingency management (CM) treatment is the origin of behaviorism and relies on operant conditioning. The present study is performed aiming to determine the effectiveness of TTM and CM on cocaine use and sexual risk behaviors in cocaine users.METHODS: In this randomized clinical trial with 6-month follow-up, which was performed from 15 December 2014 to 20 November 2015, 75 male cocaine users were selected based on a respondent-driven sampling (RDS) method and were randomly divided into three groups by block randomization. The experimental group received a 12-week CM protocol and TTM and the control group was placed on the waiting list. Pre-test, post-test (after 12 weeks of training), and follow-up (six months) were administered. Data analysis was carried out using repeated measures analysis of variance (ANOVA), Scheffe’s post hoc test, and chi-square test through SPSS software.RESULTS: The mean age of the CM group, TTM group, and control group was estimated 26.12, 25.31, and 23.91, respectively. The primary outcome showed that CM and TTM had a significant effect on decreasing the sexual thoughts, sexual hyperactivity, and high risk behaviors. This effectiveness was stable until six months (P = 0.008), however there was not a significant difference between the two treatments (P = 0.200). The secondary outcome showed that in the changing stages, TTM (F-72%) and CM (F-60%) had a significant effectiveness which maintained until the follow-up stage.CONCLUSION: The findings more enhance the hope to integrate the theoretical approaches into the clinical interventions

From genes polymorphisms to mucosal expression of cytokines: evaluating IL-23/IL-17 axis in adult patients with gastritis

Background and Objective: Chronic inflammation is the typical sign of gastritis that may shift into gastric cancer. IL17A and IL-17F as a novel inflammatory cytokines subset of CD4+Th play the main role in inflammation. A key cytokine receptor in the inflammatory IL-17/IL-23 axis, the interleukin 23 receptor (IL23R), may be related to gastritis. We evaluated the correspondence between IL-17A G197A, IL-17F A7488G and IL23R+2199 A/C polymorphisms with TGF-β1, IL-6, IL-17, IL-21 and IL-23 mucosal mRNAs expression in uninfected H. Pylori (HP) chronic gastritis patients. Materials and Methods: Total RNA and genomic DNA were separated from gastric biopsies of 44 patients with gastritis. Subsequently, mucosal mRNAs expression of TGF-β1, IL-6, IL-17, IL-21 and IL-23 were assessed by real-time PCR. To polymorphisms determination of IL-17A G197A, IL-17F A7488G and IL-23R +2199A/C the PCR-RFLP was used in gastric biopsies. Results: Results point that IL-17A G197A, IL-17F A7488G and IL23R +2199A/C polymorphisms did not influence the mucosal expression of TGF-β1, IL-6, IL-17 and IL-21 (p> 0.05). In an opposite result, we don’t find a correspondence between IL-17A G197A, IL-17F A7488G polymorphisms and mucosal expression of IL-23 (p> 0.05). In a contrary, we found a correlation between IL23R +2199A/C polymorphism and mucosal expression of IL-23 in patients with chronic gastritis (p< 0.05). Conclusion: These findings propose that IL23R +2199A/C polymorphism may change the mucosal expression of IL-23 pattern in patients with gastritis disease in the absence of HP, but to support the conclusion, more research may be required

An unusual presentation of anetoderma: a case report

BACKGROUND: Anetoderma is a benign condition with focal loss of dermal elastic tissue resulting in localized areas of flaccid or herniated saclike skin. Currently, anetoderma is classified as either primary (idiopathic), or secondary anetoderma (which is associated with a variety of skin conditions, penicillamine use, or neonatal prematurity). Lesions appear on the upper arms, trunk, and thighs. CASE PRESENTATION: We report a 14-year-old boy, which was noticed to have had multiple, white, non-pruritic areas on the acral sites of upper and lower extremities for two years. In physical examination, the patient had normal mental development. Skin lesions consisted of scattered, white to skin-colored papules, less than 1 cm in diameter, and with central protrusion, with distribution on dorsal part of the index finger, forearms, distal portion of thighs and calves. Lesions were detected neither on the trunk nor the proximal areas of extremities. There are no sensory changes associated with the lesions. Otherwise, his general health was good. He did not have any medication consumption history. Family history was negative. Laboratory examinations were within normal limits. Skin biopsy from one of his lesions was done, that confirmed the diagnosis of anetoderma. CONCLUSIONS: In summary, we report a case of anetoderma on unusual sites of the skin. We could not find similar reports of anetoderma developing on distal extremities without involvement of the upper trunk and proximal arms, in the medical literature