تجربیات زیسته یک مادر دارای کودک مبتلا به سندرم وردینگ هافمن: مطالعه موردی کیفی The Lived Experiences of the Mother of a Child with Werdnig-Hoffman Syndrome: A Qualitative Case Study

مقدمه: سندوم وردینگ هافمن جزء بیماری‌های تحلیل برنده و پیش‌رونده عصبی- نخاعی محسوب می‌شود که به صورت اتوزومی نهفته به ارث می‌رس

Teaching Scholarship: An Opportunity for Faculty Development or a Threat دانش‌پژوهی آموزشی فرصتی برای رشد و بالندگی اساتید است یا تهدیدی به شمار می رود؟

اعضای ‌هیأت‌علمی ‌به ‌عنوان ‌سرمایه‌های ‌ارزشمند‌ جامعه،‌ نقش ‌بسیار‌ حساس‌ و ‌ارزشمندی ‌در ‌تربیت ‌نیروی ‌انسانی ‌متخصص ‌ایفا‌ می‌نمایند(1). قلمرو نقش‌های اعضای هیأت‌علمی، گسترده و برخاسته از کارکردهای آموزش عالی است(2). موضوع دانش‌پژوهی آموزشی و استفاده از آن در ارتقای اعضای هیأت‌علمی همواره دست‌خوش تلاطم‌هایی بوده است، از این رو نویسندگان حاضر بر آن شدند تا به گوشه‌ای از چالش‌های موجود اشاره نمایند. دانش‌پژوهی هر نوع فعالیت برجسته علمی در حیطه‌های کشف، آموزش، کاربرد نتایج پژوهش‌های اصیل، یکپارچه‌سازی اطلاعات به دست آمده از اجزاء مختلف یک رشته یا رشته‌های مختلف، تحقیق و نوآوری در هر یک از موارد فوق، انجام فعالیتی برجسته در جهت حل مسأله، گسترش مرزهای دانش و ورود به عرصه‌های جدید است(3). فعالیت‌های دانش‌پژوهی آموزشی شامل کلیه فعالیت‌هایی است که در حوزه آموزش و در سطوح مختلف صورت می گیرد و شامل تدریس، برنامه‌ریزی آموزشی، راهنمایی و مشاوره، مدیریت و رهبری آموزشی و ارزیابی فراگیران (به شرح آنچه در آیین‌نامه ارتقا آمده است) می‌شود(4). وجه مهم دانش پژوهی آموزشی آن است که با انتشار و گسترش فرایند و نتایج فعالیت‌های صورت گرفته، از یک سو امکان نقد و ارزیابی آن توسط سایرین فراهم گردد و این امکان فراهم شود که جامعه آموزشی بتواند اقدامات بعدی خود را بر مبنای این نتایج به پیش برد. اگرچه اعضای هیأت‌علمی ابتدا به عنوان معلم استخدام می‌شوند اما در نقش پژوهشگر ارزیابی می‌گردند و کارکردهای تدریس و یادگیری در سایه پژوهش محوری حاکم بر دانشگاه کم رنگ می‌شود. حاکمیت پژوهشی و کم رنگ شدن سایر نقش‌های اعضای هیأت‌علمی در اغلب دانشگاه‌های دنیا وجود دارد(5). این مسأله سبب شده است تا سیاست‌گذاران آموزشی در پی آن باشند به نحوی فعالیت اساتید را جهت‌دهی کرده و این فعالیت‌ها را در راستای اهداف نظام علم و فناوری کشور قرار دهند. آیین‌نامه‌های ارتقـای مرتبـه اعضـای هیـأت‌علمـی یکـی از مهم‌ترین ابزارهای تحقق چنین هدفی است. این آیین‌نامه از سال 1387 در کشور اجرا شده است، اما علی‌رغم چالش‌هایی که بر آن وارد است هنوز هم همه اساتید از معیار و نحوه نمره‌دهی آن اطلاع دقیقی ندارند. نویسنده حاضر با توجه به تجربه یک دهه کار در مرکز مطالعات و توسعه آموزش دانشگاه، در سال‌هایی که آیین‌نامه دانش‌پژوهی آموزشی اجرا می‌شده است همواره با اظهار مواردی از قبیل "وقت نداریم، دانش‌پژوهی آموزشی به حجم کارهای ما اضافه کرده است" از طرف اعضای هیأت‌علمی به ویژه اساتید بالینی و همچنین شرطی شدن و حذف شرطی بودن دانش‌پژوهی آموزشی در آیین‌نامه ارتقا مواجه بوده است. شواهد غیررسمی دال بر آن است ممکن است اعضای هیأت‌علمی به دانش‌پژوهی آموزشی به مانند تکلیفی تحمیلی بر مجموع وظایف یک استاد بنگرند و به جای ایجاد نقش توسعه و بالندگی آن را تهدیدی بدانند. بررسی‌ها نشان می‌دهد دانشگاه‌ها از رویکردهای مختلفی برای مقابله با این چالش استفاده کرده اند؛ برگزاری دوره‌های توجیهی برای اساتید به خصوص اساتید تازه کار و برگزاری دوره‌های آموزشی برای به روز نمودن اساتید جهت تهیه مواد آموزشی و کمک آموزشی نوین و ساده‌سازی فرایند ثبت اجرای دانش‌پژوهی از جمله این اقدامات است که به نظر می‌رسد از اثرگذاری چندان مطلوبی برخوردار نبوده‌اند. در برخی از دانشگاه‌ها از مدل‌های خاصی برای دانش‌پژوهی آموزشی مانند مدل EQ2 شامل چهار جز اصلی "تدریس، مشاوره و منتورینگ، توسعه کوریکولوم و ارزشیابی فراگیر"(6) استفاده شده است و در ارتقای عضو هیأت‌علمی نیز به کار گرفته می‌شود. شواهدی نیز حکایت از آن دارد که داشتن انگیزه شخصی و داشتن زمینه و تجربه در آموزش به تنهایی کافی نیست و حمایت مؤسسه برای انجام دانش‌پژوهی آموزشی بسیار ضروری می‌رسد(7). در مجموع می‌توان گفت علی‌رغم این که چندین سال است موضوع دانش پژوهشی آموزشی در دانشگاه‌ها مطرح شده است اما به نظر می‌رسد همچنان این موضوع در میان اعضای هیأت علمی غریب است و برای بهینه سازی آن باید از خرد جمعی و تجربیات موفق داخل و خارج کشور استفاده نمود

Students' Attitudes Towards The Implementation Of Gender Segregation In Universities

Background & Aim: The first principle in university is knowledge attaining. Recently, the idea of gender segregation in academic setting is suggested, so it was important to explore the students’ perspective about gender segregation. The aim of this study was to determine the attitude of students toward the implementation of gender segregation in universities in Golestan province in 2014. Material & Methods: This cross-sectional study conducted on 209 students of universities in Golestan province using a self-made, valid and reliable questionnaire. Data were analyzed by SPSS.18 and descriptive statistics (mean, standard deviation) and inferential (Chi-square) Results: 36.1 percent of the students had a positive attitude, and 68.4 percent had a negative attitude toward gender segregation in universities. There was no significant relationship between gender, marital status and ethnicity of students with their attitudes to the gender segregation in university (P<0.05). Both male and female students stated that “effect on education, having religion basis, and freedom of action” are the reasons for their positive attitudes toward gender segregation in universities. Conclusion:The attitudes of students were favor toward gender segregation, however they believed that students should be involved in decision making and applying such important projects

Antibiotic resistance pattern and distribution of psla gene among biofilm producing pseudomonas aeruginosa isolated from waste water of a burn center

Background: Pseudomonas aeruginosa is considered as a major cause of hospital-acquired infections due to its high antibacterial resistance. Biofilm formation is a well-known pathogenic mechanism in P. aeruginosa infections, since sessile bacteria are protected in an extracellular matrix of exopolysaccharide. The expression of polysaccharide synthesis locus (pslA gene) can be important for biofilm formation by P. aeruginosa. Objectives: The purpose of this research was to evaluate the antibiotic resistance pattern and distribution of the pslA gene among biofilm-producing P. aeruginosa isolates obtained from waste water of Burn Centre in Guilan, Iran. Materials and Methods: Fifty isolates of P. aeruginosa were obtained from waste water of a burn center. The P. aeruginosa isolates were identified using standard bacteriological procedures. Drug susceptibility test was performed by disk diffusion method for all the isolates against nine antimicrobial agents. Biofilm formation was measured by microtiter plate assay. Polymerase chain reaction (PCR) was used to identify the presence of the pslA gene among the isolates. Results: Biofilm formation was observed in 70 of the P. aeruginosa isolates. The potential formation of biofilm was significantly associated with resistance to gentamicin, imipenem, tobramycin and piperacillin. In addition, the pslA gene only existed in biofilm-producing isolates with a frequency of 42.9 (n = 15).Conclusions: The findings of the present study well demonstrated that the P. aeruginosa biofilm-producing isolates were more resistant to the tested antibiotics. Furthermore, because of wide distribution, it seems that the pslA gene is associated with biofilm formation. � 2015, Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences