Zapalny guz miofibroblastyczny zatoki szczękowej o bezobjawowym przebiegu usunięty podczas operacji endoskopowej – opis przypadku i przegląd literatury

Introduction: Inflammatory myofibroblastic tumor (IMT) is a rare condition that can mimic potentially more dangerous states such as malignant tumors. The tumor itself can also show local malignancy as well as malignant transformation. The paranasal sinus IMT is quite a rare case in the literature. The manifestation of the disease can include face swelling, nasal obstruction, epistaxis, vision acuity worsening, numbness of the face, pain. Etiology of this type of lesion still remains uncertain but there are a few assumptions on the issue: viral and genetic, as well as posttraumatic and postinflammatory. We report a case of an adult woman with IMT detected in the right maxillary sinus after endoscopic sinus surgery. Case report: We report the case of an adult woman with IMT detected in right maxillary sinus after endoscopic sinus surgery.Wstęp: Zapalny guz miofibroblastyczny (IMT) jest rzadkim stanem, który może naśladować potencjalnie bardziej niebezpieczne choroby, takie jak nowotwory złośliwe. Sam guz może również wykazywać miejscową złośliwość, a także złośliwą transformację. IMT zatok przynosowych jest dość rzadko opisywany w literaturze. Objawem choroby może być obrzęk twarzy, niedrożność nosa, krwawienie z nosa, pogorszenie ostrości wzroku, drętwienie twarzy, ból. Etiologia tego typu zmian nadal pozostaje niejasna, ale rozważa się następujące przyczyny powstawania guza: wirusową, genetyczną, a także pourazową i pozapalną. Niniejszy opis przypadku dotyczy dorosłej kobiety z IMT wykrytym w prawej zatoce szczękowej po endoskopowej operacji zatok. Opis przypadku: Niniejszy opis przypadku dotyczy dorosłej kobiety z IMT wykrytym w prawej zatoce szczękowej po endoskopowej operacji zatok

The Latest Craniofacial Reconstructive Techniques Using Anchored Implants after Surgical Treatment of Nasal and Paranasal Sinuses Tumors

Reconstructive surgery after surgical treatment of neoplasms in the head and neck region is always a challenge. Many factors are responsible for the success of reconstruction. The anatomy of the facial region is complex, which significantly influences the aesthetic effect of the reconstruction. Moreover, many patients undergo postoperative radiotherapy after surgical treatment, which affects the range of reconstructive techniques. The aim of this study is to review current reconstructive methods in the craniofacial region, using bone-anchored implants to attach nasal prostheses. The article also comprises the authors’ own experience with successful single-stage, Vistafix 3 osseointegrated implants for the attachment of an external nasal prosthesis in a 51-year-old man after surgical removal of squamous cell carcinoma of the nose and paranasal sinuses. The literature search for articles regarding implants in craniofacial reconstructions was performed using the three following databases: Scopus, Web of Science and MEDLINE (through PubMed), and follows the Preferred Reporting Items for Systematic Reviews and Meta-Analyses Statement (PRISMA). A systematic literature search was set for 2018–2023 and retrieved 92 studies. From them, 18 articles were included in the review

Benign Paroxysmal Positional Vertigo after an episode of cerebral circulatory disorder consequent to neurosurgical treatment – case study

Introduction. Benign paroxysmal positional vertigo (BPPV) is the most common cause of peripheral vertigo. It is described as short episodes of dizziness in trigger positions. They can be caused by many other disorders. In most cases, however, the etiology remains unknown. Aim. The paper presents the course of the disease and repositioning maneuvers in a female patient with cerebral circulation disorder after brain surgery. Material and methods. The work shows a case of a patient with numerous neurological disorders where BPPV has significantly intensified the already existing balance disorder. Results. The discovered BPPV was found to be multiple canal and unilateral; posterior and horizontal canals on the left side were affected. Performing TRV diagnostic and Epley maneuvers on the left side during the first visit caused displacement of otoliths to the superior canal. The treatment of this complication required performing positioning maneuver for the superior canal on the left side. The treatment resulted in balance control improvement. Conclusions. Disorders which co-existing cerebral circulation disorders and those imposing a long-lasting lying position as well as may be risk factors in BPPV symptoms.Wprowadzenie. Łagodne napadowe położeniowe zawroty głowy (BPPV) są najczęstszą przyczyną zawrotów głowy pochodzenia obwodowego. Charakteryzują się one krótkotrwałymi epizodami napadów zawrotów głowy, wyzwalanymi w tzw. pozycjach krytycznych. Mogą występować wtórnie do różnych stanów chorobowych. Jednak w większości przypadków etiologia zaburzeń pozostaje nieznana. Cel pracy. Opis przebiegu choroby i manewrów repozycyjnych u pacjentki z zaburzeniami krążenia mózgowego po przebytym leczeniu operacyjnym mózgu. Materiał i metody. W pracy opisano przypadek pacjentki z licznymi obciążeniami neurologicznymi, u której wystąpienie BPPV znacznie nasiliło już istniejące zaburzenia równowagi. Wyniki. Rozpoznane BPPV miało charakter wielokanałowy i jednostronny; zajęte były kanały półkoliste tylny i boczny po stronie lewej. Po wykonaniu na fotelu TRV manewrów diagnostycznych i manewru repozycyjnego Eplay’a po stronie lewej w trakcie pierwszorazowej wizyty doszło do przemieszczenia otolitów do przedniego kanału półkolistego lewego. Powikłanie to wymagało wykonania manewru repozycyjnego dodatkowo dla przedniego kanału półkolistego lewego. Po tym manewrze uzyskano znaczną poprawę stanu równowagi. Wnioski. Stany chorobowe przebiegające z zaburzeniami krą- żenia mózgowego oraz wymagające długotrwałego unieruchomienia mogą być czynnikiem ryzyka wystąpienia objawów BPPV

The Impact of the Angular Head Movement’s Velocity during Diagnostic Maneuvers on Proper Benign Positional Paroxysmal Vertigo Diagnosis and Therapy

Based on the current state of the BPPV field, there are no guidelines that specify an angular head movement’s velocity (AHMV) during diagnostic maneuvers of BPPV. The aim of this study was to evaluate the impact of AHMV during diagnostic maneuvers on proper BPPV diagnosis and therapy. The analysis covered the results obtained in 91 patients with a positive result of the Dix-Hallpike (D-H) maneuver or the roll test. The patients were divided into four groups based on values of AHMV (high 100–200°/s and low 40–70°/s) and the BPPV type (posterior: PC-BPPV or horizontal: HC-BPPV). The parameters of the obtained nystagmuses were analyzed and compared to AHMV. There was a significant negative correlation between AHMV and latency of nystagmus in all study groups. Furthermore, there was a significant positive correlation between AHMV and both maximum slow phase velocity and average frequency of nystagmus in the PC-BPPV groups, whereas it was not observed in the HC-BPPV patients. Complete relief of symptoms was reported after 2 weeks and was better in patients diagnosed with maneuvers performed with high AHMV. High AHMV during the D-H maneuver allows the nystagmus to be more visible, increasing the sensitivity of diagnostic tests and is crucial for a proper diagnosis and therapy