Different levels of epidermal growth factor signaling modifies the differentiation of specific cell types in mouse postnatal retina

Epidermal growth factor (EGF) signaling has been implicated in the regulation of the differentiation and proliferation of retinal progenitors. We assessed how different levels of EGF signaling, achieved either by increasing receptor expression or via addition of the exogenous ligand, or an increase in both, can affect the differentiation of progenitors in the first week of postnatal retinal development in the model system of retinal explants (REs). Proliferating progenitor cells in REs were infected with either the control CLV3/ESR-related peptide family (CLE)-green fluorescent protein (GFP)-or with EGF receptor (EGFR)-GFP-expressing retrovirus, and grown in the control medium or in the presence of exogenous EGF (10 ng/mL). The differentiation of infected cells into Muller glia (Sox9+), rod photoreceptors (rhodopsin+) and horizontal cells (calbindin+) was analyzed. In all the examined conditions, infected cells differentiated into Muller glia and rod photoreceptors that normally develop postnatally. Horizontal cells finished their development during the embryonic stages and progenitors infected with control-GFP virus did not differentiate into GFP+/calbindin-in either control or EGFsupplemented medium, however, cells infected with EGFR-GFP differentiated into horizontal cells (GFP+/calbindin+) in both culture conditions. These results imply that altering the levels of EGFR and/or the amount of the EGF ligand can overcome progenitor competence restriction

Toksičnist ivermektina

Uvod i cilj. Ivermektin je antiparazitik efikasan protiv širokog spektra parazita koji se kori- sti u veterinarskoj i humanoj medicini. Pružaoci zdravstvenih usluga i istraživači trenutno pre- ispituju već odobrene lekove u pokušaju da leče pacijente obolele od bolesti Covid-19, a iver- mektin je pokazao izvesna antivirusna svojstva. Cilj ovog rada bio je da se razmotri upotreba ivermektina u terapiji Covid 19 bolesti sa posebnim osvrtom na toksične efekte ivermektina. Metode. Vršen je detaljan pregled dostupne literature koja se tiče upotrebe ivermektina u svrhu lečenja Covid 19 bolesti. Rezultati. SZO je savetovala da ivermektin treba da se koristi samo u okviru kliničkih is- pitivanja, a ne kao deo rutinske kliničke prakse. Nakon medijskih izveštaja i publikacija o upotrebi ivermektina, EMA je pregledala najnovije objavljene dokaze iz laboratorijskih studija, opservacionih studija, kliničkih ispitivanja i meta-analiza. Laboratorijske studije su otkrile da ivermektin može da blokira replikaciju SARS-CoV-2 virusa ali u mnogo većim koncentracijama od onih koje se postižu sa trenutno odobrenim dozama. Zbog primene visokih doza leka radi postizanja adekvatnog efekta ne može se isključiti pojava toksičnih efekata ivermektina. Neki od zabeleženih simptoma trovanja bili su gastrointestinalni poremećaji, konfuzija, ataksija, slabost, hipotenzija, poremećaji vida. Usled velike potražnje i nedostatka leka za humanu upotrebu, pacijenti često posežu za veterinarskim lekovima što je takođe rezultovalo toksič- nim efektima usled predoziranja i reakcijama na neaktivne sastojke leka koji nisu odobreni za humanu upotrebu. Zaključak. U cilju prevencije neadekvatne primene ivermektina i razvoja toksičnih efekata kod pacijenata u doba pandemije korona virusa veoma je važno informisanje i adekvatno savetovanje opšte populacije vezano za pravilnu upotrebu ovog leka