Wybrane zagadnienia dotyczące organizacji i zarządzania w służbie krwi w świetle doniesień prezentowanych na 34. Międzynarodowym Zjeździe Międzynarodowego Towarzystwa Przetaczania Krwi (ISBT) w Dubaju (3–8 września 2016 r.)

Sprawozdani

Retrospective analysis of selected aspects of public blood transfusion service activities as a starting point for assessment of the status of transfusion medicine in Poland. Part 2: Demographic characteristics of the population

Background. Demographic changes in Poland, mainly population ageing and the health status of the general population, have direct impact on the number of donors/donations, and therefore on the possibility of securing appropriate amounts of blood and blood components for clinical use. The health status of the population is largely affected by diseases responsible for donor deferral. Recent years have witnessed increment in the percentage of temporary donor deferrals due to various types of allergies, civilization diseases, drug intake as well as frequent travels to areas threatened with new and emerging pathogens likely to be transmitted through blood transfusion. The first and crucial step towards safe blood/blood components and recipient safety is rigorous donor qualification. The structure of the population of Polish donors is not homogeneous, moreover has undergone changes during the period under investigation. It is therefore worthwhile to analyze the dynamics of changes in the number and structure of the donor population to determine the direction and intensity of the phenomenon both in spatial and temporal terms. Equally important is identification of the possible causes. The study aim is to present the demographic characteristics of the donor population found eligible for donation and donated blood/blood components for clinical purposes in the years 1997–2017. Material and methods: Records for the period 1997–2017 included about 11 million voluntary donors of blood/blood components for clinical use and 31.000 remunerated donors. Most study analyses were based on data from the 2005–2017 as not all relevant data were available for the period 1997–2004 period. In the 2005–2017 period donations were collected from over 87% of donors who reported to all RBTCs. Slight year-to-year differences were observed (from approx. 85% to 94%). Donations were mainly collected from voluntary un-remunerated donors (99.8%). The largest number of donors eligible for donation was reported in 2005 (94.1%), and the smallest in 2015 (84.2%). Deferred from donation were 22.0% of women willing to donate and only 9.2% of men. Similar tendency was observed for each year of the study period. Results: Study outcome shows reversal of trends for donor age groups; currently most donors are recruited from the 25–44 age category while several years back it was the youngest age group. For many years now actions promoting voluntary blood donation have been ongoing in Poland. Study-outcome shows big differences in numbers of blood donors reporting to individual RBTCs. Despite many years of nationwide voluntary blood donation promoting campaigns , it is the regional policy of donor acquisition and retention that counts most. Conclusions: A problem that sooner or later will have to be faced by most countries (Poland included) is the decline in the number of working-age population. The demographic structure of the population within areas of activity of each RBTC should be subjected to in depth analysis and include the characteristic microeconomic and demographic conditions as well as macroeconomic and demographic conditions for neighbor regions and the country as a whole. Decisions regarding marketing strategy could then be taken. The research outcome may be a valuable source of information to support effective management of donor service and effective planning of marketing strategy targeted at donors and prospective blood donors

Retrospektywna analiza wybranych aspektów działalności publicznej służby krwi jako punkt wyjścia do oceny stanu polskiego krwiodawstwa. Część 1: Charakterystyka struktury demograficznej zbiorowości dawców

Wstęp: Zmiany demograficzne zachodzące w populacji Polski, zwłaszcza zjawisko starzenia się społeczeństwa, mają bezpośredni wpływ na liczbę dawców i donacji, a tym samym na możliwość zabezpieczenia potrzeb krwiolecznictwa. W związku z prognozowanym spadkiem liczby ludności może się zmniejszyć także krąg potencjalnych dawców krwi, przy jednoczesnym wzroście zapotrzebowania na krew i jej składniki spowodowanym zwiększeniem grupy ludzi, którzy mogą wymagać leczenia krwią i jej składnikami. Wiadomo, że struktura osób zgłaszających się do Regionalnych Centrów Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa (RCKiK) nie jest jednolita na całym obszarze Polski, a dodatkowo ulegała zmianie w badanym okresie. W związku z powyższym, istnieje uzasadniona potrzeba wnikliwej analizy dynamiki zmian liczby i struktury dawców oraz ustalenie kierunku i intensywności zjawiska zarówno w ujęciu przestrzennym, jak i czasowym. Niezwykle istotne jest również podjęcie próby zidentyfikowania możliwych przyczyn zachodzących zmian. Celem tej publikacji jest dokonanie charakterystyki struktury dawców, którzy w latach 2005–2017 zgłosili się do RCKiK z zamiarem oddania krwi lub jej składników. Materiał i metody: Analizy prowadzono w oparciu o istniejące zbiory danych — sprawozdania z działalności RCKiK przesyłane co roku do Instytutu Hematologii i Transfuzjologii (IHiT). Badaniom poddano 21 RCKiK. Wszystkie analizy prowadzono w odniesieniu do obszaru referencyjnego, za który przyjęto obszar Polski. W celu przygotowania danych i wykonania analizy materiału statystycznego wykorzystano: narzędzia pakietu biurowego Microsoft Office: Access oraz Excel, oprogramowanie Microsoft Power Business Intelligence (Power BI) oraz oprogramowanie STATISTICA wersja 13.3 (TIBCO Software Inc.). Wyniki: W latach 2005–2017 łączna liczba dawców wyniosła 8 691 611, w tym 2 542 621 (29,3%) kobiet oraz 6 148 990 (70,7%) mężczyzn. Liczba dawców honorowych wyniosła 8 684 069 (99,9%). Średnia roczna liczba wszystkich dawców na jedno RCKiK wyniosła 31 837, dawców honorowych 31 809, natomiast kobiet i mężczyzn odpowiednio: 9314 i 22 524. W skali kraju, najwięcej dawców zgłosiło się w latach 2011–2013 [odpowiednio: 701 882 (8,08%), 707 578 (8,14%) i 706 246 (8,13%)] oraz w latach 2015–2016 [odpowiednio: 718 887 (8,27%) i 706 476 (8,13%)]. Wśród 5 RCKiK, do których w badanym okresie zgłosiło się najwięcej dawców, są: Warszawa (951 068; 10,94%), Katowice (748 841; 8,62%), Poznań (702 087; 8,08%), Kraków (651 057; 7,49%), Wrocław (556 357; 6,40%). Wśród dawców, którzy w ostatnich latach zgłosili się do RCKiK, najliczniejszą grupę stanowili dawcy w wieku 25–44 lat — 2 352 099 osób (prawie 48%). Najmniej liczną — dawcy w wieku 45–65 — 548 885 osób (nieco ponad 11%). Dawcy w wieku 18–24 stanowili grupę środkową o liczebności 2 030 692 (ponad 41% ogólnej populacji dawców). Analiza trendów wskazuje wyraźny trend wzrostowy dla najliczniejszej kategorii dawców w wieku 25–44 lat, wyraźny trend spadkowy dla grupy wiekowej 18–24 oraz brak trendu w grupie wiekowej 45–65. Wnioski: W ostatnich latach w Polsce osiągnięto pewien pułap pobieranych donacji (ok. 1 200 000 rocznie) i jego zwiększenie będzie trudne, natomiast głównie z uwagi na przesłanki demograficzne, istotne jest podejmowanie wszelkich prób zmierzających do zwiększenia odsetka populacji oddającej krew. Wyniki przedstawionych analiz wskazują na odwrócenie w Polsce trendów przewidujących wzrost lub spadek liczby dawców w określonych przedziałach wiekowych. Wyniki analiz wskazują na wyraźny trend spadkowy w najmłodszej grupie dawców (18–24), co każe z dużym niepokojem patrzeć w przyszłość. Coraz większe znaczenie będzie miało motywowanie ludzi w każdym wieku do oddawania krwi i dążenie do tego, aby stali się dawcami stałymi, jednak największą uwagę należy skupić na najmłodszych dawcach, ponieważ jest to grupa, która najdłużej będzie mogła oddawać krew i jej składniki. Niewątpliwie, duże znaczenie będzie miało propagowanie idei honorowego krwiodawstwa w grupie najmłodszych obywateli, którzy dopiero za kilka, kilkanaście lat będą mogli zostać dawcami krwi

Retrospektywna analiza wybranych aspektów działalności publicznej służby krwi jako punkt wyjścia do oceny stanu polskiego krwiodawstwa. Część 3: Donacje krwi i jej składników w latach 1997–2017

Wstęp: Krwiodawstwo to przede wszystkim działanie, którego celem jest pozyskiwanie krwi od osób zdrowych na rzecz osób wymagających transfuzji (np. podczas operacji, przy nagłej utracie krwi, pacjentów onkologicznych i hematologicznych itp.) lub w celu wytworzenia produktów krwiopochodnych. Wskaźnikiem ogólnej dostępności krwi w danym kraju jest wskaźnik donacji krwi pełnej (KP) na 1000 osób. Uważa się, że wartość minimum 30 donacji KP/1000 mieszkańców zapewnia wystarczające zabezpieczenie podmiotów leczniczych, natomiast spadek liczby dawców poniżej 10/1000 mieszkańców będzie skutkował niedostateczną podażą krwi. Przyjmuje się, że kraj europejski osiąga podstawowy poziom samowystarczalności w zakresie zaopatrzenia w krew, jeśli około 2,5% populacji regularnie oddaje krew. Polska od wielu lat jest krajem samowystarczalnym, jednak coraz częściej stawiane są tezy o możliwości zaburzenia samowystarczalności głównie z powodu postępujących zmian demograficznych, w tym wzrostu odsetka ludzi starszych w populacji. Przyczynia się to również do wzrostu ogólnego odsetka ludzi chorych. W ostatnich latach w Polsce osiągnięto pewien pułap pobieranych donacji (ok. 1,2 milionów rocznie), którego zwiększenie będzie trudne bez zmiany podejścia do zachęcania dawców do oddawania krwi. Materiały i metody: Analizy prowadzono w oparciu o istniejące zbiory danych — sprawozdania z działalności Regionalnych Centrów Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa (RCKiK) przesyłane co roku do Instytutu Hematologii i Transfuzjologii (IHiT). Badaniom poddano 21 RCKiK. Wszystkie analizy prowadzono w odniesieniu do obszaru referencyjnego, za który przyjęto obszar Polski. W celu przygotowania danych i wykonania analizy materiału statystycznego wykorzystano: narzędzia pakietu biurowego Microsoft Office (Access oraz Excel), oprogramowanie Microsoft Power Business Intelligence (Power BI) oraz oprogramowanie STATISTICA wersję 13.3 (TIBCO Software Inc.). Wyniki: W latach 1997–2017 pobrano łącznie ponad 20,5 miliona jednostek KP (głównie od dawców honorowych — ponad 99,7%). Najwięcej donacji honorowych pobrano w RCKiK w Warszawie i w RCKiK w Katowicach (odpowiednio 2,05 mln i 2,02 mln), natomiast najmniej w RCKiK w Słupsku i RCKiK w Radomiu – odpowiednio 0,43 miliona i 0,39 miliona. Pobierano również składniki krwi metodą aferezy: koncentrat krwinek płytkowych (KKP.Af). — łącznie 522,4 tysięcy donacji, osocze metodą plazmaferezy automatycznej — łącznie ponad 1,9 mln donacji, osocze metodą plazmaferezy manualnej — łącznie ponad 55,4 tysięcy donacji, koncentrat granulocytarny — 1,5 tys. donacji oraz koncentrat krwinek czerwonych z aferezy (KKCz-Af) — nieco ponad 2,2 tysiąca donacji (w latach 2005–2017). W całym analizowanym okresie wartość wskaźnika liczby donacji przypadających na jednego dawcę utrzymywała się w przedziale 1,69–2,08, natomiast w ciągu ostatnich 6 lat — na poziomie około 2. W poszczególnych RCKiK, łącznie w latach 1997–2017, wartość wskaźnika utrzymywała się na poziomie 1,74–2,16. Wnioski: Wyniki analizy liczby donacji pobranych od dawców przedstawione w niniejszej pracy wskazują na to, że w całym analizowanym okresie, we wszystkich RCKiK, najczęściej pobierano krew pełną, natomiast najrzadziej koncentrat krwinek czerwonych metodą aferezy oraz koncentrat granulocytarny. Liczba donacji krwi pełnej w poszczególnych RCKiK była zróżnicowana — najwięcej donacji zanotowano w Warszawie i Katowicach, natomiast najmniej w Słupsku i Radomiu, co jest z pewnością podyktowane głównie różnicą w liczbie ludności zamieszkującej teren działalności każdego z tych RCKiK, a tym samym liczbą potencjalnie dostępnych dawców

Wybrane zagadnienia dotyczące inaktywacji biologicznych czynników chorobotwórczych w składnikach krwi w świetle doniesień prezentowanych na 27. regionalnym Kongresie ISBT w Kopenhadze (17–21 czerwca 2017 r.)

xxx

Retrospective analysis of selected aspects of public blood transfusion service activities as a starting point for assessment of the status of transfusion medicine in Poland. Part 3: Donations of blood and blood components in the period 1997–2017

Background: Blood donation is primarily an activity of collecting blood from healthy people for the benefit of those who require transfusion (e.g. surgery, oncology and hematology patients or those who suffer massive blood loss) or for the purpose of manufacturing blood products. The overall availability of blood in a country is reflected by the whole blood donation rate (WB) per 1000 inhabitants. It is accepted that the minimum of 30 WB donations/1000 inhabitants provides sufficient protection for the healthcare system, whereas blood supply is considered insufficient when the number of donors drops below 10/1000 inhabitants. A European country is at the basic level of self-sufficiency in terms of blood supply if approximately 2.5% of its population donates blood regularly. Poland has been self-sufficient for many years now, but there is growing awareness that the self-sufficiency may be disturbed mainly because of ongoing demographic changes. One such change is the growing number of elderly people which means an increase in the overall percentage of the sick. In the recent years, Poland has reached a certain level of blood donations (about 1.2 mil per year) and it may be difficult to improve the result without altering the approach to donor recruitment. Material and methods: Material for analyses were the available annual reports from 21 Polish Regional Blood Transfusion Centers (RBTCs) forwarded to the Institute of Hematology and Blood Transfusion (IHTM). The following tools were used for statistical analysis of the available data: Microsoft Office: Access and Excel, Microsoft Power Business Intelligence (Power BI) software and STATISTICA version 13.3 software (TIBCO Software Inc.). Results: In the years 1997–2017, a total of over 20.5 mil WB units were collected (mainly from voluntary non-remunerated donors > 99.7%). The largest number of voluntary nonremunerated donations was collected in RBTC in Warsaw and RBTC in Katowice (2.05 and 2.02 mil respectively), while the lowest number in RBTC in Słupsk and RBTC in Radom (0.43 and 0.39 mil respectively). Blood components were also obtained from apheresis: platelet cell concentrate (Aph. PC) — a total of 522.4 thous donations, plasma from automated plasmapheresis — a total of > 1.9 mil donations, plasma from manual plasmapheresis — a total of > 55.4 thous donations, granulocyte concentrate — 1.5 thous donations and red blood cells from apheresis (Aph RBCs) > 2.2 thous donations (in 2005–2017). Throughout the analyzed period, the indicator of the number of donations per one donor was within the 1.69–2.08 range, while in the last 6 years — at the level of approximately 2. In individual RBTCs the total indicator for the period 1997–2017 was calculated at the level of 1.74–2.16. Conclusion: The study analysis of the number of donations collected throughout the 1997–2017 period, indicates that whole blood was the most often collected component in all RBTCs, while the least frequent one were RBCs from apheresis and granulocyte concentrate (GC). The number of WB donations in RBTCs varied — most donations were collected in RBTC in Warsaw and Katowice, while the least in Słupsk and Radom, which is most certainly related to the number of inhabitants/potential donors in the area of activity of these RBTCs

Retrospective analysis of selected aspects of public blood transfusion service as a starting point for assessment of the status of transfusion medicine in Poland Part 1: Demographic characteristics of the donor population reporting for blood donation

Background: The ongoing demographic changes in Poland affect the number of donors and donations with direct impact on provision of blood and blood components for transfusion. With predicted population-decline, the number of potential donors is likely to decrease while the demand for blood is bound to increase as more people will require blood therapy. The structure of the Polish donor population reporting for blood donation is not uniform, moreover it has undergone additional changes within the study period. So it seems justified to perform in-depth analysis of the dynamics of changes in the number and structure of donor group as well as determine the direction and intensity of these changes in spatial and temporal terms. Identification of the possible causes of change is also important. Aim: presentation of the structure characteristics of the donor group who reported at the Polish regional blood transfusion centers (RBTCs) in the period 2005–2017 with the intention of donating blood/ blood components. Materials and methods: Analyses of available data-sets — annual reports from 21 Polish RBTCs forwarded to the IHTM. The following tools were used for statistical analysis: Microsoft Office: Access and Excel, Microsoft Power Business Intelligence (Power BI) software and STATISTICA version 13.3 software (TIBCO Software Inc.). Results: In 2005–2017 the total number of donors amounted to 8 691 611 including 2 542 621 (29.3%) women and 6 148 990 (70.7%) men. Voluntary non-remunerated donors were estimated at 8 684 069 (99.9%). The average annual number of donors per RBTC was 31 837 and included 31 809 voluntary non-remunerated donors; 22 524 men and 9314 women. Countrywide, the highest number was reported for the period 2011–2013; 701 882 (8.08%), 707 578 (8.14%) and 706 246 (8.13%) for respective years and for the period 2015–2016 the numbers were 718 887 (8.27%) and 706 476 (8.13%) respectively. The highest number for the period was reported by 5 RBTCs: Warsaw (951 068 — 10.94%), Katowice (748 841; 8.62%), Poznan (702 087; 8.08%), Krakow (651 057; 7.49%) and Wroclaw (556 357; 6.40%). In the number of 2 352 099 donors who have recently reported for blood donation at the RBTCs the 25–44 age group was the largest (48%). The least numerous was the 45–65 age group — 548 885 (ca. 11%). There were 2 030 692 donors in the 18–24 age category ( > 41% of the total donor-population).Trend-analysis demonstrated an upward tendency for the category of 25–44 age donors and a downward one for the 18–24 age category. No explicit trend was observed for the 45–65 age group. Conclusion: The number of blood donations in Poland has recently reached the limit of approximately 1 200 000 donations per year. To exceed this limit will be no easy task. All efforts must therefore be focused on promoting people’s willingness to donate blood. The analysis indicates a falling tendency for the 18–24 age group and a rising one for higher age groups, which only raises concern for the future. The priority is therefore to motivate people of all agegroups to donate blood and become multiple donors with special emphasis however on the very young people as they are the potential source for many years to come. Promotion of voluntary non-remunerated blood-donation among children is equally important; in several years’ time transfusion medicine will depend on their willingness to donate blood