Delirium prediction in the intensive care unit: comparison of two delirium prediction models

Background: Accurate prediction of delirium in the intensive care unit (ICU) may facilitate efficient use of early preventive strategies and stratification of ICU patients by delirium risk in clinical research, but the optimal delirium prediction model to use is unclear. We compared the predictive performance and user convenience of the prediction model for delirium (PRE-DELIRIC) and early prediction model for delirium (E-PRE-DELIRIC) in ICU patients and determined the value of a two-stage calculation. Methods: This 7-country, 11-hospital, prospective cohort study evaluated consecutive adults admitted to the ICU who could be reliably assessed for delirium using the Confusion Assessment Method-ICU or the Intensive Care Delirium Screening Checklist. The predictive performance of the models was measured using the area under the receiver operating characteristic curve. Calibration was assessed graphically. A physician questionnaire evaluated user convenience. For the two-stage calculation we used E-PRE-DELIRIC immediately after ICU admission and updated the prediction using PRE-DELIRIC after 24 h. Results: In total 2178 patients were included. The area under the receiver operating characteristic curve was significantly greater for PRE-DELIRIC (0.74 (95% confidence interval 0.71-0.76)) compared to E-PRE-DELIRIC (0.68 (95% confidence interval 0.66-0.71)) (z score of -2.73 (p < 0.01)). Both models were well-calibrated. The sensitivity improved when using the two-stage calculation in low-risk patients. Compared to PRE-DELIRIC, ICU physicians (n = 68) rated the E-PRE-DELIRIC model more feasible. Conclusions: While both ICU delirium prediction models have moderate-to-good performance, the PRE-DELIRIC model predicts delirium better. However, ICU physicians rated the user convenience of E-PRE-DELIRIC superior to PRE-DELIRIC. In low-risk patients the delirium prediction further improves after an update with the PRE-DELIRIC model after 24 h

Colección José Arencibia [Material gráfico]

Copia digital. Madrid : Ministerio de Educación, Cultura y Deporte. Subdirección General de Coordinación Bibliotecaria, 201

Phenobarbital, midazolam pharmacokinetics, effectiveness, and drug-drug interaction in asphyxiated neonates undergoing therapeutic hypothermia

Background: Phenobarbital and midazolam are commonly used drugs in (near-)term neonates treated with therapeutic hypothermia for hypoxic-ischaemic encephalopathy, for sedation, and/or as anti-epileptic drug. Phenobarbital is an inducer of cytochrome P450 (CYP) 3A, while midazolam is a CYP3A substrate. Therefore, co-treatment with phenobarbital might impact midazolam clearance. Objectives: To assess pharmacokinetics and clinical anti-epileptic effectiveness of phenobarbital and midazolam in asphyxiated neonates and to develop dosing guidelines. Methods: Data were collected in the prospective multicentre PharmaCool study. In the present study, neonates treated with therapeutic hypothermia and receiving midazolam and/or phenobarbital were included. Plasma concentrations of phenobarbital and midazolam including its metabolites were determined in blood samples drawn on days 2–5 after birth. Pharmacokinetic analyses were performed using non-linear mixed effects modelling; clinical effectiveness was defined as no use of additional anti-epileptic drugs. Results: Data were available from 113 (phenobarbital) and 118 (midazolam) neonates; 68 were treated with both medications. Only clearance of 1-hydroxy midazolam was influenced by hypothermia. Phenobarbital co-administration increased midazolam clearance by a factor 2.3 (95% CI 1.9–2.9, p < 0.05). Anticonvulsant effectiveness was 65.5% for phenobarbital and 37.1% for add-on midazolam. Conclusions: Therapeutic hypothermia does not influence clearance of phenobarbital or midazolam in (near-)term neonates with hypoxic-ischaemic encephalopathy. A phenobarbital dose of 30 mg/kg is advised to reach therapeutic concentrations. Phenobarbital co-administration significantly increased midazolam clearance. Should phenobarbital be substituted by non-CYP3A inducers as first-line anticonvulsant, a 50% lower midazolam maintenance dose might be appropriate to avoid excessive exposure during the first days after birth. © 2019 The Author(s) Published by S. Karger AG, Base

Evaluation of a system-specific function to describe the pharmacokinetics of benzylpenicillin in term neonates undergoing moderate hypothermia

The pharmacokinetic (PK) properties of intravenous (i.v.) benzylpenicillin in term neonates undergoing moderate hypothermia after perinatal asphyxia were evaluated, as they have been unknown until now. A system-specific modeling approach was applied, in which our recently developed covariate model describing developmental and temperature-induced changes in amoxicillin clearance (CL) in the same patient study population was incorporated into a population PK model of benzylpenicillin with a priori birthweight (BW)-based allometric scaling. Pediatric population covariate models describing the developmental changes in drug elimination may constitute system-specific information and may therefore be incorporated into PK models of drugs cleared through the same pathway. The performance of this system-specific model was compared to that of a reference model. Furthermore, Monte-Carlo simulations were performed to evaluate the optimal dose. The systemspecific model performed as well as the reference model. Significant correlations were found between CL and postnatal age (PNA), gestational age (GA), body temperature (TEMP), urine output (UO; system-specific model), and multiorgan failure (reference model). For a typical patient with a GA of 40 weeks, BW of 3, 000 g, PNA of 2 days (TEMP, 33.5°C), and normal UO (2 ml/kg/h), benzylpenicillin CL was 0.48 liter/h (interindividual variability [IIV] of 49%) and the volume of distribution of the central compartment was 0.62 liter/kg (IIV of 53%) in the system-specific model. Based on simulations, we advise a benzylpenicillin i.v. dose regimen of 75, 000 IU/kg/day every 8 h (q8h), 150, 000 IU/kg/day q8h, and 200, 000 IU/kg/day q6h for patients with GAs of 36 to 37 weeks, 38 to 41 weeks, and ≥42 weeks, respectively. Thesystem-specific model may be used for other drugs cleared through the same pathway accelerating model development

Spoorboekje vrijwilligersbeleid in de sportvereniging, een hulpmiddel bij het opsporen van knelpunten, vragen en onderwerpen ten behoeve van het vrijwilligersbeleid in de sportvereniging

De aanleiding voor de ontwikkeling van het Spoorboekje is het project Vrijwilligersbeleid in de Sport van NOC*NSF dat in samenwerking met de NFWS en andere sportorganisaties wordt uitgevoerd. De uiteindelijke bedoeling van dit project is dat alle sportverenigingen een eigen beleid -in welke vorm dan ook- ontwikkelen dat ondersteunend werkt en richting geeft aan het vrijwillige werk in de sportvereniging. Het beleid van NOC*NSF en andere partners is erop gericht om praktische ondersteuning te bieden bij een aantal zaken waarvan verenigingen melden dat zij daarmee moeite hebben. Dit zijn: werven en plaatsen van vrijwilligers begeleiden en ondersteunen van vrijwilligers deskundigheid bevorderen van vrijwilligers afspraken maken met vrijwilligers Deze onderwerpen zijn uitgewerkt in een serie van vijf praktische handboekjes (het vijfde boekje zet de vier bovengenoemde onderwerpen om in een beleidsmatig verband). Naast kennisname en het gebruik maken van de boekjes kunnen verenigingen gebruik maken van de cursus 'Vrijwilligerscovrdinator', voorlichtingsbijeenkomsten over het onderwerp vrijwilligersbeleid in de sportvereniging en zich door een zogenaamd verenigingsondersteuner (van de bond of provinciale sportraad) laten adviseren en/of begeleiden

Ontwikkeling van een multidisciplinair pijnprotocol in een verpleeghuis

In de casusbeschrijving wordt ingegaan op de ontwikkeling en implementatie van een multidisciplinair pijnprotocol op een unit voor palliatieve zorg op een afdeling voor intensieve zorg in een verpleeghuisinstelling. De beschrijving vindt plaats aan de hand van implementatie volgens het PARISH model. Bij het uitwerken van de claims, concerns and issues kwam een aantal punten van zorg naar voren. Daarnaast is ingegaan op facilitering en scholing, en is ook de context besproken. Het project is nog lopende..

Afstudeerproject multiprofessionele communicatie

Het project 'Samen op weg naar een betere communicatie' vond plaats in het kader van de afstudeerfase van zowel de opleiding Verpleegkunde van Fontys Hogeschool Verpleegkunde, als de opleiding fysiotherapie van Fontys Paramedische Hogeschool, beide gevestigd te Eindhoven. Twee studenten verpleegkunde en twee studenten fysiotherapie hebben zich gericht op de doelstelling van het project 'Een multidisciplinair communicatieplan met als centraal onderwerp de vorderingen ens tand van zaken rondom de patient communiceren tussen fysiotherapie en andere disciplines, met het accent op de verpleging. Dit voor de afdelingen neurologie, algemene chirurgie, othopedie en longziekten van een ziekenhuis te Eindhoven.' Het project heeft voor elke afzonderlijke afdeling een aan de eisen en wensen van de betreffende afdeling aangepast rapportageformulier fysiotherapie opgeleverd, met een daarbijbehorende handleiding. De implementatie van de nieuwe rapportageformulieren is na afronding van het project in handen gekomen van het hoofd van de afdeling Kwaliteit en Milieuzorg van het betreffende ziekenhuis

Thema 3 Didactische vormgeving. Fontys Hogeschool. Afstudeerproject multiprofessionele communicatie

Het project 'Samen op weg naar een betere communicatie' vond plaats in het kader van de afstudeerfase van zowel de opleiding Verpleegkunde van Fontys Hogeschool Verpleegkunde, als de opleiding fysiotherapie van Fontys Paramedische Hogeschool, beide gevestigd te Eindhoven. Twee studenten verpleegkunde en twee studenten fysiotherapie hebben zich gericht op de doelstelling van het project 'Een multidisciplinair communicatieplan met als centraal onderwerp de vorderingen ens tand van zaken rondom de patient communiceren tussen fysiotherapie en andere disciplines, met het accent op de verpleging. Dit voor de afdelingen neurologie, algemene chirurgie, othopedie en longziekten van een ziekenhuis te Eindhoven.' Het project heeft voor elke afzonderlijke afdeling een aan de eisen en wensen van de betreffende afdeling aangepast rapportageformulier fysiotherapie opgeleverd, met een daarbijbehorende handleiding. De implementatie van de nieuwe rapportageformulieren is na afronding van het project in handen gekomen van het hoofd van de afdeling Kwaliteit en Milieuzorg van het betreffende ziekenhuis

Zoektocht naar verbeteringen bij pijn. Winnaar Ina Roerdink-prijs 2008

In dit artikel wordt beknopt beschreven wat de aanleiding was van dit project en hoe de wenselijke multidisciplinaire behandeling er uit zou kunnen zien. Vervolgens wordt de uitvoering van het project beschreven en welke meetinstrumenten hierbij worden gehanteerd. Tot slot wordt in het kort ingegaan op het uiteindelijke multidisciplinaire pijnprotocol zoals dat momenteel wordt gebruikt

KNGF-richtlijn enkelletsel. Enkelletsel praktijkrichtlijn

Deze KNGF-richtlijn Enkelletsel vervangt de KNGF-richtlijnen Acuut Enkelletsel (1998) en Chronisch Enkelletsel (2003)en betreft het fysiotherapeutisch diagnostisch en therapeutisch proces na een inversietrauma aan het laterale kapsel-bandapparaat en bij functionele instabiliteit van de enkel, inclusief de maatregelen ter preventie van recidiefletsels