Το σύστημα RANK, RANK-L και οστεοπροτεγερίνης ως βιοδείκτης

Το σύστημα του συνδέτη του ενεργοποιητή του υποδοχέα του πυρηνικού παράγοντα κΒ (RANK-L), του ενεργοποιητή του υποδοχέα του πυρηνικού παράγοντα κΒ (RANK) και της οστεοπροτεγερίνης (OPG) αναγνωρίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1990, στην προσπάθεια ταυτοποίησης των παραγόντων που ρυθμίζουν την οστεοκλαστογένεση. Σήμερα, ο ρόλος του συστήματος στην οστική ανακατασκευή έχει περιγραφεί αναλυτικά, όπως και η συμμετοχή του στην παθοφυσιολογία των νοσημάτων των οστών. Η χρήση του συστήματος RANK, RANK-L και οστεοπροτεγερίνης ως βιοδείκτης έχει μελετηθεί σε πολλά μεταβολικά νοσήματα των οστών και των δοντιών, καθώς και σε πρωτοπαθή και μεταστατικά νεοπλάσματα του ερειστικού συστήματος. Η συσχέτιση των μεταβολών του συστήματος RANK/RANK-L/OPG με την αιτιοπαθογένεια νοσημάτων του καρδιαγγειακού συστήματος, αλλά και ρευματολογικών και αυτοάνοσων ασθενειών έχει οδηγήσει στην πραγματοποίηση ερευνών που έχουν ως στόχο την χρήση των μελών του συστήματος RANK, RANK-L και οστεοπροτεγερίνης ως βιοδείκτες, μεμονωμένα ή συνδυαστικά, για τη διάγνωση, την πρόγνωση και τη θεραπεία παθήσεων που δεν σχετίζονται με τα οστά.The system that is composed by the receptor activator of nuclear factor (NF)-kΒ-ligand (RANK-L), the receptor activator of nuclear factor kB (RANK) and the receptor osteoprotegerin (OPG), was identified in the late 1990s, while trying to isolate factors that regulate osteoclastogenesis. Today, the role of the system in bone remodeling has been described in detail and its involvement in the pathophysiology of bone diseases is well analysed. The RANK, RANK-L and osteoprotegerin system has been used as a biomarker in many metabolic diseases of the bones and of the teeth, and in primary and metastatic tumors of the skeletal system. The correlation of the changes of the RANK, RANK-L and OPG axis with the etiology of many conditions of the cardiovascular system, as well as rheumatic and autoimmune diseases, has led to many researches that aimed at the use of the RANK, RANK-L and osteoprotegerin system as a biomarker for the diagnosis, the prognosis and the treatment of non-bone related disorders

Kinetics of Immune Subsets in COVID-19 Patients Treated with Corticosteroids

Rationale: Changes in anti-SARS-CoV-2 defense immune subsets in patients treated with dexamethasone (DXM) for severe COVID-19 and their relation to disease outcomes are poorly understood. Methods: Blood-lymphocyte subsets of 110 hospitalized COVID-19 patients were prospectively examined. A first sample was taken at enrollment and a second one 7–10 days later. Total B-, T-lymphocytes, CD4+, CD8+, T-regulatory (Treg), Natural-Killer (NK) and NK T-cells were counted using flow cytometry. Results: At enrollment, patients with respiratory failure, characterized by DXM failure (intubation/death) or DXM success (hospital discharge) exhibited significantly fewer CD3+, CD4+ and CD8+ cells and B-lymphocytes compared to the control group (no respiratory failure/no DXM). At the time of treatment completion, the DXM-failure group exhibited significantly fewer CD3+, CD4+ and CD8+ cells, memory CD4+ and CD8+ T-lymphocytes, compared to the control and the DXM-success groups and fewer activated CD4+ T-lymphocytes, Tregs and NK cells compared to the control group. At the time of treatment completion, the number of all investigated lymphocyte subsets increased in the DXM-success group and was similar to those of the control group. NK cells significantly decreased over time in the DXM-failure group. Conclusion: The lymphocyte kinetics differ between DXM-treated and control COVID-19 patients and are associated with clinical outcomes