The biological role of prokaryotic and eukaryotic N-acetyltransferase

The N-acetyltransferases (NAT; E.C.2.3.1.5) are involved in the metabolism of drugs and environmental toxins. They catalyse the acetyl transfer from acetyl coenzyme A to an aromatic amine, heterocyclic amine, or hydrazine compound. NAT homologues are present in numerous species from bacteria to human. Sequence variations in the human NAT1 and NAT2 result in the production of NAT proteins with variable enzyme activity or stability, leading to slow or rapid acetylation. Therefore, genetic polymorphisms in NAT1 and NAT2 influence drug metabolism and drug-related toxicity. Epidemiological studies suggest that the NAT1 and NAT2 acetylation polymorphisms modify the risk of developing cancers of the urinary bladder, colorectal, breast, head and neck, and lung.N-acetylotransferazy (NAT; EC2.3.1.5) biorą czynny udział w metabolizowaniu leków i toksyn środowiskowych. Katalizują przeniesienie grupy acetylowej z acetylokoenzymu A do terminalnej grupy aminowej aryloamin, arylohydrazyn i niektórych amin heterocyklicznych. Enzymy arylamino N-acetylotransferazy zostały zidentyfikowane u wielu organizmów eukariotycznych i prokariotycznych. Polimorfizm genetyczny N-acetylotransferaz powoduje powstanie enzymów o zmienionej sekwencji aminokwasowej, która przyczynia się do obniżenia ich aktywności i stabilności. Występowanie polimorfizmu w aktywności enzymu N-acetylotransferazy 2 jest przyczyną występowania dwóch odmiennych fenotypowo grup: wolnych i szybkich acetylatorów. Szybkość metabolizowania leków oraz związków kancerogennych zależnych od N-acetylotransferaz wpływa na skuteczność i efekt toksyczny tych leków oraz może mieć związek ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia niektórych jednostek chorobowych. Badania epidemiologiczne sugerują, że polimorfizm N-acetylotransferaz może mieć wpływ na ryzyko zachorowania na raka pęcherza moczowego, jelita grubego, piersi, głowy i szyi oraz płuc

Mycobacterial lung disease in patients with cystic fibrosis — report of three cases

Mikobakteriozy to choroby wywoływane przez prątki niegruźlicze (NTM), zwane również prątkami atypowymi. Mikobakterie są dość powszechne w naszym środowisku, głównie w glebie i wodzie. Mogą one kolonizować drogi oddechowe, przewód pokarmowy i układ moczowo-płciowy człowieka. U osób z przewlekłymi chorobami płuc oraz z obniżoną odpornością mogą być przyczyną pogorszenia przebiegu choroby podstawowej. Obecność NTM w plwocinie pacjentów z mukowiscydozą (CF) stanowi poważny dylemat diagnostyczny, ponieważ może wskazywać na przejściowe zanieczyszczenie, kolonizację lub zakażenie. Wyniki badań epidemiologicznych wskazują, że większość zakażeń prątkami niegruźliczymi u chorych na mukowiscydozę jest wywołana przez Mycobacterium abscessus i Mycobacterium avium. Diagnostyka i leczenie mikobakteriozy płuc u chorych na CF wymagają również indywidualnego podejścia do każdego chorego. W niniejszej pracy opisano 3 przypadki mikobakteriozy płuc o różnym przebiegu klinicznym u chorych na mukowiscydozę oraz trudności w ich diagnostyce i leczeniu.Mycobacterial lung disease is caused by nontuberculous mycobacteria (NTM), also known as atypical mycobacteria. NTM are widely distributed in the environment, particularly in soil and water. Although generally of low pathogenicity to humans, NTM can affect patients with underlying chronic lung diseases, such as cystic fibrosis, bronchiectasis, pneumoconiosis, or healed tuberculosis. Some patients with cystic fibrosis (CF) have disease progression due to NTM, others can have NTM cultured intermittently from respiratory specimens without a significant decline in lung function. Identifying which patients will worsen from NTM and therefore need treatment remains difficult because of the similarity of symptoms in CF and NTM lung disease. The most common species of NTM isolated in CF patients are Mycobacterium avium complex (MAC) and Mycobacterium abscessus. In this paper, we present three different cases of mycobacterial lung disease in patients with cystic fibrosis

Non-tuberculous mycobacterial lung disease (NT MLD ) in patients with chronic thromboembolic pulmonary hypertension and idiopathic pulmonary arterial hypertension

Wstęp: Mikobakteriozy są chorobami rzadkimi, rozpoznawanymi głównie u osób z grup ryzyka. Wśród płucnych czynników ryzyka nie wymieniono dotychczas nadciśnienia płucnego. Celem pracy była analiza obrazu klinicznego i przebiegu mikobakteriozy płuc, którą rozpoznano w ośrodku autorów pracy w latach 2002–2012 u chorych na nadciśnienie płucne zakrzepowo-zatorowe (CTEPH) i idiopatyczne (IPAH), oraz próba określenia czynników sprzyjających zachorowaniu.Materiał i metody: Badaną grupę stanowiło 13 chorych — 10 z CTEPH i 3 z IPAH. Nadciśnienie płucne potwierdzono metodą inwazyjną. Mediana średniego ciśnienia w tętnicy płucnej w okresie rozpoznania mikobakteriozy wynosiła 49 mm Hg (39–65 mm Hg). Mikobakteriozę płuc rozpoznano zgodnie z kryteriami Amerykańskiego Towarzystwa Chorób Płuc z 2007 roku.Wyniki: Czynnikiem etiologicznym był u większości chorych gatunek M. kansasii. Najczęstszymi objawami mikobakteriozy płuc były nasilenie duszności i produktywny kaszel. W tomografii komputerowej klatki piersiowej z opcją naczyniową w 7 przypadkach stwierdzono zagęszczenia miąższowe z rozpadem, w 6 — jamy otoczone drobnymi guzkami. U wszystkich chorych na CTEPH zmiany związane z mikobakteriozą pojawiły się na obszarach o upośledzonej perfuzji, ale bez widocznych zmian pozawałowych. Wszyscy chorzy otrzymali leczenie przeciwprątkowe, uzyskano poprawę w 12/13 przypadków. Do kwietnia 2014 roku 7 chorych zmarło z powodu ciężkiej prawokomorowej niewydolności serca, nie obserwowano zgonów w przebiegu mikobakteriozy.Wnioski: Nowe płucne zmiany miąższowe z rozpadem u chorych na CTEPH i na IPAH z towarzyszącym produktywnym kaszlem powinny skłonić do diagnostyki w kierunku mikobakteriozy płuc. W CTEPH niepokój budzą szczególnie ogniska rozpadu, którym nie towarzyszą nowe skrzepliny w naczyniach doprowadzających. Czynnikami sprzyjającymi rozwojowi mikobakteriozy płuc są: wysokie nadciśnienie płucne (CTEPH i IPAH) oraz obniżona perfuzja (CTEPH).Introduction: Non-tuberculous mycobacterial lung diseases (NTMLD) occur rarely and are diagnosed mainly in patients belonging to risk groups. Pulmonary hypertension (PH) has not been recognised as a risk factor for NTMLD yet. The aim of the study was to analyse the clinical course and predisposing factors of NTMLD recognised in our centre between 2002 and 2012 in patients with chronic thromboembolic pulmonary hypertension (CTEPH) and idiopathic pulmonary arterial hypertension (IPAH).Material and methods: Thirteen patients (10 — CTEPH, 3 — IPAH) entered the study. PH was recognised during right heart catheterisation. Median value of mean pulmonary artery pressure (mPAP) was 49 mm Hg (39–65 mm Hg). NTMLD was diagnosed according to ATS guidelines (2007).Results: M. kansasii was the most frequent pathogen. Most patients complained of the exaggeration of dyspnoea and productive cough. Computed tomography of the chest with angiography revealed infiltrations with cavitation in seven patients and cavities surrounded by micronodules in six patients. In all CTEPH patients, NTMLD developed in the hypoperfused lung areas. No parenchymal abnormalities preceded the development of NTMLD. After diagnosis all of the patients received antituberculous treatment; in 12/13 improvement was achieved. By the end of March 2014 seven patients died due to right heart insufficiency, no deaths due to NTMLD were noted.Conclusions: NTMLD should be suspected in patients with CTEPH or IPAH, presenting with productive cough and a new pulmonary infiltrate with cavitation. In patients with CTEPH, special attention should be paid to a new cavitary lesions without accompanying thrombus in the artery supplying the area. High mPAP (CTEPH/IPAH) and hypoperfusion (CTEPH) are predisposing to NTMLD

The significance of spoligotyping method in epidemiological investigations of tuberculosis

Introduction: The control of tuberculosis (TB) requires methods for rapid detection and tracing sources of infection, so that further transmission can be arrested. Recent developments in molecular biology have resulted in techniques that allow prompt identification and tracking specific strains of M. tuberculosis as they spread through the population. Most of these techniques take advantage of M. tuberculosis DNA polymorphism and are based on various repetitive DNA elements as genetic markers. Each method yields strain-specific genetic profiles (fingerprints). Strains showing identical fingerprints are referred to as clustered and are usually associated with recent transmission, whereas strains whose fingerprints are unique are presumed to represent remote transmission, a reactivation of infection acquired in the distant past. Material and methods: In recent years, spoligotyping has become one of the most widely used genotyping method for epidemiological studies of TB. Spoligotyping is a PCR-based method allowing to analyze strain-dependent polymorphisms observed in spacer sequences present within the direct repeat (DR) genomic region of M. tuberculosis complex strains. Spoligotyping provides some important advantages over other genotyping techniques. These are simplicity, rapidity, high reproducibility and stability of the results, with the latter being expressed in a simple digital pattern, readily named and databased, and the ability to perform spoligotyping directly on clinical samples, without the need for prior culture. However, spoligotyping has relatively low discriminatory capacity, which makes it necessary to use secondary fingerprinting methods to prove clonality between isolates. Results: The aim of this study was to evaluate the usefulness of spoligotyping in epidemiological investigations of TB by analyzing 16 isoniazid-resistant M. tuberculosis strains isolated from patients with pulmonary TB in the central region of Poland. A total of 11 distinct spoligopatterns were obtained. 9 isolates were represented by a unique pattern, whereas 7 were clustered in 2 groups of 5 and 2 isolates, respectively. When compared with an international spoligodatabase SpolDB4, 13 isolates shared already described spoligotypes, whereas 3 did not match any existing spoligopattern in database and were defined as orphans. Spoligotyping overestimated the number of clustered isolates in one of its two clusters when compared to IS6110 Mtb1/ /Mtb2 PCR. Strains clustered using the latter method were assumed to be closely epidemiologically related. Conclusion: This report demonstrates the utility of spoligotyping as an initial screening technique, to be supplemented by another typing method of greater discriminatory power, such as the IS6110 Mtb1/Mtb2 PCR in order to better recognize the epidemiological links between TB patients.Wstęp: Obserwowany w ostatnich latach intensywny rozwój nowoczesnych metod biologii molekularnej umożliwił ich zastosowanie do badań w epidemiologicznych dochodzeniach gruźlicy. Techniki te polegają na wykrywaniu w genomie prątków sekwencji insercyjnych lub powtórzonych sekwencji DNA, których liczba i zmienność genetyczna stanowią marker identyfikacyjny. Każda z metod wykorzystujących właściwości jednego lub kilku markerów genetycznych prowadzi do uzyskania charakterystycznego dla danego szczepu wzoru genetycznego - fingerprint. Szczepy prątków gruźlicy, których wzory typowania genetycznego są identyczne lub bardzo do siebie podobne, są grupowane (clustering) i mogą mieć wspólne źródło pochodzenia. Szczepy takie uznaje się jako transmitowane między ludźmi, podczas gdy szczepy o różnych wzorach wykazują odmienne źródło transmisji, mogą również pochodzić z reaktywacji dużo wcześniejszego zakażenia. Materiał i metody: W ostatnich latach metoda spoligotyping stała się jedną z powszechnie stosowanych metod genetycznych w gruźlicy. Metoda ta oparta na PCR wykorzystuje polimorfizm chromosomalnego regionu DR występującego u prątków należących do M. tuberculosis complex. Jest to metoda szybka, łatwa w wykonaniu i wydajna. Cechuje ją wysoka powtarzalność wyników. Może być stosowana do wykrywania i identyfikacji M. tuberculosis complex bezpośrednio w materiale klinicznym z pominięciem hodowli. Ponieważ jednak metoda ma pewne ograniczenia, szczepy posiadające te same spoligotypy muszą być dalej różnicowane inną metodą molekularną. Wyniki: Badania przeprowadzone przez autorów pracy dotyczyły szczepów prątków gruźlicy opornych na izoniazyd, które wyizolowano od 16 chorych z centralnego regionu Polski. Otrzymano 11 różnych wzorów spoligo, w tym 9 szczepów posiadało unikalne (niepodobne do siebie) wzory, natomiast 7 należało do dwóch rodzin molekularnych. Otrzymane wzory sprawdzano w międzynarodowej bazie opisanych wzorów molekularnych SpolDB4. Szczepy od 13 chorych posiadały swoje wzorce w bazie, natomiast 3 szczepy zdefiniowano jako sieroce (orphans), to znaczy niezgłoszone jeszcze do bazy. Zastosowanie metody IS6110 Mtb1/Mtb2 PCR pozwoliło na zróżnicowanie szczepów posiadających takie same wzory spoligo. Wnioski: Praca potwierdza przydatność metody spoligotyping jako metody przesiewowej w dochodzeniach epidemiologicznych w gruźlicy. Ze względu na ograniczoną zdolność różnicowania, szczepy o tym samym spoligotypie muszą być poddane dodatkowej analizie metodą IS6110 Mtb1/Mtb2 PCR

Nontuberculous mycobacteria strains isolated from patients between 2013 and 2017 in Poland. Our data with respect to the global trends

Introduction: During the last decades the prevalence of NTM infections has increased, especially in developed countries. The aim of the study was to provide an overview on all NTM isolated from clinical samples in Poland between 2013 and 2017. Material and methods: The study comprised 2799 clinical specimens, mostly respiratory accessed in the reference laboratory of National Tuberculosis and Lung Diseases Research Institute in Warsaw and in the Wielkopolska Center of Pulmonology and Thoracic Surgery, Poland, 2013–2017. Results: During the study period 35 species of NTM were isolated . The number of isolates increased almost 1.6-fold: from 420 in 2013 to 674 in 2017. M. kansasii, M. avium, M. xenopi, M. gordonae and M. intracellulare were the most common species. This NTM pattern was rather stable over the time. If the aggregated amount of all MAC species was taken into account they dominated over M. kansasii from 2015. M. avium and M. intracellulare were more often isolated from women, while M. kansasii, M. gordonae and M. xenopi predominated in men. Men and women were infected almost with the same frequency. In older patients 65+ women were in majority, quite opposite to those aged 25 to 64 years. Conclusion: In Poland, like in other countries increased the frequency of isolated NTM. M. kansasii and M. avium were the most frequently identified species from clinical samples. Men and women were infected with NTM with the same frequency

Factors predisposing to non-tuberculous mycobacterial lung disease in the patients with respiratory isolates of non-tuberculous mycobacteria.

Introduction: An increasing incidence rate of respiratory isolates of non-tuberculous mycobacteria (NTM) has been noted recentlyin most European countries as well as in the US. Despite many publications, there is no consensus concerning the importance ofdifferent factors in promoting NTM lung disease (NTMLD).The aim of the present retrospective study was to analyse patients with positive NTM respiratory isolates in search of factorspredisposing to NTMLD. Material and methods: 73 patients, 23 males, 50 females, median age 62.2 years, in whom NTM have been cultured fromrespiratory specimen (sputum and/or bronchial washings), in the period 2010–2015, entered the study. Results: NTMLD (according to ATS/IDSA) has been recognised in 36 patients, airways colonisation by NTM — in 37 patients. NTMLDwas diagnosed more often in the patients infected with M. kansasii, M. abscessus and M. avium/M. intracellulare comparing to thoseinfected with M. xenopi, M. gordonae and M. fortuitum (p < 0.0001). The proportion of females to males was significantly higher inthe NTMLD group comparing to the colonisation group (p < 0.007). Previous tuberculosis or mycobacteriosis were noted significantlymore frequently in the group of patients with NTMLD comparing to the colonisation group (28% vs 8%, p = 0.038). Univariate regressionanalysis revealed M. kansasii, female gender, and previous tuberculosis or mycobacteriosis as significant predictors of NTMLD. Conclusions: The risk factors of NTMLD recognition in the presented group of patients were the following: female gender,M. kansasii isolation, as well as past tuberculosis or mycobacteriosis

Detection of mutation in NAT II gene as a method of determination of izoniazyd (INH) acetylation type in human population

Wstęp: Izoniazyd (INH) jest lekiem powszechnie stosowanym w leczeniu gruźlicy, metabolizowanym w wątrobie do acetyloizoniazydu przez enzym N-acetylotransferazę (NAT). Szybkość acetylacji leku jest cechą zdeterminowaną genetycznie. Enzym jest kodowany przez dwa geny: NAT1 i NAT2, który jest odpowiedzialny za występowanie różnic w szybkości acetylacji różnych związków. W przedstawionej pracy badano zastosowanie metody genotypowania w określaniu typu acetylacji (szybki, wolny acetylator). Materiał i metody: Stężenie izoniazydu w surowicy określano metodą biologiczną, gwarantującą wysoką dokładność i powtarzalność wyników. Genomowe DNA izolowano przy użyciu kitu firmy Qiagen, a następnie poddawano reakcji amplifikacji według Spurr [1]. Produkty PCR trawiono oddzielnie 4 enzymami restrykcyjnymi: Dde1, Kpn1, Tag1 i BamH1. Wyniki: W badanej grupie zidentyfikowano występowanie 4 alleli genu NAT2. Obecność dwóch zmutowanych alleli identyfikowała wolny typ acetylacji, natomiast szybcy acetylatorzy mieli 1 lub 2 allele dzikie (NAT2*4). Wnioski: Zastosowanie metody genotypowania w określaniu mutacji w NAT2 u człowieka umożliwia szybkie określanie typu acetylacji w monitorowaniu biodostępności izoniazydu.Introduction: Isoniazid (INH) is a drug widely used in the treatment of tuberculosis. INH is metabolized to acetylisoniazid by N-acetyltransferase (NAT) in the liver. The rate of INH acetylation is genetically determined. NAT isozymes are encoded at 2 loci; one encodes NAT1, formerly known as the monomorphic form of the enzyme, while the other encodes the polymorphic NAT2, which is responsible for individual differences in the ability to acetylate certain compounds. The objective of the present study was to apply the genotyping of the fast and slow acetylators for personalized therapeutic dose. Material and methods: Plasma concentrations of INH were determined with biological method in the authors modification. This method warrants high accuracy and secured repeatable results. Genomic DNA was isolated from the blood samples. DNA extracted by Blood DNA Kit and amplified by PCR by Spurr [1] with two primers. PCR product was cut separately with 4 different restriction enzymes: Dde1, Kpn1, Tag1, and BamH1. Results: Four different NAT 2 alleles were detected in the study population. The presence of any 2 mutant alleles defines the slow-acetylator genotype, whereas rapid acetylators have 1 or 2 wild-type NAT2*4 alleles. Conclusion: On the basis of our results we suggest the using of NAT 2 genotyping for discrimination of the fast and slow acetylators in monitoring of tuberculosis therapy

Molecular analysis of strains from tuberculosis patients in Polish prisons in 2004–2008. Initial analysis of the project

Introduction: Correctional facilities are recognised breeding ground for infectious diseases. As The World Health Organization reported, the incidence of infectious diseases in prisons population is 10100 times higher than in general population. The incidence of tuberculosis among correctional inmates in Poland in 2008 was 270/100000, that is around 10 times higher than among non-prisoners. Materials and methods: The study included 57 M. tuberculosis isolates from patients in Polish prisons in 20042008 (5% of all diagnosed TB patient in Polish prisons 20042008). Primary isolation was performed with Löwenstein-Jensen (L-J) medium, species identification was done with the niacin test and gene probes test. Bacterial DNA was extracted from the L-J medium slants with the cetyltrimethylammonium bromide (CTAB) method. Mycobacterium tuberculosis strains were analyzed with two methods: screening for epidemiological discrimination of M. tuberculosis spoligotyping and highthroughput MIRU/VNTR. Results: Isolates that are grouped in clusters (33 isolates) were analyzed by means of MIRU/VNTRs. In MIRU/VNTRs all strains showed different genetic patterns. Most isolates of the prisoners were grouped into two clusters: T1 53 and H3 50. Conclusions: 1. MIRU/VNTR is a high-throughput method. 2. MIRU/VNTR is a promising method to diagnose TB transmission in Polish jails. 3. To identify the probable source of transmission, molecular analysis of strains from patients of the general population is needed.Wstęp: Więzienia są uznawane za środowisko, w którym szczególnie łatwo dochodzi do transmisji chorób zakaźnych, w tym również gruźlicy. Według danych Światowej Organizacji Zdrowia częstość ich występowania w środowisku więziennym jest 10–100 razy większa niż w populacji ogólnej. W Polsce w 2008 roku zapadalność na gruźlicę wśród więźniów wynosiła 270 na 100 tys. i była około 10 razy wyższa niż w populacji ogólnej. Materiał i metody: Badaniu poddano 57 (5%) szczepów gruźlicy wyizolowanych od polskich więźniów w latach 2004–2008. Szczepy Mycobacterium tuberculosis identyfikowano za pomocą sondy genetycznej i testu niacynowego. Bakteryjne DNA izolowano za pomocą bromku cetylotrimetyloamoniowego. Szczepy M. tuberculosis analizowano dwiema metodami genetycznymi: przesiewową spoligotyping i wysoce różnicującą metodą MIRU/VNTR. Wyniki: Szczepy od więźniów, klastrujące się w metodzie spoligotyping (33 szczepy), analizowano metodą MIRU/VNTR. Dwie najliczniejsze grupy szczepów reprezentowały spoligotypy T1 53 i H3 50. Analiza ta pokazała, że wszystkie szczepy prątków gruźlicy od osadzonych posiadały różne wzory molekularne w metodzie MIRU/VNTR. Wnioski: 1. Metoda MIRU/VNTR jest metodą wysoce różnicującą. 2. MIRU/VNTR jest dobrą metodą do poszukiwania źródeł transmisji gruźlicy. 3. Zaplanowano dalszą analizę molekularną w populacji ogólnej, zgodnej z miejscem pochodzenia poszczególnych więźniów. Wyniki tych badań mają na celu ustalenie prawdopodobnego źródła zakażenia, poprzez analizę porównawczą szczepów więziennych i populacji ogólnej

Mycobacterium chimaera as an Underestimated Cause of NTM Lung Diseases in Patients Hospitalized in Pulmonary Wards

Mycobacterium chimaera is the newly described species belonging to Mycobacterium avium complex (MAC), with morphology and growth characteristics closely related to Mycobacterium intracellulare. The aim of this retrospective study was to analyze the frequency and clinical significance of M. chimaera identification in the population of patients with previous positive respiratory cultures for M. intracellulare or MAC. 200 strains of M. intracellulare or MAC, isolated from respiratory specimens of patients hospitalized in pulmonary wards, between 2011 and 2020, were retrospectively analyzed with GenoType NTM-DR test. 88 (44%) of strains were re-classified to M. chimaera species. Analysis of clinical data in 30 patients with positive M. chimaera isolates revealed that they were diagnosed with chronic obstructive pulmonary disease (COPD) – 27%, past tuberculosis – 20%, or interstitial lung diseases – 17%, respectively. Non-tuberculous mycobacterial lung disease (NTMLD) caused by M. chimaera has been recognized in 53% of patients, most often in those presenting with post-tuberculous lung lesions. M. chimaera was almost exclusively isolated from respiratory specimens of patients with underlying lung diseases, especially those with COPD and/or past tuberculosis. NTMLD due to M. chimaera was diagnosed predominantly in patients with past tuberculosis

Modern microbiological methods in diagnosis of adverse reactions after BCG vaccination. Case reports

The attenuated bacilli Calmett-Guerin (BCG) vaccine is administered worldwide to prevent tuberculosis and is considered to have an excellent safety profile. In Poland, since 1955 BCG mass vaccination shave been compulsory. More than 95% new borns and 80% of older children of the population have been vaccinated. Complications of vaccination are uncommon. Although BCG has been used safely for many years, it can cause disease in humans, especially those with cellular immunodeficiencies. The risks associated with BCG vaccination include local complications, extraregional localized disease, and disseminated BCG disease. Identification of M. bovis BCG in laboratory is a very difficult process. Routine identification of mycobacterial isolates inclinical laboratories involves culture of Mycobacterium tuberculosis complex which includes M.tuberculosis, M.bovis, M.africanum and M.microti and the vaccine strain M.bovis BCG. Most laboratories cannot quickly differentiate between BCG and other members of M.tuberculosis complex and some cases of BCG complications in children may be considered and treated as tuberculosis. Because of difficulties in proper identification of BCG strains isolated from the patients,the prevalence of BCG infections is not know exactly. Knowledge of BCG infection would be of particular interest to the clinician responsible for the therapy. We describe the several methods using in mycobacterial laboratory for identification and suggest th emodern algorithm of BCG strains identification including mycolic acids profileby HPLC and 14C PZA resistance methods. The methods allowed us fast and accurate identify M.bovis BCG infection in 5 children which have been described in our paper. Preliminary diagnosis for four children among five tested was tuberculosis. One immunocompromised HIV negative child died, one still excrets BCG bacilli. To our knowledge, this is the first report of BCG complication (AEFI) in Polish children in which HPLC and 14 C PZA methods have been used for rapid identification of M.bovis BCG in fectionand/orcomplication. Pneumonol. Alergol. Pol. 2004, 72, 505:51