The role of Insulin-like Growth Factor 1, Receptor Activator for Nuclear Factor κB ligand — Osteoprotegerin system, Interleukin 6 and 1β in post-transplantation bone metabolic disease in childhood

Wstęp: Znanych jest kilka czynników mogących mieć wpływ na zaburzenia kostne obserwowane często po przeszczepieniu komórekkrwiotwórczych (PKK). Ich dokładna etiopatogeneza pozostaje jednak wciąż nie znana, szczególnie u pacjentów po PKK przebytym wdzieciństwie. Celem pracy była ocena surowiczych stężeń: IGF-1, RANKL, OPG, IL-6 i IL1β oraz ich korelacji z gęstością mineralną kości(BMD) u dzieci i młodzieży po PKK.Materiał i metody: Do badań włączono 35 pacjentów w średnim wieku 8,48 ± 5,18 lat po allogenicznych (N = 21) i autologicznych (N = 14)PKK. Próbki krwi pobierano przed PKK, w dniu transplantacji, 3 i 6 miesięcy po PKK, a następnie co rok przez 2–8 lat. Stężenia IGF-1,RANKL, OPG, IL-1β, IL-6 oznaczane były metodami immunochemicznymi. BMD całego ciała oceniane było metodą DEXA (dual-energyX-ray absorptiometry) 6 miesięcy po PKK, a następnie co rocznie.Wyniki: Stwierdzono ujemne wartości Z-core dla BMD u wszystkich pacjentów. Były one znacząco wyższe u pacjentów po autologicznychniż po allogenicznych PKK. Surowicze stężenia IGF-1 i IL-6 znamiennie zmieniały się w czasie po PKK. Stężenia IGF-1 wzrastały od 2.roku po PKK, zaś IL-6 narastały do 12. miesiąca po PKK. Obserwowano również dynamiczne, chociaż nieznamienne zmiany stężeń OPG iRANKL po PKK. Wykazano korelacje RANKL i IGF-1 z BMD. IL-6 korelowała pozytywnie z IL-1β, obie interleukiny nie korelowały z BMD.Wnioski: Stwierdzono istotne i dynamiczne zmiany czynników mogących mieć wpływ na metabolizm kostny po transplantacji.Sugeruje się, że surowicze stężenia RANKL i IGF-1 mogą być markerami metabolizmu kostnego po PKK u dzieci i młodzieży.Introduction: Bone disorders observed commonly after haematopoietic stem cells transplantation (HSCT) can be caused by several factors,but their detailed pathomechanism is still not well known, especially in childhood.The aim of this study was to evaluate: IGF-I, RANKL-OPG system, IL-6, and IL1β levels and their association with bone mineral density(BMD) in children and adolescents after HSCT.Material and methods: Thirty five patients after allogeneic (N = 21) and autologous (N = 14) HSCT, mean age 8.48 ± 5.18 years, wereincluded in the study. Blood samples were taken before HSCT, on the transplantation day, three and six months after HSCT, then eachyear after HSCT for 2–8 years. RANKL, OPG, and IL-1β, IGF-1, and IL-6 were measured by immunochemistry. Total BMD was evaluatedsix months after HSCT using dual energy X-ray absorptiometry, then annually.Results: All Z-core values for BMD were negative in all patients. It was significantly higher in patients after auto HSCT than after allo HSCT.Serum levels of IGF-1 and IL-6 significantly changed after HSCT. IGF-I levels started to increase in the second year after transplantation.IL-6 increased up to 12 months after transplantation. Dynamic although not significant changes of OPG and RANKL levels were observedafter HSCT. RANKL and IGF-1 values correlated with BMD. IL-6 correlated positively with IL-1β but both did not correlate with BMD.Conclusions: Our data indicates that factors influencing bone remodelling change dynamically in the post-transplantation period.It suggests that serum RANKL and IGF-1 levels could be markers of bone metabolism after HSCT in paediatric patients

Cushing disease in children and adolescents : assessment of the clinical course, diagnostic process, and effects of the treatment : experience from a single paediatric centre

Wprowadzenie: Zespół Cushinga zależny od kortykotropiny (adrenocorticotropic hormone - ACTH), zwany również chorobą Cushinga (Cushing’s disease - CD), jest rzadkim schorzeniem u dzieci i młodzieży, którego objawy różnią się od obserwowanych u osób dorosłych. Cel pracy: Ocena procesu diagnostycznego i wyników terapii CD u dzieci i młodzieży. Materiał i metody: Do pracy włączono 4 kolejne pacjentki w wieku 7-15 lat z CD rozpoznaną na podstawie wyników badań hormonalnych i badania histopatologicznego usuniętego gruczolaka przysadki po przeprowadzeniu retrospektywnej analizy dokumentacji medycznej pacjentów leczonych w naszym ośrodku w latach 2012-2018. Wyniki: Mediana czasu od początku objawów klinicznych do rozpoznania CD w prezentowanej grupie pacjentów wynosiła 1,5 roku. Wszystkie pacjentki miały objawy CD typowe dla wieku rozwojowego: gwałtowny przyrost masy ciała z zahamowaniem tempa wzrastania, zaburzenia zachowania, dojrzewania bądź miesiączkowania. Diagnostyka pacjentów była przeprowadzona zgodnie z obowiązującym standardem, najwięcej trudności diagnostycznych sprawiła postać cykliczna CD rozpoznana u jednej z pacjentek. Wszystkie pacjentki przebyły przezklinową całkowitą resekcję gruczolaka przysadki. Po zabiegu wszystkie wymagały przejściowej substytucji glikokortykoidów w czasie, który wyraźnie korelował z długością czasu od wystąpienia objawów do ustalenia rozpoznania. U wszystkich uzyskano normalizację wyników hormonalnych i ustąpienie objawów klinicznych po leczeniu neurochirurgicznym, jednakże wszystkie pacjentki nadal są otyłe. W badaniach MR przysadki u 3 pacjentek nie stwierdza się odrostu masy guza, u najstarszej jest jego podejrzenie. Wnioski: W przypadku współwystępowania zahamowania procesu wzrastania (niekoniecznie niskorosłości) z przyrostem masy ciała (niekoniecznie otyłości), cech androgenizacji i zaburzeń zachowania konieczne jest przeprowadzenie diagnostyki w kierunku CD. Otyłość może być stałym powikłaniem CD rozpoznanej w dzieciństwie mimo jej skutecznego leczenia neurochirurgicznego.Introduction: Adrenocorticotropic hormone-dependent Cushing syndrome, known as Cushing disease (CD), is a rare disease in paediatric patients, the signs and symptoms of which differ from those seen in adult patients. Aim of the study: The objective of the study was to present the diagnostics and treatment results of CD in children and adolescents. Material and methods: We included four consequent patients in the study, 7-15 years old, with CD confirmed by laboratory tests and finally by histology examinations after surgery. The data were retrospectively retrieved from the medical records of all the patients from the years 2012-2018. Results: The median time from the onset of clinical symptoms to CD diagnosis was 1.5 years. All patients presented with rapid weight gain accompanying growth retardation, and behavioural, puberty, or menstruation disorders. The diagnostic process was carried out in accordance with the current standard. Diagnostic difficulties regarded the cyclic CD. All patients underwent transsphenoidal complete resection of the pituitary adenoma, and they all required transient glucocorticoid substitution for a period that correlated with the time from onset of symptoms to diagnosis. All subjects achieved normalisation of hormonal results and resolution of clinical symptoms, but all are still obese. Currently the patients are in remission, but there is a suspicion of the regrowth of the tumour mass in the eldest patient. Conclusions: In each case of the coexistence of growth velocity inhibition (not necessarily short stature) with the weight gain (not necessarily obesity) and the appearance of hyperandrogenism and depressive-anxiety disorders, biochemical diagnostics of CS should be performed. Obesity could be a chronic complication of CD in childhood, even after effective neurosurgery treatment

Metabolic syndrome in a teenager as a clinical picture of R482W LMNA mutation

Metabolic Syndrome (MS) can be diagnosed from the age of 10 years, when the coexistence of abdominal obesity, glucose metabolism disorders, dyslipidemia, and hypertension is observed. A binding part of MS is insulin resistance. Severe insulin resistance may be caused by a mutation in lamin (LMNA) gene. A teenager with MS due to mutation in LMNA gene is presented. A 17.5-yr-old Caucasian girl was admitted to the hospital with the suspicion of diabetes mellitus due to causal blood glucose 393 mg/dl (21.8 mmol/l), without typical diabetic symptoms. Since the age of 13 years she had been presented with excessive weight gain, hirsutism, and oligomenorrhoea. Her family history was positive for diabetes and partial lipodystrophy in three generations. Physical examination revealed abdominal obesity (waist-circumference 86 cm, BMI 27 kg/m2), android/cushingoidal habitus, acanthosis nigricans in axillae and neck, hirsutism, enlarged liver, and pseudohypertrophy of muscles of limbs with partial lipodystrophy. Based on oral glucose tolerance test diabetes was diagnosed (HOMA-IR 14). HbA1c was 9.2% (78 mmol/mol). Diabetes autoantibodies were negative. Lab tests revealed also dyslipidemia (total cholesterol 6.42 mmol/l, triglicerydes 7.42 mmol/l, HDL cholesterol 0.73 mmol/l) and elevated liver enzymes. Ultrasonography revealed steatosis hepatis and polycystic ovaries. Genetic tests confirmed that she is a carrier of heterozygous missense mutation (c.1444C>T; R482W) in the LMNA gene. Lifestyle changes, metformin dosage 500 mg three times a day and ursodeoxycholic acid were introduced as her therapy. After 4 months of this treatment HbA1c levels dropped 5.8% (40 mmol/mol). Moreover an improvement of lipid profile, liver tests and 2 kg body weight loss were observed. Diabetes mellitus as a component of MS in a young obese patient should be diagnosed individually. When other nontypical for diabetes mellitus clinical signs and symptoms exist with positive, multigenerational family history, genetic causes of MS should be taken into consideration