Memorandum of understanding relating to the comprehensive, continuing and cooperative transportation planning process in the Boston Metropolitan Area

INTRODUCTION:We undertook a comparative survey of gastric emptying (GE) kinetics after two variants of bypass surgery for upper bowel obstruction. MATERIAL & METHODS:In 10 dogs with experimental upper bowel obstruction, five were randomized to obtain gastrojejunal anastomosis (GA), and the other five received Roux-en-Y duodenojejunal anastomosis (DA). Duplicate scintigraphic measurements of GE of a solid meal were accomplished in every animal before surgery and during the early (2-3 weeks), medium (3 months), and late (6 months) post-operative period. The GE curves were fitted with a power-exponential function to derive the GE half time T½, and the curve shape parameter S. RESULTS:Early after surgery T½ slightly decreased by -18±21 min in the DA group and lengthened by 91±37 min in the GA group (p = 0.042). In both groups an increase in the S parameter was found then. In either group T½ gradually declined towards the basal value during the medium and late post-operative period. On the other hand, net differences relative to the basal situation in the S values appeared to be positive in the GA group (0.32±0.11 at 3 months; 0.64±0.19 at six months), and negative in the DA group (-0.30±0.09 at 3 months; -0.01±0.20 at six months). Hence a statistically significant contrast was found between those differences: p = 0.0022 at 3 months, and p = 0.045 at six months after the surgery. CONCLUSION:Roux-en-Y duodenojejunal anastomosis appears to be superior to the classical gastrojejunal anastomosis while restoring patency of the gastrointestinal passage in the case of upper bowel obstruction

Physical exercise – a prescription-free remedy: physical activity in prophylaxis and treatment of female urinary stress incontinence (set of suggested exercises in appendix)

Stress urinary incontinence in women is a serious social problem and because of its prevalence should be considered a civilization disease. The article discusses the causes of disorders of pelvic statics leading to stress incontinence. The principles of prevention of this disease are presented, and in an illustrated appendix, a set of exercises useful in the prevention and kinesitherapy of stress urinary incontinence is proposed.Wysiłkowe nietrzymanie moczu u kobiet stanowi poważny problem społeczny i ze względu na częstość występowania ma charakter choroby cywilizacyjnej. W artykule omówiono przyczyny zaburzeń statyki narządu rodnego, powodujące wysiłkowe nietrzymanie moczu. Przedstawiono zasady profilaktyki tego schorzenia, a w ilustrowanym aneksie zaproponowano zestaw ćwiczeń przydatnych w profilaktyce i kinezyterapii wysiłkowego nietrzymania moczu

Comparison of the effect of an acaloric liquid load and a caloric liquid meal on the gastric myoelectrical activity evaluated with the use of multichannel electrogastrography

AIM The study aimed at a comparison of multichannel electrogastrograms obtained after intake of comparable volumes of a liquid acaloric load (LAL) and a liquid caloric test meal (LCTM). MATERIAL AND METHODS On two separate days eighteen healthy, Helicobacter pylori negative volunteers (9F, 9M, aged 24.4±0.9 years) drank in random order 400 ml of water (=LAL) or ingested 400 g of yoghurt (=LCTM, 378 kcal). The gastric myoelectrical activity (GMA) was registered for 30 min during the interdigestive state and for 90 min of the fed period by means of a four-channel electrogastrographic system. RESULTS 400 ml water at room temperature evoked a significant decrease in normogastria – from 81.3% during the fasted state to 75.5% (p=0.044), 74.2% (p=0.0091) and 71.2% (p=0.00027) within the consecutive sub-periods: 1–30 min, 31–60 min and 61–90 min, whereas the LCTM did not elicit such an effect. The LAL did not affect the dominant frequency (DF) or the dominant power (DP) of the GMA. An insignificant trend towards a rise of those parameters in response to yoghurt was observed. Intake of the LAL brought about a statistically significant decrease in the average percentage of slow wave coupling (APSWC) from 80.7% during the interdigestive state to 74.6% (p=0.042), 74.7% (p=0.049) and 70.3% (p=0.00032) within the consecutive sub-periods: 1–30 min, 31–60 min and 61–90 min. A similar but statistically not significant effect on the APSWC was observed after ingestion of the LCTM. CONCLUSION Intake of a liquid acaloric load exerts a disorganizing effect on the gastric myoelectrical activity reflected by a multichannel electrogastrographic recording. Such a phenomenon does not occur after ingestion of a liquid caloric test meal.CEL Celem pracy było porównanie parametrów elektrogastrogramu wielokanałowego po spożyciu płynnych posiłków próbnych o różnej wartości energetycznej. MATERIAŁ I METODY Badania wykonano u 18 zdrowych, niezakażonych Helicobacter pylori ochotników (9 kobiet i 9 mężczyzn w wieku 24,4±4,0 [SD] roku). W dwóch odrębnych dniach badani przyjmowali w zrandomizowanej kolejności 400 ml niegazowanej wody mineralnej lub 400 g jogurtu owocowego o wartości energetycznej 378 kcal. Mioelektryczną czynność żołądka rejestrowano przez 30 min w okresie międzytrawiennym i przez 90 min okresu poposiłkowego przy pomocy czterokanałowego systemu elektrogastrograficznego. WYNIKI Wypicie 400 ml wody powodowało statystycznie istotne zmniejszenie udziału normogastrii – z 81,3% na czczo do 75,5% (p=0,044), 74,2% (p=0,0091) i 71,2% (p=0,00027) w kolejnych podokresach: 1–30 min, 31– 60 min i 61–90 min. Spożycie płynnego kalorycznego posiłku próbnego nie miało znamiennego wpływu na udział czasowy normogastrii w elektrogastrogramie poposiłkowym. Płynne obciążenie bezkaloryczne nie modyfikowało znamiennie częstotliwości (DF) ani mocy dominującej (DP) mioelektrycznej czynności żołądka. Nieznamienny statystycznie wzrost DF i DP odnotowano natomiast po spożyciu płynnego posiłku kalorycznego. Przyjęcie 400 ml obciążenia bezkalorycznego spowodowało statystycznie znamienne zmniejszenie średniego stopnia sprzężenia fal wolnych w każdym z trzech półgodzinnych okresów obserwacji poposiłkowej – z 80,7% na czczo do 74,6% (p=0,042), 74,7% (p=0,049) i 70,3% (p=0,00032) w kolejnych podokresach: 1–30 min, 31–60 min i 61–90 min. Podobny trend, ale słabiej wyrażony i nieznamienny statystycznie wystąpił także po spożyciu płynnego posiłku kalorycznego. WNIOSKI Przyjęcie obciążenia bezkalorycznego wywiera dezorganizujący wpływ na mioelektryczną czynność żołądka, ocenianą wielokanałowym zapisem elektrogastrograficznym. Efekt ten nie występuje po spożyciu płynnego kalorycznego posiłku próbnego

Comparison with the use of multichannel electrogastrography of the postprandial pattern of gastric myoelectrical activity after ingestion of two kinds of a solid test meal

AIM The study was devoted to a comparison of multichannel electrogastrograms obtained after induction of the postprandial pattern of the gastric myoelectrical activity (GMA) with two solid test meals. MATERIAL AND METHODS Eighteen healthy, Helicobacter pylori negative volunteers (9F, 9M, aged 24.4±0.9 years) ingested in random order on two separate days: a pancake of 350 kcal energy content or a 370 kcal sandwich of scrambled eggs (SES) and 200 ml water. The GMA was registered for 30 min during the interdigestive state and during 120 min of the fed period by means of a four-channel electrogastrographic system. RESULTS After intake of the pancake the normogastria time share increased during the fi rst 30 min of the postprandial period when compared to the fasted state (86.3% vs 77.4%). The postprandial increase in dominant frequency lasted longer after the pancake than after the SES. Also the net meal-induced increment in dominant power was greater after ingestion of the pancake than with the SES. The SES elicited a slight decrease in the average percentage of slow wave coupling (APSWC). An opposite trend was found with the pancake, the ingestion of which brought about an increase in the APSWC during the first half an hour of the postprandial observation (82.4% vs 73.6% in the fasted state). CONCLUSION From among the two solid meals of similar energy content the pancake offers a more efficient stimulation of the postprandial pattern of the gastric myoelectrical activity which implies its choice as a test meal for a multichannel electrogastrographic examination.CEL Celem pracy było porównanie parametrów elektrogastrogramu wielokanałowego po wzbudzeniu poposiłkowego wzoru aktywności mioelektrycznej żołądka z użyciem dwóch odmian stałego posiłku próbnego. MATERIAŁ I METODY Badania przeprowadzono u 18 zdrowych, niezakażonych Helicobacter pylori ochotników (9 kobiet i 9 mężczyzn w wieku 24,4±4,0 [SD] lat). W dwóch odrębnych dniach badani otrzymywali do spożycia w zrandomizowanej kolejności naleśnik o wartości energetycznej 355 kcal lub jajecznico- omlet (370 kcal) i 200 ml wody do popicia. Elektrogastrogramy rejestrowano przez 30 min w okresie międzytrawiennym i przez 120 min okresu poposiłkowego. WYNIKI Spożycie jajecznico-omletu nie miało statystycznie znamiennego wpływu na udział czasowy normogastrii w elektrogastrogramie. Natomiast po zjedzeniu naleśnika w pierwszej półgodzinie obserwacji poposiłkowej względny udział czasowy normogastrii był wyższy: 86,3% w porównaniu do 77,4% na czczo. Po spożyciu jajecznico-omletu wzrost częstotliwości dominującej (DF) był znamienny statystycznie tylko w drugiej półgodzinie obserwacji poposiłkowej. Natomiast naleśnik powodował poposiłkowy wzrost DF istotny statystycznie aż w trzech podokresach obserwacji: 1–30 min, 31–60 min i 61–90 min. Wyrazem efektywnej stymulacji poposiłkowego wzoru aktywności mioelektrycznej żołądka był wzrost mocy dominującej (DP), który w przypadku obu ocenianych posiłków był istotny statystycznie we wszystkich czterech półgodzinnych okresach obserwa- Katedra i Zakład Podstawowych Nauk Biomedycznych Wydział Farmaceutyczny w Sosnowcu Śląskiego Uniwersytetu Medycznego PRACA ORYGINALNA ADRES DO KORESPONDENCJI: Dr n. med. Anna Kasicka-Jonderko Katedra i Zakład Podstawowych Nauk Biomedycznych, Wydział Farmaceutyczny w Sosnowcu Śląskiego Uniwersytetu Medycznego ul. Kasztanowa 3 41-205 Sosnowiec tel. +48 32 269 98 30 fax +48 32 269 98 33 e-mail: [email protected] Ann.Acad.Med.Siles. 2010, 64, 5-6, 7-14 Copyright © Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach ISSN 0208-5607 ANNALES ACADEMIAE MEDICAE SILESIENSIS 8 cji. Jednak amplituda poposiłkowego wzrostu DP była większa po spożyciu naleśnika niż po jajecznico- omlecie. Jajecznico-omlet nieznacznie zmniejszał średni stopień sprzężenia fal wolnych (APSWC). Przeciwny trend zarysował się po spożyciu naleśnika, gdyż w pierwszej półgodzinie obserwacji poposiłkowej APSWC był wyższy niż w okresie międzytrawiennym (82,4% w porównaniu do 73,6% na czczo). WNIOSKI Przy podobnej wartości energetycznej naleśnik zapewnia, w porównaniu do jajecznico-omletu, efektywniejszą stymulację poposiłkowego wzoru mioelektrycznej aktywności żołądka, co implikuje jego wybór jako posiłku próbnego w badaniu elektrogastrograficznym prowadzonym metodą zapisu wielokanałowego

Effects of taste stimulation on gastric myoelectrical activity and autonomic balance

Background/Aim: Sham feeding, reproducing the cephalic phase of digestion, and involving combined visual, olfactory, and taste stimulation affects gastrointestinal motility and secretory functions of the digestive system, as well as the sympathetic/parasympathetic balance (SPB). In this study, we aimed to check if taste stimulation with a single flavor affects the gastric myoelectrical activity (GMA) and/or SPB. Materials and Methods: Eighteen healthy volunteers underwent, on four separate days, 30-min electrogastrographic and electrocardiographic recordings: basal, with stimulation – while keeping in the mouth an agar cube with taste-delivering substance, and postexposure. Concentrations of saccharose, NaCl, citric acid, and quinine hydrochloride within the cubes were adjusted to 100-fold the individual taste recognition thresholds. SPB was determined from the heart rate variability (HRV) analysis of the recorded electrocardiograms. Results: A moderate but statistically significant increase in tachygastria and bradygastria percentage time share was observed, regardless of the type of taste applied. Bitter taste elicited a considerable decrease in the normogastria time share (from 82.8 ± 2.5% to 73.5 ± 3.5%, P = 0.00076) and a diminution of the dominant frequency (from 3.07 ± 0.08 to 2.90 ± 0.10 cycles per minute (cpm) postexposure, P = 0.01). Sour taste brought about a drop of the dominant power (from 42.5 ± 1.1 to 40.1 ± 1.4 dB, P = 0.0015). Two tastes hindered propagation of the gastric slow waves – the average percentage of slow wave coupling decreased from 77.9 ± 3.1% to 69.5 ± 3.1% (P = 0.0078) and from 74.6 ± 2.5% to 68.2 ± 2.8% (P = 0.0054) with the bitter and the salty taste, respectively. Stimulation with sweet, salty, or sour taste evoked a significant decrease in the high frequency component of the HRV, whereas bitter taste did not affect the SPB. Conclusions: Oral stimulation with tastes subjectively perceived as unpleasant brings about disturbances of the interdigestive GMA. This, however, does not coincide with its effect upon SPB