Długotrwała odpowiedź na leczenie z zastosowaniem inhibitorów BRAF+MEK u pacjenta z czerniakiem skóry w stadium rozsiewu

Leczenie chorych na czerniaka złośliwego skóry i błon śluzowych, u których doszło do rozsiewu choroby, zawsze było poważnym wyzwaniem dla onkologów na całym świecie. W ostatnim dziesięcioleciu naukowcy odkryli obecność zmian genetycznych przyczyniających się do rozwoju i progresji czerniaka. Wykazano, że czerniak to niejednorodna grupa nowotworów, której rozwojem kierują różne mutacje onkogenne. Udowodniono, że punktami uchwytu działania niektórych leków są u części chorych na czerniaka aktywujące mutacje w kinazie serynowej/treoninowej BRAF i kinazie tyrozynowej receptora KIT [1]. W niniejszej pracy przedstawiono przypadek chorego z rozpoznaniem przerzutowego czerniaka skóry z obecnością mutacji w genie BRAF, u którego zastosowanie dabrafenibu i trametynibu spowodowało długotrwałą korzyść kliniczną

Długotrwała odpowiedź na leczenie chemioterapią metronomiczną z zastosowaniem winorelbiny u pacjentki z rozpoznaniem raka płuca w stadium rozsiewu

Chemioterapia metronomiczna (MCT) jest ciągle niedocenianą metoda leczenia chorych na nowotwory złośliwe. Leczenie w sposób metronomiczny polega na podawaniu małych dawek cytostatyków w krótkich odstępach czasu i jego celem jest zahamowanie angiogenezy niezbędnej do wzrostu i rozwoju nowotworów. Jest to zasadnicza różnica w stosunku do konwencjonalnej chemioterapii, gdzie stosujemy maksymalne akceptowalne dla organizmu dawki cytostatyków w schematach najczęściej co kilka tygodni. Terapia metronomiczna zakłada uzyskiwanie korzystnych efektów leczenia przy maksymalnym zmniejszeniu występowania działań niepożądanych. W aktualnych standardach leczenia onkologicznego chemioterapię metronomiczną wykorzystuje się głównie w leczeniu paliatywnym — najczęściej w kolejnych liniach leczenia onkologicznego. Ma ona zastosowanie w nowotworach litych, takich jak rak piersi, rak płuca, ale również w terapii nowotworów pochodzenia hematologicznego. W pracy opisano przypadek pacjentki z rozpoznaniem raka płuca w stadium rozsiewu, po uprzednich terapiach wieloma liniami standardowego leczenia onkologicznego, u której zastosowanie winorelbiny w schemacie metronomicznym przyniosło długotrwałą korzyść kliniczną

Terapia metronomiczna w leczeniu chorych na zaawansowanego raka piersi

Chemioterapia metronomiczna (MCT) jest nowym sposobem na wykorzystanie powszechnie dostępnych i stosowanych dotychczas leków cytostatycznych w leczeniu chorych na nowotwory złośliwe. Polega na stałym podawaniu cytostatyków w bardzo niskich dawkach każdego dnia lub w krótkich odstępach czasu. Wyniki badań klinicznych z zastosowaniem chemioterapii metronomicznej prowadzone dotychczas wykazały, że niektóre leki cytotoksyczne mają właściwości antyangiogenne i immunomodulujące, jeżeli podawane są często i w małych dawkach w porównaniu ze standardowymi schematami zawierającymi maksymalne tolerowane dawki (MTD). Ponadto tolerancja chemioterapii metronomicznej jest znacznie lepsza, co nie pozostaje bez wpływu na jakość życia pacjentów. W poniższej pracy opisano przypadek pacjentki chorej na raka piersi w IV stopniu zaawansowania klinicznego, leczonej wcześniej standardowymi schematami chemioterapii w terapii adjuwantowej. Chora otrzymała winorelbinę podawaną metronomicznie i odniosła niewątpliwą korzyść kliniczną z zastosowanego leczenia bez negatywnego wpływu na jakość życia

CD3+/CD16+CD56+ cell numbers in peripheral blood are correlated with higher tumor burden in patients with diffuse large B-cell lymphoma

Diffuse large B-cell lymphoma is the commonest histological type of malignant lymphoma, andremains incurable in many cases. Developing more efficient immunotherapy strategies will require betterunderstanding of the disorders of immune responses in cancer patients. NKT (natural killer-like T) cells wereoriginally described as a unique population of T cells with the co-expression of NK cell markers. Apart fromtheir role in protecting against microbial pathogens and controlling autoimmune diseases, NKT cells havebeen recently revealed as one of the key players in the immune responses against tumors. The objective of thisstudy was to evaluate the frequency of CD3+/CD16+CD56+ cells in the peripheral blood of 28 diffuse largeB-cell lymphoma (DLBCL) patients in correlation with clinical and laboratory parameters. Median percentagesof CD3+/CD16+CD56+ were significantly lower in patients with DLBCL compared to healthy donors(7.37% vs. 9.01%, p = 0.01; 4.60% vs. 5.81%, p = 0.03), although there were no differences in absolute counts.The frequency and the absolute numbers of CD3+/CD16+CD56+ cells were lower in advanced clinical stagesthan in earlier ones. The median percentage of CD3+/CD16+CD56+ cells in patients in Ann Arbor stages 1–2 was5.55% vs. 3.15% in stages 3–4 (p = 0.02), with median absolute counts respectively 0.26 G/L vs. 0.41 G/L (p == 0.02). The percentage and absolute numbers of CD3+/CD16+CD56+ cells were significantly higher in DL-BCL patients without B-symptoms compared to the patients with B-symptoms, (5.51% vs. 2.46%, p = 0.04;0.21 G/L vs. 0.44 G/L, p = 0.04). The percentage of CD3+/CD16+CD56+ cells correlated adversely with serumlactate dehydrogenase (R= –445; p < 0.05) which might influence NKT count. These figures suggest a relationshipbetween higher tumor burden and more aggressive disease and decreased NKT numbers. But it remains tobe explained whether low NKT cell counts in the peripheral blood of patients with DLBCL are the result of theirsuppression by the tumor cells, or their migration to affected lymph nodes or organs

Długotrwała odpowiedź na immunoterapię pembrolizumabem u pacjenta z czerniakiem skóry w stadium rozsiewu

Immunologiczne punkty kontrolne są receptorami na powierzchni komórek, które po związaniu ze swoim pokrewnym ligandem modulują odpowiedź immunologiczną. Najbardziej znanymi obecnie punktami kontrolnymi są PD-1 i CTLA-4. Blokada PD1 jest ważną strategią immunoterapeutyczną w przypadku wielu nowotworów złośliwych. Jednym z nich jest czerniak złośliwy skóry i błon śluzowych, który jeszcze do niedawna u chorych w stadium rozsiewu nie dawał szans na długie przeżycie. W przypadku czerniaka z przerzutami, kiedy konwencjonalna chemioterapia jest nieskuteczna, mediana całkowitego przeżycia wynosi &lt; 12 miesięcy, a 10-letnie przeżycie &lt; 10%. Przedstawiony w pracy przypadek pacjenta leczonego w Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej im. Świętego Jana z Dukli z powodu czerniaka skóry w st. IV pokazuje korzyści z zastosowania immunoterapii anty-PD1 w takim rozpoznaniu

Rak niedrobnokomórkowy płuca prawego leczony immunoterapią pembrolizumabem w połączeniu z chemioterapią

Od stycznia 2021 roku w Polsce zmieniły się możliwości w terapii zaawansowanego, przerzutowego, niedrobnokomórkowego raka płuc (NDRP). Obecnie w pierwszej linii leczenia u chorych z powyższym rozpoznaniem możemy rozważać immunoterapię pembrolizumabem w monoterapii bądź w połączeniu z chemioterapią opartą na pochodnych platyny. Pembrolizumab jest humanizowanym monoklonalnym przeciwciałem IgG4 kappa anty-PD-1, który ma potwierdzone działanie przeciwnowotworowe w wielu nowotworach złośliwych, między innymi w raku płuc. Stwierdzono, że około 23–28% pacjentów z tym nowotworem ma wysoki poziom ekspresji ligandu zaprogramowanej śmierci komórki (PD-L1), który jest zdefiniowany jako błoniasta ekspresja PD-L1 na co najmniej 50% komórek nowotworowych, niezależnie od intensywności barwienia

Długotrwała odpowiedź na leczenie pazopanibem w pierwszej linii u pacjenta z jasnokomórkowym rakiem nerki w stadium rozsiewu

Rak nerki jest nowotworem złośliwym rozwijającym się, początkowo bezobjawowo, w miąższu nerki. Choroba zazwyczaj dotyczy jednej z nerek. Podstawową metodą leczenia tego nowotworu jest zabieg operacyjny. W sytuacji gdy doszło do powstania zmian przerzutowych, pacjenci mają możliwość leczenia nowoczesnymi terapiami dostępnymi w Polsce w ramach programów lekowych. Zaliczamy do nich inhibitory kinaz tyrozynowych (np. pazopanib, sunitynib, kabozantynib), immunoterapię (przeciwciało anty-PD1 — niwolumab), inhibitory szlaku m-TOR (temsirolimus, ewerolimus). W pracy przedstawiono opis pacjenta leczonego pazopanibem w pierwszej linii leczenia rozsianego raka nerki, który odnosi korzyści z tej terapii

Długotrwała odpowiedź na terapię pembrolizumabem u pacjenta leczonego z powodu niedrobnokomórkowego raka płuca z wysoką ekspresją PD-L1

Pembrolizumab jest inhibitorem punktu kontrolnego odpowiedzi immunologicznej (anty-PD-1), który wykazał między innymi skuteczność w leczeniu pierwszej linii chorych na uogólnionego, miejscowo zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca z ekspresją PD-L1 powyżej 50%. W niniejszej pracy opisano przypadek mężczyzny leczonego pembrolizumabem od 27 miesięcy bez istotnej toksyczności

Długotrwała odpowiedź na terapię pembrolizumabem u pacjenta z rakiem płuca w stadium rozsiewu

Podstawową terapią pierwszego rzutu w przypadku niedrobnokomórkowego, przerzutowego, płaskonabłonkowego raka płuca (NSCLC) jest chemioterapia oparta na pochodnych platyny lub aktualnie w ramach programu lekowego immunoterapia pembrolizumabem u pacjentów z zaprogramowaną ekspresją ligandu PD-L1 obecną na ponad 50% komórek nowotworowych. Pembrolizumab jest humanizowanym monoklonalnym przeciwciałem IgG4 kappa anty-PD-1, który ma potwierdzone działanie przeciwnowotworowe, między innymi w zaawansowanym, niedrobnokomórkowym raku płuc. Stwierdzono, że około 23–28% pacjentów z tym nowotworem ma wysoki poziom zaprogramowanej ekspresji ligandu śmierci 1 (PD-L1), który jest zdefiniowany jako błoniasta ekspresja PD-L1 na co najmniej 50% komórek nowotworowych, niezależnie od intensywności barwienia