Urinary tract infection — diagnostic problems

Wstęp. Zakażenia układu moczowego (ZUM) należą do najczęstszych infekcji bakteryjnych u dzieci. Cel pracy. W pracy przedstawiono własne doświadczenia w postępowaniu u dzieci z ZUM oraz zwrócono uwagę na najczęściej spotykane błędy diagnostyczne. Materiał i metody. Analizie poddano 186 dzieci, które w latach 2011–2013 zgłosiły się z rozpoznaniem wstępnym ZUM. Wyniki. W badanej grupie ZUM rozpoznano u 85 pacjentów. U 25 dzieci stwierdzono czynniki sprzyjające rozwojowi zakażenia układu moczowego. Zakażenie dróg moczowych najczęściej wywołane było infekcją Escherichia coli (90% przypadków). Wnioski. U noworodków i małych dzieci objawy zajęcia układu moczowego są niecharakterystyczne, dlatego konieczne jest prawidłowe pobieranie moczu do badania w przypadku choroby gorączkowej. Każde dziecko z nawrotowym ZUM powinno mieć wykonane badania obrazowe w celu wstępnego wykluczenia lub rozpoznania wady układu moczowego.Introduction. Urinary tract infection (UTI) is one of the most common bacterial infections in children. Aim of the study. The authors present their experience with the diagnosis and treatment of children with UTI and highlight the most common diagnostic errors. Material and methods. We analyzed 186 cases of children reported between 2011 and 2013 with initial diagnosis of UTI. Results. In the study group the UTI was diagnosed in 85 patients. A contributing factor to the development of urinary tract infections was detected in 25 patients. The most isolated bacterium was Escherichia coli with frequency rate of 90%. Conclusions. In newborns and young children, the symptoms of urinary tract infections are uncharacteristic, it is necessary to correct urine sample collection for tests in the case of febrile illness. Every child with recurrent UTI should be made imaging for exclude or diagnosis of urinary tract defects

The place of MR urography in the diagnosis of urinary tract pathology in pediatric patients. Case report

Wstęp. Urografia rezonansu magnetycznego (uro-MR) jest nowoczesną metodą umożliwiającą nieinwazyjne badanie układu moczowego. Materiał i metody. Przedstawiono przykład wykorzystania obrazowania techniką uro-MR w ustaleniu prawidłowego rozpoznania u dziecka z pa­tologią układu moczowego. Wyniki. U 12-letniej dziewczynki leczonej z powodu obustronnych podwójnych układów kielichowo-miedniczkowych ze zdwojeniem moczowo­dów oraz obustronnych odpływów pęcherzowo-moczowodowych obserwowano nawracające infekcje układu moczowego i zastój moczu. Wyniki badań obrazowych (urografia, cystografia, uro-TK) nie pozwoliły na wyciągnięcie jednoznacznych wniosków . Ostateczne rozpoznanie ustalono na podstawie badania uro-MR. Wnioski. Urografia MR jest skuteczną, niejonową metodą obrazowania układu moczowego u dzieci. W przyszłości należy spodziewać się wzrostu znaczenia uro-MR w diagnostyce patologii układu moczowego w grupie pacjentów pediatrycznych.Introduction. Magnetic resonance urography (uro-MR) is new noninvasive method for evaluation of the urinary tract. Material and methods. We described the examples of application of uro-MR to obtain correct diagnosis in child urinary tract abnormalities. Results. In a 12-year-old girl treated with bilateral duplicated pyelocalyceal system, ureters duplex and bilateral vesicoureteral reflux, recur rent urinary tract infections and urinary tract obstruction were observed. The results of imaging studies (urography, cystography, uro-CT) did not allow us to draw firm conclusions about diagnosis. The final diagnosis was based on uro-MR result. Conclusions. MR urography is useful, nonionizing method for evaluation of the urinary tract. In future, increasing importance of uro-MR in the diagnosis of urinary tract pathology in pediatric patients, may be expected

Typologia krajów świata ze względu na sytuację żywnościową ludności

The aim of the paper was to isolate, from countries where there is the biggest problem of malnutrition, groups which are similar according to the food situation. The research was based on the data of the Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO). The analysis covered 115 countries, where according to the FAO there is the highest level of malnutrition. The method of comparative analysis was used in the research and the process of grouping of countries according to the determinants of food situation was conducted with the use of cluster analysis. The research applied to the period 2012-2014. The typology of the countries let us to identify the most important factors determining the food situation in each cluster. There are historical events, national wealth or poverty which was accumulated over the time, natural conditions, as well as cultural and political conditions. Examples of relatively rich countries, where the malnutrition problem also appears, indicate the importance of income inequality

Own experience in the treatment of primary spontaneous pneumothorax in children

Background: Pneumothorax is defined as an air accumulated in the pleural cavity. Primary spontaneous pneumothorax usually is caused by rupture of a subpleural bleb or bulla. The current treatment options for pneumothorax included observation, needle aspiration, chest tube drainage, thoracotomy or thoracoscopy. There are few reports about treatment of pneumothorax in the paediatric population. Aim of the study: Presentation of authors’ experience in the treatment of primary spontaneous pneumothorax in children. Material and methods: Between 2007 and 2010 in Department of Paediatric Surgery and Oncology, Medical University of Lodz 9 patient with spontaneous pneumothorax were treated. Results: Mean follow-up lasted 5‑36 months (median 11.9). We had 7 boys and 2 girls. Patient’s age ranged from 13 to 17 years (median 15.9). Pneumothorax occured on the left side in 6 patients, on the right side in 2 patients and on both side in 1 patient. Two patients were successfully treated by conservative therapy. Among 7 children managed with chest tube drainage 3 had ipsilateral recurrence. The thoracoscopy was performed in 4 of 7 patients. The indications for thoracoscopy were failure of lung expansion after chest tube placement, persistent air leak (>7 days) and contralateral pneumothorax. Conclusions: Establishment of optimal management for children with primary spontaneous pneumothorax requires more reports about the treatment of pneumothorax in the paediatric population. High recurrence rate after treatment with chest tube drainage indicates the need of early thoracoscopy. Thoracoscopy is an effective and safe method for primary spontaneous pneumothorax in children.Wstęp: Odma opłucnowa to nagromadzenie powietrza w obrębie jamy opłucnowej. Przyczyną pierwotnej samoistnej odmy opłucnowej jest zazwyczaj rozerwanie podopłucnowego pęcherzyka lub torbielki. Metody leczenia odmy obejmują: leczenie zachowawcze, nakłucie i aspirację powietrza, drenaż jamy opłucnowej, leczenie operacyjne metodą torakotomii lub torakoskopii. Tylko nieliczne prace opisują leczenie odmy samoistnej u dzieci. Cel pracy: Przedstawienie własnych doświadczeń w leczeniu pierwotnej samoistnej odmy opłucnowej u dzieci. Materiał i metoda: W latach 2007‑2010 w Klinice Chirurgii i Onkologii Dziecięcej UM w Łodzi leczono z powodu pierwotnej samoistnej odmy opłucnowej 9 pacjentów. Wyniki: Okres obserwacji pacjentów wynosił od 5 do 36 miesięcy, średnio 11,9 miesiąca. Wśród leczonych dzieci były 2 dziewczynki i 7 chłopców. Wiek chorych wahał się od 13 do 17 lat i wynosił średnio 15,7 roku. U 6 pacjentów rozpoznano odmę opłucnową lewostronną, u 2 prawostronną, a u 1 odmę opłucnową obustronną. Dwóch pacjentów leczono z sukcesem zachowawczo. Spośród 7 dzieci leczonych drenażem u 3 wystąpił nawrót odmy po tej samej stronie. U 4 z 7 pacjentów wykonano torakoskopię. Wskazaniami do zabiegu operacyjnego były: brak rozprężenia płuca po leczeniu drenażem, utrzymujący się przeciek powietrza (>7 dni) oraz przeciwstronny nawrót odmy. Wnioski: Ustalenie optymalnego algorytmu postępowania u dzieci z pierwotną samoistną odmą opłucnową wymaga większej liczby doniesień dotyczących leczenia odmy w tej grupie wiekowej. Wysoki odsetek nawrotów u dzieci leczonych drenażem jamy opłucnowej przemawia za wcześniejszym kwalifikowaniem tych chorych do torakoskopii. Torakoskopowe wycięcie pęcherzy rozedmowych u dzieci z pierwotną samoistną odmą jest postępowaniem skutecznym i bezpiecznym

Własne doświadczenia w leczeniu dzieci z pierwotną samoistną odmą opłucnową

Wstęp: Odma opłucnowa to nagromadzenie powietrza w obrębie jamy opłucnowej. Przyczyną pierwotnej samoistnej odmy opłucnowej jest zazwyczaj rozerwanie podopłucnowego pęcherzyka lub torbielki. Metody leczenia odmy obejmują: leczenie zachowawcze, nakłucie i aspirację powietrza, drenaż jamy opłucnowej, leczenie operacyjne metodą torakotomii lub torakoskopii. Tylko nieliczne prace opisują leczenie odmy samoistnej u dzieci. Cel pracy: Przedstawienie własnych doświadczeń w leczeniu pierwotnej samoistnej odmy opłucnowej u dzieci. Materiał i metoda: W latach 2007‑2010 w Klinice Chirurgii i Onkologii Dziecięcej UM w Łodzi leczono z powodu pierwotnej samoistnej odmy opłucnowej 9 pacjentów. Wyniki: Okres obserwacji pacjentów wynosił od 5 do 36 miesięcy, średnio 11,9 miesiąca. Wśród leczonych dzieci były 2 dziewczynki i 7 chłopców. Wiek chorych wahał się od 13 do 17 lat i wynosił średnio 15,7 roku. U 6 pacjentów rozpoznano odmę opłucnową lewostronną, u 2 prawostronną, a u 1 odmę opłucnową obustronną. Dwóch pacjentów leczono z sukcesem zachowawczo. Spośród 7 dzieci leczonych drenażem u 3 wystąpił nawrót odmy po tej samej stronie. U 4 z 7 pacjentów wykonano torakoskopię. Wskazaniami do zabiegu operacyjnego były: brak rozprężenia płuca po leczeniu drenażem, utrzymujący się przeciek powietrza (>7 dni) oraz przeciwstronny nawrót odmy. Wnioski: Ustalenie optymalnego algorytmu postępowania u dzieci z pierwotną samoistną odmą opłucnową wymaga większej liczby doniesień dotyczących leczenia odmy w tej grupie wiekowej. Wysoki odsetek nawrotów u dzieci leczonych drenażem jamy opłucnowej przemawia za wcześniejszym kwalifikowaniem tych chorych do torakoskopii. Torakoskopowe wycięcie pęcherzy rozedmowych u dzieci z pierwotną samoistną odmą jest postępowaniem skutecznym i bezpiecznym