3 research outputs found
Hypertension treatment preferences in long-term dialysed children in Poland - a survey of pediatric nephrologists
Wst臋p Przewlek艂a choroba nerek prowadzi do rozwoju
nadci艣nienia t臋tniczego u wi臋kszo艣ci chorych.
Leczenie nadci艣nienia towarzysz膮cego niewydolno艣ci
nerek jest utrudnione przez ograniczenia w stosowaniu
wielu preparat贸w i brak wystarczaj膮cych do艣wiadcze艅
klinicznych, a ponadto istniej膮ce obecnie
rekomendacje nie obejmuj膮 w og贸le chorych ze
schy艂kow膮 niewydolno艣ci膮 nerek. Wyb贸r terapii hipotensyjnej
ogranicza te偶 m艂ody wiek chorych, gdy偶
wielu lek贸w nie mo偶na stosowa膰 u dzieci. Celem
badania by艂a analiza jako艣ci leczenia przeciwnadci艣nieniowego
u dzieci ze schy艂kow膮 niewydolno艣ci膮
nerek poddawanych przewlek艂ej dializoterapii.
Materia艂 i metody Analiz膮 obj臋to wszystkie dzieci dializowane
w Polsce w dniu 30 listopada 2004 roku (n = 134).
Uzyskano informacje dotycz膮ce grup stosowanych lek贸w
oraz dawek preparat贸w, a tak偶e opinie lekarzy na
temat doboru lek贸w stosowanych przy nag艂ym wzro艣cie
ci艣nienia t臋tniczego oraz tych, kt贸rych dzieciom
dializowanym nie powinno si臋 podawa膰.
Wyniki Nadci艣nienie t臋tnicze stwierdzono u 74 (55%)
dzieci (47 ch艂opc贸w, 27 dziewczynek). Najcz臋stsz膮
przyczyn膮 niewydolno艣ci nerek w grupie dzieci z nadci艣nieniem
by艂o k艂臋buszkowe zapalenie nerek (27/74).
W badanej grupie 65% dzieci leczono za pomoc膮 kilku
lek贸w hipotensyjnych, 32% za pomoc膮 jednego
leku, a 3% jedynie metodami niefarmakologicznymi.
Mimo aktywnego leczenia, zaledwie u 58% dializowanych
dzieci prowadzi艂o ono do obni偶enia warto艣ci
ci艣nienia t臋tniczego poni偶ej 95 percentyla dla wzrostu
i wieku. Najmniejsz膮 skuteczno艣膰 kontroli ci艣nienia
t臋tniczego obserwowano w przypadku leczenia skojarzonego,
zw艂aszcza wielolekowego.
Najcz臋艣ciej stosowanymi lekami byli antagoni艣ci
wapnia, kt贸re podawano u og贸艂em 73% dzieci, w tym
u 43/48 w politerapii, a 11/24 w monoterapii. Inhibitory konwertazy angiotensyny by艂y najcz臋艣ciej stosowane
w monoterapii (50%). Mimo znanych kontrowersji,
przy nag艂ym wzro艣cie ci艣nienia t臋tniczego stosowano
najcz臋艣ciej nifedipin臋.
Wnioski Badanie wykaza艂o, 偶e w Polsce odsetek dializowanych
dzieci wymagaj膮cych leczenia nadci艣nieniowego
si臋ga 55%, w tym wi臋kszo艣膰 z nich wymaga
podawania kilku lek贸w. Pomimo 偶e zasady leczenia
s膮 podobne we wszystkich o艣rodkach, skuteczno艣膰
leczenia pozostaje niezadowalaj膮ca (58%).Background Chronic kidney disease is associated with the
development of arterial hypertension in a vast majority of
patients. The treatment of hypertension in these subjects is
difficult and challenging due to a limited clinical experience
with most drugs and no widely recognised recommendations
for patients with end-stage renal disease. A choice of
antihypertensive drugs is further narrowed by the young age
of the patients since almost all drugs are not recommended
in children with renal failure. The aim of this nationwide
retrospective analysis was to assess the hypertension treatment
patterns in the population of children with chronic
kidney diseases (CKD) undergoing hemodialysis or peritoneal
dialysis in Poland.
Material and methods Among all 134 children dialysed on
30th November 2004 in 13 pediatric dialysis centres in Poland
seventy four (55%; 47M, 27F) children were hypertensive.
For each patients the treating physicians filled a questionnaire
that allowed to collect the following data: the primary
kidney disease, chronic dialysis treatment, diagnostic
criteria of hypertension and present antihypertensive medication
if any. Additionally we asked of the doctors’ preference
for a therapy for the acute rise in blood pressure and
suggestions which drugs, in their opinion, should not be
used in dialysed children. Results In the hypertensive dialysed patients the most frequent
causes of chronic kidney disease were chronic
glomerulopathies (27/74). Thirty two percent of children
were on monotherapy whereas 65% required combined treatment.
The therapy was adequate only in 58% of subjects.
The lowest rate of efficacy was detected in patients requiring
a combined antihypertensive therapy.
Among antihypertensive drug classes calcium channel blockers
were administered most frequently (in 73% of children, in 11/24 cases in monotherapy and in 43/48 patients in combination).
Angiotensin converting enzyme inhibitors were most
frequently administered in monotheraphy (50%). Nifedipine
was preferred in acute blood pressure rise in children.
Conclusion We conclude that incidence of hypertension
in dialysed children in Poland is relatively high. The pattern
of the treatment was quite uniform, although the efficacy
was relatively low (58%)