Diffusion radius of muonic hydrogen atoms in H-D gas

The diffusion radius of the 1S muonic hydrogen atoms in gaseous H_2 targets with various deuterium admixtures has been determined for temperatures T=30 and 300 K. The Monte Carlo calculations have been performed using the partial differential crosssections for $p\mu$ and $d\mu$ atom scattering from the molecules H$_2$, HD and D$_2$. These cross sections include hyperfine transitions in the muonic atoms, the muon exchange between the nuclei $p$ and $d$, and rotational-vibrational transitions in the target molecules. The Monte Carlo results have been used for preparing the time-projection chamber for the high-precision measurement of the nuclear $\mu^{-}$ capture in the ground-state $p\mu$ atom, which is now underway at the Paul Scherrer Institute.Comment: 8 pages, 10 figures, 1 tabl

Theoretical and computational study of the energy dependence of the muon transfer rate from hydrogen to higher-Z gases

The recent PSI Lamb shift experiment and the controversy about proton size revived the interest in measuring the hyperfine splitting in muonic hydrogen as an alternative possibility for comparing ordinary and muonic hydrogen spectroscopy data on proton electromagnetic structure. This measurement critically depends on the energy dependence of the muon transfer rate to heavier gases in the epithermal range. The available data provide only qualitative information, and the theoretical predictions have not been verified. We propose a new method by measurements of the transfer rate in thermalized target at different temperatures, estimate its accuracy and investigate the optimal experimental conditions

Patogeneza i leczenie nadciśnienia tętniczego u hemodializowanych chorych z przewlekłą chorobą nerek

Hypertension is frequently diagnosed among patients with chronic kidney disease (CKD) and often remains poorly controlled in end stage kidney disease (ESKD) especially in haemodialysis patients. These patients are characterized by higher blood pressure variability than the general population. Volume overload is a primary factor contributing into the pathogenesis of hypertension in this cohort. In the diagnosis and monitoring of hypertension in haemodialysis patients with chronic kidney disease self-measured of blood pressure at home done during the days between haemodialysis sessions should be considered. Home blood pressure measurements are of greater prognostic value than haemodialysis unit recording. Target-values of blood pressure in haemodialysis patients are still matter of debate. However, self-measured systolic blood pressure values at home between 120 to 130 mmHg are associated with the best prognosis in haemodialysis patients with CKD. Among not pharmacological methods of antihypertensive treatment in haemodialysis patients with CKD reducing volaemia by increasing ultrafiltration during haemodialysis procedures, individualization of sodium concentration in the dialysis fluid and low sodium diet should be listed. While, in the pharmacotherapy b-adrenergic antagonists seem to be the drugs of first choice.U chorych z przewlekłą chorobą nerek (PChN) często występuje nadciśnienie tętnicze. U wielu chorych z PChN leczenie nadciśnienia tętniczego nie jest w pełni skuteczne. Dotyczy to szczegolnie chorych ze schyłkową niewydolnością nerek leczonych hemodializami. Chorzy ci charakteryzują się rownież większą zmiennością ciśnienia tętniczego niż populacja ogolna. Głownym czynnikiem w patogenezie nadciśnienia tętniczego u chorych ze schyłkową niewydolnością nerek leczonych hemodializami jest hiperwolemia. W rozpoznawaniu i monitorowaniu nadciśnienia tętniczego u tych chorych należy preferować wykonywanie samodzielnych domowych pomiarow ciśnienia tętniczego w dniach bez zabiegow hemodializy. Domowe pomiary ciśnienia tętniczego mają większą wartość prognostyczną niż pomiary ciśnienia tętniczego wykonywane w stacji dializ. Docelowe wartości ciśnienia tętniczego u chorych ze schyłkową niewydolnością nerek leczonych hemodializami są nadal przedmiotem kontrowersji. Wykazano jednak, że najlepszym rokowaniem charakteryzują się chorzy ze skurczowym ciśnieniem tętniczym wynoszącym w samodzielnych domowych pomiarach 120–130 mm Hg. Niefarmakologicznymi metodami leczenia przeciwnadciśnieniowego u chorych ze schyłkową niewydolnością nerek leczonych hemodializami są: zmniejszenie wolemii przez zwiększenie ultrafiltracji w trakcie hemodializy, indywidualizacja stężenia sodu w płynie dializacyjnym oraz zmniejszenie zawartości sodu w diecie. W farmakoterapii lekami pierwszego wyboru są antagoniści receptorow b-adrenergicznych

Low-energy negative muon interaction with matter

Using simulated data, obtained with the FLUKA code, we derive empirical regularities about the propagation and stopping of low-energy negative muons in hydrogen and selected solid materials. The results are intended to help the preliminary stages of the set-up design for experimental studies of muon capture and muonic atom spectroscopy. Provided are approximate expressions for the parameters of the the momentum, spatial and angular distribution of the propagating muons. In comparison with the available data on the stopping power and range of muons (with which they agree in the considered energy range) these results have the advantage to also describe the statistical spread of the muon characteristics of interest.Comment: 17 pages, 9 figures; Version accepted for publication in JINS

Safety and efficiency of treatment with cinacalcet of haemodialysed patients with chronic kidney disease and secondary hyperparathyroidism

Introduction: Secondary hyperparathyroidism (sHPT) is a common disorder in haemodialysed patients with chronic kidney disease (CKD). Cinacalcet increases the sensitivity of calcium receptor to the serum calcium, thus reducing serum parathormone (PTH) concentration. The aim of this study was to assess the safety and efficacy of six-month treatment with cinacalcet in haemodialysed CKD patients with sHPT in upper Silesia. Material and methods: 71 haemodialysed CKD patients with sHPT (PTH > 300 pg/mL) were enrolled in this study. The target was to decrease PTH concentration below 300 pg/mL. PTH (ECL; Roche, Mannheim, Germany), calcium and phosphate concentration was assessed before the first dose of cinacalcet and then after three and six months of treatment, before haemodialysis session. The results are shown as means and 95% confidence index. Results: 58 patients completed the study. There was a significant decrease in serum PTH concentration from 1,138 pg/mL (931&#8211;1,345 pg/mL) to 772 pg/mL (551&#8211;992 pg/mL) after three months of treatment (p < 0.0001) and to 635 pg/mL (430-839 pg/mL; p < 0.0001) after six months. The target PTH concentration was reached in 25% of the patients after three months and in 45% after six months of treatment. Cinacalcet was ineffective in decreasing serum PTH in 16 (28%) patients. There were no significant differences in serum calcium and phosphate concentration during the observation period. Conclusions: 1. Cinacalcet decreases serum PTH concentration in most haemodialysed CKD patients with sHPT. 2. In 28% of patients, resistance to treatment with cinacalcet was observed. 3. Cinacalcet treatment was well tolerated and caused only a few side effects. (Endokrynol Pol 2013; 64 (2): 176&#8211;181)Wstęp: U hemodializowanych chorych na przewlekłą chorobą nerek (PChN) często występuje wtórna nadczynność przytarczyc. Cynakalcet zwiększa wrażliwość receptora wapniowego na wapń w surowicy krwi i powoduje obniżenie stężenia parathormonu (PTH) w surowicy. Celem badania była ocena bezpieczeństwa i skuteczności sześciomiesięcznego leczenia preparatem cynakalcet hemodializowanych chorych na PChN z sHPT w województwie śląskim. Materiał i metody: Badaniem objęto 71 hemodializowanych chorych na PChN z sHPT. Celem leczenia było zmniejszenie stężenia PTH w surowicy do wartości poniżej 300 pg/ml. U wszystkich chorych na początku badania, jak również po 3 i 6 miesiącach oznaczono stężenia PTH (ECL; Roche, Mannheim, Niemcy), wapnia i fosforanów w surowicy przed zabiegiem hemodializy. Wyniki przedstawiono jako średnie i 95% przedział ufności. Wyniki: Badanie ukończyło 58 osób. Leczenie cynakalcetem doprowadziło do znamiennego obniżenia stężenia PTH z 1138 pg/ml (931&#8211;1345 pg/ml) na początku badania do 772 pg/ml (551&#8211;992 pg/ml) po 3 miesiącach leczenia (p < 0, 0001), a po 6 miesiącach do 635 pg/ml (430&#8211;839 pg/ml; p < 0, 0001). Docelowe stężenie PTH w surowicy osiągnięto u 25% chorych po 3 miesiącach leczenia i u 45% chorych po 6 miesiącach leczenia. U 16 (28%) chorych leczenie cynakalcetem nie spowodowało zmniejszenia stężenia PTH w surowicy. Podczas leczenia preparatem cynakalcet nie obserwowano znamiennych zmian stężenia wapnia i fosforanów w surowicy. Wnioski: 1. Cynakalcet obniża stężenie PTH w surowicy u większości hemodializowanych chorych na PChN z wtórną nadczynnością przytarczyc. 2. U 28% chorych obserwuje się oporność na leczenie preparatem cynakalcet. 3. Leczenie preparatem cynakalcet było u większości chorych dobrze tolerowane i powodowało niewiele działań niepożądanych. (Endokrynol Pol 2013; 64 (2): 176&#8211;181