Influence of 4-tert-ocylophenol on estrogen receptor α expression in bank vole Leydig Cells.

Główną funkcją komórek Leydiga jest synteza hormonów steroidowych. Opisano cztery różne stadia różnicowania komórek Leydiga w trakcie rozwoju samca. Dotychczasowe badania wskazują na znaczącą rolę estrogenów oraz ich receptorów i β w przebiegu prawidłowej steroidoegenezy w komórkach Leydiga. Jednak sygnalizacja z zaangażowaniem estrogenów nie jest dobrze poznana. W poniższej pracy zbadano wpływ ksenoestrogenu - 4-tetr-oktylofenolu (OF) na ekspresję i lokalizację ERα w pierwotnych komórkach Leydiga nornicy rudej. Komórki traktowane OF wykazują niższą ekspresję ERα zarówno na poziomie mRNA oraz białka. Otrzymane wyniki wskazują również na zmiany morfologiczne w obrębie komórek Leydiga w wyniku działania OF oraz zmian w dystrybucji białka ERα w komórce. W cytoplazmie i jądrze komórek Leydiga zlokalizowano także receptor węglowodorów arylowych (Ahr), mogący modulować odpowiedź komórki na estrogeny. Podsumowując, estrogenny charakter OF zakłóca prawidłowe funkcjonowanie komórek Leydiga. Powyższe rezultaty wskazują również na możliwość działanie OF poprzez aktywację błonowych receptorów estrogenowych.Leydig cells are the main steroid hormon-producing cells of the testis. Four distinct differentiation stages of adult Leydig cell development have been identified and characterized. It is postulated that estrogens and their receptors play a major role in proper steroidogenesis in Leydig cells. However estrogen signaling is still not fully know. There are two different ER α and β and their activation can mediated different physiological effects. In the present study we evaluated in vitro effects of 4-tert-ocylophenol (OP) on the expression and distribution of ERα in bank vole primary culture of Leydig cells. Treatment of OP in two doses – 10-4M or 10-8M resulted in decrease of ERα mRNA and protein in Leydig cells. Our results shows that OP acts directly on morphology of Leydig cell and causes alterations in ERα distribution. Additinally, we localized Arylhydrocarbon receptor (AhR) in cytoplasm and nuclei of Leydig cells. It is impossible crosstalk between Ahr and ER signaling. All together, our findings demonstrate that estrogenic activity of OP can interrupt function of primary bank vole Leydig cells. Alterations in ERα expression may partially result from activation of membrane ER receptors

The influence of curcumin on growth, survival and migration of cell lines A498 and Du145.

Kurkumina jest substancją pochodzenia naturalnego, pozyskiwaną z kłączy rośliny o nazwie ostryż długi (Curcuma longa) i jest powszechnie stosowana jako przyprawa oraz barwnik spożywczy. Badania ostatnich lat wskazują na jej zdolność do modulacji licznych szlaków sygnalnych w komórce, przypisując jej wysoce plejotropowy mechanizm działania. Wyniki licznych prac naukowych dowodzą, że kurkumina hamuje proliferację komórek nowotworowych oraz wykazuje silny efekt cytotoksyczny w warunkach in vitro, natomiast w warunkach in vivo hamuje powstawanie guzów oraz przerzutów. W niniejszej pracy zbadano wpływ kurkuminy na wzrost oraz przeżywalność komórek ustabilizowanej linii nowotworowej jasnokomórkowego raka nerki A498. Jasnokomórkowy rak nerek stanowi 70-80% przypadków raka nerkowokomórkowego. Z wysokim ryzykiem rozwoju tego typu raka nerki wiąże się mutacja w obrębie genu kodującego białko von Hipell Lindau (VHL), która obecna jest w linii komórkowej A498. Mutacja genu VHL oraz jej rola w procesie kancerogenezy jest obiektem licznych prac badawczych i nie jest do końca poznana. Wykazano, iż kurkumina hamowała wzrost komórek A498 w sposób zależny od dawki, przy IC50 równym 8µM. Związek ten wywoływał w badanych liniach komórkowych efekt cytotoksyczny. Uzyskane w pracy wyniki wskazują, że kurkumina posiada zdolność hamowania migracji komórek linii A498. Badana w pracy ustabilizowana linia komórek nowotworowych DU145 stanowiła model badawczy komórek raka prostaty. Obecnie prowadzone są badania kliniczne z udziałem kurkuminy w terapii leczenia nowotworu gruczołu krokowego. Otrzymane wyniki wskazują, że kurkumina hamuje wzrost komórek linii DU145 w sposób zależny od dawki, przy IC50 równym 9µM. Zastosowany związek wykazywał większy efekt cytotoksyczny względem badanej linii komórkowej DU145, niż w przypadku linii A498. Otrzymane wyniki badań sugerują, iż kurkumina może znaleźć zastosowanie jako związek wspomagający działanie innych dostępnych leków przeciwnowotworowych.Curcumin, a phenolic compound derived from the rhizome of the plant Curcuma longa, is known as a spice and food-coloring agent. Curcumin has been reported to possess pleiotropic activities, including its potential to regulate intercellular signaling mechanisms. Numerous in vitro studies have demonstrated an inhibitory effect of curcumin on proliferation and a cytotoxic effect of various types of tumor cells. Moreover, in vivo studies suggest that curcumin prevents carcinogenesis and inhibits metastasis.In the present thesis, the in vitro effect of curcumin on the proliferation, apoptosis and cell survival of the human renal clear cell carcinoma cell line A498 was investigated. Clear cell carcinoma is the most common histological subtype, constituting 70-80% of renal cell carcinoma. Mutations of von Hipell Linadu (VHL) gen have been linked to the clear-cell renal carcinomas. A498 is a cell line with mutation in VHL gen that results in lack of functional VHL protein. However, this mutation and its role in carcinogenesis remains largely unknown. The results confirmed that curcumin inhibit the A498 cells growth in a dose-dependent manner, with IC50 8µM and increases apoptosis in the cell line A498. Moreover, curcumin inhibits A498 cells migration in vitro.In this study the effect of curcumin on prostate cancer cell line – DU145 was also investigated. Currently, clinical trials involving curcumin in the treatment of prostate cancer treatment are being made. The results confirmed that curcumin inhibits DU145 cells growth, with IC50 9µM. Polyphenol decreases the viability of examined cells by the pro-apoptotic effect. Curcumin exhibited a greater cytotoxic effect of the DU145 cell line than in the case of A498 line.The results obtained in this thesis suggest that curcumin may be found as an additional cancer drug in the tumor treatment

Nitric Oxide-Induced Dormancy Removal of Apple Embryos Is Linked to Alterations in Expression of Genes Encoding ABA and JA Biosynthetic or Transduction Pathways and RNA Nitration

Short-term (3 h) treatment of embryos isolated from dormant apple (Malus domestica Borkh.) seeds with NO donors stimulates their transition from dormancy to germination. Seed dormancy is maintained by ABA, while germination is controlled mainly by gibberellins (GAs) and jasmonic acid (JA). NO-induced dormancy removal correlates with low ABA concentration in embryonic axes and reduced embryo sensitivity to ABA. We analyzed the expression of genes encoding key enzymes of ABA degradation (CYP707A1, CYP707A2), biosynthesis (NCED3, NCED9), and elements of the ABA transduction pathway (PYL1, PYL2, RCAR1, RCAR3, PP2CA, ABI1, ABI2, SNRK2, ABI5, AREB3, ABF). A role for JA in the regulation of germination led us to investigate the expression of genes encoding enzymes of JA biosynthesis (AOS1, JMT, JAR1) and the transduction pathway (COI1, MYC2, JAZ3, JAZ12). The expression profiles of the genes were estimated in embryonic axes isolated from dormant or NO fumigated apple embryos. The analyzed genes were differentially regulated during dormancy alleviation, the main modifications in the transcription level were detected for NCED3, NCED9, CYP707A2, RCAR1, ABF, AOS1, JMT, JAR1 and JAZ3. A regulatory role of NO in the removal of seed dormancy is associated with the stimulation of expression of genes related to ABA degradation, down-regulation of genes responsible for ABA synthesis, an increase of expression level of genes engaged in JA synthesis and modification of the expression of genes engaged in signaling pathways of the hormones. To confirm a signaling role of NO during dormancy breakage, an increased RNA nitration level in embryonic axes was demonstrated

Immune Sensing of Synthetic, Bacterial, and Protozoan RNA by Toll-like Receptor 8 Requires Coordinated Processing by RNase T2 and RNase 2

Human toll-like receptor 8 (TLR8) activation induces a potent T helper-1 (Th1) cell response critical for defense against intracellular pathogens, including protozoa. The receptor harbors two distinct binding sites, uridine and di- and/or trinucleotides, but the RNases upstream of TLR8 remain poorly characterized. We identified two endolysosomal endoribonucleases, RNase T2 and RNase 2, that act synergistically to release uridine from oligoribonucleotides. RNase T2 cleaves preferentially before, and RNase 2 after, uridines. Live bacteria, P. falciparum-infected red blood cells, purified pathogen RNA, and synthetic oligoribonucleotides all required RNase 2 and T2 processing to activate TLR8. Uridine supplementation restored RNA recognition in RNASE2(-/-) or RNASET2(-/-) but not RNASE2(-/-) RNASET2(-/-) cells. Primary immune cells from RNase T2-hypomorphic patients lacked a response to bacterial RNA but responded robustly to small-molecule TLR8 ligands. Our data identify an essential function of RNase T2 and RNase 2 upstream of TLR8 and provide insight into TLR8 activation