Liability for The Robot’s Own Deed

The research of the proposed theme aims to demonstrate the existence of civil legal liability in the case of agencies with artificial intelligence, not only regarding human beings. There are already several studies of scientists in this field, and they have resulted in not only theoretical concepts, but also actual results, namely: robots. European legislation has also enshrined rules that consider the legal relationship of robots with humans. The methods we understand to use are quantitative, logical method, sociological method, comparative method. The conclusions of the article capture the importance of recognizing robots as subjects of civil law, corresponding to their degree of understanding and perception of reality, but also of assuming the consequences of their deed. This analysis can be useful: university professors, researchers in the field, doctrinaires, students, juries. The listing is not a limiting one, as the research is relevant to all those interested in this topic. The novelty of the study consists in formulating ideas based on existing legislation, but also based on the opinion poll of some professionals. The research will show that robots are also responsible for their own deed, bringing both arguments and counterarguments

Polyolefin-Supported Hydrogels for Selective Cleaning Treatments of Paintings

Surface decontamination is of general concern in many technical fields including optics, electronics, medical environments, as well as art conservation. In this respect, we developed thin copolymer networks covalently bonded to flexible polyethylene (PE) sheets for hydrogel-based cleaning of varnished paintings. The syntheses of acrylates and methacrylates of the surfactants Triton X-100, Brij 35, and Ecosurf EH-3 or EH-9 and their incorporation into copolymers with acrylamide (PAM) and N-(4-benzoylphenyl)acrylamide are reported. Photocrosslinked polymer networks were prepared from these copolymers on corona-treated PE sheets, which can be swollen with aqueous solution to form hydrogel layers. The cleaning efficacy of these PE-PAM hydrogel systems, when swollen with appropriate cleaning solutions, was evaluated on painting surfaces in dependence of the PAM copolymer composition and degree of crosslinking. Specifically, soil and varnish removal and varnish surface solubilization were assessed on mock-ups as well as on paintings, indicating that even surfactant-free cleaning solutions were effective

Spectroscopic and Spectrometric Methods Used for the Screening of Certain Herbal Food Supplements Suspected of Adulteration

Purpose: This study was carried out in order to find a reliable method for the fast detection of adulterated herbal food supplements with sexual enhancement claims. As some herbal products are advertised as "all natural", their "efficiency" is often increased by addition of active pharmaceutical ingredients such as PDE-5 inhibitors, which can be a real health threat for the consumer. Methodes: Adulterants, potentially present in 50 herbal food supplements with sexual improvement claims, were detected using 2 spectroscopic methods - Raman and Fourier Transform Infrared - known for reliability, reproductibility, and an easy sample preparation. GC-MS technique was used to confirm the potential adulterants spectra. Results: About 22% (11 out of 50 samples) of herbal food supplements with sexual enhancement claims analyzed by spectroscopic and spectrometric methods proved to be "enriched" with active pharmaceutical compounds such as: sildenafil and two of its analogues, tadalafil and phenolphthalein. The occurence of phenolphthalein could be the reason for the non-relevant results obtained by FTIR method in some samples. 91% of the adulterated herbal food supplements were originating from China. Conclusion: The results of this screening highlighted the necessity for an accurate analysis of all alleged herbal aphrodisiacs on the Romanian market. This is a first such a screening analysis carried out on herbal food supplements with sexual enhancement claims

Right ventricle to pulmonary artery coupling after transcatheter aortic valve implantation—Determinant factors and prognostic impact

IntroductionRight ventricular (RV) dysfunction and pulmonary hypertension (PH) have been previously associated with unfavorable outcomes in patients with severe aortic stenosis (AS) undergoing transcatheter aortic valve implantation (TAVI), but little is known about the effect of right ventricle (RV) to pulmonary artery (PA) coupling. Our study aimed to evaluate the determinant factors and the prognostic value of RV-PA coupling in patients undergoing TAVI.MethodsOne hundred sixty consecutive patients with severe AS were prospectively enrolled, between September 2018 and May 2020. They underwent a comprehensive echocardiogram before and 30 days after TAVI, including speckle tracking echocardiography (STE) for myocardial deformation analysis of the left ventricle (LV), left atrium (LA), and RV function. Complete data on myocardial deformation was available in 132 patients (76.6 ± 7.5 years, 52.5% men) who formed the final study population. The ratio of RV free wall longitudinal strain (RV-FWLS) to PA systolic pressure (PASP) was used as an estimate of RV-PA coupling. Patients were analyzed according to baseline RV-FWLS/PASP cut-off point, determined through time-dependent ROC curve analysis, as follows: normal RV-PA coupling group (RV-FWLS/PASP ≥0.63, n = 65) and impaired RV-PA coupling group (RV-FWLS/PASP < 0.63, n = 67).ResultsA significant improvement of RV-PA coupling was observed early after TAVI (0.75 ± 0.3 vs. 0.64 ± 0.3 before TAVI, p < 0.001), mainly due to PASP decrease (p < 0.001). LA global longitudinal strain (LA-GLS) is an independent predictor of RV-PA coupling impairment before and after TAVI (OR = 0.837, p < 0.001, OR = 0.848, p < 0.001, respectively), while RV diameter is an independent predictor of persistent RV-PA coupling impairment after TAVI (OR = 1.174, p = 0.002). Impaired RV-PA coupling was associated with a worse survival rate (66.3% vs. 94.9%, p-value < 0.001) and emerged as an independent predictor of mortality (HR = 5.97, CI = 1.44–24.8, p = 0.014) and of the composite endpoint of death and rehospitalization (HR = 4.14, CI = 1.37–12.5, p = 0.012).ConclusionOur results confirm that relief of aortic valve obstruction has beneficial effects on the baseline RV-PA coupling, and they occur early after TAVI. Despite significant improvement in LV, LA, and RV function after TAVI, RV-PA coupling remains impaired in some patients, it is mainly related to persistent pulmonary hypertension and is associated with adverse outcomes

Ανάπτυξη πολυμερικών ψηκτρών ως έξυπνα υποστρώματα για την τροποποίηση επιφανειών

The synthesis of advanced functional materials with well-defined compositions, architectures and functionalities offers a route for tuning the surface properties of materials. Surface-attached polymers became increasingly attractive as reliable means for tailoring the surface properties and their study has received a lot of attention in the last decade. The “grafting from” technique in tandem with controlled surface-initiated polymerizations offers numerous possibilities in designing well-defined grafted polymer layers. This thesis describes the synthesis of polymer brushes on flat substrates by the “grafting from” technique using atom transfer radical polymerization (ATRP). This polymerization is one of the most robust controlled/“living” radical polymerizations used for the synthesis of polymer brushes as it allows the accurate control of the molecular weight or thickness of the brush while maintaining a low polydispersity. The prepared polymer films were characterized by ellipsometry, atomic force microscopy (AFM), attenuated total reflectance (ATR)-FTIR spectroscopy and contact angle measurements. The surface-initiated polymerization of responsive homopolymer and block copolymer brushes on gold substrates is described. Three stimuli-responsive methacrylate monomers were used, namely 2-(dimethylamino)ethyl methacrylate (DMAEMA), hydrophilic and ionizable, 2-(diethylamino)ethyl methacrylate (DEAEMA), hydrophobic and pH-sensitive, tetrahydropyranyl methacrylate (THPMA), a hydrophobic methacrylate ester that can be easily hydrolyzed to methacrylic acid (MAA) which is hydrophilic and ionizable. Grafted polymer films comprising of neutral oligo(ethylene glycol) methacrylate (OEGMA) moieties were also synthesized. The wettability of the prepared films and the pH dependent swelling of the PDMAEMA brushes were studied. The living character of the polymerizations was demonstrated by the successful synthesis of block copolymer brushes. The wetting properties of the block copolymer brushes upon solvent treatment were investigated. pH-responsive polymer brushes comprising of 2-(diisopropylamino)ethyl methacrylate (DPAEMA) monomer repeat units were grafted onto roughened silicon substrates to give surfaces which can reversibly switch between superhydrophilicity at low pH and superhydrophobicity at high pH. The roughened silicon substrates exhibit hierarchical micro- and nano-roughness, which mimics the morphology of natural water repellent surfaces. The water repellency of the prepared surfaces in their superhydrophobic state was characterized by static contact angle measurements and contact angle hysteresis studies. Moreover, the restitution coefficient of water droplets bouncing off the superhydrophobic surfaces as a function of their impact velocity was investigated. The direct synthesis of sugar methacrylate-based homopolymer brushes of high grafting densities based on D-gluconamidoethyl methacrylate (GAMA) carrying a glucose functionality and 2-lactobionamidoethyl methacrylate (LAMA) which possesses a galactose group is presented. Glycopolymer films with various thicknesses were prepared on gold, silicon and glass substrates by varying the reaction conditions and the polymerization time. The synthesized glycopolymer films exhibited strong binding interactions with specific lectins via the “glycocluster” effect as verified by surface plasmon resonance (SPR). The interactions of human hepatocyte and mouse fibroblast cell lines with the glycopolymer brushes were investigated and the influence of the glycopolymer molecular structure and film thickness on the cell deposition was studied.Στην παρούσα εργασία περιγράφεται η σύνθεση πολυμερικών ψηκτρών από επίπεδες επιφάνειες με την τεχνική του ριζικού πολυμερισμού μεταφοράς ατόμου (ΑΤRP) από επιφάνεια. Τα πολυμερικά υμένια που παρασκευάστηκαν χαρακτηρίστηκαν με ελλειψομετρία, μικροσκοπία ατομικών δυνάμεων (AFM), φασματοσκοπία υπερύθρου εσωτερικής ανακλαστικότητας (ATR-FTIR) καθώς και με μετρήσεις γωνίας επαφής. Στο πρώτο μέρος της εργασίας, περιγράφεται ο εκκινούμενος από επιφάνεια χρυσού πολυμερισμός αποκρινόμενων ομοπολυμερικών και συσταδικών συμπολυμερικών ψηκτρών. Συγκεκριμένα, χρησιμοποιήθηκαν τρία ευαίσθητο- αποκρινόμενα μεθακρυλικά μονομερή, ο μεθακρυλικός 2-(διμεθυλαμινο)αιθυλεστέρας (DMAEMA), ο οποίος είναι υδρόφιλος και ιονιζόμενος, ο μεθακρυλικός 2- (διαιθυλαμινο)αιθυλεστέρας (DEAEMA), που είναι υδρόφοβος και ευαίσθητος στο pH, και το μεθακρυλικό τετραϋδροπυράνιο (THPMA), που είναι υδρόφοβος μεθακρυλικός εστέρας, ο οποίος μπορεί εύκολα να υδρολυθεί σε μεθακρυλικό οξύ (MAA), που είναι υδρόφιλο και ιονιζόμενο μονομερές. Επιπρόσθετα, συντέθηκαν πολυμερικά υμένια αποτελούμενα από ουδέτερες ομάδες, ολιγο(αιθλυλενογλυκόλη) μεθακρυλικού εστέρα (OEGMA). Σε όλα τα παραπάνω πολυμερικά υμένια πραγματοποιήθηκε μελέτη της ικανότητας διαβροχής. Επιπλέον, μελετήθηκε η pH εξαρτώμενη διόγκωση των πολυμερικών ψηκτρών του PDMAEMA. Στην συνέχεια συντέθηκαν επιτυχώς συσταδικές συμπολυμερικές ψήκτρες, γεγονός που αποδεικνύει τον ζωντανό χαρακτήρα των πολυμερισμών. Στις ψήκτρες αυτές πραγματοποιήθηκε μελέτη της ικανότητας διαβροχής σε διάφορους διαλύτες. Στο δεύτερο τμήμα της διατριβής, παρουσιάζεται η σύνθεση και ο χαρακτηρισμός πολυμερικών ψηκτρών σε τραχείες επιφάνειες πυριτίου. Συγκεκριμένα, πολυμερικές ψήκτρες ευαίσθητες σε μεταβολές του pH, αποτελούμενες από επαναλαμβανόμενες μονάδες του μονομερούς μεθακρυλικός 2-(διισοπρόπυλαμινο)αιθυλεστέρας (DPAEMA) αγκυροβολήθηκαν πάνω σε τραχείες επιφάνειες πυριτίου καθιστώντας τις επιφάνειες ικανές να μετατρέπονται αντιστρεπτά από υδρόφιλες σε χαμηλό pH, σε υπέρ-υδρόφοβες σε υψηλό pH. Οι τραχείες επιφάνειες πυριτίου παρουσιάζουν τραχύτητα σε μίκρο- και νάνο- κλίμακα, μορφολογία παρόμοια με αυτή επιφανειών που συναντώνται στην φύση και έχουν την ικανότητα να απομακρύνουν το νερό. Η ικανότητα διαβροχής των επιφανειών, στην υπέρ υδρόφοβη κατάσταση χαρακτηρίστηκε με μετρήσεις στατικής γωνίας επαφής και με μελέτες υστέρησης γωνίας επαφής. Επιπλέον διερευνήθηκε ο συντελεστής απόδοσης της ελαστικότητας της ανάκρουσης σταγόνων νερού από τις υπερυδρόφοβες επιφάνειες συναρτήσει της ταχύτητας πρόσκρουσης. Στο τελευταίο μέρος της εργασίας παρουσιάζεται η άμεση σύνθεση ομοπολυμερικών ψηκτρών υψηλής πυκνότητας σύνδεσης αποτελούμενες από παράγωγα σακχαριτών μεθακρυλικού εστέρα. Συγκεκριμένα, συντέθηκαν ομοπολυμερικες ψήκτρες βασιζόμενες στο μεθακρυλικό (γλυκοαιθυλ)αμίδιο (GAMA), που φέρει μια ομάδα γλυκόζης και στο μεθακρυλικό 2-(λακτοαιθυλ)αμίδιο (LAMA) που φέρει μια ομάδα γαλακτόζης. Σε επιφάνειες χρυσού, πυριτίου/γυαλιού παρασκευάστηκαν πολυμερικά υμένια σακχάρων διαφορετικού πάχους με αλλαγή στις συνθήκες και στον χρόνο πολυμερισμού. Τα πολυμερικά υμένια που συντέθηκαν παρουσιάζουν ισχυρή αλληλεπίδραση δέσμευσης με συγκεκριμένες λεκτίνες γεγονός που επιβεβαιώνεται με μελέτες διέγερσης επιφανειακών πλασμονίων (SPR). Επιπλέον, εξετάστηκε η αλληλεπίδραση ανθρώπινων ηπατικών κυττάρων και κυττάρων του συνδετικού ιστού από ποντίκια με τις γλυκοπολυμερικές ψήκτρες. Τέλος, μελετήθηκε η επίδραση της μοριακής δομής και του πάχους των πολυμερικών υμενίων στην εναπόθεση των κυττάρων

Novel Biomarkers and Advanced Cardiac Imaging in Aortic Stenosis: Old and New

Currently, the symptomatic status and left ventricular ejection fraction (LVEF) play a crucial role in aortic stenosis (AS) assessment. However, the symptoms are often subjective, and LVEF is not a sensitive marker of left ventricle (LV) decompensation. Over the past years, the cardiac structure and function research on AS has increased due to advanced imaging modalities and potential therapies. New imaging parameters emerged as predictors of disease progression in AS. LV global longitudinal strain has proved useful for risk stratification in asymptomatic severe AS patients with preserved LVEF. The assessment of myocardial fibrosis by cardiac magnetic resonance is the most studied application and offers prognostic information on AS. Moreover, the usage of biomarkers in AS as objective measures of LV decompensation has recently gained more interest. The present review focuses on the transition from compensatory LV hypertrophy (H) to LV dysfunction and the biomarkers associated with myocardial wall stress, fibrosis, and myocyte death. Moreover, we discuss the potential impact of non-invasive imaging parameters for optimizing the timing of aortic valve replacement and provide insight into novel biomarkers for possible prognostic use in AS. However, data from randomized clinical trials are necessary to define their utility in daily practice

Synthetic, Spectroscopic, structural, and speciation studies in the Co(II) - N,N - Bis(phosponomethyl)glycine system

Cobalt plays important roles in biological systems, despite its low availability in the earth's crust. The most common examples are vitamin B12 and coenzyme B12, a cofactor required for a group of enzymatic systems of central importance in biochemistry. Its involvement in (bio)chemical processes contributing to the integrity of the physiology of humans underscores its ability to promote (bio)chemistry with molecular targets of variable mass and biological properties. Given the fact that organic phosphonates are widespread substrates-ligands in biological fluids, we sought to investigate the relevant chemistry with Co(II). In an effort to unravel the aqueous chemistry of Co(II) in the presence of phosphonate ligands, two new Co(II)- N,N-bis(phosphonomethyl) glycine acid, aqueous soluble, complexes were synthesized, isolated and characterized. Aqueous reactions of Co(NO3)2 . 6H2O with N,N-bis(phosphonomethyl) glycine acid led to the isolation of complex [Co(C4H9O8NP2)2(H2O)2] . 2H2O (1) at low pH. At higher pH values 5.5-6 aqueous reactions of Co(CH3COO)2 . 6H2O with N,N-bis(phosphonomethyl) glycine acid in the presence of ammonia led to the isolation of complex (NH4)4[Co(H2O)6][Co{N(CH2COO)(CH2PO3)2}(H2O)2]2[Co(H2O)2{N(CH2COO)(CH2PO3 H)(CH2PO3)}Co(NH3)2(H2O)3]2 .10 H2O . 1.36 CH3CH2OH (2). The complexes were further characterized analytically, spectroscopicaly (FTIR, UV-vis, EPR), and electrochemically (cyclic voltammetry). Speciation studies were carried out for nitrilotriacetic acid (NTA) and its phosphonic derivatives (N-(phosphonomethyl)- iminodiacetic acid (NTAP), N,N-bis(phosphonomethyl)glycine (NTA2P) and nitrilotris( methylphosphonic acid) (NTA3P)). Such information are vital in trying to understand the interactions of soluble and bioavailable forms of Co(II) in biological interactions in human organisms

Ανάπτυξη των πολυμερικών ψηκτρών ως έξυπνα υποστρώματα για την τροποποίηση επιφανειών

Στην παρούσα εργασία περιγράφεται η σύνθεση πολυμερικών ψηκτρών από επίπεδες επιφάνειες με την τεχνική του ριζικού πολυμερισμού μεταφοράς ατόμου (ΑΤRP) από επιφάνεια. Τα πολυμερικά υμένια που παρασκευάστηκαν χαρακτηρίστηκαν με ελλειψομετρία, μικροσκοπία ατομικών δυνάμεων (AFM), φασματοσκοπία υπερύθρου εσωτερικής ανακλαστικότητας (ATR-FTIR) καθώς και με μετρήσεις γωνίας επαφής. Στο πρώτο μέρος της εργασίας, περιγράφεται ο εκκινούμενος από επιφάνεια χρυσού πολυμερισμός αποκρινόμενων ομοπολυμερικών και συσταδικών συμπολυμερικών ψηκτρών. Συγκεκριμένα, χρησιμοποιήθηκαν τρία ευαίσθητο- αποκρινόμενα μεθακρυλικά μονομερή, ο μεθακρυλικός 2-(διμεθυλαμινο)αιθυλεστέρας (DMAEMA), ο οποίος είναι υδρόφιλος και ιονιζόμενος, ο μεθακρυλικός 2- (διαιθυλαμινο)αιθυλεστέρας (DEAEMA), που είναι υδρόφοβος και ευαίσθητος στο pH, και το μεθακρυλικό τετραϋδροπυράνιο (THPMA), που είναι υδρόφοβος μεθακρυλικός εστέρας, ο οποίος μπορεί εύκολα να υδρολυθεί σε μεθακρυλικό οξύ (MAA), που είναι υδρόφιλο και ιονιζόμενο μονομερές. Επιπρόσθετα, συντέθηκαν πολυμερικά υμένια αποτελούμενα από ουδέτερες ομάδες, ολιγο(αιθλυλενογλυκόλη) μεθακρυλικού εστέρα (OEGMA). Σε όλα τα παραπάνω πολυμερικά υμένια πραγματοποιήθηκε μελέτη της ικανότητας διαβροχής. Επιπλέον, μελετήθηκε η pH εξαρτώμενη διόγκωση των πολυμερικών ψηκτρών του PDMAEMA. Στην συνέχεια συντέθηκαν επιτυχώς συσταδικές συμπολυμερικές ψήκτρες, γεγονός που αποδεικνύει τον ζωντανό χαρακτήρα των πολυμερισμών. Στις ψήκτρες αυτές πραγματοποιήθηκε μελέτη της ικανότητας διαβροχής σε διάφορους διαλύτες. Στο δεύτερο τμήμα της διατριβής, παρουσιάζεται η σύνθεση και ο χαρακτηρισμός πολυμερικών ψηκτρών σε τραχείες επιφάνειες πυριτίου. Συγκεκριμένα, πολυμερικές ψήκτρες ευαίσθητες σε μεταβολές του pH, αποτελούμενες από επαναλαμβανόμενες μονάδες του μονομερούς μεθακρυλικός 2-(διισοπρόπυλαμινο)αιθυλεστέρας (DPAEMA) αγκυροβολήθηκαν πάνω σε τραχείες επιφάνειες πυριτίου καθιστώντας τις επιφάνειες ικανές να μετατρέπονται αντιστρεπτά από υδρόφιλες σε χαμηλό pH, σε υπέρ-υδρόφοβες σε υψηλό pH. Οι τραχείες επιφάνειες πυριτίου παρουσιάζουν τραχύτητα σε μίκρο- και νάνο- κλίμακα, μορφολογία παρόμοια με αυτή επιφανειών που συναντώνται στην φύση και έχουν την ικανότητα να απομακρύνουν το νερό. Η ικανότητα διαβροχής των επιφανειών, στην υπέρ υδρόφοβη κατάσταση χαρακτηρίστηκε με μετρήσεις στατικής γωνίας επαφής και με μελέτες υστέρησης γωνίας επαφής. Επιπλέον διερευνήθηκε ο συντελεστής απόδοσης της ελαστικότητας της ανάκρουσης σταγόνων νερού από τις υπερυδρόφοβες επιφάνειες συναρτήσει της ταχύτητας πρόσκρουσης. Στο τελευταίο μέρος της εργασίας παρουσιάζεται η άμεση σύνθεση ομοπολυμερικών ψηκτρών υψηλής πυκνότητας σύνδεσης αποτελούμενες από παράγωγα σακχαριτών μεθακρυλικού εστέρα. Συγκεκριμένα, συντέθηκαν ομοπολυμερικες ψήκτρες βασιζόμενες στο μεθακρυλικό (γλυκοαιθυλ)αμίδιο (GAMA), που φέρει μια ομάδα γλυκόζης και στο μεθακρυλικό 2-(λακτοαιθυλ)αμίδιο (LAMA) που φέρει μια ομάδα γαλακτόζης. Σε επιφάνειες χρυσού, πυριτίου/γυαλιού παρασκευάστηκαν πολυμερικά υμένια σακχάρων διαφορετικού πάχους με αλλαγή στις συνθήκες και στον χρόνο πολυμερισμού. Τα πολυμερικά υμένια που συντέθηκαν παρουσιάζουν ισχυρή αλληλεπίδραση δέσμευσης με συγκεκριμένες λεκτίνες γεγονός που επιβεβαιώνεται με μελέτες διέγερσης επιφανειακών πλασμονίων (SPR). Επιπλέον, εξετάστηκε η αλληλεπίδραση ανθρώπινων ηπατικών κυττάρων και κυττάρων του συνδετικού ιστού από ποντίκια με τις γλυκοπολυμερικές ψήκτρες. Τέλος, μελετήθηκε η επίδραση της μοριακής δομής και του πάχους των πολυμερικών υμενίων στην εναπόθεση των κυττάρων.The synthesis of advanced functional materials with well-defined compositions, architectures and functionalities offers a route for tuning the surface properties of materials. Surface-attached polymers became increasingly attractive as reliable means for tailoring the surface properties and their study has received a lot of attention in the last decade. The “grafting from” technique in tandem with controlled surface-initiated polymerizations offers numerous possibilities in designing well-defined grafted polymer layers. This thesis describes the synthesis of polymer brushes on flat substrates by the “grafting from” technique using atom transfer radical polymerization (ATRP). This polymerization is one of the most robust controlled/“living” radical polymerizations used for the synthesis of polymer brushes as it allows the accurate control of the molecular weight or thickness of the brush while maintaining a low polydispersity. The prepared polymer films were characterized by ellipsometry, atomic force microscopy (AFM), attenuated total reflectance (ATR)-FTIR spectroscopy and contact angle measurements. The surface-initiated polymerization of responsive homopolymer and block copolymer brushes on gold substrates is described. Three stimuli-responsive methacrylate monomers were used, namely 2-(dimethylamino)ethyl methacrylate (DMAEMA), hydrophilic and ionizable, 2-(diethylamino)ethyl methacrylate (DEAEMA), hydrophobic and pH-sensitive, tetrahydropyranyl methacrylate (THPMA), a hydrophobic methacrylate ester that can be easily hydrolyzed to methacrylic acid (MAA) which is hydrophilic and ionizable. Grafted polymer films comprising of neutral oligo(ethylene glycol) methacrylate (OEGMA) moieties were also synthesized. The wettability of the prepared films and the pH dependent swelling of the PDMAEMA brushes were studied. The living character of the polymerizations was demonstrated by the successful synthesis of block copolymer brushes. The wetting properties of the block copolymer brushes upon solvent treatment were investigated. pH-responsive polymer brushes comprising of 2-(diisopropylamino)ethyl methacrylate (DPAEMA) monomer repeat units were grafted onto roughened silicon substrates to give surfaces which can reversibly switch between superhydrophilicity at low pH and superhydrophobicity at high pH. The roughened silicon substrates exhibit hierarchical micro- and nano-roughness, which mimics the morphology of natural water repellent surfaces. The water repellency of the prepared surfaces in their superhydrophobic state was characterized by static contact angle measurements and contact angle hysteresis studies. Moreover, the restitution coefficient of water droplets bouncing off the superhydrophobic surfaces as a function of their impact velocity was investigated. The direct synthesis of sugar methacrylate-based homopolymer brushes of high grafting densities based on D-gluconamidoethyl methacrylate (GAMA) carrying a glucose functionality and 2-lactobionamidoethyl methacrylate (LAMA) which possesses a galactose group is presented. Glycopolymer films with various thicknesses were prepared on gold, silicon and glass substrates by varying the reaction conditions and the polymerization time. The synthesized glycopolymer films exhibited strong binding interactions with specific lectins via the “glycocluster” effect as verified by surface plasmon resonance (SPR). The interactions of human hepatocyte and mouse fibroblast cell lines with the glycopolymer brushes were investigated and the influence of the glycopolymer molecular structure and film thickness on the cell deposition was studied