Nuclear insurance pools worldwide: the role in the nuclear law

In the second part of the 20th century it became clear to insurers that any nuclear accident has catastrophic potential. The characteristics of the nuclear risks made the coverage unattractive to individual insurers. The insurance industry was challenged to create structural and legal mechanisms, in order to be able to deal with the new hazard. The most important mechanism is the insurance pool which has contributed to the insurance industry remaining an essential part of the development of the nuclear industry and the nuclear third party liability regime. Today, the insurance market, through the insurance pools, is involved in the parallel creation of legislation and insurance policies in the two most important types of nuclear insurance: - Insurance of physical damage or first party liability that will provide coverage for all the operator’s assets on the nuclear facility. This damage consists of various types of actual damage and future damage or loss of income which results from the actual damage - Nuclear third party liability policy or liability insurance covers all aspects of off-site nuclear damage suffered by people, businesses and other property not directly related to the nuclear site. This paper aims to present the significance of the nuclear insurance pools in nuclear law and the provision of financial security in case of third party liability for the nuclear operator. Keywords: nuclear operator, third party liability, nuclear damage, insurance pool, financial security

Participation by Developing Countries in the Convention on Supplementary Compensation for Nuclear Damage: A Western Balkans Perspective

On 15 January 2015 Japan signed and delivered the instrument of acceptance of the Convention on Supplementary Compensation for Nuclear Damage. This Convention entered into force on 15 April 2015. Since this is an important instrument relating to liability and compensation for damages caused by a nuclear accident, we are interested in the Western Balkans perspective. The majority of the Western Balkans countries (Republic of Bosnia and Herzegovina, Republic of Bulgaria, Republic of Croatia, Montenegro, Republic of Serbia, and Republic of Macedonia) are part of the international regime of nuclear liability that was established with the Vienna Convention on Civil Liability for Nuclear Damage in 1963. As of yet none of them has deposited an instrument of ratification, acceptance or approval for the Convention on Supplementary Compensation for Nuclear Damage yet. This paper will attempt to argue that the Western Balkans should, in future, become part of this new international nuclear liability regime. The new nuclear liability regime is the path to a global regime for dealing with civil liability and compensation for nuclear damage and, more important, it is the way to accomplish that the citizens of both generating States and non-generating States can promptly receive meaningful compensation for nuclear damage with a minimum of litigation and other burdens.Keywords: nuclear damage, civil liability, compensation, principles

Правните предизвици при уредување на граѓанско - правната одговорност за штета причинета со нуклеарен инцидент

Со појавата на нуклеарната енергија станало јасно дека класичните принципи на отштетното право се соодветни за конвенционалните ризици, но не се доволни и не се соодветни за регулирање на новиот феномен – нуклеарна енергија. Со дистанцирањето од класичните принципи дошло до создавање на посебен правен режим на граѓанско - правна одговорност за нуклеарна штета што се наметнало како потреба која го условува развојот на нуклеарната индустрија. Исклучителните ризици вклучени во производството на нуклеарната енергија се главниот предизвик во правното регулирање на овој феномен. Во трудот ќе бидат прикажан токму начинот на кој овој посебен режим се справува со нивното регулирање. Посебен осврт ќе биде направен во однос на правниот предизвик за уредување на носителот на нуклеарната одговорност, поимот на нуклеарна штета, прашањето за каузалитетот, а ќе бидат претставени и воспоставените принципи на правниот режим на нуклеарна одговорност

Одговорност за неисправен производ во македонското право

До донесувањето на Новелата на Законот за облигационите односи во 2008 година во македонското облигационо право беше регулирана "одговорност на производителот на предмет со недостаток". Оваа правна регулатива во 2008 година беше заменета со "одговорност за неисправен производ". Овој труд има за цел, пред сè, да ги прикаже причините за промените на законската регулатива и да го лоцира нивниот извор во рамки на конкретни промени кои ги доживува современиот научно – технолошки свет, како и во рамки на тенденциите на правната наука и судската практика, со посебен осврт на транспонирањето на соодветните директиви на Европската Унија

DIFFERING UNJUST ENRICHMENT AND DAMAGES IN THEORY AND PRACTICE UNDER MACEDONIAN LAW

Two different relationships regulated by the law of obligations will be subject of analyses in this paper: unjust enrichment and civil liability. In the Republic of North Macedonia, they are distinguished from one another in the legal theory as well as in legislation, and there are different prerequisites for the rise of the obligations as well as for the claims in cases of court protection of subjective rights. The boundary between them is not so clearly drawn with respect to the prerequisites for the claim or the legal consequences. There is a fluid transition between the law on unjust enrichment and law on damages and overlap between them. The papers aim to detect those similarities, as well as to list the differences between the unjust enrichment and the damages in a way that will be useful for both legal theory and practice in Macedonian law. Enrichment of this paper will be the research conducted in the court practice in eastern Macedonian region in order to establish the current legal practice and problems with regard to these two obligations

Правна и институционална рамка на нуклеарната енергија во Р.Македонија

Иако науката за атомска радијација, атомски промени и нуклеарна фузија била развиена во периодот од 1895 до 1945 година, дури почнувајќи од 1945 година вниманието било свртено кон искористување на оваа енергија на контролиран начин за поморски погон и за создавање на електрична енергија, а во 1956 година фокусот бил ставен на технолошка еволуција на безбедни нуклеарни централи . Иако во Македонија, до денешен датум не постои нуклеарна централа или нуклеарни реактори, сепак со оглед на значењето што нуклеарната енергија го има во светот и прекуграничниот карактер на последиците во случај на нуклеарен инцидент а посебно размерите што може да ги има нуклеарната штета во нашата држава е создадена една правна и институционална рамка на полето на нуклеарната енергија. Во овој труд се зборува токму за правните извори од национален карактер кои се дел од правниот систем на нашата држава а се однесуваат на правната регулатива на нуклеарната енергија и пред сè на граѓанско-правната одговорност за нуклеарна штета, а ќе го утврдиме и односот помеѓу националното законодавство во оваа област со постоечкиот меѓународен режим на граѓанско-правна одговорност за нуклеарна штета.Со оглед на прашањето за граѓанско-правна одговорност за нуклеарна штета во Р.Македонија од посебно значење е односот на нашата држава со Бугарија бидејќи таа е единствена соседна држава која има два активни нуклеарни реактори за производство на електрична енергија и за нашата држава и лицата кои живеат на територија на нашата држава постои опасност од нуклеарна штета што може да потекне од нуклеарен инцидент од тие два нуклеарни реактори.Затоа од значење е утврдување на националната и меѓународната правна регулатива како и институционалната рамка кои постојат во моментот како и детектирање на евентуална потреба за нивна измена сè со цел гарантирање на безбедноста и сигурноста, во прв ред, а во најлош случај обезбедување на надомест на нуклеарна штета за потенцијалните жртви, односно оштетени во случај на нуклеарен инцидент

COMPENSATION OF DAMAGE IN CASE OF MEDICAL MALPRACTICE IN MACEDONIAN COURT PRACTICE AND IN COMPARATIVE LEGAL SYSTEMS

In this paper, the focus will be on the compensation of damage caused by a medicalmalpractice in domestic court practice, through the analysis of final court decisions rendered inthe period 2011-2021. The subject of analysis is primarily the basis of liability in the analyzedcases, the type of damage that the court awards and the amount of damage awarded to theinjured party or members of his close family. The aim of this paper is to provide analyses forthe legal position of the injured parties and their close family members through a comparativeprism, which will be achieved by presenting the stated issues in the comparative doctrineand practices for compensation for medical malpractice. In modern legal systems, even insome of the most developed countries in the world, civil liability law for damage suffereddue to medical malpractice leads to legal uncertainty both for victims of medical malpracticeand health care providers. The case law research is expected to show the aspects of legaluncertainty and the problems that arise as result of application of the Macedonian tort law inthe health sector, more precisely in compensating the damage that the patient or his relativessuffered during the use of health services. On the other hand, comparative analysis will alsohave the task to present the mechanisms that have been developed in certain legal systems toovercome the disadvantages of tort law as mechanism of compensation for victims of medicalmalpractice

Civil liability for AI in EU: General remarks

Artificial Intelligence (AI) has become an increasingly prominent and influential technology in modern society, permeating various sectors and significantly impacting the way we live, work, and interact. AI systems possess the ability to analyze vast amounts of data, recognize patterns, and make complex decisions with remarkable speed and accuracy. As a result, AI has facilitated significant improvements in efficiency, productivity, and problem-solving capabilities across various industries. From autonomous vehicles enhancing transportation safety to intelligent virtual assistants streamlining everyday tasks, AI has showcased immense potential in transforming societal functions. Nevertheless, alongside its transformative power, AI presents inherent risks and potential for damage. As AI systems become increasingly autonomous and capable of independent decision-making, questions regarding liability arise. Tort law, with its focus on civil wrongs and compensation for damage, plays a crucial role in determining legal accountability when AI-related damages occur. The complexities surrounding liability in AI are magnified due to the intricate interplay between human agency and machine autonomy, raising challenging legal questions that demand careful consideration. This contribution aims to present a general overview of the liability regimes currently in place in EU Member States and to determine if they provide for an adequate distribution of all such risks. The starting idea of this research is that such cases in the EU will often have different outcomes due to peculiar features of these legal systems that may play a decisive role, especially in cases involving AI. Mainly, these legal regimes largely attribute liability to human actors, emphasizing concepts such as negligence or intentional misconduct. On the other hand, although there are strict liabilities in place in all European jurisdictions, for the legal theory at present many AI systems do not fall under these regimes, and the victims are left with the sole option of pursuing their claims via fault liability

Однос помеѓу отштетно-правниот односи стекнувањето без основ во македонското право

Според конвенционалните стојалишта постои квалитативна разлика помеѓу стекнувањето без основ и одговорноста за надомест на штета бидејќи од стекнувањето без основ произлегуваат обврски за реституција а од настанувањето на граѓанско-правната одговорност произлегуваат обврски за надомест или компензација. Во теоријата се вели дека обврските за реституција имаат единствена цел да го решат проблемот - да се направи она што е праведно, тие имаат улога на правен лек и не постои потреба да се балансираат интересите на тужителот и тужениот во овој стадиум од развој на односот. Од друга страна, обврските за надомест се еквивалент на должноста да се обезбеди лек за последиците на нашите противправни дејствија. Во теоријата широко е прифатен заклучокот дека обврските за реституција и за надомест се тесно поврзани меѓу себе, пред сé поради постоењето на иста цел кај двете обврски – враќање на претходната состојба, како и поради заедничката заснованост во принципот на корективна правда. Оттаму, сосема е разбирливо стојалиштето на правната доктирна дека границата помеѓу тужбените барања за стекнување без основ и надомест на штета не може со јаснотија да се повлече, ниту во поглед на претпоставките за тужбеното барање, ниту во поглед на правните последици. Оттаму, предмет на ова истражување се од една страна, теоретско-правните карактеристики на овие две одделни облигации, но од друга страна и процесно-правните импликации кои настануваат како резултат на нејасните граници помеѓу двете облигации

Round Table: Comparison of the Civil law regulation and practices between North Macedonia, Poland and Lithuania (challenges and solutions)

Comparison of the Civil law regulation and practices between North Macedonia, Poland and Lithuania (challenges and solutions