Ortaokul öğrencilerinde yaşam becerileri ve okul güvenliği

Bu araştırma, ortaokulda öğrenim gören öğrencilerin sahip oldukları yaşam becerileri ve okul güvenlik algıları arasındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın örneklemi 431 kız (%48.2), 463 erkek (%51.8) olmak üzere yaş ortalamaları 12 olan toplam 894 ortaokul öğrencisinden oluşmaktadır. Bu öğrencilerin 165’i 5.sınıf, 232’si 6.sınıf, 308’i 7.sınıf ve 189’u 8.sınıftır. Araştırmada Kişisel Bilgi Formu, Yaşam Becerileri Ölçeği ve Okulİklimi Ölçeği kullanılarak öğrencilerden veri toplanmıştır. Elde edilen veriler SPSS 22 istatistik paket programı ile analiz edilmiştir. Yapılan analizler sonucunda, yaşam becerileri ve okul güvenliği arasında anlamlı ilişkiler elde edilmiştir. Çoklu regresyon analizi sonuçlarına göre yaşam becerileri, okul güvenliğini anlamlı bir şekilde yordamaktadır. Bununla birlikte öğrencilerin yaşam becerileri ve okul güvenliği algısı cinsiyete ve sınıf düzeylerine göre anlamlı farklılıklar göstermektedir. Araştırmada elde edilen bulgular, okul güvenliği ve yaşam becerilerinin duygu ve sağlık alanı bağlamında tartışılmış olup, bunlara ilişkin önerilerde bulunulmuştur

Effectiveness of a Psycho-education Program to Increase School Satisfaction

Bu araştırmanın amacı, öğrencilerin okul doyumunu artırmak için hazırlanan psiko-eğitimprogramının etkililiğinin test edilmesidir. Çalışma grubu üç farklı okulda 4. ve 5. sınıfa devam eden 30öğrenciden oluşmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak demografik bilgi formu ve “Çocuklar İçinKapsamlı Okul Doyumu Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma deseni, zayıf deneysel desenlerden tek grupluöntest-sontest modeli şeklinde belirlenmiştir. Araştırma verilerinin analizinde İlişkili Ölçümler İçinWilcoxon İşaretli Sıralar Testi kullanılmıştır. Programın uygulandığı tüm okullardan alınan ön-test veson-test puanları birlikte analiz edildiğinde araştırmaya katılan öğrencilerin okul doyumu ölçeğindenaldıkları ön-test ve son-test puanları arasında anlamlı bir fark olduğu görülmektedir. Ayrı ayrı üçokulun ön-test ve son-test puanlarının analizlerinin tümünde de ön-test ve son-test arasında anlamlıfark olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bu sonuçlara göre, öğrencilerin okul doyumlarını artırmaya yönelikoluşturulan altı haftalık psiko-eğitim programının, öğrencilerin okul doyumu düzeylerini artırmadaönemli bir etkisinin olduğu söylenebilirThe purpose of this study was to test the effectiveness of a psycho-educational group counseling program designed to increase students' school satisfaction. The participants consisted of 30 students attending 4th and 5th grade in three different state schools. The Comprehensive School Satisfaction Scale for Children and demographic information form were used as data collection instruments. This study was based on a single group pre-test-post-test model in weak experimental design. The Wilcoxon Signed Rank Test for Related Measurements was used to analyze the data. It was concluded that there was a significant difference between pre-test and post-test scores of students participated in psycho-education program. Moreover, the results indicated that there was a significant difference when each school was analyzed separately. According to all findings, it can be said that the six-week psycho-educational group counseling program designed to increase the school satisfaction of the students had a significant effect on increasing the students' school satisfaction levels