The response of new oat cultivars to nitrogen fertilization in greenhouse experiments

W latach 2005–2007 w cyklach dwuletnich, prowadzono badania w wazonach nad reakcją pięciu nowych odmian owsa: Stoper, Rajtar, Furman, Gniady i Koneser na zwiększenie dawek azotu z 1,2 do 2,4 i 3,6 g/wazon. Określono plon ziarna i takie cechy, jak: krzewistość produkcyjna roślin, liczba kłosków w wiesze głównej, masa ziarna z pojedynczej wiechy, liczba ziaren w wiesze oraz masa 1000 ziaren. Odmiana Koneser efektywnie wykorzystywała intensywne nawożenie azotem (3,6 g/wazon). Azot zastosowany w dawce 2,4 g N/wazon powodował istotny wzrost plonu ziarna odmian Furman, Rajtar i Stoper. Odmiana Gniady plonowała podobnie, niezależnie od poziomu nawożenia azotem. Wyższy poziom plonowania owsa był wynikiem wzrostu krzewistości produkcyjnej roślin, która rekompensowała niewielki spadek liczby ziaren i masy ziarna z wiechy. Masa 1000 ziaren u większości badanych odmian nie zmieniała się istotnie pod wpływem zwiększenia dawki azotu.The response of five new oats cultivars to nitrogen (N) applied in doses of 1.2, 2.4 and 3.6 g/pot was investigated in Mitscherlichs pots in the years 2005—2007. Yield of grain and its components (weight of 1000 grains, productivity tillering, number of spikelets per main shoot panicle, weight of grains per panicle, number of grains per panicle, grain yield of main shoot, grain yield of tiller shoot) were determined. The cultivar Koneser manifested a significant yield increase at the N rate of 3.6 g N/pot. Nitrogen applied at 2.4 g N/pot caused a significant yield increase in cvs. Furman, Rajtarand Stoper. The cultivar Gniady produced similar yields, irrespective of the nitrogen dose. Yield increase was due to the increased productive tillering of an individual plant, which compensated for slight decrease in the weight and number of grains per panicle. The 1000 grains weight of the cultivars under investigation did not respond significantly to the increased nitrogen fertilization

OCENA EKONOMICZNA PRODUKCJI PSZENICY OZIMEJ Z RÓŻNYCH GRUP UŻYTKOWYCH W ZALEŻNOŚCI OD INTENSYWNOŚCI TECHNOLOGII

Celem podjętych badań była ocena efektów produkcyjnych i ekonomicznych uprawy czterech odmian pszenicy ozimej należących do różnych grup użytkowych, w zależności od zastosowanej technologii produkcji. Podstawę opracowania stanowiły wyniki eksperymentu polowego realizowanego w latach 2008-2010. Badane odmiany to: Tonacja, Bogatka, Kris i Satyna. Spośród badanych odmian najwyższy plon ziarna wydała Bogatka, mniejszy Tonacja, a najniższy Kris i Satyna. Porównywane technologie zapewniły opłacalność produkcji ziarna pszenicy ozimej. Najkorzystniejszym wskaźnikiem opłacalności bezpośredniej charakteryzowała się odmiana chlebowa Bogatka, a najmniejszym odmiana paszowa Satyna. W technologii intensywnej dodatkowa produkcja ziarna, w porównaniu z uzyskaną w technologii oszczędnej, była efektywna ekonomicznie w przypadku odmian pszenicy chlebowej Bogatka i Kris. W technologii integrowanej najwyższą efektywnością krańcową produkcji ziarna wyróżniała się odmiana Bogatka

KIERUNKI ZMIAN PRODUKCJI ZBÓŻ W POLSCE

Celem badań jest przedstawienie zmian w produkcji zbóż w Polsce. Jako materiał źródłowy do tej analizy posłużyły dane statystyczne GUS z lat 1950-2015. W analizowanym okresie nastąpiło rozszerzenie uprawy pszenicy i pszenżyta kosztem żyta i owsa. Powierzchnia zasiewów mieszanek zbożowych i jęczmienia utrzymuje się na podobnym poziomie. Poszczególne gatunki zbóż charakteryzowały się przyrostem plonu ziarna. Ziarno zbóż wykorzystywane jest głównie na paszę. Coraz większego znaczenia nabiera przeznaczenie ziarna zbóż na cele przemysłowe, a zmalało na cele konsumpcyjne i spasanie

Plonowanie odmian owsa w zależności od warunków glebowych

W literaturze brak informacji o wpływie jakości glebyna najnowsze odmiany owsa. Celem przeprowadzonych do-świadczeń było zbadanie reakcji odmian owsa (wyrażonej plo-nem ziarna) na warunki glebowe (kompleks glebowo-rolniczy,klasa bonitacyjna gleby, pH gleby). Bazę wynikową stanowiłaseria doświadczeń odmianowych Porejestrowego Doświad-czalnictwa Odmianowego COBORU, we wszystkich rejonachPolski, w latach 2005–2012. Badano 11 odmian owsa: Arab,Breton, Cwał, Deresz, Flamingsprofi, Furman, Gniady, Krezus,Polar, Rajtar i Zuch. Doświadczenia były zakładane na glebachnależących do trzech kompleksów glebowo-rolniczych: pszen-nego dobrego, żytniego bardzo dobrego i żytniego dobrego; doklas bonitacyjnych gleby: IIIa, IIIb, IVa i IVb; w warunkach pHgleby od 4,5 do 6,7. Największe plony ziarna owsa (średnio dlaodmian) uzyskano na glebach kompleksu pszennego dobrego.W porównaniu z tym kompleksem plony mniejsze o 10,7% otrzy-mano na glebach kompleksu żytniego bardzo dobrego, a mniejszeo 18,3% na glebach kompleksu żytniego dobrego. Zniżki plonuna stopniowo gorszych kompleksach glebowo-rolniczych byłyzbliżone jak na kolejno słabszych klasach gleb. Uwzględnionew badaniach odmiany wykazywały niejednakowe zniżki plonuziarna przy ich uprawie w gorszych warunkach glebowych. Naj-większe zmniejszenie plonów na glebach kompleksów żytnichw relacji do kompleksu pszennego dobrego wystąpiło u odmian:Arab, Furman i Krezus. Najmniejsze zniżki plonu ziarna przyuprawie na glebach kompleksów żytnich stwierdzono u odmian:Breton, Deresz i Gniady

Ocena ekonomiczna technologii produkcji pszenżyta ozimego o różnym poziomie intensywności

Celem badań było porównanie produkcyjnych i ekonomicznych skutków różnej intensywności produkcji pszenżyta ozimego uprawianego w płodozmianie zbożowym. Obliczenia wykonano na podstawie wyników trzyletnich (2008-2010) badań polowych. Efektem badań było określenie wskaźników efektywności ekonomicznej dla pszenżyta ozimego w zależności od intensywności technologii produkcji. Badania wykazały, że poziom intensywności technologii wyznaczony przez nakłady ponoszone na środki produkcji decydował o strukturze kosztów bezpośrednich i opłacalności produkcji pszenżyta. Najwyższym wskaźnikiem opłacalności bezpośredniej cechowała się technologia oszczędna bez stosowania retardantu wzrostu i z ograniczoną ochroną fungicydową oraz niskim poziomem nawożenia mineralnego

Impact of sowing depth and seed size on the dynamics of germination and productivity of spring wheat

In the years of 2013–2014, pot experiments were conducted to determine the influence of sowing depth and seed size on the dynamics of spring wheat emergence and yields. The study was carried out in Mitscherlich pots using the random block method, in four replications. The experiment included spring wheat cultivar Tybalt. The first factor of the experiment was the sowing depth of seeds (1, 3, 5, 7 cm), while the second factor was the seed yield. Four levels of the second factor were taken into account: a1 – certified material (purchased), a2 – small-sized seeds (1.8 – 2.2 mm), a3 – medium seeds (2.2 – 2.5 mm), a4 – large seeds (> 2.5 mm). Adequate size of seeds for the study was ensured by sorting out of the certified material on Vogel screens. The research showed the joint impact of seed size and sowing depth on grain yield formation, number of plants and ears per pot and production tillering. The application of the sowing depth of 7 cm resulted in a significant decrease in grain yield from the pot of all seed fractions, especially the smallest fraction of seeds (1.8 – 2.2 mm). The variant of sowing large seeds (> 2.5 mm) at the depth of 3 cm turned out to be the most beneficial for grain yield

Plonowanie odmian pszenicy jarej w zależności od warunków glebowych

Celem przeprowadzonych badań było ustalenie reakcji (wyrażonej plonem ziarna) 10 odmian pszenicy jarej na jakość gleby (kompleks glebowo-rolniczy, klasa bonitacyjna gleby, pH gleby). W literaturze brakuje informacji na ten temat. Badania nad pszenicą jarą prowadzono na bazie serii doświadczeń odmianowych Porejestrowego Doświadczalnictwa Odmianowego w ra- mach COBORU, we wszystkich rejonach Polski, w latach 2005– 2012. Uwzględniono 10 odmian pszenicy jarej: Bombona, Bryza, Hewilla, Monsun, Nawra, Parabola, Trappe, Tybalt, Zadra i Żura. Doświadczenia były zakładane na czterech kompleksach glebo- wo-rolniczych: pszennym bardzo dobrym, pszennym dobrym, żytnim bardzo dobrym i żytnim dobrym; na klasach gleby: II, IIIa, IIIb i IVa; w warunkach odczynu obojętnego i lekko kwaśnego (pH gleby od 5,0 do 7,3). Najwyższe plony ziarna (średnio z odmian) uzyskano na glebach kompleksu pszennego bardzo dobrego, a o 5% niższe na glebach kompleksu pszennego dobrego. W porównaniu z kompleksem pszennym bardzo dobrym na glebach kompleksu żytniego bardzo dobrego otrzymano plony niższe o 16%, a na glebach kompleksu żytniego dobrego – niższe o 21%. Ba- dane odmiany pszenicy wykazywały niejednakowe spadki plonu ziarna przy ich uprawie w gorszych warunkach glebowych. Największe zmniejszenie plonów na glebach kompleksów żytnich w stosunku do kompleksu pszennego bardzo dobrego stwierdzono u odmian: Bryza, Tybalt, Nawra i Żura. Najmniejszymi spadkami plonu ziarna przy uprawie w gorszych warunkach glebo- wych charakteryzowały się odmiany Hewilla i Trappe

REGIONALNE ZRÓŻNICOWANIE PRODUKCJI PSZENICY W POLSCE

The aim of the study was to determine the factors influencing the regional diversity of wheat production in Poland. The analysis has shown that the regional diversity of wheat production in Poland is determined by both natural (climate, soil), and organizational and economical conditions. A higher concentration of this species cultivation is observed in the western and northern parts of Poland, which is associated with their level of agricultural culture, a higher intensity of production and agrarian structure. Favorable conditions for wheat production, ensuring its higher yields and better quality, can be found in Dolnośląskie and Opolskie voivodeships. These regions have developed commodity wheat production, which provides larger batches of uniform grains

Possibilities and limitations in the use of legumes from domestic cultivation in poultry feed in the context of fodder protein deficit

Poland is one of the leaders among poultry producers in Europe. There is a constant and dynamic development trend in this field of animal production. Restructuring which has occurred in Polish agriculture after the period of systemic transformation, including in poultry farming through the transition from small--farm farms with diversified animal species structure and feed production based on own production feed resources to speciali-zed poultry farms with a production profile of eggs or poultry. This resulted in a significant increase in the demand for indu-strial feed as well as raw materials necessary for their production. The introduction of high-production hybrids of laying hens and broiler chickens requires proper living and feeding conditions. The poultry industry in Poland is characterized by high dynamics of development and in this respect it was ranked among the top European Union countries. Large poultry stock requires constant supply of raw materials for the production of feed, including pro-tein components, which constitute the highest cost of feed mix. The aim of the study is to discuss the problem of cultivation and use of native coarse-grained leguminous plants as a substi-tute for post-extraction soybean meal. The work focuses on four species: faba bean, pea, lupine and soybean. The problems of cul-tivation and use of seeds of these plants for fodder purposes are presented, with particular emphasis on the suitability of their use in poultry feeds

Plonowanie i zdrowotność dwóch podgatunków pszenicy w zależności od udziału zbóż w strukturze zasiewów w warunkach integrowanej produkcji

Doświadczenie polowe prowadzono w sezonach wegetacyjnych 2012/2013 i 2013/2014 w RZD IUNG-PIB w Osinach. Pszenicę ozimą uprawiano na glebie klasy bonitacyjnej IIIa i IIIb w doświadczeniu wieloletnim z udziałem 50, 75 i 100% zbóż w płodozmianie, w warunkach integrowanej produkcji. W badaniach uwzględniono pszenicę zwyczajną (Triticum aestivum ssp. vulgare) odmiany Bamberka i pszenicę orkiszową (Triticum aestivum ssp. spelta) odmiany Rokosz. Celem badań była ocena plonowania i zdrowotności dwóch podgatunków pszeni- cy ozimej w zależności od udziału zbóż w strukturze zasiewów w warunkach integrowanej produkcji. Warunki pogodowe w la- tach badań różnicowały plonowanie odmian pszenicy i wpływały na nasilenie wystąpienia chorób grzybowych. Uprawa pszenicy w monokulturze, w porównaniu z uprawą w płodozmianie, doprowadziła do wyraźnego zmniejszenia liczby kłosów na jednostce powierzchni i masy 1000 ziaren, a w konsekwencji do istotnego spadku plonu ziarna. Wzrost udziału zbóż w strukturze zasiewów przyczynił się do większego wystąpienia rdzy brunatnej (Puccinia recondita) i brunatnej plamistości liści (Drechslera tritici-repentis). Nie stwierdzono wpływu płodozmianu na nasilenie występowania septoriozy paskowanej liści (Septoria tritici). Wystąpiły różnice gatunkowe w podatności na porażenie przez patogeny grzybowe. Odmiana Rokosz wykazywała istotnie wyższą odporność na kompleks chorób podstawy źdźbła i chorób atakujących aparat asymilacyjny niż odmiana Bamberka