Wartości docelowe ciśnienia tętniczego u osób z chorobą wieńcową — spojrzenie po badaniu SPRINT

Nadciśnienie tętnicze jest jednym z głównych czynników ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego. Istotnie obciąża też rokowanie u osób po zawale serca lub z niewydolnością serca. Leczenie przeciwnadciśnieniowe poprawia rokowanie, także u osób z chorobą wieńcową. Opublikowane w ciągu ostatniego roku wyniki kilku dużych badań i analiz zmodyfikowały wytyczne postępowania w zakresie docelowego ciśnienia tętniczego. W artykule przedstawiono aktualne poglądy na docelowe ciśnienie tętnicze u osób z chorobą wieńcową.Hypertension is one of the major cardiovascular risk factors. High blood pressure is related to poor prognosis in patients with coronary artery disease or heart failure. Antihypertensive treatment improves prognosis, also in coronary artery disease patients. As recently published results of several trials and analyses have influenced guidelines (including guidelines of European Society of Cardiology) concerning blood pressure goals the article presents current views on blood pressure goals in patients with coronary artery disease

Miejsce inhibitorów konwertazy angiotensyny w leczeniu nadciśnienia tętniczego i chorób współistniejących

Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE) są jedną z najczęściej stosowanych grup leków hipotensyjnych zarówno w monoterapii, jak i w leczeniu skojarzonym nadciśnienia tętniczego. Wiele badań klinicznych, w których oceniano tę grupę leków, dostarczyło dowodów na znaczące korzyści wynikające ze stosowaniainhibitorów ACE u chorych na nadciśnienie tętnicze, zwłaszcza współistniejące z zaburzeniami metabolicznymi, cukrzycą czy rozpoznaną chorobą układu sercowo-naczyniowego. W prezentowanym artykule omówiono miejsce inhibitorów ACE w terapii nadciśnienia tętniczego na przykładzie badańz zastosowaniem przedstawiciela tej grupy — zofenoprilu. Przedstawiono również duże metaanalizy, w których oceniano korzyści ze stosowania tej grupy leków w prewencji zdarzeń sercowo-naczyniowych

Pierwotny hiperaldosteronizm - diagnostyka i leczenie w świetle ostatnich wytycznych

W ostatnich latach toczy się dyskusja dotycząca definicji, częstości występowania oraz metod diagnostycznych pierwotnego hiperaldosteronizmu. Obecnie uważa się, że częstość pierwotnego hiperaldosteronizmu, definiowanego jako autonomiczne wytwarzanie aldosteronu, należy obecnie oceniać na 5-10% u chorych z nadciśnieniem tętniczym. W artykule omówiono metody diagnostyczne - biochemiczne i lokalizacyjne - pierwotnego hiperaldosteronizmu. Przedstawiono także metody biochemiczne i lokalizacyjne służące różnicowaniu dwóch najczęściej występujących postaci pierwotnego hiperaldosteronizmu - przerostu kory nadnerczy i gruczolaka kory nadnerczy. Wobec coraz większej liczby dowodów na niekorzystny wpływ aldosteronu na układ sercowo-naczyniowy, wykraczający poza wpływ na wysokość ciśnienia tętniczego, rozpoznanie i wybór właściwej metody leczenia pierwotnego hiperaldosteronizmu nabiera ważnego znaczenia. Choroby Serca i Naczyń 2010, 7 (2), 57-6

Juxtaglomerular cell tumor - a rare cause of hypertension

Guzy wywodzące się z aparatu przykłębuszkowego nerek wydzielające w nadmiarze reninę stanowią rzadką postać wtórnego nadciśnienia z potencjalnie usuwalną przyczyną. W obrazie klinicznym dominuje nadciśnienie tętnicze najczęściej o ciężkim przebiegu, często oporne na leczenie hipotensyjne. W artykule podsumowano przebieg kliniczny, diagnostykę różnicową, obrazową i hormonalną oraz postępowanie z chorymi z podejrzeniem guza wywodzącego się z aparatu przykłębuszkowego nerek. Nadciśnienie Tętnicze 2010, tom 14, nr 2, strony 166-169.Juxtaglomerular cell tumor of the kidney is a rare benign renal neoplasm. It is also a treatable cause of secondary hypertension. Main clinical features of those tumors is hypertension, which is usual severe and can be resistant to treatment. The clinical feature, laboratory examination, imaging examination and differential diagnosis are summarized in the article. Arterial Hypertension 2010, vol. 14, no 2, pages 166-169

Pseudopheochromocytoma

Pseudopheochromocytoma jest rzadkim zespołem objawów łudząco przypominających obraz pheochromocytoma. Wyniki ostatnio opublikowanych badań sugerują, że zwiększona sekrecja adrenaliny przez nadnercza i wzmożona wrażliwość układu sercowo-naczyniowego na oddziaływanie katecholamin może przyczyniać się do napadowych zwyżek ciśnienia tętniczego. Ustalenie właściwego rozpoznania może być szczególnie trudne i wymaga przeprowadzenia szczegółowej diagnostyki w celu wykluczenia guza chromochłonnego.Pseudopheochromocytoma is a rare syndrome resembling clinical manifestations of pheochromocytoma. It has been suggested that an enhanced release of adrenaline and exaggerated cardiovascular responses to catecholamines might contribute to the paroxysmal hypertension and clinical symptoms resembling pheochromocytoma. The proper diagnosis of this syndrome is difficult and must exclude the treatable pheochromocytoma

Malignant Hypertension - Does It Still Exist?

Nadciśnienie złośliwe stanowi najcięższą postać nadciśnienia tętniczego, charakteryzującą się wysokim ciśnieniem rozkurczowym i szybkim postępem powikłań narządowych. W ostatnich dekadach nadciśnienie złośliwe rozpoznaje się rzadziej, co wynika z większej wykrywalności nadciśnienia tętniczego i rozpowszechnienia leczenia hipotensyjnego. Częstość nadciśnienia złośliwego w populacji chorych z nadciśnieniem pierwotnym mieści się w zakresie 0,1-1%. Czynniki patogenetyczne nadciśnienia złośliwego są złożone i nie zostały jednoznacznie ustalone. Uważa się, że rozwój nadciśnienia złośliwego jest wynikiem mechanicznego uszkodzenia ciągłości śródbłonka, a także jego zaburzonej funkcji hormonalnej. U chorych z nadciśnieniem złośliwym dochodzi również do aktywacji układu renina-angiotensyna-aldosteron. W obrazie klinicznym nadciśnienia złośliwego dominują: wyraźnie podwyższone ciśnienie rozkurczowe, postępująca niewydolność nerek i objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego o różnym stopniu nasilenia, z ciężką encefalopatią włącznie. Postęp i rozpowszechnienie farmakoterapii nadciśnienia tętniczego istotnie zmieniły rokowanie chorego z nadciśnieniem złośliwym, jak również doprowadziły do coraz rzadszego występowania omawianej postaci nadciśnienia tętniczego.Malignant hypertension is an extremely severe form of hypertension in which intense vasoconstriction occurs as a result of association mechanisms, including an increase in vasoconstrictors, a decrease in vasodilators, and increased activity of the sympathetic nervous and renin angiotensin aldosteron systems and is associated with endothelium dysfunction. Malignant hypertension is rapidly fatal unless antihypertensive treatment is instituted. It has been reported that malignant hypertension has become a rare condition with an improved prognosis since the advent of effective antihypertensive therapy

History of hypertension

Postęp, który dokonał się w dziedzinie nadciśnienia tętniczego w ostatnich dekadach, zawdzięczamy osiągnięciom wielu dyscyplin, zarówno klinicznych, jak i naukom podstawowym. Nadciśnienie tętnicze jest jedną z głównych odwracalnych przyczyn zgonów - co stanowi duże wyzwanie dla lekarzy i organizatorów opieki medycznej. W artykule omówiono wybrane najważniejsze etapy rozwoju wiedzy o nadciśnieniu tętniczym. Nadciśnienie Tętnicze 2007, tom 11, nr 4, strony 350–356.Hypertension is quantitatively the largest risk factor for cardiovascular diseases, is growing in prevalence, and is poorly controlled. Prevention of hypertension is possible and treatment can control hypertension in almost all patients with consequent marked reductions in stroke and myocardial infarctions. In the paper, authors presents selected milestones in the history of hypertension research. Arterial Hypertension 2007, vol. 11, no 4, pages 350-356