Komplike kolesistit olgularında erken laparoskopik kolesistektomi ile perkütan kolesistostomi sonrası interval kolesistektomi sonuçlarının karşılaştırılması

Perkütan transhepatik kolesistostomi, cerrahi için yüksek riskli, tıbbi tedaviye yanıt vermeyen veya komplike olmuş kolesistit olgularında dekompresyon amaçlı kullanılan güvenilir bir tedavi yöntemidir. Bu çalışmada, komplike kolesistit gelişmiş hastalarda erken kolesistektomi ile perkütan kolesistostomi yerleştirilmesi sonrası interval kolesistektominin klinik sonuçlarını ve her iki tedavi yönteminin maliyet analizini karşılaştırmayı amaçladık. Çalışmaya Mayıs 2005 tarihinde prospektif olarak başlandı. Çalışmamıza 100 komplike kolesistitli olgusu dahil edildi. ilk gelen komplike kolesistitli 50 hasta Grup 1’e, daha sonra gelen 50 hasta ise grup 2’ye dahil edildi. Ocak 2009 tarihde 100 hasta tamamlanınca çalışma sonlandırıldı. Her iki grup için, cerrahi açıdan yüksek riskli kabul edilen ASA 4/5 hastalar, koledokolitiasis saptanıp başarısız ERCP yapılan hastalar, daha önce üst abdominal cerrahi geçirmiş hasalar çalışma dışı bırakıldı. 50 hastada acil kolesistektomi yapıldı (Grup 1). Bu gruptaki iki hastada ameliyat sırasında koledok eksplorasyonu ihtiyacı olduğu için hastalar çalışma dışı bırakıldı. Grup 2’deki 50 hastaya ise perkütan kolesistostomi kateteri yerleştirildi ve bu hastaların 43’üne 6-11 hafta sonra interval kolesistektomi yapıldı. Her 2 grupta, hastaların erken ve geç dönem klinik sonuçları ile tüm tedavi giderleri kaydedildi. Grup 1’de açık kolesistektomiye dönme oranı %54,2 (n:26) iken, Grup 2’de %18,6 (n=8) idi. Gruplar arasında açık kolesistektomiye dönme oranları açısından Grup II lehine istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı (p=0.0001). Perioperatif dönemde izlenen komplikasyonlar, Grup 1’de %60 Grup 2’de ise %17 olarak saptandı. Komplikasyonlar açısından değerlendirildiğinde her iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı fark vardı (p=0.0001). Grup 1’de tedavi giderleri ortalama 1673 dolar iken, Grup 2’de ortalama 2952 dolar olarak hesaplandı (p<0.05). İnterval kolesistektomide, kolesistostomi katateri yerleştirilmesi, kontrol kolanjiografiler çekilmesi ve takip programı uygulanması gibi nedenlerle, tedavi maliyeti erken kolesistektomiye göre daha yüksek olduğu saptanmıştır. Komplike kolesistit olgularında, perkütan kolesistostomi sonrası interval kolesistektomi her ne kadar yüksek maliyete sahip olsada güvenli bir tedavi yöntemidir ve komplike kolesistit olgularında tercih edilebilir

Bloodstream Infections among Solid Organ Transplant Recipients: Eight Years’ Experience from a Turkish University Hospital

Background: Bloodstream infections (BSI) are frequently seen after solid organ transplantation. The incidence of bloodstream infections differs among the types of transplantation. The microbiological features and antimicrobial resistance patterns change from centre to centre. Aims: To evaluate the incidence and spectrum of aetiological agents of bloodstream infections among solid organ transplantation recipients. Study Design: Retrospective descriptive study. Methods: Medical records of solid organ transplant recipients in the period between January 1st 2004 and August 15th 2012 were assessed retrospectively. The study population comprised 927 (64 heart, 556 kidney, 307 liver) consecutive recipients. Bloodstream infections were divided into three groups according to the onset time of bloodstream infections after transplantation: early, mid-term and late. The incidence and microbiological features of bloodstream infections were evaluated. Results: The number of bloodstream infection episodes was 317 in 191 recipients which was distributed as 228 (72%) in liver, 70 (22%) in kidney and 19 (6%) in heart transplantation. Ninety-eight 98 (30.9%) of the episodes were diagnosed within the early period, 134 (42.3%) within the mid-term and 85 (26.8%) in the late period. Early and mid-term bloodstream infections were seen statistically more often in liver than in kidney or heart transplantation (p=0.01 and p=0.031, respectively). Late bloodstream infections were also common in liver transplant recipients which was not statistically significant (p=0.229). Conclusion: Liver transplant recipients are at the highest risk for developing BSI after transplantation in early, mid-term and late periods