TOLERABILITY AND SAFETY OF 219 TRANSCRANIAL DIRECT CURRENT STIMULATION (tDCS) 2.0 mA SESSIONS IN ADULT PATIENTS WITH SCHIZOPHRENIA

Introduction: The objective of the study was to evaluate safety and tolerability of tDCS treatment in schizophrenia patients. Our results confirm already established evidence that tDCS is a very safe and well tolerated method of non-invasive brain stimulation for patients with schizophrenia. Subjects and methods: Database of 219 tDCS sessions in patients with paranoid schizophrenia has been analyzed. Results: During 219 tDCS sessions there were no serious adverse effects. All adverse effects were mild to moderate and transitory and the most frequent were: itching/tingling (81%), burning (53%) or heat sensation (48%) and skin reddening (35%). Itching/tingling and burning sensation were also frequently reported as at least moderately severe. All major adverse events (itching/tingling, burning/heat sensation) were more often localized by patients under the anodal pad. Men were more prone to experience some adverse events (itching/tingling, burning/heat sensation, skin reddening, metallic taste and tiredness). Most of the adverse events had their onset at the beginning of tDCS session, resolved by the end of tDCS session (with the exception of skin reddening, which recovered within 30 minutes after stimulation) and were associated with mild or moderate distress. Conclusion: Our results confirm already established evidence that tDCS is a very safe and well tolerated method of non-invasive brain stimulation for patients with schizophrenia

The prevalence of metabolic syndrome and cigarette smoking in patients with schizophrenia or schizophrenia-like disorders - preliminary report

Wstęp. Zespół metaboliczny to współwystępowanie otyłości brzusznej, hipercholesterolemii, hiperlipidemii, nadciśnienia tętniczego i nieprawidłowego stężenia glukozy. Obecność tego zespołu istotnie zwiększa ryzyko zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych. Wyniki badań wskazują, że częstość występowania tego zespołu może być wyższa u pacjentów otrzymujących leki przeciwpsychotyczne w porównaniu z ogólną populacją. Celem publikacji była ocena częstości występowania zespołu metabolicznego, poszczególnych jego składowych oraz częstości palenia tytoniu u pacjentów ze schizofrenią lub psychozami typu schizofrenii leczonych lekami przeciwpsychotycznymi. Materiał i metody. W badaniu udział wzięło 30 pacjentów (7 kobiet i 23 mężczyzn). Oceniono stężenie cholesterolu całkowitego, frakcji LDL oraz HDL, triglicerydów, glukozy, obecność nadciśnienia, otyłości brzusznej, masę ciała, wskaźnik masy ciała, palenie tytoniu oraz wybrane czynniki demograficzne. Wyniki. Obecność zespołu metabolicznego stwierdzono u 43,3% pacjentów (42,9% kobiet oraz 43,7% mężczyzn). Obecność poszczególnych składowych zespołu metabolicznego wynosiła odpowiednio 76,7% (otyłość brzuszna), 43,3% (hipertriglicerydemia), 46,7% (obniżone stężenie cholesterolu frakcji HDL), 26,7% (nadciśnienie tętnicze), 20,0% (nieprawidłowe stężenie glukozy na czczo). Nieprawidłową masę ciała (nadwaga lub otyłość) występowała u 80% badanych osób. Wnioski. Uzyskane wyniki potwierdzają, że zespół metaboliczny jest zaburzeniem występującym istotnie częściej u pacjentów otrzymujących leki przeciwpsychotyczne. Uwagę zwraca bardzo duża częstość występowania palenia tytoniu oraz nadwagi lub otyłości w przebadanej grupie pacjentów.Introduction.Metabolic syndrome is a complex of abdominal obesity, hypercholesterolemia, hyperlipidemia, hypertension and abnormal blood glucose levels. The presence of this syndrome increases the risk of death due to cardio-vascular diseases. Current researches indicate that the prevalence of this syndrome may be higher in patients treated with antipsychotics comparing to general population. The objective of this paper is to evaluate the prevalence of metabolic syndrome, its components and cigarette smoking among the patients with schizophrenia or schizophrenia-like psychoses treated with antipsychotics. Material and methods. Thirty patients were enrolled in the study (7 women and 23 men). The following data were acquired: total cholesterol, LDL cholesterol, HDL cholesterol, triglycerides and glucose blood levels, hypertension, abdominal obesity, body weight, BMI, cigarette smoking and certain demographic factors. Results. Metabolic syndrome was diagnosed in 43,3% of the patients (42,9% women and 43,7% men). The incidence of its components was: 76,7% (abdominal obesity), 43,3% (hipertriglicerydemia), 46,7% (decreased HDL cholesterol blood level), 26,7% (hypertension), 20,0% (impaired fasting glucose). Abnormal body weight (overweight or obesity) was found in 80% of the patients. Conclusions. Achieved results confirm that metabolic syndrome is significantly more common among the patients treated with antipsychotics comparing to general population. A very high incidence of cigarette smoking and abnormal body weight was found

Clinically relevant drug interactions of sertindole

The authors present the summary of information on clinically relevant interactions of sertindole. Interactions with QT-prolonging drugs and interactions at the level of CYP2D6 and CYP3A4 enzymes are presented. Moreover, mechanisms underlying both types of interactions are discussed. In the summary the authors emphasize the interactions between sertindole and other psychotropic drugs. Finally, some suggestions how to increase the safety of sertindole therapy are given. Psychiatry 2011; 8, 1: 18–24Autorzy przedstawili podsumowanie informacji na temat istotnych klinicznie interakcji sertindolu. Omówiono interakcje z lekami wydłużającymi odstęp QT oraz zachodzące na poziomie izoenzymów CYP2D6 oraz CYP3A4. Ponadto opisano mechanizmy leżące u podłoża interakcji obydwu typów. W podsumowaniu zwrócono uwagę na znaczenie interakcji zachodzących pomiędzy sertindolem oraz innymi lekami psychotropowymi. Przedstawiono również propozycje działań zwiększających bezpieczeństwo leczenia sertindolem. Psychiatria 2011; 8, 1: 18–2

Vilazodone — a new multifunctional antidepressant

Wilazodon jest nowym wielofunkcyjnym lekiem przeciwdepresyjnym. Mechanizm działania wilazodonu opiera się na hamowaniu wychwytu zwrotnego serotoniny, jest on również częściowym agonistą autoreceptora serotoninowego 5-HT1A. W ten sposób lek ten zwiększa stężenie serotoniny w szczelinie synaptycznej w większym stopniu niż klasyczne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny. Konieczne jest stopniowe zwiększanie dawki leku, do dawki maksymalnej i terapeutycznej wynoszącej 40 mg/dobę. Lek powinien być przyjmowany z pokarmem, w przeciwnym wypadku jego stężenie we krwi może ulec obniżeniu nawet o 50%. Wilazodon jest metabolizowany w wątrobie głównie przez cytochrom CYP3A4. Dwa randomizowane, przeprowadzone metodą podwójnie ślepej próby badania kliniczne potwierdzają przewagę wilazodonu w dawce 40 mg/dobę nad placebo w krótkoterminowym (8. tygodniu) leczeniu depresji. Skuteczność długoterminowa była oceniana jedynie w badaniu otwartym. Profil bezpieczeństwa leku nie różni się istotnie od innych serotoninergicznych leków przeciwdepresyjnych. Do głównych działań niepożądanych należą nudności, biegunki i bóle głowy. Dostępne dane nie wskazują na to, aby wilazodon pod jakimkolwiek względem istotnie przewyższał aktualnieVilazodone is a new multifunctional antidepressive agent. Its mechanism of action includes inhibition of serotonin reuptake and partial agonism at the 5-HT1A serotonergic autoreceptor. Because of this, it increases serotonin concentration in the synaptic gap more than classic serotonin reuptake inhibitors. Slow dose titration up to the maximum and therapeutic dose of 40 mg/day is required. Vilazodone has to be taken with food, its blood level may be reduced by 50% otherwise. It is metabolized in the liver, mainly by CYP3A4. Two randomized, double blind clinical trials demonstrated its efficacy against placebo in short-term (8 weeks) treatment of major depression. Long-term efficacy was evaluated only in an open study. Safety profile does not differ from the one observed for other serotonergic antidepressants. The most commonly observed adverse events are nausea, diarrhea, and headaches. Currently available data do not indicate that vilazodone is superior to other antidepressants

The advancement of inflammation in patients suffering from hypertension, diabetes mellitus type 2 and coronary artery disease

Wstęp: Choroby sercowo-naczyniowe są dominującą przyczyną umieralności w Polsce i na świecie. U podłoża większości z nich leżą zmiany miażdżycowe. Koncepcja miażdżycy zmieniała się na przestrzeni lat. Najnowsze doniesienia podkreślają wpływ toczącego się procesu zapalnego na zapoczątkowanie i progresję tych zmian, rozpatrując miażdżycę jako chorobę zapalną. Celem omawianego badania była ocena częstości występowania podwyższonych wskaźników stanu zapalnego — charakteryzowanego przez białko C –reaktywne — oraz czynników prozakrzepowych — definiowanych przez poziom fibrynogenu — oraz zależności między wyżej wymienionymi czynnikami w surowicy pacjentów chorujących na nadciśnienie tętnicze, cukrzycę typu 2 oraz chorobę niedokrwienną serca. Materiał i metody: Do badania zakwalifikowano 157 pacjentów (41 ,15% kobiet; 58,85% mężczyzn), w średnim wieku 68,51 lat, chorujących na nadciśnienie tętnicze, cukrzycę typu 2 oraz chorobę niedokrwienną serca. Pacjentów wybrano spośród osób przyjętych na badanie koronarograficzne. Krew pobrano na badania laboratoryjne. Wyniki opracowano statystycznie. Wyniki: Stwierdzono podwyższone poziomy CRP i fibrynogenu odpowiednio u 45,86% i 33,03% badanych. Wykazano istotną statystycznie (p < 0,05) zależność między poziomem białka C-reaktywnego a fibrynogenu. Przy wartościach fibrynogenu w zakresie normy średnia poziomu CRP wynosi 8,26 mg/l, natomiast w grupie z podwyższonym fibrynogen — 20,46 mg/l. Średni wynik stężenia CRP i fibrynogenu to odpowiednio 12,54 mg/l oraz 4,62 g/l. Wnioski: U pacjentów z chorobami sercowo-naczyniowymi, częściej obserwuje się podwyższony poziom markerów zapalnych. Biorąc pod uwagę wpływ stanu zapalnego na proces miażdżycowy, sugeruje się zachowanie szczególnej ostrożności w sytuacji dalszego wzrostu tych parametrów (zakażenia, infekcje, urazy).Background: Cardiovascular diseases (CVD) are the leading cause of mortality rate in Poland and throughout the world. The most common reason for them is atherosclerosis. The genesis of atherosclerotic lesions has been changed in the course of time. Latest data emphasize the role of inflammation in inception and progression of this lesions, considering atherosclerosis as an inflammatory disease. The aim of the study was to evaluate the incidence and association of increased markers of both pro-inflammatory and pro-thrombotic state in patients suffering from hypertension, diabetes mellitus type 2 (DM2) and ischemic heart disease (IHD). Material and methods: The study population consisted of 157 pat ients (41.15% women, 58.85% men), mean age 68.51 years, with hypertension, DM2 and IHD. Patients were enrolled among the group admitted for routine coronary angiography. The blood were taken for laboratory tests. The results were statistically analysed. Results: We have found increased volume of c-reactive protein and fibrinogen in 45.83% and 33.03% of patients, consecutively. There is statistically important correlation between CRP and fibrinogen (p < 0.05). In patients with normal fibrinogen volume the amount of CRP is 8.26 mg/l, in those with increased fibrinogen — 20,46 mg/l. Mean volume of CRP and fibrinogen is 12.54 mg/l and 4.62 g/l, consecutively. Conclusions: Patients with CVD are likely to have increased amounts of inflammatory markers. Bearing in mind the influence of inflammation on atherosclerosis, it is suggested to be cautious in case of its further rise (infections, injuries)

Cognitive functions among patients suffer from diabetes type 1 and 2

WSTĘP. Cukrzyca jest schorzeniem metabolicznym o zróżnicowanej etiologii, charakteryzującym się przewlekłą hiperglikemią z zaburzeniami metabolizmu węglowodanów, tłuszczów i białek wskutek upośledzenia wydzielania i/lub działania insuliny. Funkcjami poznawczymi nazywa się te czynności psychiczne, które służą człowiekowi w: uzyskaniu orientacji w otoczeniu, zdobyciu informacji o sobie samym oraz o swoim organizmie, analizowaniu sytuacji, formułowaniu wniosków, podejmowaniu właściwych decyzji i działaniu. Celem niniejszej pracy jest poznanie charakterystycznych cech funkcjonowania poznawczego chorych na cukrzycę typu 1 i 2. MATERIAŁ I METODY. W badaniu uczestniczyły 62 osoby w wieku 18-55 lat: chorzy na cukrzycę typu 1 (n = 31) oraz chorzy na rozpoznaniem cukrzycy typu 2 n = 31). W próbie wykorzystano metody psychologiczne służące ocenie funkcji poznawczych. WYNIKI. Zaobserwowano istotne statystycznie różnice między badanymi grupami w zakresie mierzonych funkcji. WNIOSKI. W porównaniu z chorymi na cukrzycę typu 2, znaczna większość pacjentów z rozpoznaniem cukrzycy typu 1 osiąga lepsze wyniki w testach sprawdzających efektywność procesów poznawczych.INTRODUCTION. Diabetes is a metabolic condition of a various aetiology. It is characterized by chronic hyperglycaemia with the disorder of metabolism of carbohydrates, fat and proteins as a result of giving off defects and/or working insulin. Cognitive functions are these psychological functions which the human needs in order to be knowledgeable about surroundings, to get the information about oneself and your body, to analyse the situations, to formulate conclusions, to take right decisions or to function. The aim of the study was to examine cognitive differences between patients suffer from diabetes type 1 and type 2. MATERIAL AND METHODS. The group of 62 people was individually examined. People who took part in the investigation (aged 18–55) were divided into two groups: patients with type 1 diabetes (n = 31) and patients with type 2 diabetes (n = 31). In the research were used several neuropsychological methods. RESULTS. Relevant statistical differences among examined group were observed. CONCLUSIONS. Patients with diabetes type 1 achieved higher results in psychological test than patients suffer from diabetes type 2

Socio-economic status and cognitive functions among diabetic patients. Cognitive functions among diabetic patients

WSTĘP. Większość autorów zgadza się ze stwierdzeniem, że cukrzyca negatywnie wpływa na sprawność funkcjonowania poznawczego chorych. Od dawna wiadomo także, że pacjenci z cukrzycą to grupa osób, u których proces starzenia wcześniej się ujawnia i przebiega szybciej. Celem pracy jest poznanie zależności pomiędzy wybranymi zmiennymi demograficznymi (płeć, wiek, wykształcenie, miejsce zamieszkania) a sprawnością procesów poznawczych chorych na cukrzycę. MATERIAŁ I METODY. W badaniu wzięły udział 62 osoby w wieku 18–55 lat: chorzy na cukrzycę typu 1 (31 osób) oraz cukrzycę typu 2 (31 osób). Wykorzystano metody psychologiczne służące do oceny funkcji poznawczych. WYNIKI. Zaobserwowano istotne statystycznie zależności pomiędzy efektywnością procesów poznawczych a płcią, wiekiem, miejscem zamieszkania i wykształceniem. WNIOSKI. Wraz z wiekiem badanych osób obniża się efektywność myślenia abstrakcyjnego, szybkości i sprawności psychomotorycznej, pamięci, uczenia się, procesów uwagi i funkcji wykonawczych. Niższy poziom wykształcenia wiąże się z pogorszeniem umiejętności myślenia abstrakcyjnego, szybkości i sprawności koordynacji wzrokowo-ruchowej, pamięci, funkcji wykonawczych, procesów uwagi, fluencji słownej, efektywności procesów uczenia się. Mieszkańcy większych miast uzyskali lepsze wyniki niż mieszkańcy wsi i mniejszych miejscowości w kategoriach: myślenia abstrakcyjnego, koordynacji wzrokowo-ruchowej, procesów uwagi, pamięci, funkcji wykonawczych. Zaobserwowano istotne statystycznie różnice w funkcjonowaniu poznawczym badanych mężczyzn i kobiet.INTRODUCTION. The majority of authors agree that diabetes has a negative effect on cognitive functioning of patients with diabetes. It has been known for a long time that patients with diabetes are a group of people in whom the process of getting older reveals earlier and has a faster course. The objective of the paper is to evaluate relations between selected demographic variables (gender, age, education, place of residence) and the effectiveness of cognitive processes in patients with diabetes. MATERIAL AND METHODS. Sixty-two patients, aged 18–55, were enrolled in the study: the patients with diagnosed type 1 diabetes (31 patients) and patients with diagnosed type 2 diabetes (31 patients). Psychological methods were used to evaluate cognitive functions. RESULTS. Statistically significant dependencies were found between the effectiveness of cognitive processes and gender, age, place of residence and education. CONCLUSIONS. The effectiveness of abstract thinking, psychomotor speed and efficiency, memory, learning, concentration and executive functions decrease with age of the patients. Lower level of education is associated with decreased level of abstract thinking, visual-motor coordination speed and efficiency, memory, executive functions, concentration, verbal fluency, effectiveness of learning processes. The patients who live in cities achieved better results in comparison with the patients who live in rural areas and smaller towns in terms of: abstract thinking, visual- motor coordination, concentration, memory, cognitive functions. Statistically significant differences were found in cognitive functioning of men and women participating in the study

Depressive and anxiety disorders in menopause

Introduction. The authors evaluated the influence of the menopause on developing depressive and anxiety disorders. Material and methods. Forty women in the reproductive age and 80 women in the pre- or postmenopausal age were examined. The symptoms of menopause were assessed using Kupperman’s index. The intensity of anxiety and depressive disorders was assessed using HADS scale. Results. Depressive and anxiety disorders occur more often during menopausal period. Depressive and anxiety disorders are more often diagnosed among women in the postmenopausal age comparing to women in the premenopausal age. The intensity of depressive and anxiety disorders is the highest among women in the postmenopausal age. Conclusions. Menopause is one of the factors that may have an influence on developing and on the intensity of depressive and anxiety disorders among women in the pre- and postmenopausal age.Wstęp. Celem przedstawionego badania jest ocena wpływu okresu klimakterycznego na powstawanie zaburzeń depresyjnych oraz lękowych. Materiał i metody. Zbadano 40 kobiet w wieku rozrodczym oraz 80 kobiet w wieku pre- lub pomenopauzalnym. Do oceny stopnia nasilenia objawów klimakterium zastosowano indeks Kuppermana. Nasilenie zaburzeń lękowych i depresyjnych oceniono za pomocą skali HADS. Wyniki. W okresie klimakterium częściej występują zaburzenia nastroju o typie depresyjnym oraz zaburzenia lękowe. U kobiet w okresie pomenopauzalnym zaburzenia depresyjne i lękowe występują częściej niż u kobiet w okresie premenopauzy. Nasilenie zaburzeń depresyjnych i lękowych jest najwyższe u kobiet w okresie pomenopauzalnym. Wnioski. Okres klimakteryczny jest jednym z czynników, które mają wpływ na powstawanie i nasilenie zaburzeń depresyjnych oraz lękowych u kobiet w wieku pre- lub pomenopauzalnym