SOLDERE HAVZASININ JEOMORFOLOJİK ÖZELLİKLERİNE MORFOMETRİK YAKLAŞIM: JEOMORFİK İNDİSLER İLE BİR UYGULAMA

Soldere Havzasında drenaj kuruluşu ve gelişimi kaya direnci faktörü ve tektonik denetimlidir. Drenaj kuruluşunun ilk safhasında Kuzey Anadolu Fayı’nın Bursa-Ulubat kolu havzanın açıldığıplatonun güneye doğru çarpılmasına yol açmışve bu çarpılmıştopografya üzerinde eğime konsekant ilk drenaj kuruluşu gerçekleşmiştir. Soldere’nin vadi yeri seçiminde KD-GB yönlü Soldere Fayırol oynamıştır. Havzanın orta kesiminde izlenen D-B yönlü bir başka fay Soldere’nin Karakaya Formasyonu üzerinde gençleşmesine yol açmıştır. Morfometrik veriler arazi gözlemleri ile deneştirildiğinde Soldere’nin kanal morfolojisi ile havza gelişiminin tektonik ile ilişkili olduklarınıgöstermektedir

GELİBOLU YARIMADASI’NIN KUZEYBATI KIYILARINDA ARAZİKULLANIMININ UZAKTAN ALGILAMA İLE İNCELENMESİ

Gelibolu Yarımadası’nın kuzeybatıkesiminde, Güneyli Köyü ve çevresinde yaklaşık 9.7 km uzunluğundaki kıyı şeridi ve gerisindeki kıyıbölgesinde, 1980’li yılların başından itibaren başlayan turizm faaliyetleri, arazi kullanımında önemli değişimlere yol açmıştır. Gelibolu-İstanbul karayolunun batısında kalan kıyıkesiminde genişbir alanda gözlenen hızlıyapılaşmanın yarattığıbu değişim farklıtarihlere ait hava fotoğrafları, topoğrafya haritalarıve uydu görüntülerinin Coğrafi Bilgi Sistemleri CBS ortamında değerlendirilmesi ile ortaya konmuştur. Elde edilen bulgular ikincil konutların 2.2 km2lik bir sahada yayıldığınıgöstermektedir. Diğer taraftan son 30 yılıaşkın sürede ikincil konut sayısındaki artışla birlikte tarım ve orman alanlarının % 10’luk bir daralmaya maruz kalmıştır

GELİBOLU YARIMADASI BATI KIYILARINDA ALVEOLAR AYRIŞMANIN KÖKENİ ÜZERİNE İLK BULGULAR

Gelibolu Yarımadası'nın batı kesiminde, Suvla Koyu kuzeyinde yer alan Büyükkemikli Burnu'nda alveolar ayrışmayı karakterize eden çeşitli spesifik ayrışma şekilleri gözlenmiştir. Arazi bulguları ve analitik veriler Oligosen kumtaşları üzerinde gelişen alveolar ayrışmanın karbonat çimentolu, biyotit ve plajiyoklaz bakımından zengin, orta-ince tekstürlü kumtaşları üzerinde yoğunluk kazandığını göstermektedir. Alveolizasyon ideal olarak 33-40° arasında denize doğru eğimli kumtaşı tabakalarının yüzeylerinde gelişmektedir. Ayrıca ayrışmanın kumtaşındaki mikro gözenek ve mikro çatlak sistemleri ile ilişkili olduğu ve gelgit içi zon boyunca biyojen kökenli şekillenme ile desteklendiği anlaşılmaktadır. Mayıs-Ağustos periyodunda etkili olan buharlaşma koşulları nedeniyle dalga yıkama zonu içerisinde tuz ayrıştırması etkilidir. Ayrıca güney sektörlü rüzgar etkisini dik açıyla alan tabaka alınları üzerinde ise elips şekilli ayrışma hücreleri ve tafoni oluşumları egemendir. Poligonal çatlak sistemlerinin demir oksit sıvanımından dolayı sertleşmiş olan kenar kısımları alveolizasyonu sınırlamaktadır