Detection of Listeria pathogens by gradient/constant denaturing gel electrophoresis

Listeriosis is a serious, but preventable disease, and the virulence factor of this disease is produced only by the two pathogenic species L. monocytogenes and L. ivanovii in humans and/or animals. In this study, we used both denaturing gradient gel electrophoresis (DGGE) and constant denaturing gel electrophoresis (CDGE) as molecular methods combined with Polymerase Chain Reaction (PCR) for the detection and identification of Listeria pathogens on 543 samples of raw milk collected from all Syrian provinces. The two methods are based on the PCR amplification of a fragment of the InlC gene (virulence gene) from the studied Listeria species and on the analysis of the PCR products ob-tained by DGGE/CDGE. Based on the differences present in the sequences amplified, it was possible to obtain species-specific DGGE/CDGE migration that allowed fast and easy identification of the virulence and pathogenicity of L. monocytogenes and L. ivanovii in humans and/or animals, in order to reduce the incidence of Listeria bacteria in the environment and foods and to prevent the occur-rence of listeriosis in animal and human hosts

An Oral Vaccine Based on U-Omp19 Induces Protection against B. abortus Mucosal Challenge by Inducing an Adaptive IL-17 Immune Response in Mice

As Brucella infections occur mainly through mucosal surfaces, the development of mucosal administered vaccines could be radical for the control of brucellosis. In this work we evaluated the potential of Brucella abortus 19 kDa outer membrane protein (U-Omp19) as an edible subunit vaccine against brucellosis. We investigated the protective immune response elicited against oral B. abortus infection after vaccination of mice with leaves from transgenic plants expressing U-Omp19; or with plant-made or E. coli-made purified U-Omp19. All tested U-Omp19 formulations induced protection against Brucella when orally administered without the need of adjuvants. U-Omp19 also induced protection against a systemic challenge when parenterally administered. This built-in adjuvant ability of U-Omp19 was independent of TLR4 and could be explained at least in part by its capability to activate dendritic cells in vivo. While unadjuvanted U-Omp19 intraperitoneally administered induced a specific Th1 response, following U-Omp19 oral delivery a mixed specific Th1-Th17 response was induced. Depletion of CD4+ T cells in mice orally vaccinated with U-Omp19 resulted in a loss of the elicited protection, indicating that this cell type mediates immune protection. The role of IL-17 against Brucella infection has never been explored. In this study, we determined that if IL-17A was neutralized in vivo during the challenge period, the mucosal U-Omp19 vaccine did not confer mucosal protection. On the contrary, IL-17A neutralization during the infection did not influence at all the subsistence and growth of this bacterium in PBS-immunized mice. All together, our results indicate that an oral unadjuvanted vaccine based on U-Omp19 induces protection against a mucosal challenge with Brucella abortus by inducing an adaptive IL-17 immune response. They also indicate different and important new aspects i) IL-17 does not contribute to reduce the bacterial burden in non vaccinated mice and ii) IL-17 plays a central role in vaccine mediated anti-Brucella mucosal immunity

The role of flavor and fragrance chemicals in TRPA1 (transient receptor potential cation channel, member A1) activity associated with allergies

TRPA1 has been proposed to be associated with diverse sensory allergic reactions, including thermal (cold) nociception, hearing and allergic inflammatory conditions. Some naturally occurring compounds are known to activate TRPA1 by forming a Michael addition product with a cysteine residue of TRPA1 through covalent protein modification and, in consequence, to cause allergic reactions. The anti-allergic property of TRPA1 agonists may be due to the activation and subsequent desensitization of TRPA1 expressed in sensory neurons. In this review, naturally occurring TRPA1 antagonists, such as camphor, 1,8-cineole, menthol, borneol, fenchyl alcohol and 2-methylisoborneol, and TRPA1 agonists, including thymol, carvacrol, 1’S-1’- acetoxychavicol acetate, cinnamaldehyde, α-n-hexyl cinnamic aldehyde and thymoquinone as well as isothiocyanates and sulfides are discussed

Aktywność antybakteryjna wybranych wyciągów roślinnych i olejków eterycznych przeciwko Brucella melitensis

Medicinal plants are considered to be new resources for the production of agents that could act as alternatives to antibiotics in the treatment of antibiotic-resistant bacteria. The aim of this study was to evaluate the efficacy of some plants native to Syria in the treatment of brucellosis. In vitro activities of some essential oils and plant extracts of some medicinal plants against 89 Brucella melitensis isolates was determined by disc diffusion method at a concentration of 5%. The microdilution assay in the fluid medium was used to determine the MICs of essential oils and plant extracts. Among the evaluated herbs, only Thymus syriacus and Cinnamomum zeylanicum essential oils and Laurus nobilis plant extract showed a high activity against B. melitensis strains. Thus, minimal inhibitory concentration (MIC50) values for T. syriacus, C. zeylanicum, and L. nobilis against B. melitensis were 6.25, 3.125 and 6.25 μl/ml, respectively. Among studied essential oils and plant extracts, T. syriacus and C. zeylanicum essential oils, and L. nobilis plant extract were the most effective ones. Moreover, T. syriacus - C. zeylanicum combination was more effective than use of each of them alone. Then, T. syriacus and C. zeylanicum essential oils and L. nobilis plant extract could act as bactericidal agents against B. melitensis.Rośliny lecznicze są uważane za nowe surowce do produkcji związków, które mogą być używane jako alternatywa dla antybiotyków w leczeniu chorób wywołanych przez bakterie oporne na antybiotyki. Celem niniejszej pracy było określenie skuteczności niektórych roślin rosnących w Syrii w leczeniu brucelozy. Aktywność olejków eterycznych i wyciągów przeciw 89 szczepom Brucella melitensis badano metodą krążków bibułowych, stosując 5-cio% roztwory badanych substancji roślinnych. Do określenia wartości MIC olejków i ekstraktów zastosowano metodę mikrorozcieńczeń w podłożu płynnym. Wśród badanych roślin tylko olejki eteryczne z Thymus syriacus i Cinnamomum zeylanicum i wyciąg z Laurus nobilis wykazały wysoką aktywność przeciwko szczepom B. melitensis. MIC50 dla T. syriacus, C. zeylanicum i L. nobilis wobec B. melitensis wynosiły odpowiednio 6,25, 3,125 i 6,25 μl/ml. Wśród badanych olejków eterycznych i wyciągów roślinnych, olejki eteryczne z T. syriacus i C. zeylanicum oraz wyciąg z L. nobilis były najbardziej aktywne. Co więcej, kombinacja T. syriacus - C. zeylanicum była bardziej skuteczna niż użycie każdego z tych olejków eterycznych osobno. Zatem olejki eteryczne z T. syriacus i C. zeylanicum oraz wyciąg z L. nobilis mogą być stosowane jako środki przeciwbakteryjne przeciwko B. melitensis

In vitro

Medicinal plants are considered to be new resources for the production of agents that could act as alternatives to antibiotics in the treatment of antibiotic-resistant bacteria. The aim of this study was to evaluate the efficacy of some plants native to Syria in the treatment of brucellosis. In vitro activities of some essential oils and plant extracts of some medicinal plants against 89 Brucella melitensis isolates was determined by disc diffusion method at a concentration of 5%. The microdilution assay in the fluid medium was used to determine the MICs of essential oils and plant extracts. Among the evaluated herbs, only Thymus syriacus and Cinnamomum zeylanicum essential oils and Laurus nobilis plant extract showed a high activity against B. melitensis strains. Thus, minimal inhibitory concentration (MIC50) values for T. syriacus, C. zeylanicum, and L. nobilis against B. melitensis were 6.25, 3.125 and 6.25 μl/ml, respectively. Among studied essential oils and plant extracts, T. syriacus and C. zeylanicum essential oils, and L. nobilis plant extract were the most effective ones. Moreover, T. syriacus - C. zeylanicum combination was more effective than use of each of them alone. Then, T. syriacus and C. zeylanicum essential oils and L. nobilis plant extract could act as bactericidal agents against B. melitensis.Rośliny lecznicze są uważane za nowe surowce do produkcji związków, które mogą być używane jako alternatywa dla antybiotyków w leczeniu chorób wywołanych przez bakterie oporne na antybiotyki. Celem niniejszej pracy było określenie skuteczności niektórych roślin rosnących w Syrii w leczeniu brucelozy. Aktywność olejków eterycznych i wyciągów przeciw 89 szczepom Brucella melitensis badano metodą krążków bibułowych, stosując 5-cio% roztwory badanych substancji roślinnych. Do określenia wartości MIC olejków i ekstraktów zastosowano metodę mikrorozcieńczeń w podłożu płynnym. Wśród badanych roślin tylko olejki eteryczne z Thymus syriacus i Cinnamomum zeylanicum i wyciąg z Laurus nobilis wykazały wysoką aktywność przeciwko szczepom B. melitensis. MIC50 dla T. syriacus, C. zeylanicum i L. nobilis wobec B. melitensis wynosiły odpowiednio 6,25, 3,125 i 6,25 μl/ml. Wśród badanych olejków eterycznych i wyciągów roślinnych, olejki eteryczne z T. syriacus i C. zeylanicum oraz wyciąg z L. nobilis były najbardziej aktywne. Co więcej, kombinacja T. syriacus - C. zeylanicum była bardziej skuteczna niż użycie każdego z tych olejków eterycznych osobno. Zatem olejki eteryczne z T. syriacus i C. zeylanicum oraz wyciąg z L. nobilis mogą być stosowane jako środki przeciwbakteryjne przeciwko B. melitensis

Przeciwdrobnoustrojowe właściwości liści i gałązek Pisidium guajava L (Myrtaceae)

The current study aimed to investigate antimicrobial activity of methanol, ethanol, acetone, ethyl acetate and hot water (leaves and twigs fractions) Psidium guajava L. crude extracts against three bacteria and two fungi pathogens. Antimicrobial activity expressed by disc-diffusion assay (zone of inhibitions - ZIs), activity index (AI) and minimum inhibitory concentration (MICs) that were measured as reported in many investigations. Based upon the estimated ZIs, AI and MICs values, hot water twigs <1 cm diameter extract was the most potent against all tested microorganisms. The MICs value ranged between 4 and 7.2 mg/ml for bacteria, while, it was between 14.5 and 37.3 mg/ml for fungi. Moreover, ethyl acetate had the lowest antimicrobial activity compared to the other tested solvents. From the results obtained herein, it could be concluded that P. guajava serve as antibacterial and antifungal agent.Celem niniejszych badań było oznaczenie aktywności przeciwdrobnoustrojowej ekstraktu metanolowego, etanolowego, acetonowego oraz uzyskanego za pomocą octanu etylu i gorącej wody z liści i gałązek Pisidium guajava L. wobec trzech bakterii i dwóch grzybów chorobotwórczych. Aktywność przeciwdrobnoustrojową określano za pomocą krążków bibułowych (strefa zahamowania – ZIs), indeksu aktywności (AI) oraz najmniejszego stężenia hamującego (MICs). Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że największą aktywnością, biorąc pod uwagę wszystkie zastosowane metody, odznaczał się ekstrakt uzyskany za pomocą gorącej wody z gałązek o średnicy <1 cm. W metodzie MICs dawał on w odniesieniu do wszystkich testowanych drobnoustrojów strefę zahamowania o średnicy powyżej 1 cm. Wartość wskaźnika MICs waha się w geranicach od 4 do7,2 mg/ml w przypadku bakterii oraz od 14,5 do 37,3 mg/ml dla badanych grzybów. Ponadto wykazano, że najniższą aktywność przeciwdrobnoustrojową wykazywał ekstrakt otrzymany przy użyciu octanu etylu. Przedstawione wyniki badań wskazują, że P. guajava może być uważana za roślinę o właściwościach przeciwbakteryjnych i przeciwgrzybiczych

Działanie antybakteryjne wyciągów z liści i kory Ficus sycomorus L. (Moraceae) na patogeny ludzkie oporne na wiele leków

The present work was conducted to investigate antibacterial activity of methanol and acetone in leaf (LE) and stem-bark (SBE) of Ficus sycomorus L. crude extracts against sensitive and resistant species of Staphylococcus aureus and Acinetobacter baumannii pathogens. Antimicrobial activity expressed by disc-diffusion method (zone of inhibitions – ZIs), minimum inhibitory concentrations (MICs) and minimum bactericidal concentration (MBC) were measured as reported for many investigations. Similar study with 6 commercial antibiotics as a reference drug was undertaken. Based upon the estimated ZIs, MIC and MBC values, acetone LE exhibited higher antimicrobial activity than that of methanol one. Otherwise, standard antibiotics have lower effectiveness (ZIs, MICs and MBC) on all tested bacteria as compared to the SBE and LE. The highest antibacterial activity was recorded in sensitive A. baumannii isolate with MICs 2.5, 4.9 mg/ml and MBC 3.8, 9.7 mg/ml for acetone LE and SBE, respectively. Our data indicated that the lowest antibiotics antibacterial activity was recorded for resistant A. baumannii pathogen. It was lower than those of the both plant fractions extracts.W niniejszej pracy badano aktywność antybakteryjną wyciągu metanolowego i acetonowego z liści (LE) i kory (SBE) Ficus sycomorus L. przeciwko wrażliwym i opornym gatunkom patogenów Staphylococcus aureus i Acinetobacter baumannii. Działanie antybakteryjne oznaczone za pomocą metody dyfuzji dyskowej (strefa zahamowań – ZIs), minimalne stężenia hamujące (MICs) i minimalne stężenia bakteriobójcze (MBC) mierzono w wielu innych badaniach. Przeprowadzono podobne badania z użyciem sześciu antybiotyków obecnych na rynku jako leków referencyjnych. Na podstawie oznaczonych wartości ZIs, MIC i MBC stwierdzono, że wyciąg acetonowy z liści silniej działał antybakteryjnie niż metanolowy. Natomiast standardowe antybiotyki miały niższą skuteczność (ZIs, MICs i MBC) dla wszystkich testowanych bakterii w porównaniu z testowanym wyciągiem z kory i liści. Najsilniejsze działanie antybakteryjne zanotowano dla wrażliwego izolatu A. baumannii z wartościami MICs 2.5, 4.9 mg/ml i MBC 3.8, 9.7 mg/ml odpowiednio dla wyciągu acetonowego LE i SBE. Nasze dane wskazują, że najsłabsze działanie bakteriobójcze antybiotyków zanotowano dla opornego patogenu A. baumannii. Było ono słabsze niż dla obu frakcji wyciągów roślinnych