The CRISPR/Cas9 system sheds new lights on the biology of protozoan parasites

The CRISPR/Cas9 system, a natural defence system of bacterial organisms, has recently been used to modify genomes of the most important protozoa parasites. Successful genome manipulations with the CRISPR/Cas9 system are changing the present view of genetics in parasitology. The application of this system offers a major chance to overcome the current restriction in culturing, maintaining and analysing protozoan parasites, and allows dynamic analysis of parasite genes functions, leading to a better understanding of pathogenesis. CRISPR/Cas9 system will have a significant influence on the process of developing novel drugs and treatment strategies against protozoa parasites

Comparison of DNA methods defined in UV-Vis spectrometry with a 2 mm and 10 mm light beam passing through the cuvette

Większość danych pochodzących z piśmiennictwa prezentuje rutynowo dwa parametry dotyczące izolatów DNA, a mianowicie jego stężenie oraz zanieczyszczenie białkami. Bardzo ważnym parametrem często pomijanym w doniesieniach naukowych jest zanieczyszczenie próbek DNA odczynnikami do izolacji. Zanieczyszczenia te mogą hamować działanie polimerazy DNA i enzymów restrykcyjnych. W ocenie spektrofotometrycznej istotne znaczenie ma droga optyczna kuwety, ponieważ przy 10 mm nie zawsze możliwy jest pomiar badanych parametrów DNA. Celem pracy było określenie metodą spektroskopii UV-Vis parametrów DNA wyizolowanego za pomocą dwóch komercyjnych zestawów przy dwóch drogach przechodzenia wiązki światła przez kuwetę (2 mm i 10 mm) oraz względem dwóch różnych prób ślepych, tj. wody i buforu, w którym zostało zawieszone DNA.Most of the data in this literature presents two parameters that routinely isolate DNA, namely its concentration and level of protein contamination. A very important factor that is often overlooked in scientific reports is contamination of DNA samples with isolation reagents. These impurities can inhibit the activity of a DNA polymerase and restriction enzymes. When assessed spectrophotometrically the optical path of the cuvette is of great importance, because at 10 mm, it is not always possible to measure the parameters of DNA. The aim of this study was to determine the method of UV-Vis spectroscopy parameters for the DNA isolate using two commercial kits on two paths passing a beam of light through a cuvette (2 mm and 10 mm) and the two different blind tests of water and a buffer in which the DNA was suspended

Inhibitory proteaz na powierzchni ciała pszczół (Apis mellifera L.) w klatce i w ulu

The aim of the work was to determine the activity of protease inhibitors sampled from the body surface of bee workers kept in a natural hive environment and in a cage. The samples were collected for five weeks. 40 cage samples and 50 hive samples were gathered, each containing 10 bees. Hydrophilic (water-treated) and hydrophobic (Triton-rinsed) proteins were isolated from the insects. The samples containing washed-out proteins were tested as follows: the activity of aspartic and serine protease inhibitors by the Lee and Lin method; electrophoretic analysis of proteins in a polyacrylamide gel for protease inhibitor detection by means of the modified Felicioli method; and in vivo tests of antifungal and antibacterial activity using the double application method. The cage environment had a destabilizing effect on the natural protease inhibitor system causing radical variation in its activity, which was not the case with the hive environment. The samples were not found to be active in relation to M. luteus and E. coli. The cage bees were less resistant to microorganisms. The results of the in vivo microorganismal test confirmed the fact of weaker protease inhibitor activity in the washed-out body-surface samples of the cage bees that was also observed in in vitro biochemical analyses. The results of cage-based analyses of non-specific apian resistance should be treated with caution when used in reference to hive bees.Określono aktywność inhibitorów proteaz wyizolowanych z powierzchni ciała robotnic utrzymywanych w naturalnym środowisku ula oraz w klatce. Próby pobierano przez pięć tygodni, pozyskując 40 prób z klatek i 50 prób z ula, w każdej po 10 pszczół. Z owadów wyizolowano białka hydrofilne (przy użyciu wody) oraz hydrofobowe (przy użyciu tritonu). Próbki z wypłukanymi białkami poddano następujący moznaczeniom: aktywność inhibitorów proteaz asparaginowych i serynowych wg metody Lee i Lina; analiza elektroforetyczna białek w żelu poliakrylamidowym do wykrywania inhibitorów proteaz wg zmodyfikowanej metody Felicioliego; aktywność przeciwgrzybowa i antybakteryjna w testach in vivo metodą płytek dwuwarstwowych. Środowisko klatki działało destabilizująco na system naturalnych inhibitorów proteaz wywołując duże wahania ich aktywności, co nie zdarzyło się w ulu. W próbkach nie zaobserwowano aktywności wobec M. luteus i E. coli. Pszczoły w klatce miały słabszą oporność przeciwko mikroorganizmom. Wyniki testu z mikroorganizmami in vivo potwierdziły słabszą aktywność inhibitorów proteaz w próbkach wypłukanych z powierzchni ciał pszczół w klatkach, wykazaną również w analizach biochemicznych in vitro. Uzyskane w klatkach wyniki badań oporności nieswoistej pszczół należy ostrożnie odnosić do pszczół w ulu