The fire break in Bialowieza national park as a refuge of the segetal flora

Taking into account the extensive scale of farmland abandonment in the area of the Bialowieza Primeval Forest, the authors decided to investigate the flora of the fire break in Bialowieza National Park as potential refuge for segetal flora. One hundred and thirty-six plant taxa have been found to occur on the fire break, including 101 common to the segetal flora of the Biaіowiea Clearing. The most widespread species are Anthemis arvensis, Juncus bufonius and Scleranthus annuus; the most interesting are Peplis portula and Ranunculus sardous, formerly growing in wet furrows. Our results show that the ploughed fire break could be a refuge for segetal flora.Враховуючи широкі масштаби занедбаних сільськогосподарських угідь, автори досліджували флору вогнезахисних смуг Біловезького національного парку як потенційного осередку сегетальної флори. Виявлено 136 таксонів судинних рослин, у т.ч. 101 спільний для сегетальної флори вирубок Біловежі. Найбільш поширеними видами є Anthemis arvensis, Juncus bufonius і Scleranthus аnnuus, найбільш цікавими — Peplis portula і Ranunculus sardous, які раніше росли у вологих борознах. Наші результати вказують, що зорані вогнезахисні смуги можуть бути рефугіумом сегетальної флори.Учитывая широкие масштабы запущенных сельськохозяйственных угодий, авторы исследовали флору огнезащитных полос в Беловежском национальном парке как потенциальный рефугиум сегетальной флоры. Выявлено 136 таксонов сосудистых растений, в т.ч. 101 общий для сегетальной флоры вырубок Беловежи. Наиболее распространенными видами являются Anthemis arvensis, Juncus bufonius и Scleranthus аnnuus, наиболее интересными — Peplis portula і Ranunculus sardous, которые раньше произрастали во влажных бороздах. Наши результаты указывают на то, что вспаханные огнезащитные полосы могут служить рефугиумом сегетальной флоры

Występowanie Arnoseris minima (L.) Schweigger et Koerte (Asteraceae) w województwie podlaskim (północno-wschodnia Polska)

New localities of Arnoseris minima (L.) Schweigger et Koerte (Asteraceae) in the Podlasie region (NE Poland) are presented. The current distribution of the species was established on the basis of the authors’ floristic field studies, revised herbarium materials, published data, and unpublished sources. The collected data enabled us to revise the map of the species’ distribution in the Podlasie region and supplement it with another new 17 localities. The previously established geographic range of species in Poland can now be moved by about 30 km eastwards and 50 km northwards. The identification of new locations of A. minima on the border of its continuous geographical range becomes important in the context of the declining number of localities of this species recently observed across almost the whole of Europe.Arnoseris minima – chłodek drobny (Asteraceae), to roślina roczna, związana z silnie zakwaszonymi i pozbawionymi węglanu wapnia siedliskami segetalnymi. Jest gatunkiem charakterystycznym subatlantyckiego zespołu Arnoserido-Scleranthetum (Edouard 1925) R. Tx. 1937 (Sclerantho-Arnoseridetum minimae R. Tx. 1937), występującego w zasiewach zbóż ozimych na lekkich glebach. Arnoseris minima osiąga w Polsce północno-wschodniej kres zasięgu i wg Atlasu rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce (ATPOL) udokumentowano tylko dziewięć stanowisk tego gatunku w województwie podlaskim, skupionych w południowej i zachodniej części regionu. Brak było informacji o występowaniu A.minima w innych częściach Podlasia. Własne badania autorów oraz informacje uzyskane od osób zajmujących się zachwaszczeniem pól uprawnych, a także przegląd materiałów archiwalnych z zielnika Białowieskiej Stacji Geobotanicznej Uniwersytetu Warszawskiego i literatury florystycznej z regionu, umożliwiły rewizję kartogramu rozmieszczenia gatunku na Podlasiu i uzupełnienie go o kolejne 17 stanowisk. Nowe stanowiska zlokalizowane są głównie w zasiewach zbóż, a co najmniej jedno z nich odznacza się dużą liczebnością populacji, sięgającą kilku tysięcy osobników. Zebrane dane przesuwają rozpoznany zasięg A. minima na badanym terenie o około 30 km w kierunku wschodnim i 50 km w kierunku północnym

Floristic diversity of plants spontaneously spreading in the botanical garden of the University of Łódź (Poland)

The aim of the paper is to characterize plants spontaneously spreading outside the flower beds within the territory of the botanical garden of the University of Łódź. Floristic studies rivealed that many cultivated species also appear outside their original planting sites. Total of 124 taxa of vascular plants were found to be subject of spontaneous spreading. Various directions of spontaneous migration of species from sites of their planting were observed within the garden: the “oak-hornbeam lawn”, shaded lawns, sunny lawns, shaded paths, sunny paths, limestone rock garden on hillside. Most species occurred exclusively in one of the above-listed sites. The analysed group of vascular plants includes a predominant representation of native species – 103 species (83.1 %) and predominance of herbal perennial plants – hemicryptophytes (80 species; 67.7 %)