Seçilmiş Gelişmekte Olan Ülkelerde Elektrik Tüketiminin Ekonomik Büyümeye Etkisinin Panel Ekonometrik Analizi

Nüfus artışı ve sanayi üretimindeki gelişmelere bağlı olarak, enerji tüketimi ile enerji tüketimi içerisindeki elektrik enerjisinin tüketimi de artmaktadır. Çoğu ülkenin elektrik enerjisi kullanımında dış dünyaya bağımlı olması, enerjiye stratejik bir ürün statüsü kazandırmakta ve hem politika yapıcılar hem de araştırmacılar için elektrik tüketimi ve ekonomik büyüme tartışmaları güncelliğini korumaktadır. Ülke grupları ve ülke örnekleri üzerine yapılan çok sayıdaki çalışmada, elektrik enerjisi tüketimi ile ekonomik büyüme arasındaki ilişki birbirinden farklı değişkenler yardımıyla araştırılmaktadır. Bütün bu literatürdeki ortak sonuç ise, enerjiyi verimli kullanan ülkelerde ekonomik büyümenin olumlu etkilendiği şeklindedir. Bu çalışmada, 1970-2014 dönemi verileriyle gelişmekte olan bazı ekonomiler için, ekonomik büyüme modeli elektrik enerjisi tüketiminin yanı sıra, ihracat ve karbondioksit emisyonu değişkenlerini de kullanarak yeni nesil ekonometrik yöntemler aracılığıyla tahmin yapılmaktadır. Ampirik sonuçlar, elektrik enerjisi tüketiminin ekonomik büyümeyi olumlu etkilediğini ortaya koymakta ve büyüme amacına yönelik olarak elektrik arzını arttırıcı politikaların desteklenmesi gerektiğini vurgulamaktadır

TÜRKİYE’DE BEŞERİ SERMAYE VE EKONOMİK BÜYÜME İLİŞKİSİ: EŞBÜTÜNLEŞME YAKLAŞIMI İLE NEDENSELLİK TESTİ, 1926-1994

Büyüme literatürüne egemen olan neo-klasik kurama alternatif olarak geliştirilen içsel büyüme teorileri, teknoloji içselleştirerek ve neo-klasik kuramın varsayımlarını değiştirerek iktisat yazınına önemli bir katkı yapmıştır. Bu yeni büyüme teorilerinde beşeri sermayenin ekonomik büyümeye kaynaklık edeceği açık bir şekilde ifade edilmektedir. Bu çalışmada, beşeri sermaye ile ekonomik büyüme arasındaki ilişki nedensellik bağlamında değerlendirilmiş ve beşeri sermaye ile ekonomik büyüme arasındaki nedensellik ilişkisinin yönünün seçilen beşeri sermaye ölçütüne duyarlı olduğu görülmüştür

Sağlık Harcamaları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: Panel Nedensellik Analizi

With the development of new (endogenaus) growth theories, it is observed that the major role in these theories had been given to human capital. Although offical or non-offical education indicators are the main indicators which represent human capital, the indicators about the health level of a society also appear in growth models as an element which feeds human capital and contributes its development. The literature which discuss the relation between economic growth and human capital could not come to a consensus about the relation between the variables which represent human capital and economic growth indicators. There are studies, in the literature, which support one-way or mutual causality relations regarding the direction of the causality. Hence, it is necessary to conduct predictions by using larger data sets and new econometric models. This study predicts the relationship between human capital and economic growth by using Emirmahmutoglu and Kose (2011) approach, which is one of the new generation panel causality tests, for the four different country groups by income levels which is classified by the World Bank for the period of 1995-2014. We used personal healthcare expenditures, total healthcare expenditures, private healthcare expenditures and public healthcare expenditures as human capital indicators, and personal income as economic growth indicator. The results obtained, according to the country groups, point to two-way causality relation between variables