Ocena problemów dnia codziennego pacjentów z guzem mózgu poddanych radioterapii i chemioterapii

Background. As brain tumour we call each irregular mass forming localized focus, whose presence causes intracranial tightness and brain compression. The brain chronic diseases intracranial tumours are among the second largest death cause as regards frequency and the reason of 2,5% of all deaths.Aim. The aim of the study was assessment of everyday life problems of patients with malignant disease of the central nervous system who underwent radiotherapy and chemotherapy.Material and methods. The study was carried out among 35 patients with a diagnosed malignant disease of the central nervous system who were treated with irradiation and chemotherapy in Lower Silesian Oncology Center in Wroclaw and Clinical Oncology Department in Świdnica from January to June 2006. The research was conducted with the use of their own questionnaire.Results. The brain malignant disease forced 69% of the respondents to give up their current hobby. Even 54% of the respondents did not have possibility of spending free time in their favourite way. It was caused by discomfort during treatment in 49%, frequent stays in hospital in 43%, sight disorders in 17%, balance disorders in 17% and limb paresis in 26% of the respondents. Among most people housework duties were taken over by a spouse (43%) or children (40%).Conclusions. More than half of respondents had problems with the performance of activities of daily life. Despite the cancer, radiation therapy and chemotherapy, half of the respondents stated that they are satisfied with their lives. The primary source of support for the test was their family and friends. (PNN 2012;1(1):4-9)Wprowadzenie.Guzem mózgu nazywa się każdą nieprawidłową masę tworzącą umiejscowione ognisko, którego obecność powoduje ciasnotę śródczaszkową i ucisk mózgu. Wśród schorzeń mózgu guzy śródczaszkowe są drugą pod względem częstości przyczyną śmierci i powodem 2,5% wszystkich zgonów.Cel.Celem pracy była ocena problemów dnia codziennego pacjentów z chorobą nowotworową ośrodkowego układu nerwowego poddanych radioterapii i chemioterapii.Materiał i metody. Badanie przeprowadzono wśród 35 pacjentów z rozpoznaną chorobą nowotworową ośrodkowego układu nerwowego leczonych napromienianiem i chemioterapią w Dolnośląskim Centrum Onkologii we Wrocławiu oraz w Oddziale Onkologii Klinicznej w Świdnicy, w okresie od stycznia do czerwca 2006 roku.Badanie przeprowadzono przy pomocy kwestionariusza ankiety własnej konstrukcji.Wyniki. Choroba nowotworowa mózgu zmusiła 69% badanych do rezygnacji ze swojego dotychczasowego hobby. Aż 54 % ankietowanych nie miało możliwości spędzania wolnego czasu w ulubionej formie. Spowodowane to było złym samopoczuciem podczas leczenia (u 49%), częstymi pobytami w szpitalu (43%), zaburzeniami widzenia (17%), zaburzeniami równowagi (17%) oraz niedowładem kończyn (26% badanych). U większości osób obowiązki domowe przejął małżonek (43%) lub dzieci (40%).Wnioski. Ponad połowa badanych miała problemy z wykonywaniem czynności dnia codziennego. Pomimo choroby nowotworowej, radioterapii i chemioterapii połowa badanych stwierdziła, że jest zadowolona ze swojego życia. Podstawowym źródłem wsparcia dla badanych była rodzina i przyjaciele. (PNN 2012;1(1):4-9

Psychosocial functioning of children suffering from epilepsy in parents’ opinion

Wstęp. Częstość występowania padaczki u dzieci i młodzieży jest znacznie wyższa w porównaniu z populacją dorosłych i stanowi około 75% wszystkich napadów z wyraźną przewagą do 10. roku życia. Leczenie farmakologiczne należy łączyć z systematycznie prowadzonym postępowaniem psychoterapeutycznym, prawidłowo prowadzoną stymulacją rozwoju psychoruchowego, postępowaniem psychologicznym uwzględniającym poradnictwo rodzinne i szkolno-zawodowe oraz postępowaniem psychokorekcyjnym nieprawidłowych postaw rodzicielskich i osób szczególnie znaczących w procesie wychowawczym chorego dziecka. Cel pracy. Celem przeprowadzonych badań było poznanie rozwoju i psychospołecznego funkcjonowania dzieci chorych na padaczkę. Materiał i metody. Badania przeprowadzono na przełomie maja i czerwca 2006 roku w dziecięcej poradni neurologicznej w Warszawie wśród rodziców 38 dzieci, u których rozpoznano padaczkę. W badaniach wykorzystano kwestionariusz ankiety. Wyniki i wnioski. W badanej grupie przeważały dzieci w wieku 6–15 lat (29 osób). Najczęściej przyczyna epilepsji była nieznana, u 14 dzieci był nią uraz okołoporodowy. Szesnastu rodziców twierdziło, że najczęstszą przyczyną napadów jest stres. U zdecydowanej większości dzieci obserwowano trudności w czytaniu i poprawnym pisaniu. Rodzice najczęściej obserwowali u swoich dzieci zmienność nastroju oraz stany depresyjne. Siedmioro rodziców twierdziło, że nie ma żadnej wiedzy i nie radzi sobie z problemem padaczki u ich dziecka, a 24 nie potrafiło rozpoznać objawów zbliżającego się napadu. Większa część badanych (25 osób) oceniła stosunki dziecka z rówieśnikami jako przyjazne, 13 rodziców stwierdziło, że spotykało się z przejawami nietolerancji otoczenia w związku z chorobą dziecka.Introduction. Frequency of occurrence of epilepsy in children and youth is significantly higher in comparison with adults’ population and makes about 75% of all bouts with a clear superiority up to 10th year of life. Pharmacological treatment should be combined with a systematically conducted psychotherapeutic procedure, properly carried out stimulation of psychomotor development, psychological procedure — taking into account family and school& profession counselling and psycho-corrective procedure of incorrect parental attitudes and people who are especially significant in the upbringing process of ill child. Aim of the study. The goal of conducted research was learning about development and psychosocial functioning of children suffering from epilepsy. Material and methods. The research was conducted at the turn of May and June 2006 in Infantile Neurology Clynic in Warsaw among parents of 38 children with diagnosed epilepsy. The study used a questionnaire survey. Results and conclusions. In the study group prevailed children aged 6–15 (29 patients). Usually the cause of epilepsy was unknown but in 14 children was the perinatal trauma. Sixteen parents claimed that the most common cause of seizures is stress. In the vast majority of children difficulties in reading and correct writing were observed. Parents most often observed changes in their children’s mood and depression. Seven parents claimed that they do not have any knowledge of epilepsy and cannot manage the problem of epilepsy in their children and 24 were unable to recognize signs of impending seizure. Most of the respondents (25 persons) assessed the child’s relationships with peers as friendly, 13 parents stated that they encountered circumambience intolerance due to their child’s illness

Strokes in children under the age of five

Wstęp. Udar niedokrwienny i krwotoczny występują w populacji dziecięcej z częstością 2,5/100 000/rok, a więc częściej niż guzy nowotworowe mózgu. Relatywnie częste są udary w okresie noworodkowym, a także w okresie płodowym (od 14. tygodnia), których najczęstszymi przyczynami są czynniki matczyne. Cel pracy. Celem pracy było przedstawienie czynników ryzyka ze strony matki i dziecka mających wpływ na wystąpienie udarów mózgu u dzieci i omówienie podjętych metod rehabilitacji i usprawniania psychoruchowego tych dzieci. Materiał i metody. Badania przeprowadzono na Oddziale Patologii Noworodka oraz na Oddziale Neurologii Dziecięcej w Wojewódzkim Specjalistycznym Szpitalu Chorób Dziecięcych im. J. Korczaka we Wrocławiu w okresie od października 2007 roku do marca 2008 roku. Badania przeprowadzono na podstawie ankiety skierowanej do matek dzieci, u których po porodzie stwierdzono udar mózgu. Wyniki. Z analizy badań wynika, że u 70% przebadanych dzieci stwierdzono udar krwotoczny, natomiast u 30% udar niedokrwienny. Czynnikami predysponującymi do powstania udaru mózgu u dzieci były choroby matki w czasie ciąży oraz systematyczne przyjmowanie leków przez kobiety w ciąży, palenie tytoniu i stosowanie innych używek. Najwięcej porodów odbyło się przed wyznaczonym terminem, a ponad połowa badanych dzieci, u których rozpoznano udar mózgu, urodziła się przez cesarskie cięcie. Najczęstszymi następstwami udaru mózgu u dzieci były zaburzenia widzenia, słuchu oraz padaczka. Wnioski. Metoda Vojty była najczęstszą techniką stosowaną w rehabilitacji dzieci po udarze mózgu, ponad połowa dzieci korzystała z terapii wspomagających. Problemy Pielęgniarstwa 2011; 19 (1): 13–20Introduction. Ischemic and hemorrhagic stroke occurs in children’s population with frequency 2.5/100,000/year, so more often than brain neoplastic tumors. Relatively often are strokes in neonatal period as well as prenatal — in fetal period (since 14th week) or maternal factors can be the reasons. The aim of the study. The aim of the study was introduction of stroke reasons, paying special attention to risk factors from the mother’s side, discussing accepted methods of rehabilitation and psychomotor improvement of children. Material and methods. The research was conducted at the Newborn Pathology Department and Children’s Neurology Department in the Specialist Hospital of Pediatric Diseases in Wroclaw from October 2007 to March 2008. The research study was based on a questionnaire for children’s mothers, in whom stroke was stated after labour. Results. From the research analysis results that in 70% of examined children hemorrhagic stroke was stated, whereas ischemic in 30%. Factors predisposing to occurrence of stroke in children were bad health state of mother during pregnancy and systematic using medicines by pregnant mothers, smoking and diet. The biggest number of labours took place before appointed time, also over half of examined children with diagnosed stroke was born by caesarean section. In most of the examined children after stroke eye disorders and epilepsy were present. Conclusions. The Vojta’s method was the most common method used in rehabilitation of children after stroke, over half of the children used adjunct therapies. Nursing Topics 2011; 19 (1): 13–2