Staphylococcus aureus ve Enterococcus faecium klinik izolatları üzerine knupristin/dalfopristin ile vankomisin ve gatifloksasin kombinasyonlarının in vitro aktiviteleri

In this study, it was aimed to investigate the effects of quinupristin/dalfopristin in combination with vancomycin and gatifloxacin against Staphylococcus aureus and Enterococcus faecium isolates. A total 17 gram-positive bacterial isolates, composed of 4 methicillin-susceptible S. aureus (MSSA), 5 methicillin-resistant S. aureus (MRSA), 3 vancomycin-susceptible E. faecium (VSEF) and 5 vancomycin-resistant E. faecium (VREF) isolates, recovered from several clinical specimens in Ege University Faculty of Medicine, Turkey, were enrolled in this study. Antibiotic susceptibilities and interactions between antibiotics were determined by E-test (AB Biodisk, Sweden) method and fractional inhibitory concentration (FIC) indices were calculated for each combination. Synergistic activity was detected in only one MSSA isolate with the combination of quinupristin/dalfopristin and vancomycin (sigma FIC= 0.5). While the combination of quinupristin/dalfopristin and gatifloxacin yielded synergistic interaction in two MRSA and one MSSA isolate (sigma FIC= 0.37, 0.36 and 0.28, respectively) and additive interaction in one MSSA isolate (sigma FIC= 0.75), synergic activity was detected in one of the VREF isolate (sigma FIC= 0.29) and additive activity in two isolates (sigma FIC= 0.75 and 0.91, respectively). In this study, it was observed that the combination of quinupristin/dalfopristin and gatifloxacin was superior to the combination of quinupristin/dalfopristin and vancomycin especially in MRSA and VREF isolates. These in vitro results should be supported by in vivo studies which will guide the use of antibiotic combinations especially in the treatment of multi-resistant gram-positive bacterial infections.Bu çalışmada, Staphylococcus aureus ve Enterococcus faecium suşları üzerine kinupristin/dalfopristin ile vankomisin ve gatifloksasin kombinasyonlarının in vitro etkinliklerinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmaya, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Bakterîyoloji Laboratuvarında çeşitli klinik örneklerden izole 4 dört metisiline duyarlı S.aureus (MSSA), 5 metisiline dirençli S.aureus (MRSA), 3 vankomisine duyarlı E.faecium (VSEF) ve 5 vankomisine dirençli E.faecium (VREF) olmak üzere toplam 17 gram-pozitif bakteri suşu dahil edilmiştir. Suşların in vitro antibiyotik duyarlılıklarının ve antibiyotikler arası etkileşimlerinin belirlenmesinde E-test yöntemi (AB Biodisk, İsveç) kullanılmış, her kombinasyon için FİK (Fractional Inhibitory Concentration) indeks değeri hesaplanmıştır. Kinupristin/dalfopristin ile vankomisin kombinasyonunda sadece bir MSSA sinerjistik aktivite belirlenmiş (XFİK= 0.5), diğer suşlar için herhangi bir etkileşim saptanmamıştır. Kinupristin/dalfopristin ile gatifloksasin kombinasyonunda; iki MRSA ve bir MSSA suşunda sinerjistik (£FİK sırasıyla; 0.37, 0.36 ve 0.28), bir MSSA suşunda additif etkileşim (LFİK= 0.75) gözlenirken, VREF suşlarından birinde sinerjizm (XFİK = 0.29), ikisinde ise additif etkileşim (LFİK sırasıyla; 0.75, 0.91) saptanmıştır. Çalışmamızda, kinupristin/dalfopristin ile gatifloksasin kombinasyonunun, kinupristin/dalfopristin ile vankomisin kombinasyonuna göre özellikle MRSA ve VREF izolatlarına karşı daha iyi etkinlik gösterdiği izlenmiştir. Sonuç olarak, çoklu direnç gösteren gram-pozitif etkenlerin oluşturduğu ciddi enfeksiyonların tedavisinde, antibiyotik kombinasyonlarının kullanılması ile elde edilecek sinerjistik etki ve direnç gelişim riskinin azaltılması büyük önem taşımakta olup, yapılan in vitro araştırma sonuçlarının in vivo çalışmalarla desteklenmesi dirençli bakterilerle oluşan enfeksiyonların tedavisinde klinisyenlere yol gösterici olacaktır

In vitro activities of quinupristin/dalfopristin in combination with vancomycin and gatifloxacin against Staphylococcus aureus and Enterococcus faecium clinical isolates

Bu çalışmada, Staphylococcus aureus ve Enterococcus faecium suşları üzerine kinupristin/dalfopristin ile vankomisin ve gatifloksasin kombinasyonlarının in vitro etkinliklerinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmaya, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Bakterîyoloji Laboratuvarında çeşitli klinik örneklerden izole 4 dört metisiline duyarlı S.aureus (MSSA), 5 metisiline dirençli S.aureus (MRSA), 3 vankomisine duyarlı E.faecium (VSEF) ve 5 vankomisine dirençli E.faecium (VREF) olmak üzere toplam 17 gram-pozitif bakteri suşu dahil edilmiştir. Suşların in vitro antibiyotik duyarlılıklarının ve antibiyotikler arası etkileşimlerinin belirlenmesinde E-test yöntemi (AB Biodisk, İsveç) kullanılmış, her kombinasyon için FİK (Fractional Inhibitory Concentration) indeks değeri hesaplanmıştır. Kinupristin/dalfopristin ile vankomisin kombinasyonunda sadece bir MSSA sinerjistik aktivite belirlenmiş (XFİK= 0.5), diğer suşlar için herhangi bir etkileşim saptanmamıştır. Kinupristin/dalfopristin ile gatifloksasin kombinasyonunda; iki MRSA ve bir MSSA suşunda sinerjistik (£FİK sırasıyla; 0.37, 0.36 ve 0.28), bir MSSA suşunda additif etkileşim (LFİK= 0.75) gözlenirken, VREF suşlarından birinde sinerjizm (XFİK = 0.29), ikisinde ise additif etkileşim (LFİK sırasıyla; 0.75, 0.91) saptanmıştır. Çalışmamızda, kinupristin/dalfopristin ile gatifloksasin kombinasyonunun, kinupristin/dalfopristin ile vankomisin kombinasyonuna göre özellikle MRSA ve VREF izolatlarına karşı daha iyi etkinlik gösterdiği izlenmiştir. Sonuç olarak, çoklu direnç gösteren gram-pozitif etkenlerin oluşturduğu ciddi enfeksiyonların tedavisinde, antibiyotik kombinasyonlarının kullanılması ile elde edilecek sinerjistik etki ve direnç gelişim riskinin azaltılması büyük önem taşımakta olup, yapılan in vitro araştırma sonuçlarının in vivo çalışmalarla desteklenmesi dirençli bakterilerle oluşan enfeksiyonların tedavisinde klinisyenlere yol gösterici olacaktır.In this study, it was aimed to investigate the effects of quinupristin/dalfopristin in combination with vancomycin and gatifloxacin against Staphylococcus aureus and Enterococcus faecium isolates. A total 17 gram-positive bacterial isolates, composed of 4 methicillin-susceptible S. aureus (MSSA), 5 methicillin-resistant S. aureus (MRSA), 3 vancomycin-susceptible E. faecium (VSEF) and 5 vancomycin-resistant E. faecium (VREF) isolates, recovered from several clinical specimens in Ege University Faculty of Medicine, Turkey, were enrolled in this study. Antibiotic susceptibilities and interactions between antibiotics were determined by E-test (AB Biodisk, Sweden) method and fractional inhibitory concentration (FIC) indices were calculated for each combination. Synergistic activity was detected in only one MSSA isolate with the combination of quinupristin/dalfopristin and vancomycin (sigma FIC= 0.5). While the combination of quinupristin/dalfopristin and gatifloxacin yielded synergistic interaction in two MRSA and one MSSA isolate (sigma FIC= 0.37, 0.36 and 0.28, respectively) and additive interaction in one MSSA isolate (sigma FIC= 0.75), synergic activity was detected in one of the VREF isolate (sigma FIC= 0.29) and additive activity in two isolates (sigma FIC= 0.75 and 0.91, respectively). In this study, it was observed that the combination of quinupristin/dalfopristin and gatifloxacin was superior to the combination of quinupristin/dalfopristin and vancomycin especially in MRSA and VREF isolates. These in vitro results should be supported by in vivo studies which will guide the use of antibiotic combinations especially in the treatment of multi-resistant gram-positive bacterial infections

İdrar yolu infeksiyonlarından izole edilen Escherichia coli kökenlerinde florokinolon direncinin araştırılması

Bu çalışmada, İdrar Yolu İnfeksiyonu (İYİ) etkeni Escherichia coli kökenlerinde florokinolon grubu antibiyotiklere direnç gelişiminin araştırılması amaçlandı. Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı Bakteriyoloji Laboratuvarı’nda idrar örneklerinden 1999 ve 2002 yıllarında izole edilen E. coli kökenlerinde siprofloksasin, ofloksasin ve levofloksasin duyarlılığı mikrodilüsyon yöntemi kullanılarak araştırıldı. 1999 yılında izole edilen 40 üropatojen E. coli kökeninde siprofloksasin ve ofloksasinin minimum inhibisyon konsantrasyon (MİK) aralığı 0.03-128 ?g/mL, levofloksasinin MİK aralığı ise 0.03-32 ?g/mL olarak belirlendi. Siprofloksasin, ofloksasin ve levofloksasin MİK50 değerleri 0.03 ?g/mL olarak saptanırken, MİK90 değerleri siprofloksasin ve ofloksasinde 32 ?g/mL, levofloksasinde ise 16 ?g/mL olarak belirlendi. 2002 yılında izole edilen E. coli kökenlerinde siprofloksasin ve ofloksasinin MİK aralığı 0.03-128 ?g/mL, levofloksasinin MİK aralığı ise 0.03-64 ?g/mL olarak saptandı. Kökenlerin MİK50 değerleri her üç antibiyotik için 0.03 ?g/mL olarak bulunurken, MİK90 değerleri siprofloksasin için 128 ?g/mL, ofloksasin için 64 ?g/mL, levofloksasin için ise 32 ?g/mL olarak belirlendi. 1999 yılında izole edilen E. coli kökenlerinde siprofloksasin, ofloksasin ve levofloksasine karşı direnç oranları % 30 iken, bu oranların 2002 yılında izole edilen kökenlerde % 34’e yükseldiği görüldü. Sonuç olarak, üropatojen E. coli kökenlerinin florokinolon grubu antibiyotiklere karşı duyarlılığı gün geçtikçe azalmaktadır. Bu nedenle florokinolon grubu antibiyotiklerle tedaviye karar verilmeden önce mutlaka İYİ etkeni patojenlerin antibiyotik duyarlılıkları araştırılmalı ve direnç gelişimine karşı gerekli önlemler alınmalıdır

Antimicrobial Activity Evaluation of Newly Synthesized N,N-Disubstituted Taurinamidobenzenesulfonamide Derivatives

Herein we synthesized 6 new N,N-disubstituted taurinamidobenzenesulfonamide derivatives and characterized their structures by means of 1H and 13C NMR, HR-MS analysis. In addition, their in vitro antibacterial and antifungal activities were tested against two gram-positive, two gram-negative bacteria, and two fungal strains by using broth microdilution method. Compounds 1 (methoxy substitution) and 2 (methyl substitution) displayed the best antibacterial activity against Escherichia coli and Staphylococcus aureus, respectively. E. faecalis was affected by compounds 1, 2, 4, and 6, becoming the most susceptible pathogen compared to other tested bacterial and fungal strains. Interestingly, changing fluoro atom in compound 6 with the chloro atom, as in compound 5, deteriorated the antibacterial activity against all bacterial strains. As a result, these results provide us to investigate the relationship between structural changes and antibacterial/antifungal activity, which can be further used to develop more effective taurine derivatives

Extended spectrum beta-lactamase types in Klebsiella pneumoniae strains isolated from blood cultures

Bu çalışmada kan kültürlerinden izole edilen Klebsiella pneumoniae suşlarında genişlemiş spektrumlu beta-laktamaz (GSBL) enzimlerinin araştırılması ve tiplendirilmesi amaçlanmıştır. Kan kültürlerinden izole edilen 32 Kpneumoniae suşunun antibiyotik duyarlılıkları belirlendikten sonra, çift disk sinerji testi ile 13 izolatta (%41) GSBL varlığı saptanmış, GSBL pozitif bulunan izolatların seftazidim, sefotaksim ve aztreonam minimum inhibisyon konsantrasyonu değerleri E-test ile belirlenmiştir. Suşlardan beta- laktamaz ekstraksiyonu yapılarak izoelektrik odaklama yöntemi ile enzimlerin tipleri araştırılmıştır. GSBL pozitif olan suşlardan birinde dört, birinde üç, altısında iki adet bant paterni gözlenirken, diğerlerinde birer adet bant paterni belirlenmiştir. GSBL pozitif 13 örnek için uygulanan polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) sonuçlarına göre; 10 örnekte blaSHV, altı örnekte bla SHV, dört örnekte ise blaSHV ve bla SHV genleri birlikte saptanmıştır. PCR-RFLP (restriction fragment lenght polymorphism) yöntemiyle 10 SHV enziminin GSBL tipinde olduğu gözlenmiştir. Sonuç olarak, kan kültürlerinden izole edilen K.pneumoniae suşlarından ekstrakte edilen GSBL enzimlerinin tiplendirildiği bu çalışmada, izoelektrik noktaları, PCR ve RFLP sonuçları dikkate alındığında, enzim tiplerinin SHV-2, SHV-5 ve SHV-12 olabileceği düşünülmüştür. Bu bilgiler ışığında hastane enfeksiyonlarından izole edilen K.pneumoniae suşlarının GSBL üretebileceği göz önüne alınmalı ve tedavi protokolleri buna göre düzenlenmelidir.The aim of this study was to investigate and type the extended spectrum beta-lactamases (ESBL) in Klebsiella pneumoniae strains isolated from blood cultures. Following the detection of antibiotic susceptibilities in 32 Kpneumoniae isolates, ESBL were detected in 13 (41%) of them by using double disc synergy test. Minimum inhibition concentrations for ceftazidime, cefotaxime, and aztreonam of ESBL positive strains were determined by E-test. After the extraction of the enzymes, the types of ESBLs were investigated by isoelectric focusing method. It was seen that, of all ESBL positive strains, one strain had four bands, one had three bands, six strains had two bands, and each of the others had only one beta-lactamase band. The results of polymerase chain reaction (PCR) revealed blaSHV in ten samples, bla SHV in six samples, and bla SHV with blaTEM in four samples. Ten SHV enzymes were typed as ESBL by PCR-RFLP (restriction fragment lenght polymorphism) method. The results of isoelectric focusing, PCR and RFLP performed in these ESBL positive K.pneumoniae isolates showed that the ESBL types could be SHV-2, SHV-5 and SHV-12 in the tested strains. It should always be taken into consideration that K.pneumoniae isolates could produce ESBLs and antibiotic treatment protocols should be adjusted in accordance

Investigation of the bactericidal effects of vancomycin and quinupristin / dalfopristin on Staphylococcus aureus isolates

The present study aimed to determine the correlation between the bactericidal activity of vancomycin and quinupristin/dalfopristin (Q/D) on Staphylococcus aureus isolates and their minimal inhibition concentrations. The in-vitro susceptibilities of the 99 S. aureus isolates to vancomycin and Q/D were investigated by agar dilution. Thirty methicillin-resistant S. aureus (MRSA) and 30 methicillin-susceptible S. aureus (MSSA) vancomycin and Q/D susceptible isolates were involved in time-kill studies. While both MRSA and MSSA isolates were susceptible to vancomycin, 96% of both isolates were determined as susceptible to Q/D. In the time-kill test, after 6 h of incubation vancomycin exhibited a bactericidal activity of 90% on MRSA and 100% on MSSA isolates. On the other hand, in the same incubation period Q/D was 47% and 93% bactericidal for MRSA and MSSA isolates, respectively. After 24 h of incubation, while vancomycin was bactericidal for all MRSA and MSSA isolates, Q/D exhibited a bactericidal activity of 93% on MRSA isolates and 97% on MSSA isolates.The present study aimed to determine the correlation between the bactericidal activity of vancomycin and quinupristin/dalfopristin (Q/D) on Staphylococcus aureus isolates and their minimal inhibition concentrations. The in-vitro susceptibilities of the 99 S. aureus isolates to vancomycin and Q/D were investigated by agar dilution. Thirty methicillin-resistant S. aureus (MRSA) and 30 methicillin-susceptible S. aureus (MSSA) vancomycin and Q/D susceptible isolates were involved in time-kill studies. While both MRSA and MSSA isolates were susceptible to vancomycin, 96% of both isolates were determined as susceptible to Q/D. In the time-kill test, after 6 h of incubation vancomycin exhibited a bactericidal activity of 90% on MRSA and 100% on MSSA isolates. On the other hand, in the same incubation period Q/D was 47% and 93% bactericidal for MRSA and MSSA isolates, respectively. After 24 h of incubation, while vancomycin was bactericidal for all MRSA and MSSA isolates, Q/D exhibited a bactericidal activity of 93% on MRSA isolates and 97% on MSSA isolates

Staphylococcus aureus kökenlerinde florokinolonlarla karşılaşma sonrasında yüksek düzey oksasilin direncinin araştırılması

In this study, the effect of fluoroquinolones on the expression of methicillin resistance in Staohvlococcus aureus strains was investigated. Oxacillin and fluoroquinolone susceptibility of the strains was determined using microdilution method recommended by the National Committee for Clinical Laboratory Standards. The study was performed by four heteroresistant S. aureus and S. aureus ATCC 29213 strain, all of which are fluoroquinolone susceptible. Population analysis profiling was performed to determine the oxacillin resistance of the strains after their exposure to 0.5 x MIC of the fluoroquinolones. After the ciprofloxacin and levofloxacin exposure among the heteroresistant strains, it was seen that there was about 100-fold enhancement in their resistance rates compared with the control. Growth curve was obtained by plating onto Tryptic Soy Agar with and without oxacillin, from the incubation of the strains with and without 0.5 x MIC of the fluoroquinolones at various time points (8 h and 20 h). After the exposure to ciprofloxacin, the levels of increase detected in the resistance index of the heteroresistant strains was 1-10 fold at 8 h, and O. Q-10O fold at 20 h. After the exposure to levofloxacin, the levels of increase found in the resistance index of the heteroresistant strains at 8 h were 1-200 fold and at 20 h were 17.5-3000 fold. After the exposure of heterosistant strains to various concentrations of ciprofloxacin, the levels of oxacillin resistance increased in parallel to the increasing concentration of ciprofloxacin and it reached the highest level in 1 Lig/mL The resistance index rises up to 0.01 after the exposure to various levels of levofloxacin. This study showed that various periods and levels of fluoroquinolone exposure seemed to increase the oxacillin resistance in S. aureus strains.Bu çalışmada, Staphylococcus aureus kökenlerinde florokinolonlarla karşılaşmanın metisilin direncine etkisi araştırıldı. Kökenlerin oksasilin ve florokinolonlara karşı duyarlılıkları National Committee for Clinical Laboratory Standards'ı n önerileri doğrultusunda mikrodilüsyon yöntemi ile belirlendi. Florokinolonlara duyarlı bulunan dört heterorezistan S. aureus ve S. aureus ATCC 29213 kökenleri ile çalışıldı. Kökenlerin, 0.5 x MIK florokinolon konsantrasyonu ile karşılaşma sonrası oksasilin direncini belirlemek için popülasyon analiz profili yapıldı. Kökenlerin popülasyon analiz profili hesaplandığında, heterorezistan kökenler arasında siprofloksasin ve levofloksasin ile karşılaşma sonrası kontrolle kıyaslandığında direnç oranlarında ortalama 100 kat artış olduğu görüldü. Kökenlerin florokinolonsuz ve 0.5 x MIK konsantrasyonda florokinolon içeren tüplerdeki enkübasyonunun sekiz ve 20. saatlerinde oksasilinsiz ve oksasilinli Tryptic Soy Agar'a yapılan ekimlerinden üreme eğrisi elde edildi. Siprofloksasinle karşılaşma sonrasında heterorezistan kökenlerin rezistan indeksinde 8. saatte 1-10 kat, 20. saatte ise 0.6-100 kat artış saptandı. Levofloksasinle karşılaşma sonrasında ise heterorezistan kökenlerde bu artış 8. saatte 1-200, 20. saatte ise 17.5-3000 kat idi. Kökenlerin siprofloksasinin değişen konsantrasyonları ile karşılaşma sonrasında heterorezistan kökenlerde direnç geliştirme oranının siprofloksasin konsantrasyonuna paralel olarak arttığı ve 1 ug/mL'de en üst düzeye ulaştığı görüldü. Levofloksasinin değişen konsantrasyonları ile karşılaşma sonrasında rezistan indeksin 0.01'e kadar yükseldiği gözlendi. Bu çalışmada S. aureus kökenlerinin florokinolonlarla değişen süre ve dozlarda karşılaşma sonrasında oksasilin dirençlerinde artış olduğu saptandı