The gardener’s house in 19th century German architectural and landscape traditions

This article is devoted to the topic of garden houses, characteristic of buildings in garden architecture in many epochs. In the 19th century, owing to the creator of German culture, they assumed a characteristic form, becoming part of the design trends of that time. The main considerations will include their characteristics, the importance and value in creating 19th-century cultural landscapes against the conditions connected with the gardener’s occupation

The gardener’s house – the form, the value, the state of behaviour (on the example of buildings from the area of the former rejencja opolska)

The article covers issues relating to the19th-century buildings which accompanied the park complex, called the gardener’s house. They presented the most important contemporary trends in the formation of residential-park complexes, as well as examples of preserved objects in the former rejencja opolska. It also presents the form, present values, and opportunities for adapting them

Alloimmunizacja u chorych na niedokrwistość autoimmunohemolityczną oraz genotypowanie krwinek czerwonych w celu udoskonalenia doboru krwi do przetoczeń

Wstęp: Autoprzeciwciała typu ciepłego występujące w surowicy chorych na niedokrwistość autoimmunohemolityczną powodują niezgodność w próbie zgodności i utrudniają wykrycie klinicznie istotnych alloprzeciwciał, stwarzając ryzyko hemolitycznego powikłania poprzetoczeniowego. Dobór krwi do przetoczenia dla tych chorych wymaga szczególnych procedur dla większego bezpieczeństwa transfuzji. Materiał i metody: Analizowano częstość alloimmunizacji u 163 chorych z NAIH (155 z autoprzeciwciałami typu ciepłego, 8 typu mieszanego). U wszystkich chorych określano fenotyp w antygenach Rh, K, konieczny dla doboru krwi do przetoczenia, a u 53 spośród nich, badano ponadto fenotyp Kidd, Duffy, S, s, k jak również stosowano metodę genotypowania krwinek czerwonych. Wyniki: Alloprzeciwciała istotne klinicznie wykryto u 31 chorych (19%). Łącznie zidentyfikowano 42 przeciwciała o różnej swoistości (u 7 chorych występowały przeciwciała o dwóch lub więcej swoistościach) z układów grupowych: Rh, Kell, Kidd, Duffy, MNS i LW. U 14 chorych z alloprzeciwciałami, wykrycie ich wymagało uprzedniego wyadsorbowania autoprzeciwciał z surowicy metodą auto- lub alloadsorpcji. W grupie 53 chorych, fenotyp Rh, K, Kidd i S udało się określić u 37 (70%) w testach serologicznych, zaś fenotyp rozszerzony o antygeny Duffy, s i k, tylko u 9 chorych (17%). Wyniki fenotypowania były zgodne z oznaczeniami genetycznymi. U pozostałych chorych o rozszerzonym fenotypie wnioskowano na podstawie genotypowania, ponieważ wyniki serologiczne nie były miarodajne - dwie populacje krwinek (przetoczenia krwi w ostatnich 3 miesiącach) lub/i autoaglutynacja krwinek chorego. Wnioski: Wprowadzenie metod genotypowania obok metod fenotypowania okazało się konieczne dla ustalenia rozszerzonego fenotypu krwinek czerwonych u chorych z NAIH. Badania te usprawniają dobór krwi do przetaczania i zwiększają bezpieczeństwo transfuzji.Background: The presence of warm autoantibodies in the sera of patients with autoimmune haemolytic anaemia are the cause of incompatibility in the compatibility test, which produces difficulties in the detection of clinically significant alloantibodies thus generating the risk of haemolytic transfusion reactions. For such patients the selection of red cells for transfusion requires special procedures to ensure safety. Material and methods:Alloimmunization was analyzed in 163 AIHA patients (155 with warm type and 8 with mixed type of autoantibodies). In all patients, red cell phenotyping for Rh, K, was performed prior to transfusion and in 53 of them, red cells were phenotyped additionally in Kidd, Duffy, S, s, k with genotyping as well. Results: Clinically significant alloantibodies were found in 31 patients (19%). In all, 42 antibodies of different specificities were identified (in 7 cases we detected antibodies with two or more specificities) within the following blood group systems: Rh, Kell, Kidd, Duffy, MNS and LW. In 14 of the alloimmunized patients, auto- or alloadsorption was required for alloantibody detection. In the group of 53 patients, phenotyping of Rh, K, Kidd and S antigens was successful in 37 patients (70%) with serological tests only, whereas the extended phenotype for Duffy, s, k antigens was successful only in 9 patients (17%). In each case, the genotype results were consistent with the phenotype. In the remaining patients, the results of extended phenotyping with serological method proved unreliable, due either to mixed-field reactions (after recent transfusion < 3 months) or autoagglutination. Genotyping was useful for predicting the phenotype in such cases. Conclusions: In addition to phenotyping, genotyping of red cells is necessary for establishing the extended phenotype in AIHA patients. Such procedure is important for blood transfusion safety

Small Stately Homes of the Second Half of the 19th Century and the Beginning of the 20th Century in the Landscape of a Modern City

In Upper Silesia, many small stately homes developed in the period from the seventeenth to the early twentieth century. These small manor houses usually consisted of two parts: a dwelling house and a farm, and generally were established in suburban areas. Permanent component of this type of manors was verdure. Most of such buildings did not survive to this day, and even those that managed to survive either fell into disrepair or underwent many reconstructions. The article aims to present the issue of the small residences of the nobility of Upper Silesia, which now are located within administrative areas of present cities, discussing problems of transformation of these small mansions and their contemporary state of preservation. The study is based mainly on verification of their compositional systems, characteristics of the immediate surroundings and architecture, as well as accompanying verdure.Na Górnym Śląsku, w okresie od XVII do początków XX wieku, licznie rozwinęły się drobne siedziby szlacheckie. Zespoły te, zazwyczaj złożone z części dworskiej (o funkcji mieszkalnej) oraz gospodarczej, na ogół powstawały na terenach podmiejskich. Stałym komponentem tego typu założeń była zieleń. Obecnie wiele z nich nie zachowało się, natomiast te, które przetrwały, w większości znajdują się w stanie ruiny lub są mocno przebudowane. Artykuł ma na celu przedstawienie zagadnienia dotyczącego niewielkich siedzib szlachty górnośląskiej, które obecnie znajdują się na obszarach administracyjnych współczesnych miast. Przedstawiona została problematyka przemian tych układów oraz współczesny stan zachowania. W dużej mierze badania oparte są na prześledzeniu ich układów kompozycyjnych, charakterystyki najbliższego otoczenia i architektury, a także zieleni towarzyszącej

The Historical Elements of Kraków’s Green System - Protection Challenges for Landscape Planning in the 21st Century

Krakow was referred by Ebenezer Howard as a natural garden city (Bogdanowski 1979). This flattering opinion emphasized the purposefulness of the green system – the result of evolutionary development of the city since the Middle Ages, supported by fortification and communication factors of the Second Industrial Revolution. Kraków of today, a many times greater size, has lost its harmony. On the one hand an uncontrollable growth, low availability of the significant of green (Staniewska 2014). On the other hand, both touristic and settlement attractiveness historical centre of the UNESCO World Heritage Site List. Low degree of synergistic use of valuable and abundant green, mostly of historical origin – it is an aspect of contrast of Kraków at the beginnings of 21st century – the main problem of this article