Alloimmunizacja u chorych na niedokrwistość autoimmunohemolityczną oraz genotypowanie krwinek czerwonych w celu udoskonalenia doboru krwi do przetoczeń
Wstęp: Autoprzeciwciała typu ciepłego występujące w surowicy chorych na niedokrwistość
autoimmunohemolityczną powodują niezgodność w próbie zgodności i utrudniają wykrycie
klinicznie istotnych alloprzeciwciał, stwarzając ryzyko hemolitycznego powikłania poprzetoczeniowego.
Dobór krwi do przetoczenia dla tych chorych wymaga szczególnych procedur dla
większego bezpieczeństwa transfuzji.
Materiał i metody: Analizowano częstość alloimmunizacji u 163 chorych z NAIH (155 z autoprzeciwciałami
typu ciepłego, 8 typu mieszanego). U wszystkich chorych określano fenotyp w antygenach
Rh, K, konieczny dla doboru krwi do przetoczenia, a u 53 spośród nich, badano ponadto fenotyp
Kidd, Duffy, S, s, k jak również stosowano metodę genotypowania krwinek czerwonych.
Wyniki: Alloprzeciwciała istotne klinicznie wykryto u 31 chorych (19%). Łącznie zidentyfikowano
42 przeciwciała o różnej swoistości (u 7 chorych występowały przeciwciała o dwóch lub
więcej swoistościach) z układów grupowych: Rh, Kell, Kidd, Duffy, MNS i LW. U 14 chorych
z alloprzeciwciałami, wykrycie ich wymagało uprzedniego wyadsorbowania autoprzeciwciał
z surowicy metodą auto- lub alloadsorpcji. W grupie 53 chorych, fenotyp Rh, K, Kidd i S udało
się określić u 37 (70%) w testach serologicznych, zaś fenotyp rozszerzony o antygeny Duffy, s i k,
tylko u 9 chorych (17%). Wyniki fenotypowania były zgodne z oznaczeniami genetycznymi.
U pozostałych chorych o rozszerzonym fenotypie wnioskowano na podstawie genotypowania,
ponieważ wyniki serologiczne nie były miarodajne - dwie populacje krwinek (przetoczenia
krwi w ostatnich 3 miesiącach) lub/i autoaglutynacja krwinek chorego.
Wnioski: Wprowadzenie metod genotypowania obok metod fenotypowania okazało się konieczne
dla ustalenia rozszerzonego fenotypu krwinek czerwonych u chorych z NAIH. Badania
te usprawniają dobór krwi do przetaczania i zwiększają bezpieczeństwo transfuzji.Background: The presence of warm autoantibodies in the sera of patients with autoimmune
haemolytic anaemia are the cause of incompatibility in the compatibility test, which produces
difficulties in the detection of clinically significant alloantibodies thus generating the risk of
haemolytic transfusion reactions. For such patients the selection of red cells for transfusion
requires special procedures to ensure safety.
Material and methods:Alloimmunization was analyzed in 163 AIHA patients (155 with
warm type and 8 with mixed type of autoantibodies). In all patients, red cell phenotyping for
Rh, K, was performed prior to transfusion and in 53 of them, red cells were phenotyped
additionally in Kidd, Duffy, S, s, k with genotyping as well.
Results: Clinically significant alloantibodies were found in 31 patients (19%). In all, 42 antibodies
of different specificities were identified (in 7 cases we detected antibodies with two or more
specificities) within the following blood group systems: Rh, Kell, Kidd, Duffy, MNS and LW. In
14 of the alloimmunized patients, auto- or alloadsorption was required for alloantibody detection.
In the group of 53 patients, phenotyping of Rh, K, Kidd and S antigens was successful in
37 patients (70%) with serological tests only, whereas the extended phenotype for Duffy, s, k
antigens was successful only in 9 patients (17%). In each case, the genotype results were consistent
with the phenotype. In the remaining patients, the results of extended phenotyping with serological
method proved unreliable, due either to mixed-field reactions (after recent transfusion < 3 months)
or autoagglutination. Genotyping was useful for predicting the phenotype in such cases.
Conclusions: In addition to phenotyping, genotyping of red cells is necessary for establishing the
extended phenotype in AIHA patients. Such procedure is important for blood transfusion safety
